- O PRZEDSZKOLU
- Statut Przedszkola Samorządowego w Czarnolesie
- REGULAMIN PRACY PRZEDSZKOLA SZAMORZĄDOWEGO W CZARNOLESIE 2020/2021
- Kulinarne talenty przedszkolaków
- Bal karnawałowy 2018
- Przedszkolaki w Magicznych Ogrodach
- PASOWANIE NA PRZEDSZKOLAKA
- Andrzejki u przedszkolaków
- Andrzejki w przedszkolu
- Mikołaj u przedszkolaków
- INFORMACJE PRZEDSZKOLNE
- Grupa Pszczółki 2019/2020
- Grupa Motylki 2019/2020
- Grupa Biedronki 2019/2020
- Zajęcia muzyczno- ruchowe 2019/2020
- ZAJĘCIA LOGOPEDYCZNE
- Wzór oświadczenia
- REKRUTACJA 2020/2021
- ANDRZEJKI 2020
- KONKURS PLASTYCZNY
- MIKOŁAJKI 2020
- NAUCZANIE ZDALNE 2020/2021 GR. PSZCZÓŁKI
- NAUCZANIE ZDALNE 2020/2021 GR. MOTYLKI
- NAUCZANIE ZDALNE 2020/2021 GR. BIEDRONKI
- NAUCZANIE ZDALNE 2020/2021 ZAJĘCIA DODATKOWE
- AKTUALNOŚCI
NAUCZANIE ZDALNE 2020/2021 GR. MOTYLKI
Dzień dobry kochane Dzieci i Rodzice! Przedstawiam Wam propozycje zajęć do wykonania w domu. Zaproście rodzeństwo i rodziców do wspólnej zabawy. Życzę miłej nauki i zabawy!
Piątek 16.04.2021r.
Dzień dobry kochane Motylki. Dziś jest ostatni dzień naszej nauki zdalnej, spotkamy się już w poniedziałek w przedszkolu. Oto co dla Was przygotowałam.
• Zabawa rozwijająca umiejętność kojarzenia – Wszystko ma swój znak.
R. mówi pierwszą połowę zdania, a dzieci dodają swoje propozycje jego zakończenia,
zwracając uwagę, jakie oznaki są znakami podanych sytuacji. Np. R. mówi: Kiedy słońce
zachodzi, dzieci: to znak, że zbliża się wieczór.
Kiedy niebo się zachmurzy... (to znak, że będzie burza).
Kiedy śnieg topnieje... (to znak, że zbliża się wiosna).
Kiedy świeci słońce i pada deszcz... (to znak, że na niebie pojawi się tęcza).
Kiedy liście spadają z drzew... (to znak, że zbliża się jesień).
Kiedy pajęczyna się porusza... (to znak, że wpadła w nią mucha).
Kiedy pies warczy i szczerzy kły... (to znak, że jest zły).
Kiedy kot mruczy... (to znak, że jest zadowolony).
Kiedy dziecko ziewa i pociera oczy... (to znak, że jest śpiące).
Kiedy rośliny mają zwiędnięte kwiaty i liście... (to znak, że potrzebują wody).
Kiedy w pobliżu ulicy jest duży hałas... (to znak, że jeździ nią dużo samochodów).
Kiedy w powietrzu unosi się dużo dymu... (to znak, że jest ono zanieczyszczone).
Kiedy dziecko ma gorączkę... (to znak, że jest chore).
Kiedy martwe ryby pływają po powierzchni rzeki... (to znak, że jest ona zanieczyszczona).
Kiedy zwierzęta w lesie uciekają w pośpiechu... (to znak, że coś je przestraszyło).
• Ćwiczenia poranne – zestaw 28.
Zabawa dydaktyczna Szukamy rady na złe odpady.
• Segregowanie opakowań.
Pudełko wypełnione różnymi opakowaniami.
R. przynosi do sali pudełko wypełnione różnymi opakowaniami: papierowymi, szklanymi,
aluminiowymi i plastikowymi. Dzieci zastanawiają się, po czym są poszczególne opakowania,
segregują je według materiału, z jakiego zostały wykonane.
• Zabawa Do jakiego pojemnika…?
Obrazki pojemników do segregowania odpadów.
R. pokazuje dzieciom na obrazku specjalne pojemniki, których używa się do segregowania
odpadów, i wyjaśnia, jakie odpady można do nich wkładać. Podkreśla znaczenie segregowania odpadów i ich ponownego przetwarzania w celu odzyskania materiału, który może
zostać ponownie wykorzystany. Śmieci nie zanieczyszczają wtedy środowiska, tylko ponownie mogą zostać użyte. Wyjaśnia dzieciom znaczenie słowa recykling.
• Wypowiedzi na temat: Gdzie wybrałbym (wybrałabym) się na spacer?
Obrazki: jeden przedstawia łąkę lub las wiosną, drugi – zadymione miasto z ogromnymi
hałdami śmieci.
R. odsłania dwa obrazki. Jeden przedstawia łąkę lub
las wiosną, drugi – zadymione miasto z ogromnymi
hałdami śmieci. Zachęca dzieci do wypowiedzi na
temat: W które miejsce wybrałbym (wybrałabym) się
na spacer? Dlaczego?
• Ekspresja słowna – Co by było, gdyby wokół nas było
pełno śmieci?
• Burza mózgów – Co mogą zrobić dzieci, by nie rosła
góra śmieci?
• Karta pracy, cz. 4, nr 5.Dzieci 5-letnie. Karta pracy, cz.2, nr29. Dzieci 4-letnie.
Zabawy na świeżym powietrzu:
• Spacer – budzenie zainteresowania stanem czystości najbliższego środowiska.
Dzieci obserwują miejsca czyste ekologicznie oraz takie (jeżeli wystąpi taka możliwość),
gdzie widać niszczycielski wpływ ludzi. Dzielą się swoimi wrażeniami.
• Zabawy swobodne w piaskownicy oraz z wykorzystaniem urządzeń znajdujących się w ogrodzie przydomowym.
Łopatki, wiaderka, foremki.
• Sprzątanie ogrodu przydomowego.
• Rozmowa na temat czystości ogrodu.
Narzędzia do sprzątania (taczki, łopaty, grabie, kosze, miotły), rękawice ochronne, worki na
śmieci, worki z napisem papier.
• Pokaz narzędzi przygotowanych do pracy (łopat, taczek, mioteł, grabi) oraz rękawic ochronnych i worków; zwracanie uwagi na zachowanie zasad bezpieczeństwa.
Zbieranie papierów i papierowych opakowań do worków z napisem papier.
Zbieranie na taczki opakowań szklanych (z zachowaniem szczególnej ostrożności) i opakowań plastikowych; umieszczanie ich w odpowiednich pojemnikach, jeśli takie znajdują
się w pobliżu.
Grabienie drobnych odpadów – patyków, liści, drobnych kamieni; wrzucanie ich na łopatach
do kosza.
Zamiatanie ścieżek, chodników.
• Wypowiedzi dzieci na temat wykonanej pracy, jej użyteczności dla dzieci i mieszkańców
najbliższej okolicy.
• Zabawa połączona z maszerowaniem.
Dzieci maszerują po sali i wykonują polecenia, pokazują odpowiednią nogę według słów
rymowanki.
Hej, idziemy naprzód żwawo
nóżką lewą, nóżką prawą.
Hej, maszerujemy drogą
prawą nogą, lewą nogą.
I klaszczemy wciąż rękami
nad głowami, nad głowami.
Potem z lewej, z prawej strony,
no i podskok. Już zrobiony?
Pozdrawiam. Do zobaczenia w przedszkolu, zabierzcie ze sobą książki. Dziękuję za pomoc w realizacji zajęć.
Wychowawczyni
Czwartek 15.04.2021r.
Dzień dobry w kolejnym dniu naszej zdalnej nauki. Oto moje propozycje do wykonania dziś.
• Karta pracy, cz. 4, nr 3.Dzieci 5-letnie.
• Zabawa z wykorzystaniem rymowanki.
Dzieci mówią tekst za R. z podziałem na sylaby.
O przyrodę dbamy.
Nie łamiemy, nie śmiecimy,
kwiatków nie zrywamy.
• Ćwiczenia poranne – zestaw 28.
Zabawa dydaktyczna Biedronki i matematyka.
• Zabawa Liczymy biedronki.
Sylwety biedronek różniące się liczbą kropek i wielkością.
R. umieszcza na tablicy w szeregu sylwety biedronek różniące się liczbą kropek (dwie lub
siedem) i wielkością (małe i duże).
• Dzieci liczą sylwety (dziesięć).
• Zabawa Tyle samo biedronek.
Duże sylwety zielonych liści, kartoniki z krążkami lub z liczbami.
R. umieszcza na tablicy duże sylwety zielonych liści, a pod nimi kartoniki z liczbami (krążkami)
od 1 do 10). Dzieci umieszczają na liściach sylwety biedronek, tak aby ich liczba odpowiadała
liczbie krążków na kartonikach lub liczbie.
Zabawy przy piosence Ochroń Ziemię.
https://www.youtube.com/watch?v=3oEy3cS29W8
• Słuchanie piosenki Ochroń Ziemię (sł. i muz. Krystyna Gowik).
I. Mieszkamy na wielkiej kuli.
Ta kula to nasza Ziemia.
Dorośli ciągle na tej Ziemi
chcą wszystko zmieniać.
Wycinają drzewa,
śmiecą na leśnej łące,
czarny dym z kominów leci
i zasłania słońce.
II. Gdy wszystkie na świecie dzieci
zadbają o piękno Ziemi,
to wszystko skończy się szczęśliwie,
nic się nie zmieni.
W ogromnym kosmosie
Ziemia się nie zgubi,
gdy ją każdy mały człowiek
nauczy się lubić.
Ref.: Ochroń Ziemię, bądź jej przyjacielem. Ref.: Ochroń Ziemię…
Ty i ja – jest tu dzieci wiele.
Im więcej nas, tym dla Ziemi lepszy czas. (2x)
• Określanie nastroju piosenki.
R. zadaje dzieciom pytania:
− Co to znaczy, że mieszkamy na wielkiej kuli?
− Czym jest Ziemia? Dlaczego musimy o nią zadbać?
− Czy wszyscy dorośli są przyjaciółmi Ziemi?
− Co oznaczają słowa piosenki: W ogromnym kosmosie Ziemia się nie zgubi, gdy ją mały człowiek
zacznie lubić?
• Ćwiczenia prawidłowej wymowy.
R zmienia dynamikę w wypowiedzeniu, wymawiając
słowa naprzemiennie: raz głośno, raz cicho. Recytuje coraz głośniej, następnie – coraz ciszej.
Ziemia, ziemia to nasza planeta.
Dbamy o czyste powietrze.
Nie chcemy śmieci na leśnej łące.
Precz z dymem, który zasłania słońce.
Dzieci powtarzają zaprezentowany tekst.
Zabawy na świeżym powietrzu w ogrodzie przydomowym według upodobań dzieci.
• Karta pracy, cz. 4, nr 4.Dzieci 5-letnie.
Posłuchajcie jeszcze raz piosenki , której dziś się uczyłyście.
Miłego dnia! Dziękuję za pomoc w realizacji zajęć.
Ania W
Środa 14.04.2021r.
Dzień dobry. Oto moje propozycje. Mam nadzieję, że chętnie się ze mną pobawicie.
• Zabawy badawcze Gdzie jest powietrze?
Balony, kubeczki z wodą, paski bibuły zawieszone na nitce, papierowe słomki.
Otworzenie w sali okna, zwracanie uwagi na ruch firanki, powiew przedostający się do sali;
wypowiedzi dzieci o tym, co się do niej dostało. Nawiązanie rozmowy na temat powietrza:
gdzie się znajduje, czy ma kolor, kształt, w jaki sposób można poznać, że znajduje się wokół
nas. Zaproponowanie wykonania kilku zabaw ukazujących obecność powietrza.
• Nadmuchiwanie balonów – obserwowanie ich powiększania się, wypuszczanie powietrza z balonów
w kierunku własnych twarzy.
• Obserwowanie przez okno drzew poruszających się
na wietrze.
• Wciąganie powietrza do płuc i wydychanie go przez
papierową słomkę do kubeczka z wodą – obserwowanie powstających bąbelków.
• Dmuchanie na paski bibuły zawieszone na nitce.
R. uświadamia dzieciom, że powietrza nie można
zobaczyć ani powąchać, lecz można poczuć, ale
tylko wtedy, kiedy porusza się jako wiatr. Podkreśla
znaczenie powietrza dla życia ludzi i zwierząt oraz
jego wszechobecność wokół nas.
• Karta pracy, cz. 3, nr 79. Dzieci 5-letnie.
• Ćwiczenia poranne – zestaw 28.
Słuchanie opowiadania Spotkanie z małym czarodziejem.
W pewnym dalekim kraju żył mały
czarodziej, który bardzo lubił zadbane, zielone miasteczka. Każdej wiosny razem ze swym kotem Mruczkiem wyruszał w świat i szukał
miast pełnych czystych uliczek i domów, zielonych drzew, kolorowych, pachnących kwiatów,
śpiewających ptaków i radośnie bawiących się dzieci. Pewnego dnia dotarł do pięknego miasta.
Wszędzie w nim było czysto, zielono, dachy świeżo odmalowanych, niedużych domów lśniły
w promieniach słońca, a w powietrzu roznosił się zapach kwiatów, których mnóstwo kwitło na
balkonach. Nigdzie nie leżały śmieci, a dzieci grabiły grządki i sadziły warzywa w przedszkolnym
ogrodzie.
− Ha! Mój kocie. To przecież najładniejsze miasteczko, jakie kiedykolwiek widziałem – powiedział czarodziej. − Zobacz, jak tu czysto. Nigdzie nie leżą śmieci, chodniki i ulice są zamiecione,
trawniki niezadeptane, drzewa nie mają połamanych gałęzi, a ptaki radośnie śpiewają, nie bojąc
się, że źli ludzie zniszczą im gniazdka. W oknach widać uśmiechnięte twarze mieszkańców. Myślę,
że wszyscy w tym miejscu muszą być bardzo szczęśliwi.
Kiedy czarodziej tak się zachwycał, usłyszał nagle straszliwy hałas. Nie wiadomo skąd, przez
środek głównej ulicy przebiegło czterech chłopców. To oni tak strasznie krzyczeli. Machali również
kijami, pisali kredą po murach domów, rozdeptywali ukwiecone klomby, łamali gałęzie drzew
i krzewów, rozrzucali papierki po zjedzonych cukierkach, a jeden strzelał z procy do wystraszonych
wróbli i kawek, które ze strachu próbowały schronić się za kominami domów.
− Cóż to było, mój kocie? – zdziwił się czarodziej.
− Miauu! To chłopcy, którzy wcale nie dbają o swoje śliczne miasto i wszystko w nim niszczą
− odpowiedział Mruczek.
− Skoro tak – powiedział mały czarodziej – to dam im nauczkę. Zaczaruję miasteczko tak,
aby stało się ono najbardziej szarym i najbardziej brzydkim miastem na świecie.
I jak powiedział, tak zrobił. Podniósł swoją magiczną pałeczkę, wypowiedział zaklęcie i w jednej chwili całe miasteczko zrobiło się szare i brzydkie. Szare stały się kolorowe domy, zielone alejki
i wszystkie kwiaty, szarzy zrobili się również chłopcy.
Kiedy zobaczyli, co się stało, przestraszyli się nie na żarty.
W tym miejscu R. przerywa opowiadanie i prosi dzieci, aby wymyśliły, co mogło wydarzyć
się dalej, a następnie kontynuuje swoją opowieść.
Przestraszeni chłopcy podbiegli do małego czarodzieja i zawołali:
− Co zrobiłeś z naszym miastem! Dlaczego tak je zaczarowałeś!
− Ja? – zdziwił się mały czarodziej. – Przecież to wy chcieliście, aby wasze miasto było najbrzydsze na świecie. Przed chwilą to pokazaliście – spokojnie odparł czarodziej.
− Myśmy wcale tego nie chcieli – bronili się chłopcy.
− Nie? A kto łamał gałęzie, pisał po murach, straszył ptaki, deptał kwiaty, rozsypywał śmieci?
Kto to wszystko zrobił, kochani? No kto? – odpowiedział czarodziej.
Chłopcy bardzo się zawstydzili, zrobiło im się przykro, spuścili głowy, a w ich oczach pojawiły się
łzy. Chcieli naprawić wyrządzone szkody. Poprosili czarodzieja, aby pomógł im przywrócić miasto
do jego dawnego wyglądu. Obiecali również, że będą dbali o to, aby zawsze było piękne i czyste.
Czarodziej ze zrozumieniem pokiwał głową i podarował chłopcom kolorowe pudełko. Umieścił w nim zadania do wykonania. Powiedział, że jeśli chłopcy je prawidłowo wykonają, wtedy
czar pryśnie.
R. prosi dzieci o ocenę postępowania chłopców; wskazanie konsekwencji, jakie przyniosło
ich zachowanie.
• Ekspresja słowna – Co by było, gdyby ludzie nie dbali o to, co znajduje się wokół nich?
• Słuchanie wiersza Mieczysławy Buczkówny Tylko jeden raz.
Chcą żyć, jak i ty żyjesz, Przypatrz się z bliska dżdżownicy,
wszystkie na świecie zwierzęta: biedronce, jak kropki liczy,
i mrówki, i żaby, i żmije, jaskółce, jak gniazdo kleci,
i pszczoła wiecznie zajęta. jak pająk rozsnuwa sieci.
I paź królowej – motyl – Niech skacze pasikonik,
niech fruwa tęczowo-złoty, niech świerszczyk w trawie dzwoni...
i ślimak środkiem dróżki Dla nich kwitnie łąka, dla nich rośnie las.
niech pełznie, wystawia nóżki... Jak i ty – żyją tylko raz.
• Rytmizowanie tekstu.
Dopowiadanie brakujących słów (wytłuszczonych w tekście) podczas recytacji R.
• Karta pracy, cz. 3, nr 80.Dzieci 5-letnie.
− Posłuchajcie jeszcze raz wiersza Mieczysławy Buczkówny Tylko jeden raz. Wskazujcie na obrazku wymienione w nim zwierzęta. Pokolorujcie rysunki zwierząt.
Zabawy na świeżym powietrzu wg zainteresowań dzieci. Obserwowanie budzącej się do życia wiosny.
Porozmawiajcie z dziećmi na temat ich spostrzeżeń.
• Przyroda wokół nas – wykonywanie pracy plastycznej.
Papier kolorowy, duży karton, bibuła, folia samoprzylepna, plastelina, ścinki materiałów,
kolorowe sznurki, tektura falista, pastele olejne.
Pozdrawiam, życzę miłego dnia, dziękuję za pomoc w realizacji zajęć.
Wychowawczyni.
Katecheza
Temat: Pan Jezus ukryty pod postacią chleba
Przeczytajcie z pomocą rodziców poniższe opowiadanie.
Pan Jezus mieszka w kościele.
Mały Krzyś, gdy tylko o tym usłyszał postanowił, że po zajęciach pójdzie odwiedzić Jezusa. Kiedy przyszedł do Kościoła, zobaczył tam księdza. Ksiądz wziął go za rękę. Podeszli do ołtarza i przyklęknęli przed takim złotym domkiem. –
- Tu jest domek Pana Jezusa- powiedział ksiądz. Nazywa się tabernakulum.
- Tutaj?- zdziwił się Krzyś.
- Przecież Jezus nie mógł się tutaj zmieścić!
- Jezus jest obecny tutaj pod postacią chleba, po to, aby ludzie mogli Go przyjmować do swego serca i często odwiedzać.
Przy tabernakulum pali się zawsze czerwona lampka, abyśmy pamiętali o obecności Pana Jezusa w Kościele.
Odpowiedzcie na pytania:
- Jak nazywa się miejsce, w którym pod postacią chleba mieszka Pan Jezus?
- Co znajduje się przy tabernakulum?
- Dlaczego pali się przy nim czerwona lampka?
- Jak należy się zachować, przychodząc przed tabernakulum?
,,Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest ciało moje” (J 6.51).
Jezus powiedział, że chlebem, który nam da, jest Jego ciało. Jezus jest z nami zawsze obecny w białym chlebie.
W czasie Mszy Świętej chleb staje się Ciałem Pana Jezusa.
Kiedy będziecie w kościele i podejdziecie w pobliże ołtarza, pamiętajcie, że należy wtedy uklęknąć i przywitać Pana Jezusa.
Nauczymy się teraz modlitwy którą witamy Pana Jezusa w kościele.
,,Niechaj będzie pochwalony Przenajświętszy Sakrament, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen”.
Popracujcie teraz w podręczniku.
Pozdrawiam
Sylwia M.
Wtorek 13.04.2021r.
Dzień dobry przedszkolaczki. Oto moje dzisiejsze propozycje.
Na miły początek proponuję:
https://www.youtube.com/watch?v=30BVfTvlsrE
• Karta pracy, cz. 3, nr 77.Dzieci 5- letnie. Karty pracy, cz.2,nr28.Dzieci 4- letnie.
• Ćwiczenia poranne – zestaw 28.Zestaw obowiązuje cały tydzień.
• Zabawa rozwijająca szybką reakcję na sygnał.
Dzieci stoją w rozsypce, poruszają się swobodnie po sali. Na uderzenie
w bębenek dzieci jak najszybciej przykucają. Zabawę powtarzamy 3 razy.
• Ćwiczenie dużych grup mięśniowych – Rzucamy szyszkami.
Dzieci spacerują po lesie, co pewien czas podnoszą na niby szyszkę i rzucają nią z dużym
zamachem jak najdalej.
• Zabawa ruchowa z elementem czworakowania – Przedzieramy się przez leśne zarośla.
Dzieci poruszają się na czworakach między wyobrażonymi zaroślami, co pewien czas prostują się i maszerują do przodu.
• Ćwiczenia ramion i tułowia Piłujemy drzewo.
Dzieci stoją w parach, twarzami do siebie. Podają sobie ręce i naprzemiennie przeciągają
je do przodu i do tyłu z równoczesnym pochylaniem i odchylaniem tułowia – naśladują
piłowanie drzewa.
• Ćwiczenie uspokajające Wracamy z lasu.
Dzieci maszerują parami po obwodzie koła za wybraną parą. Co jakiś czas następuje zmiana
prowadzących i kierunków poruszania się.
Teatrzyk sylwet na podstawie utworu Kłopoty leśnego krasnala.
• Wypowiedzi dzieci na temat: Co to jest las?
• Rozwiązywanie zagadki.
Ma koronę, choć królem nie jest.
Pięknie szumi, gdy wiatr wieje.
W lecie chłodzi cię przyjemnie,
zimą stoi nagie, ale nadal piękne. (drzewo)
• Karta pracy, cz. 3, nr 78.Dzieci 5- letnie.
• Prezentowanie teatrzyku (według Małgorzaty Skrobacz) przez R., z wykorzystaniem sylwet postaci, na tle obrazka przedstawiającego las wiosną.
Sylwety bohaterów teatrzyku.
Krasnal:
Co za hałas, bolą uszy, zając z sarną musieli uciec.
Czy nie wiedzą dzieci, że nie krzyczy się w lesie, nie śmieci?
Trawa wszędzie wygnieciona. Tu papier, tam puszka rzucona.
Pszczoła:
Nie wolno w lesie krzyczeć.
Mogłaby lipa bez powodu
odmówić pszczołom miodu.
Drzewa:
Mogłaby osika ze strachu dostać bzika.
(Wchodzą kwiatki: Mak, Konwalia, Dzwonek).
Mak:
My też przyszłyśmy ze skargą na ludzi: i na tych małych, i całkiem dużych.
Dzwonek:
Zrywają nas i niszczą.
Konwalia:
Przecież świat byłby brzydki, gdyby nie my – kwiatki.
(Pojawia się Żabka).
Żabka:
Żadna żabka kąpać się nie może,
bo brudna jest woda w jeziorze.
Krasnal:
Dlaczego?
Żabka:
Dzieci tam śmieci wrzuciły i wodę zabrudziły.
Krasnal:
Ojejej, ojejej, co my teraz zrobimy?
(Pojawiają się dzieci z koszyczkami).
Dziecko 1.:
Nie smuć się, krasnalu miły, nie wszystkie dzieci rozrzucają śmieci.
Dziecko 2.:
Zaraz wszystko posprzątamy, a śmieciarzom do lasu wejść nie damy.
Dzieci razem:
Kochane dzieci na całym świecie! Nie depczcie trawy, nie róbcie wrzawy.
Gałęzi nie łamcie, śmieci do kosza wrzucajcie.
Zając z sarenką:
Te prośby do was zanosimy i o spełnienie ich prosimy.
• Rozmowa na temat teatrzyku.
• Wypowiedzi dzieci dotyczące rozmów krasnala z mieszkańcami lasu.
• Zwracanie uwagi na zachowania dzieci, lęki leśnych zwierząt i kwiatów oraz sposób naprawienia szkód.
• Podkreślanie, w jaki sposób należy zachowywać się w lesie.
• Rytmizowanie rymowanki.
O przyrodę zawsze dbamy.
Jej strażnikami się nazywamy.
• Wypowiadanie tekstu z różnym natężeniem głosu, w różnym tempie oraz nastroju.
• Układanie rymów do słowa przyroda, np. pogoda, nagroda, przeszkoda...
• Kończenie zdania: Jestem strażnikiem przyrody, bo..., np. nie depczę trawników, wrzucam śmieci
do kosza, w lesie zachowuję ciszę.
• Oglądanie zdjęcia żab. Słuchanie ciekawostek na ich temat.
Zdjęcia żab.
Żaby to rodzina płazów bezogonowych. W Polsce spotykamy: żaby jeziorkowe, żaby wodne,
żaby śmieszki, żaby moczarowe, żaby dalmatyńskie, żaby trawne.
Mają długi język, pomocny w łapaniu pożywienia. Charakterystycznym elementem ich budowy
są też wydłużone tylne kończyny, przystosowane do wykonywania skoków.
Wygrzewają się w pobliżu wody: na płyciznach lub wśród mchu czy wilgotnej trawy. Jedzą różne owady (np.: muchy, chrząszcze, koniki polne), pająki, dżdżownice, ślimaki. Są pożywieniem
lisów, borsuków, wydr, kun i jeży, polują na nie także niektóre ptaki (np.: czaple, bociany raczej
rzadko), zaskrońce oraz ryby (szczupaki, sumy).
• Analiza i synteza słuchowa słowa żaba.
• Dzielenie słowa żaba na sylaby.
− Co słyszycie na początku słowa żaba?
• Podział na sylaby nazw obrazków, które rozpoczynają się głoską ż.
Obrazki przedmiotów/zwierząt/roślin, których nazwy rozpoczynają się głoską ż.
• Dzielenie słowa żaba na głoski.
• Podawanie przykładów słów rozpoczynających się głoską ż (żyrafa, żurek, żyrandol...),
mających ją w środku (kożuch, mrożonki, bażant...).
(Występująca na końcu słów głoska ż brzmi często jak głoska sz).
− Z ilu głosek składa się słowo żaba?
Zabawy na świeżym powietrzu według zainteresowań dzieci. Obserwowanie drzew przydomowych. Zabawy przy użyciu sprzętu znajdującego się w ogrodzie dziecka.
• Rysowanie swojego ulubionego leśnego zwierzątka.
Kartki, kredki
Pozdrawiam i dziękuję za pomoc w realizacji zajęć.
Wasza wychowawczyni.
Katecheza
Temat: W czasie Mszy Świętej spotykamy się z Panem Jezusem
Dzień dobry, zaczynamy dzisiejsze spotkanie od modlitwy ,,Akt wiary”. Proponuję teraz odczytanie wiersza.
,,Kapłan się modli
do Ojca w niebie
i ja mój Boże
proszę też Ciebie
Daj nam dziś wszystko
czego potrzeba
dla duszy- łaskę
dla ciała- chleba”.
Wiele lat, przed narodzeniem Pana Jezusa, Izraelici składali dary Panu Bogu ze zwierząt lub z owoców, roślin, pokarmów, kosztownych rzeczy, na przykład srebra i złota. W ten sposób chcieli uczcić Pana Boga, podziękować za wszelkie dobro, przeprosić za grzechy, czy prosić o pomoc. Bóg przyjmował ofiary które ludzie składali ze szczerym sercem.
Pan Jezus złożył ofiarę Bogu. W czwartek, dzień przed męką i śmiercią na krzyżu, spotkał się z Apostołami w Wieczerniku. Przypomnijmy sobie wydarzenia Wielkiego Czwartku, odczytajcie fragment Pisma Świętego z podręcznika. Pan Jezus podczas ostatniego spotkania z Apostołami ustanowił sakrament eucharystii, przemienił chleb i wino w swoje Ciało i Krew. To wydarzenie powtarza się w czasie każdej Mszy Świętej, Pan Jezus ofiaruje się za nas i wraz z nami swemu Ojcu. Ofiara Mszy Świętej trwa wiecznie. Kapłan podczas Mszy Świętej, wypowiada te same słowa, co Pan Jezus. Spotkanie z Bogiem w czasie Mszy Świętej jest dla nas wszystkich wielkim darem. Możemy cieszyć się obecnością Pana Jezusa w Kościele.
W ewangelii św. Mateusza czytamy:
,,A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata”.
Pan Jezus tymi słowami zapewnia nas że nigdy nas nie opuści. Wszyscy którzy uczestniczymy we Mszy Świętej powinniśmy przygotować swój dar w postaci np. modlitwy, troski.....
Proszę popracujcie w ćwiczeniach.
Pomódlcie się modlitwą ,,Ojcze nasz”.
Pozdrawiam serdecznie
Sylwia M.
Poniedziałek 12.04.2021r.
Witam kochani , dziś mam dla Was następujące propozycje.
• Ćwiczenia wizualizacyjne Spotkanie z kosmitami.
Wyobraźcie sobie, że wybieracie się na planetę Eps w gwiazdozbiorze Oriona. Pojazd kosmiczny
jest już przygotowany. Wsiadacie do niego i... rakieta startuje. Siła grawitacji wtłacza was w fotele, ale po chwili możecie już swobodnie oddychać. Wstajecie z foteli i podziwiacie, widzianą
przez okrągłe otwory, błękitną planetę – naszą Ziemię, która robi się coraz mniejsza i mniejsza,
aż znika wam zupełnie z oczu. Za to wy robicie się coraz lżejsi i zaczynacie unosić się w powietrzu. Możecie nawet robić fikołki. Świat wokół wygląda jak zaczarowany: miliony błyszczących
gwiazd! Ale oto zbliża się kres podróży. Siadacie w fotelach, już niestraszna wam grawitacja. Oto
nowa planeta i jej mieszkańcy. Wyglądają dziwnie znajomo – tylko ten niebieski odcień skóry.
• Ćwiczenia poranne – zestaw 27
Rozmowa na temat kosmosu.
• Oglądanie zdjęć przedstawiających teleskopy kosmiczne. Wyjaśnianie ich zastosowania.
Zdjęcia przedstawiające teleskopy kosmiczne.
• Wypowiadanie się na temat życia w kosmosie.
− Czy w kosmosie mogą żyć istoty rozumne?
− Czy muszą być podobne do nas?
− Czy nauka potwierdza istnienie innych istot w kosmosie?
• Pokaz zdjęć przedstawiających wybrane gwiazdozbiory. Wyjaśnianie dzieciom, że na niebie
gwiazdy tworzą wzory, zwane gwiazdozbiorami, które mają swoje nazwy. Zaprezentowanie
dzieciom wybranych gwiazdozbiorów, np.: Wielki Wóz, Mały Wóz, Panna, Bliźnięta, Lew.
Zdjęcia gwiazdozbiorów.
• Łączenie liniami gwiazdek na dużym arkuszu papieru ; zachęcanie do
nadawania nazw powstałym kształtom; prezentowanie powstałych prac.
Duży arkusz papieru z narysowanymi gwiazdami, kredki lub flamastry.
• Ćwiczenie Porządkujemy.
Papierowe gwiazdki o różnych kształtach: duże i małe, w pięciu kolorach, kody obrazkowe.
R. wysypuje przed dziećmi papierowe gwiazdki o różnych kształtach: duże i małe, w pięciu
kolorach: srebrne, złote, żółte, niebieskie i białe, po kilka każdego rodzaju. Zadaniem dzieci
jest segregowanie gwiazdek ze względu na jedną cechę: kształt, wielkość lub kolor.
• Porównywanie liczby gwiazdek poprzez liczenie; określanie, których jest mniej, których
więcej, a których – tyle samo. (Dzieci mogą segregować gwiazdki ze względu na dwie cechy,
np.: kształt i kolor, wielkość i kolor, kształt i wielkość).
• Układanie gwiazdek w pasach, zgodnie z opisem słownym R.
R. podaje, w jakiej kolejności należy ułożyć gwiazdki, np.: srebrna mała, złota duża, złota
duża, srebrna mała, żółta duża...
Zabawy na świeżym powietrzu.
• Bezpieczne zabawy z zastosowaniem urządzeń w ogrodzie przydomowym.
• Ćwiczenia sprawnościowe Zabawy kosmonautów (podkreślanie znaczenia sprawności fizycznej kosmonautów przygotowujących się do lotów w przestrzeń kosmiczną).
Dzieci maszerują przy dźwiękach muzyki marszowej. Podczas kolejnych przerw
w muzyce wykonują polecenia R., np.:
− Stań na jednej nodze.
− Leż na plecach, złączone nogi unoś ku górze.
− Podskakuj obunóż w miejscu.
− Przeskakuj z nogi na nogę.
− Naprzemiennie dotykaj łokciem przeciwległego kolana.
Wykonajcie te ćwiczenia 2, 3 razy.
• Malowanie farbami Kosmos widziany oczami dziecka.
Farby , kartki.
Zaśpiewajcie piosenkę o Kosmosie . Wybierzcie tę, która podobała Wam się najbardziej z prezentowanych we wcześniejszych zajęciach.
Pozdrawiam i dziękuję za pomoc w realizacji zajęć.
Wychowawczyni.
Piątek 09.04.2021r.
Witam moje Motylki. Mam nadzieję, że rodzice dokumentują Wasze poczynania, robią zdjęcia, zbierają Wasze prace. Po powrocie do przedszkola zrobimy wystawkę i zamieścimy Wasze dokumentacje na stronie. Proszę również o odbiór z przedszkola przez rodziców dzieci 5- letnich kart pracy cz.4.
A teraz zaśpiewajcie piosenkę Ziemia- zielona wyspa, link do piosenki podany w środowych zajęciach.
• Karta pracy, cz. 3, nr 74. Dzieci 5-letnie.
• Ćwiczenia poranne – zestaw 27.
• Nauka rymowanki, interpretacja ruchowa rymowanki zgodnie z tekstem.
Kosmonauta idzie dróżką,
przytupuje jedną nóżką,
klaszcze w ręce raz i dwa,
podskakuje: hopsa, sa.
Już w rakiecie prosto siada,
kiwa głową na sąsiada,
ster rakiety w ruch już wprawia,
choć to wcale nie zabawa,
i rakieta się unosi,
bo ją o to ładnie prosi.
• Ćwiczenia matematyczne Ilu kosmonautów leci rakietą?
Dziesięć sylwet kosmonautów w różnych kombinezonach, kontury rakiety, liczmany, kartoniki z krążkami lub z liczbami.
R. układa przed dziećmi sylwety dziewięciu kosmonautów w różnych kombinezonach. Dzieci układają sylwety kosmonautów pod konturem rakiety. Układają
przed sobą taką samą liczbę liczmanów i kartonik z odpowiednią liczbą krążków lub z liczbą,
określającą, ilu kosmonautów wybierze się rakietą w podróż kosmiczną.
• Dołożenie przez R. jeszcze jednej sylwety kosmonauty – liczenie ich przez dzieci (10).
• Zabawa Pierwszy, drugi – prawidłowe posługiwanie się liczebnikami porządkowymi w zakresie dziesięciu.
• Układanie sylwet kosmonautów zgodnie z opisem R.: pierwszy ma niebieskie szelki, drugi
– z listków pasek wielki, trzeci – żółte okulary, czwarty – buty nie do pary, piąty – kieszeń
całkiem sporą, szósty – torebkę czerwoną, siódmy – czarne rękawiczki, ósmy – dwa małe
króliczki, dziewiąty – nos zakrzywiony, a dziesiąty jest zielony.
• Omawianie wyglądu kosmonautów, o których pyta R., np. Jak wygląda czwarty (piąty, dziesiąty…) kosmonauta?
• Podawanie, który z kolei jest kosmonauta opisywany przez R. lub dziecko, np. Który
kosmonauta ma żółte okulary (czarne rękawiczki...)?
• Karta pracy, cz. 3, nr 75.Dzieci 5-letnie.
Słuchanie wiersza Halo, tu mówi Ziemia.
Uświadamianie dzieciom, że Ziemia jest kulą składającą się z dwóch półkul, że kręci się wokół własnej
osi i krąży wokół Słońca, a na pełny obrót potrzebuje całego roku.
Dzień dobry, dzieci! Jestem Ziemia, – Dobranoc! – wołam,
wielka, okrągła jak balonik. – Dzień dobry! – wołam.
Z tej strony – Słońce mnie opromienia, to znaczy zrobiłam obrót dokoła,
a z tamtej – nocy cień przesłonił. A oprócz tego wciąż, bez końca.
Gdy jedna strona jest oświetlona, muszę się kręcić wokół Słońca,
to zaciemniona jest druga strona.
Wy zajadacie pierwsze śniadanie, a spać się kładą Amerykanie.
Bo trzeba mi całego roku,
Właśnie! ażeby Słońce obiec wokół.
Bo ja się kręcę w krąg, jak bardzo duży bąk.
• Zapoznanie z wyglądem i zastosowaniem globusa, (ukazanie wirowego ruchu Ziemi).
Globus.
• Zabawa dydaktyczna z wykorzystaniem globusa oraz lampki stojącej (jako Słońca) – Jak
powstają dzień i noc.
Globus, lampka stojąca.
Wyjaśnianie dzieciom, że Ziemia kręci się wokół własnej osi. Na ten obrót potrzebuje
24 godzin. Dzień jest po tej stronie Ziemi, która jest zwrócona do Słońca – widać je na niebie,
jeśli nie ma chmur (demonstracja przez oświetlenie globusa z jednej strony). Noc jest po tej
stronie Ziemi, która jest odwrócona od Słońca. Jeśli nie ma na niebie chmur, widzimy wtedy
Księżyc, który odbija światło słoneczne, i gwiazdy. Wirowy ruch Ziemi powoduje zmianę
oświetlenia Ziemi przez Słońce, dlatego po dniu następuje noc.
• Nasze słoneczka – wykonywanie pracy.
Żółty papier, koło wydarte z papieru, klej.
• Wydzieranie przez dzieci z żółtego papieru pasków różnej długości (promieni).
• Przyklejanie ich na środku kartki wokół wydartego koła. (O grubości, ilości, długości i rozmieszczeniu promieni decydują dzieci).
Zabawy na świeżym powietrzu
• Obserwowanie budzącej się do życia przyrody.
Rysowanie kredą na chodniku na tematy dowolne.
Posłuchajcie ciekawostek o Księżycu.
Księżyc to jedyny naturalny satelita Ziemi.
Jest piątym co do wielkości księżycem w Układzie Słonecznym. Obiega on Ziemię w ciągu 27 dni.
Księżyc to jedyne ciało słoneczne, na którym
lądowali ludzie. Łącznie stanęło na
nim 12 osób (sześć lądowań w latach 1969-1972).
Z Ziemi przez cały czas jest widoczna tylko jedna jego strona(drugą sfotografowano).
Słońce oświetla zawsze (poza zaćmieniami) tylko połowę powierzchni Księżyca. Jego fazy są wynikiem oglądania tej połowy pod różnymi kątami,
spowodowanymi różnymi położeniami Słońca, Ziemi i Księżyca względem siebie. Kiedy Księżyc
jest w pełni, znajduje się po przeciwnej stronie Ziemi niż Słońce. W nowiu położenie Księżyca na
sferze niebieskiej jest bliskie położeniu Słońca.
Karta pracy cz.3, nr 76. Dzieci 5-letnie.
Miłego weekendu!
Dziękuję za pomoc w realizacji zajęć.
Ania W
Czwartek 08.04.2021r.
Dzień dobry moje Motylki. Oto propozycje na czwartek.
• Spotkanie z ufoludkiem – słuchanie rymowanki recytowanej przez R.
Jestem Ufuś piegowaty,
mam ubranko w srebrne łaty,
a na głowie czułki dwa,
skaczę lekko: hopsa, sa.
Mieszkam sobie we wszechświecie,
podróżuję w swej rakiecie.
Przyjaciela zdobyć chciałem,
więc na Ziemię przyleciałem.
Zaprzyjaźnić chcę się z wami,
choć jesteście jeszcze mali.
Złego nic mi nie zrobicie?
Czy bać muszę się o życie?
Chętnie z wami porozmawiam.
Przyjacielski ukłon składam.
Ziemia piękną jest planetą,
choć od mojej tak daleką.
Poznać wasze chcę zwyczaje
i pozwiedzać różne kraje.
• Rozmowa z dziećmi na temat: Czy w kosmosie można spotkać żywe istoty?
• Wyjaśnianie pojęcia ufoludek.
Zachęcanie do wypowiadania się na temat wyglądu przybyszów z innych planet.
• Karta pracy, cz. 3, nr 72.Dzieci 5-letnie.
• Ćwiczenia poranne – zestaw 27.
• Słuchanie piosenki Każdy chciałby być odkrywcą (sł. i muz. Jolanta Kucharczyk).
https://soundcloud.com/user-956760406/ka-dy-chcia-by-by-odkrywc-s-i
I. Znam już dobrze kraj nasz, Polskę,
miasta, góry, morze.
Byłem także w innych krajach –
zwiedziłem Europę.
Ref.: Chcę poznać cały świat:
kontynenty, morza, oceany.
A kiedy już na Ziemi wszystko zwiedzę,
rakietą w kosmos polecę.
II. Znam też inne kontynenty:
Azję i Afrykę,
a niedługo także zwiedzę
ogromną Amerykę.
Ref.: Chcę poznać cały świat…
III. Będę pływał wielkim statkiem,
latał samolotem,
podróżował autokarem
i jeździł autostopem.
Ref.: Chcę poznać cały świat…
• Rozmowa na temat tekstu piosenki.
Mapa, globus.
− Kogo nazywamy odkrywcą?
− Czym można podróżować?
R. zwraca uwagę na sposób formułowania zdań przez dzieci podczas odpowiedzi. Pokazuje
dzieciom mapę i globus. Wskazuje na nich góry, morza, rzeki. Tłumaczy dzieciom pojęcia
występujące w piosence: kontynent, ocean, morze.
• Śpiewanie melodii piosenki na sylabach: lu, lo, la, le.
• Zwrócenie uwagi na wieloznaczność słowa rakieta.
Obrazki przedstawiające różne przedmioty, między innymi: rakietę kosmiczną, rakietę do
tenisa stołowego, ziemnego, rakietę śnieżną, do badmintona, napis rakieta.
R. rozkłada przed dziećmi obrazki przedstawiające różne przedmioty, między innymi: rakietę
kosmiczną, rakietę do tenisa stołowego, ziemnego, rakietę śnieżną, do badmintona. Dzieci
nazywają poszczególne przedmioty, określają, do czego służą. Odczytują z R. napis rakieta,
a następnie układają pod nim obrazki przedstawiające rakiety.
• Nasze rakiety – wykonywanie wymyślonych przez dzieci rakiet z wykorzystaniem plastikowych butelek po napojach (różnej wielkości), folii samoprzylepnej i papieru kolorowego.
Plastikowe butelki po napojach (różnej wielkości), folia samoprzylepna, papier kolorowy,
klej, nożyczki.
• Samodzielne działania dzieci.
Zabawy na świeżym powietrzu w ogródkach przydomowych według zainteresowań dzieci. Obserwowanie budzącej się do życia wiosny.
Jeżeli chcecie pokolorować ,oto kilka propozycji.
https://miastodzieci.pl/kolorowanki/k/kosmos/
• Karta pracy, cz. 3, nr 73.Dzieci 5-letnie.
Pozdrawiam .Życzę miłego dnia .Dziękuję za pomoc w realizacji zajęć.
Pani Ania W
Środa 07.04.2021r.
Dzień dobry Motylki. Oto moje propozycje na dziś.
• Karta pracy, cz.3, nr 70. Dzieci 5-letnie.
− Posłuchajcie nazw planet.
− Powiedzcie, jak nazywa się pierwsza, druga,
trzecia…ósma planeta, licząc od Słońca.
• Zainteresowanie dzieci tą tematyką. Wyjaśnianie
znaczenia słów: kosmos, planety, przestrzeń międzyplanetarna, rakieta, sputnik, UFO, pojazd kosmiczny.
• Zachęcanie do zdobywania informacji, ilustracji i materiałów potrzebnych do wykonania gazetki o kosmosie; zachęcanie do posługiwania
się pojęciami: kosmonauta, pojazd kosmiczny, baza kosmiczna.
Książki, ilustracje o tematyce związanej z kosmosem.
• Ćwiczenia poranne – zestaw 27 .Obowiązuje cały tydzień.
Słuchanie opowiadania Schima Schimmela Dzieci Ziemi – pamiętajcie
(w tłumaczeniu Eleonory Karpuk).
Gdzieś w najgłębszej aksamitnej czerni wszechświata krąży cudownie błękitny świat. Z daleka
wygląda on jak prześliczna, niebiesko-biała, zamglona marmurowa kula. Ale im bardziej się
zbliżamy, tym więcej widzimy kolorów – czerwienie, brązy, żółcie i wszystkie odcienie zieleni.
Jest wiele światów unoszących się w przestrzeni, ale ten świat jest szczególny. To nie jest zwykły
świat. Są bowiem na nim zwierzęta. Miliardy zwierząt. Więcej zwierząt niż wszystkich gwiazd,
które mrugają z nocnego nieba.
A wszystkie owe zwierzęta są dziećmi tego świata. Ponieważ ten świat jest ich Matką.
My zaś nazywamy go Matką Ziemią. Zwierzęta nie są same na Matce Ziemi. Żyją tu również
ludzie. Miliardy ludzi. Jest ich więcej niż gwiazd, które mrugają z nocnego nieba. Oni także są
dziećmi Matki Ziemi. Tak więc zwierzęta i ludzie, i Matka Ziemia – to jedna wielka rodzina. I bawią
się tu delfiny. I śpiewają ptaki. I tańczą gazele. I żyją ludzie.
W najgłębszej aksamitnej czerni wszechświata krąży rodzina Matki Ziemi. I zwierzęta pamiętają. One pamiętają Matkę Ziemię z czasów, zanim pojawili się na niej ludzie.
Pamiętają czas, gdy lasy były gęste, bujne i zielone. Gdy oceany i rzeki, i jeziora były przejrzyste
i krystalicznie czyste. Gdy niebo było jasne i tak błękitne.
Zwierzęta pamiętają też chwile, kiedy ujrzały pierwszych ludzi.
Na początku zaledwie kilku. Ale potem coraz więcej i więcej, aż ludzie rozeszli się po całej
Matce Ziemi.
Mimo to nadal zwierząt było więcej niż ludzi. I ludzie dzielili się Matką Ziemią ze zwierzętami.
Jeszcze pamiętali, że zwierzęta są ich siostrami i braćmi.
Jeszcze pamiętali, że stanowią cząstkę jednej wielkiej rodziny. I zwierzęta, i ludzie – to oczy
i uszy, i serce Matki Ziemi. Więc kiedy bawiły się delfiny, bawiła się Matka Ziemia. Kiedy śpiewały
ptaki, Matka Ziemia śpiewała. Kiedy tańczyły gazele, Matka Ziemia tańczyła. A kiedy ludzie
kochali, kochała i Matka Ziemia.
Mijały lata, rodzili się ludzie. Coraz więcej i więcej, i więcej. Aż wreszcie ludzi było więcej niż
zwierząt. I ludzie zapomnieli. Zapomnieli dzielić się ze zwierzętami ziemią i wodą, i niebem Matki
Ziemi. Zapomnieli, że zwierzęta to ich siostry i bracia. Zapomnieli, że wszyscy są cząstką jednej
wielkiej rodziny Matki Ziemi. Ludzie zapomnieli. Ale zwierzęta pamiętały. Wiedziały, że kiedyś
będą musiały ludziom o tym przypomnieć.
I teraz każdego dnia nasze siostry i bracia przypominają. Bo kiedy bawią się delfiny, ludzie
pamiętają. Kiedy śpiewają ptaki, także pamiętają. Kiedy tańczą gazele, także pamiętają.
A kiedy ludzie będą pamiętać, będą też kochać.
• Rozmowa na temat opowiadania.
• Słuchanie piosenki Ziemia – zielona wyspa (sł. Halina Cenarska, muz. Andrzej Nowak).
https://www.youtube.com/watch?v=uJBvuP8jEzs
I. Nie warto mieszkać na Marsie,
nie warto mieszkać na Wenus.
Na Ziemi jest życie ciekawsze,
powtarzam to każdemu.
Ref.: Bo Ziemia to wyspa,
to wyspa zielona
wśród innych dalekich planet.
To dom jest dla ludzi,
dla ludzi i zwierząt,
więc musi być bardzo zadbany.
Chcę poznać życie delfinów
i wiedzieć, co piszczy w trawie.
Zachwycać się lotem motyla
i z kotem móc się pobawić.
Ref.: Bo Ziemia to wyspa, …
III. Posadźmy kwiatów tysiące,
posadźmy krzewy i drzewa.
Niech z nieba uśmiecha się Słońce,
pozwólmy ptakom śpiewać.
Ref.: Bo Ziemia to wyspa, …
• Rozmowa na temat tekstu piosenki, wypowiedzi dzieci o tym, co można spotkać na Ziemi,
dlaczego powinniśmy o nią dbać i co można zrobić, aby była jeszcze piękniejsza.
• Wykonywanie pracy przedstawiającej naszą planetę.
Kolorowe gazety, nożyczki, bibuła, flamastry, klej.
• Wycinanie z kolorowych gazet elementów wybranych przez dzieci.
• Przyklejanie ich na jasnozielonych kartkach w kształcie koła.
• Uzupełnianie szczegółów flamastrami i kolorową bibułą.
• Zorganizowanie wystawy pod hasłem: Ziemia widziana oczami dzieci.
Zabawy na świeżym powietrzu w ogrodzie przydomowym według zainteresowań dzieci.
• Karta pracy, cz. 3, nr 71.Dzieci 5-letnie.Karta pracy,cz2, nr27.Dzieci4-letnie.
• Budowanie wymyślonych przez dzieci stacji kosmicznych z różnorodnych klocków; wymyślanie im nazw. Dzielenie tych nazw na głoski i na sylaby.
Klocki.
Pozdrawiam, wasza wychowawczyni. Dziękuję za pomoc w realizacji zajęć.
Katecheza
Temat: W czasie każdej Mszy Świętej spotykamy się z Panem Jezusem
Proponuję w pierwszej kolejności odczytanie wiersza.
,,Kapłan się modli
do Ojca w niebie
i ja mój Boże
proszę też Ciebie
Daj nam dziś wszystko
czego potrzeba
dla duszy- łaskę
dla ciała- chleba”.
Wiele lat, przed narodzeniem Pana Jezusa, Izraelici składali dary Panu Bogu ze zwierząt lub z owoców, roślin, pokarmów, kosztownych rzeczy, na przykład srebra i złota. W ten sposób chcieli uczcić Pana Boga, podziękować za wszelkie dobro, przeprosić za grzechy, czy prosić o pomoc. Bóg przyjmował ofiary które ludzie składali ze szczerym sercem.
Pan Jezus złożył ofiarę Bogu. W czwartek, dzień przed męką i śmiercią na krzyżu, spotkał się z Apostołami w Wieczerniku. Przypomnijmy sobie wydarzenia Wielkiego Czwartku, odczytajcie fragment Pisma Świętego z podręcznika. Pan Jezus podczas ostatniego spotkania z Apostołami ustanowił sakrament eucharystii, przemienił chleb i wino w swoje Ciało i Krew. To wydarzenie powtarza się w czasie każdej Mszy Świętej, Pan Jezus ofiaruje się za nas i wraz z nami swemu Ojcu. Ofiara Mszy Świętej trwa wiecznie. Kapłan podczas Mszy Świętej, wypowiada te same słowa, co Pan Jezus. Spotkanie z Bogiem w czasie Mszy Świętej jest dla nas wszystkich wielkim darem. Możemy cieszyć się obecnością Pana Jezusa w Kościele.
W ewangelii św. Mateusza czytamy:
,,A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata”.
Pan Jezus tymi słowami zapewnia nas że nigdy nas nie opuści. Wszyscy którzy uczestniczymy we Mszy Świętej powinniśmy przygotować swój dar w postaci np. modlitwy, troski.....
Proszę popracujcie w ćwiczeniach.
Pomódlcie się modlitwą ,,Ojcze nasz”.
Popracujcie teraz w podręcznikach.
Pozdrawiam serdecznie
Propozycje na wtorek 06.04.2021r.
Witam po świętach .Mam nadzieję, że spędziliście je wspaniale i chętnie powrócicie do zabawy i nauki. A oto moje propozycje.
• Zapoznanie z nazwą nowego miesiąca na podstawie wiersza Wandy Chotomskiej Kwiecień.
Chodzi Kwiecień po świecie
w fiołkowym berecie,
z czarodziejską pałeczką w kieszeni.
Za pomocą pałeczki
w ciągu małej chwileczki
wszystkie rzeczy potrafi odmienić.
Koniom – skrzydła doczepia,
krowę zmieni w fortepian,
tort upiecze ze śniegu,
strusia wyśle na biegun,
dom na dachu postawi,
klucz zmajstruje żurawi,
księżyc w czapkę ubierze,
gwiazdy zmieni w talerze,
z klombu zerwie dwa słonie,
by pachniały w wazonie,
z papug zrobi tygrysy,
które jedzą irysy,
sto kogucich grzebieni
w wielkie góry zamieni –
ledwie wyjmie pałeczkę z kieszeni.
• Zwracanie uwagi na nazwę miesiąca, o którym jest mowa w wierszu; przypomnienie nazwy
miesiąca, który występował przed kwietniem, i tego, który nastąpi po nim.
• Wypowiedzi dzieci na temat nieprawdopodobnych rzeczy, które wyczarował kwiecień
w wierszu czarodziejską pałeczką; wyjaśnianie, dlaczego nie mogą mieć one miejsca; zwracanie uwagi na humor zawarty w utworze.
• Wyjaśnianie przez dzieci znaczenia przysłowia: Kwiecień – plecień, bo przeplata trochę zimy,
trochę lata.
• Ćwiczenia poranne – zestaw 27.Zestaw obowiązuje cały tydzień.
Tamburyn, bębenek.
• Zabawa orientacyjno -porządkowa Kółeczka.
Dzieci maszerują po sali w różnych kierunkach, przy dźwiękach tamburynu. Podczas przerwy
w grze w wyznaczonych miejscach tworzą koła – jedno złożone z dziewczynek, a drugie
– z chłopców. Poruszają się w nich w podanym kierunku i w rytmie podanym przez R. Podczas powtórzenia zabawy tworzą koła współśrodkowe, w których poruszają się, na zmianę,
w przeciwnych kierunkach.
• Ćwiczenie nóg Jak sprężynka.
Dzieci wykonują rytmiczne przysiady i wspięcia w tempie uderzeń R. w bębenek.
• Ćwiczenia tułowia Wyjrzyj przez okienko.
Dzieci dobierają się parami. Stają bokiem naprzeciwko siebie, podają sobie wewnętrzne
ręce i podnoszą je w górę, tworząc bramki. Wykonują kolejno skręt w stronę podniesionych
rąk – wyglądają przez okienko – i wracają do postawy wyjściowej (stopy cały czas mają
oparte o podłogę). Po kilku skrętach w jedną stronę podają sobie przeciwne ręce i wyglądają
w drugą stronę.
• Zabawa Drobna kaszka.
Dzieci stoją parami, jak w poprzednim ćwiczeniu, podają sobie ręce skrzyżnie i wirują w koło,
w prawo i w lewo, ze zmianą kierunku na sygnał, np. uderzenie w bębenek.
Zabawa chustkami.
Szyfonowe chustki w kolorach: zielonym, czerwonym, żółtym, niebieskim.
• Oglądanie chustek, omawianie ich cech.
Każde dziecko dostaje szyfonową chustkę w wybranym przez siebie kolorze.
Dzieci oglądają chustki, dotykają nimi twarzy – z otwartymi, a potem z zamkniętymi oczami.
Podrzucają je i łapią. Potem określają cechy chustek (jakie one są): delikatne, lekkie...
• Zabawa Jesteśmy na planecie Chustolandia.
R. mówi, że istnieje planeta, na której mieszkańcy noszą chustki na różnych częściach ciała.
Ta planeta nazywa się Chustolandia.
Dzieci noszą chustki na różnych częściach ciała. Co kilka minut zmieniają miejsca, na których
je kładą.
• Poruszanie się w zależności od koloru podniesionej chustki.
R. umawia się, że gdy podniesie:
– zieloną chustkę – dzieci będą stać w miejscu,
– czerwoną chustkę – będą poruszać się, jakby były kosmonautami na Księżycu,
– żółtą chustkę – będą się czołgać, jakby przygniatała je siła przyciągania (grawitacji) nowej
planety,
– niebieską chustkę – będą poruszać się jak roboty.
• Układanie rymowanek o kolorach chustek.
Dzieci wspólnie z R. układają rymowanki.
Zabawę rozpoczyna R., mówiąc:
Czerwony, czerwony to mój kolor ulubiony.
Niebieski, niebieski to... (kolor królewski).
Zielony, zielony to... (kolor trafiony).
Żółty, żółty kolor mam. Kto go zechce... (to mu dam).
• Układanie dużego wzoru z wszystkich chustek.
• Wypowiedzi dzieci na temat: Co by było, gdyby na Ziemi wszystko było czerwone (niebieskie,
różowe...)?
• Rysowanie wymyślonej planety: jej mieszkańców, roślin, zwierząt w wybranym, jednym
kolorze, np. czerwonym (niebieskim, zielonym, różowym).
Kartki, kredki.
Zabawy na świeżym powietrzu :
• Zabawa ruchowa Właśnie tak.
R. mówi, że gdy ktoś chce zostać kosmonautą, to musi być bardzo sprawny fizycznie: silny,
zwinny, wysportowany. Dlatego chce dzisiaj zobaczyć, czy dzieci potrafią (a na pewno potrafią) wykonać różne ćwiczenia.
− Zaczynamy!
− Połóżcie się na plecach.
− Połóżcie się na boku i pomachajcie dłonią innemu dziecku.
− Połóżcie się na brzuchu i uderzajcie stopami o siebie.
− Połóżcie się na brzuchu i wydłużcie swoje ręce i nogi.
− A teraz usiądźcie i szeroko rozstawcie nogi.
− Pochylcie się do przodu i spróbujcie obiema dłońmi dotknąć palców stóp.
− W siadzie, obiema rękami bębnijcie w klatkę piersiową.
− Zamknijcie oczy i palcem wskazującym znajdźcie czubek swego nosa.
− A teraz klęknijcie na trawie.
− Spróbujcie zaokrąglić swoje plecy.
− Dotknijcie jedną ręką trawy, a palcem wskazującym drugiej ręki wskażcie niebo.
− Podnieście kolano, aby nie dotykało do trawy.
− Teraz stańcie na obu nogach.
− Wyciągnijcie obie ręce w kierunku nieba.
− Wyprostujcie obie nogi i spróbujcie dotknąć dłońmi stopy.
− Opukajcie delikatnie czubkami palców boki swoich stóp.
− Zrobiliście wszystko wspaniale. Każdy z was zdał test na kosmonautę.
• Słuchanie piosenki Trzej kosmici (sł. Stanisław Karaszewski, muz. Stanisław Marciniak).
https://www.youtube.com/watch?v=sFbnlJqYT1c
I. Trzej kosmici, trzej kosmici
przylecieli rankiem.
Ten w talerzu, tamten w spodku,
trzeci leciał w dzbanku.
Ref.: Pierwszy – krągłe jajeczko,
drugi – chrupka bułeczka,
a ten trzeci – drżący, chlupiący,
jak ta kawa z mleczkiem.
II. Trzej kosmici, trzej kosmici
wpadli przez okienko,
w pokoiku na stoliku
lądowali miękko.
Ref.: Pierwszy – krągłe jajeczko...
• Rozmowa na temat piosenki.
− Czy to byli naprawdę kosmici?
• Dowolny taniec przy piosence Trzej kosmici.
Pozdrawiam, życzę miłego dnia.
Wychowawczyni
Piątek 02.04.2021r.
Dzień dobry, przedstawiam propozycje na dzisiejszy dzień.
Zabawa na powitanie:
https://www.youtube.com/watch?v=30BVfTvlsrE
• Karta pracy, cz. 3, nr 61.Dzieci 5- letnie. Karta pracy, cz.2, nr22. Dzieci 4-letnie.
• Ćwiczenia poranne – zestaw 25.Opis w dniu 29.03.2021r.
Słuchanie opowiadania Agnieszki Galicy Bajeczka wielkanocna.
Wiosenne Słońce tak długo łaskotało promykami gałązki wierzby, aż zaspane wierzbowe Kotki
zaczęły wychylać się z pączków.
− Jeszcze chwilę – mruczały wierzbowe Kotki. – Daj nam jeszcze pospać. Dlaczego już musimy wstawać?
A Słońce suszyło im futerka, czesało grzywki i mówiło:
− Tak to już jest, że musicie być pierwsze, bo za parę dni Wielkanoc, a ja mam jeszcze tyle
roboty.
Gdy na gałęziach siedziało już całe stadko puszystych Kotek, Słońce powędrowało dalej.
Postukało złotym palcem w skorupkę jajka − puk, puk! I przygrzewało mocno.
− Stuk, stuk! – zastukało coś w środku jajka i po chwili z pękniętej skorupki wygramolił się
malutki Kurczaczek.
Słońce wysuszyło mu piórka, na głowie uczesało mały czubek i przewiązało czerwoną kokardką.
− Najwyższy czas – powiedziało. – To dopiero byłby wstyd, gdyby Kurczątko nie zdążyło na
Wielkanoc.
Teraz Słońce zaczęło się rozglądać dookoła po łące, przeczesało promykami świeżą trawę,
aż w bruździe pod lasem znalazło śpiącego Zajączka. Złapało go za uszy i wyciągnęło na łąkę.
− Co się stało, co się stało? – Zajączek przecierał łapką oczy.
− Już czas, Wielkanoc za pasem – odpowiedziało Słońce – a co to by były za święta bez
wielkanocnego Zajączka? Popilnuj Kurczaczka, jest jeszcze bardzo malutki, a ja pójdę obudzić
jeszcze kogoś.
− Kogo? Kogo? – dopytywał się Zajączek, kicając po łące.
− Kogo? Kogo? – popiskiwało Kurczątko, starając się nie zgubić w trawie.
− Kogo? Kogo? – szumiały rozbudzone wierzbowe Kotki.
I wtedy Słońce przyprowadziło do nich małego Baranka ze złotym dzwoneczkiem na szyi.
− To już święta, święta – szumiały wierzbowe Kotki, a Słońce głaskało wszystkich promykami,
nucąc taką piosenkę:
− W wielkanocny poranek
dzwoni dzwonkiem Baranek,
a Kurczątko z Zajączkiem
podskakuje na łące.
Wielkanocne Kotki,
robiąc miny słodkie,
już wyjrzały z pączka,
siedzą na gałązkach,
kiedy będzie Wielkanoc,
wierzbę pytają.
• Rozmowa na temat opowiadania.
− Dlaczego słonko obudziło wierzbowe kotki?
− Jakie zwierzątka potem obudziło?
− Dlaczego słonko obudziło zajączka i baranka?
• Oglądanie wierzbowych gałązek z baziami, głaskanie ich, wyjaśnianie ich nazwy bazie – kotki.
Wierzbowe gałązki z baziami.
• Kolorowanie wybranego rysunku: kurczątka, baranka, zajączka lub gałązki z wierzbowymi
baziami. Link do kolorowanek podałam w zajęciach podanych na czwartek.
Rysunki: kurczątka, baranka, zajączka lub gałązki z wierzbowymi baziami, kredki.
Zabawa dydaktyczna Szukamy ukrytych pisanek.
• Zabawa Gdzie ukryły się pisanki?
Tekturowe pisanki (poprzecinane na dwie części), tamburyn.
Dzieci siedzą tyłem do R. W tym czasie chowa on w różnych miejscach sali połówki tekturowych pisanek (poprzecinane w różny sposób), tak aby były nieco widoczne. Przy dźwiękach
tamburynu dzieci maszerują i rozglądają się. Podczas przerwy w muzyce
rozbiegają się i szukają połówek pisanek, zwracając uwagę, w jakich miejscach zostały ukryte.
• Określają, gdzie znalazły swoje połówki, np.: za wazonem, na biurku, pod serwetką na stole.
• Dobierają pisanki zgodnie z wzorem przecięcia i składają je w całość.
Zabawy na świeżym powietrzu według zainteresowań dzieci.
• Obserwowanie i porównywanie wysokości drzew w ogrodzie przydomowym.
Dzieci spacerują po ogrodzie, patrzą w górę i próbują ocenić wysokość drzew. (Jeśli w ogrodzie nie mamy drzew, dzieci porównują wysokość urządzeń ogrodowych).
Każde dziecko wybiera jedno drzewo, które jego zdaniem jest najwyższe, i staje przy nim.
Następnie dzieci sprawdzają, czy wszystkie wybrały to samo drzewo. Jeżeli tak nie jest,
zastanawiają się, dlaczego tak się stało i w jaki sposób można drzewo zmierzyć dokładnie.
• Składanie w całość pociętych kartek świątecznych.
Pocięte kartki świąteczne.
Pogodnych, Zdrowych i Radosnych Świąt Wielkanocnych
https://www.youtube.com/watch?v=g44uwApFHgg
Pozdrawiam i do zobaczenia po świętach,
Wasza wychowawczyni. Dziękuję za pomoc w realizacji zajęć.
Czwartek 01.04.2021r.
Dzień dobry, przedstawiam propozycje na dzisiejszy dzień.
• Karta pracy, cz. 3, nr 60.Dzieci-5-letnie.
− Rysujcie po śladach, bez odrywania kredki od karty.
− Posłuchajcie zagadek Barbary Szelągowskiej. Rozwiążcie je.
• Ćwiczenia matematyczne Wielkanocne liczenie.
Sylwety pisanek w czterech kolorach i w dwóch
wielkościach, kartoniki z odpowiednią liczbą krążków lub z liczbą, obręcze.
• Tworzenie kolekcji pisanek na podstawie jednej cechy – koloru.
Dzieci otaczają pętlami sylwety pisanek
w określonych kolorach,
(pisanki są w czterech kolorach). Liczą pisanki w danym kolorze i umieszczają pod pętlą kartonik z odpowiednią liczbą krążków lub z liczbą.
• Porównywanie liczby pisanek w poszczególnych
pętlach.
Dzieci określają, których pisanek jest najwięcej, których – najmniej i o ile więcej, o ile mniej.
• Tworzenie kolekcji pisanek na podstawie dwóch cech – koloru i wielkości.
R. przygotowuje obręcze oraz sylwety pisanek (duże i małe) w różnych kolorach. Dzieci
wkładają do obręczy sylwety, które spełniają podane przez R kryteria, np.: są duże i czerwone, są małe i zielone.
• Ćwiczenia poranne – zestaw 25.Opis w dniu 29.03.2021r.
• Słuchanie wiersza Agnieszki Galicy Piosenka wielkanocna.
Idą święta, wielkanocne idą święta.
O tych świętach każdy zając pamięta.
Do koszyczka zapakuje słodycze
i na święta ci przyniesie moc życzeń.
Idą święta, wielkanocne idą święta.
O tych świętach i kurczątko pamięta.
W żółte piórka się ubierze, wesołe,
wśród pisanek będzie biegać po stole.
Idą święta, wielkanocne idą święta.
O tych świętach nasz baranek pamięta.
Ma na szyi mały dzwonek dźwięczący,
będzie dzwonił, będzie skakał po łące.
• Wypowiedzi dzieci na temat zwierząt wymienionych w utworze oraz ich sposobów przygotowań do świąt.
• Ćwiczenia słowne Układamy rymy.
R. wypowiada krótkie teksty, do których dzieci wymyślają rymujące się słowa, np.
Ten kurczaczek to malutki... (zwierzaczek).
To kurczątko to milutkie... (pisklątko).
Mama kokoszeczka znosiła śliczne... (jajeczka).
Malutkie kureczki są jak żółciutkie... (kuleczki).
Malujemy jajeczka w złote gwiazdki i... (słoneczka).
Małe kurczaczki mają mięciutkie... (kubraczki).
Następnie dzieci same układają swoje rymy związane z tematyką świąteczną.
Zabawy na świeżym powietrzu w ogródku przydomowym według zainteresowań dzieci.
• Zabawy pisankami.
Papierowe sylwety pisanek.
Dzieci otrzymują papierowe sylwety pisanek (po dziesięć). R. mówi rymowankę, a dzieci
ilustrują ją sylwetami pisanek, dodają i podają wynik. Np.
W lewej ręce pięć pisanek mam.
W prawej ręce trzy pisanki mam.
Pisanki tu, pisanki tam.
Ile razem pisanek mam?
W lewej ręce pięć pisanek mam.
W prawej ręce pięć pisanek mam.
Pisanki tu, pisanki tam.
Ile razem pisanek mam
Na zakończenie zaśpiewajcie piosenkę „ Koszyczek dobrych życzeń”. Link do piosenki podany w zajęciach 30.03.2021r. A może chcecie pokolorować , przesyłam Wam link do kolorowanek wielkanocnych,
https://www.e-kolorowanki.eu/wielkanoc-kolorowanki/
Miłej zabawy, do jutra.
Dziękuje za pomoc w realizacji zajęć.
Pani Ania.
Środa 31.03.2021r.
Dzień dobry kochane dzieci , oto co dla Was dziś przygotowałam.
• Oglądanie pocztówek i obrazków związanych z Wielkanocą; zwracanie uwagi na powtarzające się na nich elementy, wypowiadanie się na ich temat.
Pocztówki, obrazki związane z Wielkanocą.
• Ćwiczenia poranne – zestaw 25.Opis 29.03.2021r.
Historyjka obrazkowa Przygoda wielkanocna.
• Oglądanie jaja kurzego.
• Kreślenie w powietrzu kształtu jajka: dużego, a potem – małego.
• Słuchanie kilku ciekawostek na temat pisanek.
Zwyczaj zdobienia jaj w czasie Wielkanocy ma w Polsce długą tradycję (od X wieku). Najpopularniejszą i najstarszą techniką zdobienia jaj jest technika batikowa polegająca na nanoszeniu
wosku przy użyciu tak zwanego pisaka (małego lejka z blachy, osadzonego na patyczku) lub
przy użyciu szpilki.
Do innych technik należy wyskrobywanie wzorów przy użyciu ostrego narzędzia; oklejanie jaj
wycinankami z papieru, tkaniną; malowanie farbami różnego rodzaju oraz wytrawianie wzorów
kwasem (dawniej z kiszonej kapusty, obecnie – kwasem solnym).
• Karta pracy, cz. 3, nr 58.Dzieci -5letnie.
− Obejrzyjcie obrazki. Zaznaczcie kolejność zdarzeń
w historyjce, rysując w okienkach przy obrazkach odpowiednią liczbę kropek lub pisząc właściwe liczby.
− Opowiedzcie historyjkę.
Zabawy na świeżym powietrzu w ogródku przydomowym według własnych zainteresowań.
• Zabawa z zastosowaniem rymowanki.
Dzieci chodzą po kole, powtarzają za R. rymowankę, pokazując odpowiednią liczbę palców.
Raz, dwa, trzy,
tę pisankę weźmiesz ty.
Cztery, pięć, sześć,
nie próbuj jej zgnieść.
Siedem, osiem, dziewięć, dziesięć,
nie daj się kolorom zwieść.
• Wysiewanie w doniczkach lub skrzynkach zboża i rzeżuchy (w ziemi i na wacie).
• Oglądanie nasion zboża i rzeżuchy; porównywanie ich wyglądu.
Nasiona zboża i rzeżuchy.
• Podział na sylaby słów: zboże, rzeżucha.
• Podział na głoski słów: zboże, rzeżucha.
• Przybliżenie tradycji wysiewania nasion zbóż i rzeżuchy przed Wielkanocą; zaproponowanie
założenia w kąciku przyrody zielonego ogródka.
• Wymienianie, co będzie potrzebne do hodowli roślin.
Doniczki, skrzynki, ziemia, wata, nasiona, woda, folia samoprzylepna.
• Pokaz sposobu, w jaki wysiewamy nasiona do ziemi i na watę.
• Samodzielne działania dzieci.
• Wysiewanie nasion do ziemi w skrzynkach lub doniczkach oraz na zmoczoną watę owiniętą
wokół doniczki odwróconej do góry dnem.
• Ozdabianie skrzynek (doniczek) elementami wyciętymi z folii samoprzylepnej – symbolami
wielkanocnymi, np.: baziami, barankami, kaczuszkami, kurczątkami, pisankami.
• Systematyczne obserwowanie wzrostu roślin, pielęgnowanie ich, degustowanie.
• Karta pracy, cz. 3, nr 59.Dzieci 5-letnie. Karta pracy, cz.2, nr 21.Dzieci 4-letnie.
Na zakończenie zaśpiewajcie piosenkę.
https://www.youtube.com/watch?v=7TZOcP5tKhY
Miłego dnia. Pozdrawiam. Wychowawczyni.
Dziękuję za pomoc w realizacji zajęć.
Katecheza
Temat: Cieszymy się ze Zmartwychwstania Pana Jezusa
Witam was bardzo serdecznie na kolejnej katechezie.
Na początku dzisiejszej lekcji przeczytajcie opowiadanie.
Mała jaskółka wróciła wieczorem do gniazda bardzo przejęta i od progu zawołała:
Mamusiu, byłam dziś w tym pięknym ogrodzie za murami starej Jerozolimy i widziałam tam coś bardzo dziwnego.
Cóż takiego? – zainteresowała się mama-jaskółka.
Wiesz, w tej pustej pieczarze, w środku ogrodu ludzie zrobili dla kogoś grób… ale to nie jest taki grób, jak wszystkie inne. Od samego rana pilnuje go dwóch żołnierzy rzymskich – odpowiedziała mała jaskółka.
- I to cię tak zdziwiło? – spytała mama
Tak i to bardzo – odpowiedziała mała jaskółka. – Widziałam już w moim życiu wiele ludzkich grobów, ale żadnego z nich nie pilnowali żołnierze…
To grób Jezusa z Nazaretu – wyjaśniła spokojnie mama.
To długa historia – westchnęła mama-jaskółka – i sama nie do końca ją rozumiem… Kilka razy widziałam Jezusa z bliska. Patrzyłam jak karmił głodnych, pocieszał smutnych, uzdrawiał chorych… Wydawało mi się, że mieszkańcy Jerozolimy bardzo Go kochają… Niestety chyba się myliłam… W ostatni piątek, kiedy Piłat sądził Jezusa wielu krzyczało „ukrzyżuj Go”, „na krzyż z Nim”… i Piłat skazał Go na śmierć. Pamiętasz to ostatnie trzęsienie ziemi?
Oczywiście, że pamiętam. Bardzo się bałam… - Właśnie wtedy umierał Jezus. Niektórzy mówili, że kiedy żył mówił o tym, że zmartwychwstanie… właśnie dlatego Piłat kazał pilnować Jego grobu – wyjaśniła mama. Nazajutrz rano mała jaskółka znowu wybrała się do ogrodu. Panowała w nim całkowita cisza. Usiadła na dobrze znanym sobie drzewie i wtedy dopiero zauważyła, że zamiast żołnierzy przy grobie stoi dwóch ludzi. Usłyszała ich głos: - Kobiety mówiły prawdę… Nie ma go tu… Zmartwychwstał.
W oparciu o odczytany tekst odpowiedzcie na pytania:
Jaką wiadomość przyniosła do domu mała jaskółka?
Co najbardziej zdziwiło małą jaskółkę?
Czego jaskółka dowiedziała się o Jezusie od mamy? -
Dlaczego żołnierze pilnowali grobu Jezusa?
Co jaskółka zobaczyła przy grobie następnego dnia rano?
O czym mówili ludzie stojący przy grobie?
Z pewnością jesteście ciekawi kim byli ludzie stojący przy pustym grobie i w jaki sposób dowiedzieli się o tym, że Pan Jezus zmartwychwstał. W udzieleniu odpowiedzi na to pytanie pomoże nam św. Mateusz. Przeczytajcie jak opisał te wydarzenia w swojej Ewangelii:
„O świcie pierwszego dnia tygodnia przyszła Maria Magdalena i druga Maria obejrzeć grób. A oto powstało wielkie trzęsienie ziemi. Albowiem anioł Pański zstąpił z nieba, podszedł, odsunął kamień i usiadł na nim. Postać jego jaśniała jak błyskawica, a szaty jego były białe jak śnieg. Ze strachu przed nim zadrżeli strażnicy i stali się jakby umarli. Anioł zaś przemówił do niewiast: "Wy się nie bójcie! Gdyż wiem, że szukacie Jezusa Ukrzyżowanego. Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak powiedział. Chodźcie, zobaczcie miejsce, gdzie leżał. A idźcie szybko i powiedzcie Jego uczniom: Powstał z martwych i oto udaje się przed wami do Galilei. Tam Go ujrzycie. Oto, co wam powiedziałem". Pośpiesznie więc oddaliły się od grobu, z bojaźnią i wielką radością, i biegły oznajmić to Jego uczniom” (Mt 28, 1-8)
Jak myślicie kto to przyszedł rano do grobu Jezusa?
Co się stało kiedy kobiety przyszły do grobu?
Kogo zobaczyły kobiety?
Jak wyglądał anioł, którego zobaczyły?
Co anioł powiedział kobietom?
Co im pokazał?Jakie zadanie kobiety dostały od anioła?
Co zrobiły kobiety po spotkaniu z aniołem?
Teraz już wiemy skąd uczniowie wiedzieli, że Jezus zmartwychwstał. To wydarzenie wspominaliśmy w czasie Świąt Wielkanocnych. To bardzo radosne święta. Przypominają nam one o tym, że przez swoją śmierć i zmartwychwstanie Pan Jezus pokonał śmierć i otworzył nam drogę do nieba. Ponieważ zmartwychwstanie Pana Jezusa jest tak ważnym i tak radosnym wydarzeniem opowiada o nim także wiele pieśni, które śpiewamy w naszych kościołach. Posłuchajmy jednej z nich.
Można teraz skorzystać z nagrania:
Wtorek 30.03.2021r.
Witam Motylki . Oto moje propozycje na dzisiejszy dzień. Przypominam o dokumentowaniu waszych zabaw i zajęć w domu , obejrzymy je wspólnie po powrocie do przedszkola.
• Karta pracy, cz. 3, nr 56.Dzieci 5 –letnie.
− Pokolorujcie rysunki jajek jednym kolorem, ale tak,
żeby każde jajko było inne.
− Połączcie w pary takie same zestawy pisanek.
• Ćwiczenia poranne – zestaw 25 –opis w dniu 29.03 2021r.
Słuchanie opowiadania Grzegorza Kasdepke Najpiękniejsze …
Jak wiadomo, każda mama pragnie, aby jej dziecko było naj, naj, najwspanialsze!... Prawda? Tak
samo rzecz się miała z pewnymi dobrze znanymi kurami. Któregoś ranka wszystkie trzy zniosły
jajka. Cóż to była za radość!
Gdakały wniebogłosy ze szczęścia! Spoglądały z miłością na swe jajeczka. Otulały je delikatnie. Nasłuchiwały, czy zza kruchej skorupki nie dobiegnie ich czasem jakiś dźwięk. Jednym słowem, jak wszystkie mamy, robiły sporo zamieszania.
- Z mojego jajeczka-gdakała pierwsza kura-wyrośnie najsilniejszy kogucik na całym podwórku!
- A z mojego- gdakała druga- najpiękniejsza nioska w całej wsi!
Zaś trzecia kura była tak szczęśliwa, że nie wiedziała nawet, czy wolałaby chłopca, czy
dziewczynkę. Wszystkie jednak chciały, aby ich dzieci były najpiękniejsze. Postanowiły więc
pomalować skorupki jajek najwspanialej, jak tylko potrafiły.
− Mój kogucik – gdakała pierwsza kura – będzie czerwony w niebieskie paseczki.
− A moja nioska – gdakała druga – będzie różowa w zielone groszki.
Zaś trzecia kura nie mogła się zdecydować, czy pomalować jajo na pomarańczowo w brązowe kwadraciki, czy na brązowo w pomarańczowe trójkąciki. Wszystkie były przekonane, że
z tak kolorowych jajek wyklują się najpiękniejsze kurczaczki na świecie. I rzeczywiście. Którejś
nocy usłyszały jakieś ciche trzaski, jakieś popiskiwania... – zanim się obejrzały, z popękanych,
kolorowych skorupek wyskoczyły ich dzieci.
-Jaka śliczniutka!- wygdakała pierwsza kura.
- Mój ty kochany!- rozczuliła się druga.
− Chlip, chlip!... – płakała ze szczęścia trzecia kura.
A małe kurczaczki, wszystkie żółciutkie, jak gdyby pomalowało je samo słońce, rozejrzały się
dookoła i krzyknęły radośnie: „Mamo! Już jestem!”
• Rozmowa na temat opowiadania.
Wypowiedzi dzieci dotyczące utworu; zwracanie uwagi na zachowanie kur, ich pragnienia,
sposób ozdabiania jajek; podkreślanie więzi matki z dzieckiem.
• Osłuchanie ze słowami i melodią piosenki” Koszyczek dobrych życzeń” (sł. i muz. Krystyna Gowik).
https://www.youtube.com/watch?v=7TZOcP5tKhY
I Siedzi biały cukrowy baranek w wielkanocnym koszyku,
A z barankiem gromada pisanek- dużo śmiechu i krzyku.
Dwie kiełbaski pachnące są, sól i pieprz, by był pyszny smak.
Dziwi się biały baranek „ O! Kto to wszystko będzie jadł?
Ref: Mama, tata, siostra, brat- każdy coś z koszyczka zjadł,
A to taki jest koszyczek pełen dobrych życzeń.
Gdy życzenia złożyć chcesz, coś z koszyczka szybko bierz!
I życz szczęścia , pomyślności, a na święta dużo gości!
II Dawno temu prababcia tak samo koszyk przygotowała.
Był baranek i dużo pisanek, i kiełbaska niemała.
Ja to dobrze już teraz wiem, że koszyczek przemienia świat,
Lecz babcia z dziadkiem dziwili się: kto to wszystko będzie jadł?
Ref: Mama, tata…
Rozmowa na temat piosenki.
- Co znajduje się w koszyczku, o którym jest mowa w piosence?
-Co znaczą w piosence słowa koszyczek dobrych życzeń?
Zabawy na świeżym powietrzu:
• Co słychać wiosną w trawie? – obserwowanie życia
toczącego się wiosną w trawie. Zabawy w ogrodzie przydomowym.
Lupy.
Dzieci obserwują życie toczące się wiosną w trawie,
wykorzystując lupy (np. przyglądają się mrówkom).
• Karta pracy, cz. 3, nr 57. Dzieci 5-letnie.
• Kończenie rysowania kurki i kogucika według wzoru.
• Kolorowanie jajka znajdującego się po lewej stronie karty w różowe wzorki, a po prawej – w zielone
wzorki.
Pozdrawiam i dziękuję za pomoc w realizacji zajęć.
Pani Ania W
30.03.2021r.
Temat: Święcimy pokarmy w koszyczku wielkanocnym
Dzień dobry kochane dzieci, zaczynamy dzisiejszą katechezę od modlitwy ,,Ojcze nasz”.
Dzisiejszy temat to Wielka Sobota. W tradycji polskiej w Wielką Sobotę gospodynie miały dużo pracy. Zamykały się wraz z córkami w kuchni, piekły baby, mazurki itd. Przygotowywały pisanki do świątecznego koszyczka. Pisanki lub kraszanki to pięknie przyozdobione wykonywane różnymi technikami jajka. Pięknie przyozdobionymi jajkami dekorowano stół wielkanocny.
W Wielką Sobotę przygotowujemy się do radosnego świętowania Zmartwychwstania Pańskiego, w ten dzień święcimy pokarmy, które spożywamy podczas wielkanocnego śniadania. Pokarmy które będziemy święcić w Wielką Sobotę, nazywamy święconką.
W koszyczku wielkanocnym możemy znaleźć takie przedmioty jak:
jajka oznaczają życie;
baranek- Chrystus Zmartwychwstały;
chleb- Ciało Pana Jezusa;
sól- minerał życiodajne, chroniący od zepsucia;
wędlina- zdrowie i dostatek;
chrzan- siła fizyczna;
ciasto- umiejętność;
gałązki borówek- radość.
W Wielkanoc, dzieląc się święconym jajkiem z bliskimi, składamy sobie nawzajem życzenia. Po tym zasiadamy do stołu i spożywamy poświęcone pokarmy, pamiętając, że są one darem Boga.
Wielkanoc to największe i najważniejsze święto dla wszystkich chrześcijan, w czasie którego wspominamy zmartwychwstanie Pana Jezusa. Świętowanie Zmartwychwstania Pańskiego rozpoczyna się w Wielką Sobotę wieczorem. Wieczorem w Wielką Sobotę, wspominamy paschę Jezusa- Jego przejście ze śmierci do życia w chwale.
https://view.genial.ly/5e8acfbbd5aa510e32cccc59/interactive-image-w-wielka-sobote-odwiedzamy-jezusa
Proponuję naukę piosenki pt. ,,Bóg nie umarł Jezus żyje”
https://www.youtube.com/watch?v=9j8hknQ2DZM
Pozdrawiam Sylwia Marszałek
Propozycje na poniedziałek 29.03.2021r.
Zabawa na powitanie,
https://www.youtube.com/watch?v=30BVfTvlsrE
• Karta pracy, cz. 3, nr 54. Dzieci 5 –letnie.
− Połączcie, samodzielnie lub z pomocą R. pierwsze
głoski z nazw zdjęć. Narysujcie w pustych polach
to, czego nazwę otrzymaliście. Z czym kojarzą się
wam te nazwy?
• Ćwiczenia poranne – zestaw 25.
Tamburyn, bębenek.
• Ćwiczenia dużych grup mięśniowych Przedświąteczne porządki.
Dzieci naśladują odkurzanie, trzepanie dywanów,
mycie okien i wycieranie kurzu z mebli znajdujących
się na różnej wysokości.
• Ćwiczenie nóg Po schodach.
Dzieci naśladują zbieganie po schodach. Biegną
w miejscu, z wysokim unoszeniem kolan. Potem
wchodzą po schodach – maszerują w miejscu, z wysokim unoszeniem kolan i z przechylaniem się na
boki.
• Czworakowanie Zajączki wielkanocne.
Dzieci naśladują sposób poruszania się zajączków – całe dłonie mają oparte na podłodze,
podciągają nogi do rąk. Co pewien czas zatrzymują się, stają słupka – wykonują przysiad,
palce wskazujące trzymają przy uszach, rozglądają się na boki. Potem zmieniają kierunek
poruszania się.
• Bieg Wesołe kurczątka.
Dzieci dobierają się parami, stają jedno za drugim. Pierwsze kurczątko przy dźwiękach
tamburynu odbiega od drugiego, które stoi w miejscu. Kiedy zabrzmią dźwięki bębenka,
pierwsze kurczątko zatrzymuje się, a drugie dobiega do pierwszego i staje za nim. Podczas
powtórzenia zabawy drugie kurczątko staje się pierwszym i prowadzi.
• Marsz po obwodzie koła – Spacer baranków.
Dzieci maszerują po kole i rytmizują tekst: Bielutkie baranki sobie spacerują, na Wielkanoc
wyczekują, trzymając rękę przy oczach, rozglądają się na boki, cicho pobekując: Bee, bee,
Słuchanie wiersza Doroty Gellner Pisanki.
• Słuchanie wiersza.
Patrzcie,
ile na stole pisanek!
Każda ma oczy malowane,
naklejane,
każda ma uśmiech kolorowy
i leży na stole grzecznie,
żeby się nie potłuc
przypadkiem
w dzień świąteczny.
Ale pamiętajcie!
Pisanki
nie są do jedzenia.
Z pisanek się wyklują
ŚWIĄTECZNE ŻYCZENIA
• Rozmowa na temat wiersza.
− Co znajduje się na stole? Jak wyglądają pisanki? Co wykluje się z pisanek?
• Poznawanie ciekawostek na temat pisanek.
• Dawniej uważano, że pisanki mają magiczną moc, dlatego np. dotykano nimi grzbietów bydła,
aby było zdrowe i płodne, toczono je wzdłuż zagonów oziminy, żeby zapewnić sobie dobry
urodzaj.
• Były one darem, który miał zapewnić obdarowanej osobie wszelką pomyślność (także w sprawach sercowych).
• Pełniły one rolę wykupu w obrzędach wielkanocnych, np.: dyngusa, chodzenia z barankiem
lub kurkiem.
• Ludzie bogaci obdarowywali się drogimi pisankami, ze złota, przyozdobionymi szlachetnymi
kamieniami. Francuski jubiler Peter Carl Fabergé wykonał takie drogie pisanki na zamówienie
cara Rosji.
• Pisanki służyły do zabawy zwanej taczanką.
Turlało się po stole malowane jaja, zderzając je ze sobą. Wygrywała ta osoba, której pisanka
się nie potłukła.
Zabawy na świeżym powietrzu.
• Spacer w pobliżu domu. Zwracanie uwagi na wystrój domów. Rozpoznawanie i nazywanie motywów wielkanocnych. Zabawy na placu przydomowym wg zainteresowań dzieci.
• Ćwiczenia spostrzegawczości Kolorowe pisanki.
Sylwety pięciu koszyczków z pisankami, wśród których jedna różni się kolorem i wzornictwem, tekturowe pisanki, kartoniki z odpowiednią liczbą krążków lub z liczbą.
R. przypina do tablicy sylwety pięciu koszyczków z pisankami, wśród których jedna różni się
kolorem i wzornictwem. Dzieci losują tekturowe pisanki, podchodzą do tablicy i przypinają
swoje pisanki do koszyczka, w którym znajdują się takie same pisanki. Następnie liczą pisanki
w każdym koszyczku; określają, gdzie jest ich najwięcej, a gdzie – najmniej; przypinają pod
każdym koszyczkiem kartonik z odpowiednią liczbą krążków lub kartonik z liczbą.
• Wykonywanie pisanek według własnych pomysłów.
Jajka ugotowane na twardo lub wydmuszki z jajek, kolorowy papier, bibuła, folia samoprzylepna, resztki materiałów, włóczka, elementy świąteczne wycięte z kolorowych gazet,
flamastry.
• Pokaz gotowych pisanek wykonanych przez R.
• Wyjaśnianie, w jaki sposób zostały one wykonane.
• Samodzielne działania dzieci.
• Oglądanie powstałych prac; umieszczanie ich jako dekoracji w domu.
• Karta pracy, cz. 3, nr 55. Dzieci 5- letnie.
Karta pracy ,cz.2,nr 20. Dzieci 4- letnie.
Na zakończenie posłuchajcie piosenki „Pisanki”
https://www.youtube.com/watch?v=OTPObfVuHCY
Pozdrawiam, życzę miłego dnia i dziękuję za pomoc w realizacji zajęć.
Wasza wychowawczyni.