Psycholog szkolny - mgr Justyna Konopka
Witam serdecznie,
podaję godziny mojego dyżuru. Jeśli są Państwo zainteresowani spotkaniem, proszę o wcześniejszy kontakt na Librusie, ponieważ w podanych godzinach prowadzę także zajęcia o charakterze indywidualnym i grupowym dla dzieci. Z pewnością uda nam się znaleźć dogodny termin.
Godziny pracy psychologa szkolnego;
poniedziałek 08:15 - 12:30(w tym 8:15 - 8:45 oraz 12:00 - 12:30 - konsultacje dla dzieci, młodzieży i rodziców)
środa 8:15-12:45
piątek 10:55 - 15:20
Pozdrawiam Justyna Konopka
I N T E G R A C J A S E N S O R Y C Z N A
Coraz częściej słyszymy o dzieciach, które mają problemy z integracją sensoryczną.
Myślę, że w związku z tym warto się bliżej przyjrzeć, czym jest to tajemnicze zjawisko, aby
móc szybciej zauważyć niepokojące sygnały u własnego dziecka i w porę mu pomóc.
W magazynie "Kreda" przeczytałam ciekawy artykuł o tym, że wszyscy w pewien
sposób jesteśmy zaburzeni sensorycznie - uff, co za ulga ;-) Część osób z tych zaburzeń
wyrasta, niektórzy uczą się żyć z deficytami, inni kompensują je za pomocą sprawniej
działających zmysłów. Niestety, czasami problem jest na tyle duży, że utrudnia dziecku
funkcjonowanie w domu i w szkole. Problemy z jedzeniem, ze spaniem, emocjami, niepokój,
nadwrażliwość na dotyk ("przeszkadzające metki" od ubrań) czy dźwięki, autoagresja,
problemy z równowagą, nauką jazdy na rowerze - to wszystko może być zwiastunem
problemów z integracją sensoryczną. Zacznijmy od wyjaśnienia, czym ona jest. Jest to proces,
który zachodzi niejako poza naszą świadomością, nie zdajemy sobie z niego sprawy, ale kiedy
pojawiają się trudności, trudno nam funkcjonować i odpowiednio działać. Potocznie mówi
się, że mamy 5 zmysłów. Hmm, nie jest to do końca prawda – tak naprawdę jest ich...8!
Oprócz 5 znanych nam zmysłów zewnętrznych (wzrok, słuch, smak, węch, dotyk) istnieją też
3 zmysły wewnętrzne: równowaga, propriocepcja (czucie własnego ciała) interocepcja
(rozpoznawanie doznań płynących z ciała, np. emocji, zwiastunów choroby). Modulacja
sensoryczna to sposób, w jaki nasz układ nerwowy „trawi” bodźce sensoryczne trafiające do
niego za pośrednictwem wymienionych zmysłów. Jeśli coś w układzie nerwowym źle działa,
pojawia się nadwrażliwość, niedowrażliwość lub poszukiwanie doznań (z jednoczesnym
szybkim przestymulowaniem) w obrębie danego zmysłu.
Gdzie szukać informacji na temat zaburzeń integracji sensorycznej i pomocy?
Miejsca, gdzie można się udać na konsultację:
- Centrum Terapii i Diagnozy "Inicjatywa" w Puławach https://inicjatywa.pulawy.pl/
(gabinety prywatne)
- https://www.bio-relax.pulawy.pl/index.php/poradnie-on/pracownia-integracji-
sensorycznej-on (gabinety prywatne)
- Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Zwoleniu http://www.pppzwolen.pl/ - tu można
uzyskać konsultację - wstępną diagnozę dziecka, ale niestety nie jest prowadzona terapia.
Niestety, brak jest w naszym regionie miejsc, gdzie tego typu terapia jest prowadzona
nieodpłatnie.
Lista objawów, na które warto zwrócić uwagę i skonsultować się z terapeutą, znajduje się
m.in. pod linkiem www.pstis.pl (dla rodziców - zaburzenia SI – objawy oraz – kwestionariusz).
Filmik na yt, w którym jasno i prosto jest wyjaśnione, czym jest integracja sensoryczna i
objawy jej zaburzeń:
https://www.youtube.com/watch?v=kmS26V1zmzo
Książki warte uwagi:
1. Artykuł B. Purgał Zmysłowisko, czyli wszyscy jesteśmy zaburzeni. Nr 8/2021
magazynu KREDA.
2. C. L. Kranovitz Nie-zgrane dziecko. Zaburzenia przetwarzania sensorycznego –
diagnoza i postępowanie.
3. C. L. Kranovitz Nie-zgrane dziecko w świecie gier i zabaw. Zajęcia dla dzieci z
zaburzeniami przetwarzania sensorycznego.
4. L. J. Cohen, A. T. DeBenedet Siłowanki.
5. J. A. Ayres Dziecko a integracja sensoryczna.
6. Strona internetowa http://www.wrazliwe.pl/ prowadzona przez Małgorzatę Karga,
prekursorkę w Polsce w dziedzinie teorii i terapii integracji sensorycznej.
Poniższy plakat pokrótce przedstawia, jakie symptomy mogą być zwiastunem problemów.
Jeśli mają Państwo jakiekolwiek wątpliwości, serdecznie zapraszam do kontaktu przez
Librusa w celu umówienia spotkania, omówienia niepokojących objawów, wypełnienia
kwestionariusza, zaplanowania pomocy dla dziecka.
Justyna Konopka
APTECZKA PIERWSZEJ POMOCY EMOCJONALNEJ
to program profilaktyki uniwersalnej i promocji zdrowia realizowane w naszej placówce. Gdy coś nam dolega sięgamy do apteczki pierwszej pomocy medycznej. A jak możemy pomóc sobie lub komuś, kto czuje się zraniony, czy przeżywa trudne momenty? Podczas spotkań wspólnie z uczniami zastanawiamy się, co jest ważne dla zdrowia emocjonalnego i dobrego funkcjonowania, dzieci tworzą i wyposażają swoje Apteczki. Uczymy dzieci optymizmu i radzenia sobie z przeciwnościami.
Program jest adresowany do dzieci w wieku 8-12 lat.
Nauczyciele - realizatorzy prowadzą zajęcia omawiając następujące zagadnienia:
1. Apteczka skarbów - jak leczyć rany duszy?
2. Optymizm - myśl pozytywnie, wtedy jest łatwiej!
3. Przyjaźń - okazuj miłość i przyjaźń!
4. Kreatywność - ucz się całe życie, odkrywaj i wzmacniaj swoje talenty!
5. Wytrwałość - nie poddawaj się, sukces w życiu to bieg na długi dystans!
6. Zdrowie fizyczne - dbaj o zdrowie i ćwicz codziennie – to poprawia samopoczucie!
7. Szczerość - nie komplikuj niepotrzebnie swojego życia!
8. Życzliwość - próbuj zrozumieć i wspierać innych!
9. Wdzięczność - okazuj wdzięczność za wszystko, co cię spotyka!
10. Marzenia - wyznaczaj sobie cele i podążaj za marzeniami!
Celem programu APTECZKA PIERWSZEJ POMOCY EMOCJONALNEJ jest rozwijanie w dzieciach podstawowych umiejętności społecznych i emocjonalnych oraz przygotowanie do radzenia sobie z trudnościami.
Korzystając z założeń psychologii pozytywnej, sformułowanych przez amerykańskiego psychologa Martina E. P. Seligmana, przyjęto, że optymizmu można się nauczyć, a postawa optymizmu może prowadzić do szczęśliwego i satysfakcjonującego życia. Realizacja programu powinna przyczynić się do rozwijania w dzieciach umiejętności radzenia sobie ze stresem i trudnościami poprzez budowanie pozytywnych przekonań, wiary w siebie i zrozumienia dla innych. Apteczka Pierwszej Pomocy Emocjonalnej jest potrzebna, by pomóc nie tylko leczyć rany duszy, ale również by odzyskać dobry humor, nadzieję i nabywać odporność psychiczną. Chcemy uczyć dzieci optymizmu, wiary we własne siły i umiejętności radzenia sobie z trudnościami.
Więcej informacji o programie można znaleźć na stronie www.pozytywnaedukacja.pl