Witamy Państwa i nasze Motylki, zapraszamy do zabawy i nauki. Oto nasze propozycje zajęć na poniedziałek- 29.06.2020r.

•• Na dobry początek dnia, zapraszam do matematycznej gimnastyki.     https://wordwall.net/pl/resource/2426261/matematyczna-gimnastyka

•• A teraz zabawa słuchowa „Odgłosy przyrody”. Proszę głośno i wyraźnie naśladować odgłosy zwierząt i odgłosy przyrody z obrazków przez około 8 sekund. W ten sposób ćwiczymy mowę, wyrabiamy mięśnie żuchwy i języka.  https://wordwall.net/pl/resource/978898/odg%C5%82osy-przyrody

1. Śpiewanie piosenki Już wkrótce wakacje.

•• Zabawa z piosenką Już wkrótce wakacje  Dzieci ustawione są w półkolu, przodem do R.

                                                                  Dzieci:

I. Już wkrótce wakacje                         unoszą ręce od strony lewej do prawej (na zasadzie fali),

i piękna przygoda,                                poruszają dłońmi w nadgarstkach,

wyjedźmy więc czym prędzej,           wykonują w lewo zwrot (bokiem do R.) i naśladują ruchami                                                       

bo każdej chwili szkoda.                    rąk toczenie się kół pociągu, równocześnie uginając kolana,

 

Ref.: Gdzie grzywy morskich fal,       zwracają się przodem do R. i rysują przed sobą w powietrzu falę,

                                              

gdzie słońca złoty blask,                    unoszą ręce i poruszają nimi w nadgarstkach,

gdzie ptaków leśny chór                     naśladują ruchy skrzydeł ptaków,

swym śpiewem wita nas.                     wykonują obrót wokół siebie,

II. Żegnamy się z panią,                      machają w kierunku N.,

z Maciusiem i z Anią,

gotowi, spakowani,                               maszerują w miejscu,

dziś w drogę wyruszamy.

Ref.: Gdzie grzywy morskich fal…     tak samo jak po pierwszej zwrotce,

III. Lecimy, jedziemy,                            przechodzą do dużego koła, maszerują w prawo,

idziemy, płyniemy,

powietrzem, lądem, wodą,                 unoszą ręce, wyciągają przed siebie,

by spotkać się z przyrodą                  miarowo klaszczą,

Ref.: Gdzie grzywy morskich fal...     tak samo jak po pierwszej zwrotce.

•• Przypomnienie zasad dotyczących bezpieczeństwa w czasie wakacji. Tamburyn/ dowolny instrument perkusyjny.

R. wypowiada kolejne zadania, a dzieci jeśli zdecydują, że zdanie jest prawdziwe- grają na instrumencie, jeśli fałszywe zachowują ciszę.

- W lesie można palić ognisko, gdzie się chce.

- Przed wyjściem na plażę należy posmarować skórę kremem z filtrem.`

- Na plaży wolno śmiecić.

- Podczas burzy należy pozostać w domu lub w samochodzie.

- Na górskie wyprawy można się wybrać w klapkach.

- W czasie jazdy na rowerze trzeba mieć kask.

- Zawsze trzeba pilnować się dorosłych.

•• Zabawa Wakacyjna podróż z piosenką: Jedzie pociąg z daleka https://www.youtube.com/watch?v=vlQJBSuX0rE

2.  Lato-   wypełnianie rysunku plasteliną w odpowiednim kolorze. Wybierzcie sobie dowolny rysunek.     https://eduzabawy.com/karty_pracy/wypelnij-kolorem/lato/

•• Dodatkowo proponuję ćwiczenie: Plaża- doskonalące pamięć i spostrzegawczość  https://www.youtube.com/watch?v=kb4rKOT6UAs

Zabawy na świeżym powietrzu:

•• Zabawy ulubionymi zabawkami na swoim podwórku.

•• Bajka dla dzieci- Klasyfikacja zachowań na rzeczy dobre i złe: https://www.youtube.com/watch?v=ZRqT7OFEM-Q

Pozdrawiamy, dziękujemy Rodzicom za pomoc w realizacji zajęć,

Ania G. i Hania H.

Wtorek- 30.06.2020r.

            Witamy Was Kochane Dzieci oraz  Was Drodzy Rodzice w ostatnim już przed wakacjami dniu spotkań na odległość. Jak widzicie wspólnie dotrwaliśmy do końca roku szkolnego. Przed Wami czas wakacji. Koniec z nauką. Dziękujemy bardzo  za wspólną pracę.  Życzymy Państwu i Dzieciom zdrowych, wesołych i bezpiecznych wakacji. Do widzenia Kochani!!!

Na pożegnanie zaśpiewajcie znaną Wam piosenkę Bezpieczne wakacje https://www.youtube.com/watch?v=W4RHyjQLfCM

Dodatkowo proponujemy obejrzenie bajki Bolek i Lolek na wakacjach "Morska przygoda" https://www.youtube.com/watch?v=BXoI0ovO9ZY

Trzymajcie się zdrowo,

Wasze nauczycielki.

 

Witamy Was kochane przedszkolaki i zapraszamy do zabawy i nauki. Propozycje zajęć od dn. 22.06.2020r. do 26.06.2020r.

Poniedziałek- 22.06.2020r.

•• Rozmowy telefoniczne – zabawy tematyczne w kąciku lalek. Dwa zabawkowe aparaty telefoniczne.

R. zachęca do podjęcia w kąciku lalek zabawy tematycznej Telefon do babci. Dzieci prowadzą rozmowy telefoniczne. R. zwraca uwagę na konieczność przedstawiania się na początku rozmowy telefonicznej oraz na stosowanie zwrotów grzecznościowych np. dzień dobry, do widzenia, słucham, nie rozumiem, proszę.

•• Ćwiczenie Leniwa ósemka – rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej (według Paula Dennisona). Kartka w formacie A3 z narysowaną na niej czarnym mazakiem ósemką w układzie poziomym.

R. proponuje dzieciom wycieczkę po krętych leśnych ścieżkach. Układa na stole kartkę z narysowaną na niej czarnym mazakiem ósemką w układzie poziomym. Dzieci na zmianę wodzą palcem po wzorze raz jedną, raz drugą ręką, a potem obiema rękami.

•• Przypomnienie piosenki  - „Kocham Ciebie tato”: https://www.youtube.com/watch?v=nm8hEaDMfSk

1. O jak ja się cieszę. 
kiedy już od rana. 
weźmie mnie mój tato. 
na swoje kolana.. 
ref: Czy to jesień zima,
wiosna albo lato, 
- bardzo Ciebie,
kocham tato.. 
2. Dużo od tatusia. 
ja się znowu dowiem. 
i jak on ciekawie. 
wszystko mi opowie.

•• Recytowanie/przypomnienie wiersza Mama i tata

Mama i Tata to świat nasz cały,

ciepły, bezpieczny, barwny, wspaniały,

to dobre, czułe, pomocne ręce

i kochające najmocniej serce.

To są wyprawy do kraju baśni,

wakacje w górach, nad morzem, na wsi,

loty huśtawką, prawie do słońca

oraz cierpliwość co nie ma końca.

Kochana Mamo, Kochany Tato

dzisiaj dziękować chcemy Wam za to,

że nas kochacie, że o nas dbacie

i wszystkie psoty nam wybaczacie.

1. Zabawy z porami roku – rozwiązywanie zagadek.

•• Rozmowa kierowana na temat minionego roku. R. zadaje dziecku pytanie: Co najbardziej podobało ci się w przedszkolu w ciągu minionego roku?

•• Przypomnienie jakie są pory roku. Obejrzyjcie film i zobaczcie jakie zjawiska atmosferyczne związane są z daną porą roku.  

https://www.youtube.com/watch?v=lbBbi_ds4eU&t=91s

R. proponuje zabawę w Zgadywanki o porach roku. Dzieci przekonają się, czy pamiętają nazwy pór roku i ich charakterystyczne cechy.

••  Rozwiązywanie zagadek obrazkowych. Obrazki lub zdjęcia przedstawiające krajobrazy w różnych porach roku.

R. rozkłada przed dzieckiem obrazki przedstawiające krajobrazy w różnych porach roku. Opowiada o jednym z nim. Dzieci zgadują, o którym obrazku jest mowa. Uzasadniają swoją odpowiedź. Nazywają przedstawioną na obrazku porę roku. Zastanawiają się, jaka była pora roku, kiedy rozpoczynały przedszkole we wrześniu, a jaka pora roku będzie, kiedy przyjdzie czas pożegnania i wyjazdu na wakacje.

•• Rozwiązywanie zagadek Iwony Fabiszewskiej. R. mówi dzieciom zagadki o porach roku. Dzieci podają rozwiązanie i uzasadniają odpowiedź.

Przykłady zagadek:

Na drzewach liście kolorowe.

W sadzie owoce zdrowe.

W spiżarni różne zapasy,

na trudne zimowe czasy (jesień)

Śniegiem pola zasypało,

gdzie nie spojrzysz, wszędzie biało.

Biały puszek z nieba leci,

już bałwanka lepią dzieci (zima)

Bociany z podróży wracają,

wokół kwiaty rozkwitają

Motyle pojawiły się na łące,

ale dni nie są jeszcze gorące (wiosna)

Jest gorąco, słońce świeci.

Na wakacje jadą dzieci.

W wodzie będą się pluskały

i na plaży w piłkę grały (lato)

•• Zabawa pory roku: „Prawda – fałsz” . https://wordwall.net/pl/resource/1140822/matematyka/pory-roku

••  Rozwiązywanie zagadek muzycznych. Nagranie utworów Antoniego Vivaldiego Cztery Pory Roku: Jesień, Zima, Wiosna, Lato, kolorowe chusty.

R. włącza kolejno fragmenty utworów. Dzieci po wysłuchaniu każdego fragmentu starają się odgadnąć, z jaką porą roku jest on związany i wykonują krótkie improwizacje taneczne z kolorowymi chustami. R. zwraca uwagę na ostatnią porę roku – lato. Wyjaśnia, że teraz właśnie odchodzi wiosna, a jej miejsce zajmuje lato.

•• Powitanie lata. Wypowiadanie rymowanki Iwony Fabiszewskiej.

R. proponuje dzieciom powitanie lata wspólną rymowanką i piosenką. Dzieci wspólnie z R. wypowiadają tekst rymowanki z różnym natężeniem głosu: cicho, głośno.

Kolorowe lato! Z radością cię witamy i do wspólnych zabaw gorąco zapraszamy.

Bardzo się cieszymy, że jesteś już nami. Ogrzewaj nas codziennie ciepłymi promykami.

Następnie dzieci ustalają, która z poznanych w tym roku szkolnym piosenek podobała im się najbardziej. Śpiewają ją latu na powitanie.

2. Przygotowanie- upominku dla taty, z racji zbliżającego się Dnia Ojca.

Propozycja pierwsza: plakat dla taty - wykonanie na bazie wydruku, który jest do pobrania pod instrukcją wykonania w linku:

https://lecibocian.pl/kreatywnie-z-dzieckiem-18-plakaty-zrob-to-sam-dla-taty/

Propozycja druga: laurka dla taty- sposób wykonania zawiera prezentacja, którą znajdziecie w linku: https://www.youtube.com/watch?v=rMfi-9QZ_CA

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Zabawa bieżna Wiatr i chmurki Bębenek. Dzieci-chmurki poruszają się przy dźwiękach bębenka w różne strony. Na przerwę w grze R. podaje liczbę małych chmurek, z których tworzą się większe chmurki (dzieci podają sobie ręce, tworzą koła składające się z trzech, z czterech lub z pięciu osób). Na ponowny dźwięk bębenka wiatr rozpędza chmury i znowu każda z nich jest osobno. Zabawę powtarzamy kilka razy. (! Gdy w zabawie jest mało dzieci można zastosować wariant „rysowania w powietrzu” określonej liczby chmurek przez dzieci z jednoczesnym przeliczaniem)

•• Zabawy w piaskownicy. Poszukiwanie ukrytego skarbu. R. przed wyjściem na ogród zakopuje w piaskownicy np. małe plastikowe pudełko. Zadaniem dzieci jest jego odnalezienie.

Pozdrawiamy,

Hania H. i Ania G..

Wtorek- 23.06.2020r.

            Drogie dzieci, przypominam, że dziś jest niezwykłe święto: DZIEŃ OJCA !!!  Wręczcie Tatusiowi przygotowany wczoraj upominek i złóżcie z serduszek płynące życzenia. Zaśpiewajcie piosenkę  - „Kocham Ciebie tato”: https://www.youtube.com/watch?v=nm8hEaDMfSk Wyrecytujcie tacie wiersz – „Mama i Tata”, którego treść przypomnieliśmy we wczorajszych zajęciach. Postarajcie się, aby dzisiejszy dzień był pełen miłych chwil w Waszych rodzinach.

            Z okazji Dnia Ojca, Wszystkim Tatusiom składamy

najserdeczniejsze życzenia zdrowia,

szczęścia i uśmiechu każdego dnia.

Życzymy Wam niesłabnącej radości ze swoich

pociech. Niech będą one dla Was zawsze

 wsparciem oraz powodem do dumy, a

spędzone wspólnie chwile będą źródłem

satysfakcji i spełnienia.

                                                  Nauczycielki z przedszkola.

 

Miłego dnia,

Wychowawczyni.

Środa- 24.06.2020r.

•• Utrwalenie pierwszej zwrotki i refrenu piosenki, Już wkrótce wakacje nauka drugiej zwrotki https://www.youtube.com/watch?v=By6dA9peBi4

•• Utrwalenie zasad zachowania podczas posiłków – quiz na temat Wiem, jak zachować się przy stole. Sylwety smutnych i wesołych buziek.

Dzieci otrzymują sylwety uśmiechniętych i smutnych buzi. R. mówi różne zdania. Jeśli dzieci zgadzają się z wypowiedzią, podnoszą do góry uśmiechniętą buzię. Jeśli nie zgadzają się, podnoszą do góry smutną buzię. Podają przykłady poprawnego zachowania w miejsce tych, z którymi się nie zgadzają.

Przykłady zdań:

−− Przed każdym posiłkiem myję ręce.

−− Ziemniaki jem łyżką.

−− Po zjedzeniu obiadu mówię „dziękuję”.

−− Mówię z pełną buzią.

−− Obiad jem palcami.

−− Uważam, aby nie rozlewać zupy.

−− Kładę głowę na stole.

1. Wycieczka do krainy życzliwości – zabawy dydaktyczne inspirowane wierszem Iwony Fabiszewskiej Uprzejmość.

•• Słuchanie wiersza Iwony Fabiszewskiej Uprzejmość.

Na piaszczystej plaży

Zuzia zamek buduje.

Nagle Krzyś piłką rzuca

i cały zamek psuje.

Potem szybko podbiega,

piłkę z piachu wyjmuje,

a tym, że zamek zniszczył

wcale się nie przejmuje.

Jednak mama to widzi,

woła Krzysia do siebie.

– Czemu nie przeprosiłeś?

Wstyd mi Krzysiu za ciebie.

••  Rozmowa na temat wiersza.

−− Co robiła Zuzia na plaży?

−− Co zrobił Krzyś?

−− Jak zachował się Krzyś po zniszczeniu zamku?

−− Dlaczego mamie było wstyd za Krzysia?

•• Ćwiczenia dramowe. Klocki, piłka. R. proponuje dzieciom odegranie scenki przedstawiającej poprawne zachowanie Krzysia. R siada na dywanie i buduje z klocków (np. z trzech) wieżę – to zamek. Dziecku wręcza piłkę. Dzieci odgrywają scenkę według własnego pomysłu.

•• Zabawa Podróż do Krainy uprzejmości. Muzyka do marszu. R. zaprasza dzieci do Krainy uprzejmości. Dzieci wędrują przy muzyce, wysoko podnosząc kolana. Po dotarciu na miejsce, R. – królowa Krainy uprzejmości, wita w niej dzieci. Kłania się, mówi dzień dobry i przedstawia się. Dzieci również kłaniają się królowej i odpowiadają na powitanie. Królowa zaprasza dzieci do koła.

•• Rozmowa na temat uprzejmości. Żółte koło wycięte z papieru, żółte prostokąty (na promyki słońca), flamaster.

Królowa pyta dzieci, co to znaczy uprzejmość. Wyjaśnia, że w Krainie uprzejmości wszyscy są uprzejmi. Tu zawsze świeci słońce, a na jego promykach zapisane są czarodziejskie słowa, których na co dzień używają mieszkańcy. Układa przed dziećmi żółte koło. Pyta, czy dzieci wiedzą, jakie to słowa. Dzieci podają propozycje. Królowa zapisuje je na promykach (żółtych prostokątach). Dzieci dokładają je do żółtego koła, tworząc słońce. Królowa wyjaśnia, że w tym kraju mieszkańcy oprócz tego, że używają czarodziejskich słów, codziennie mówią sobie coś miłego. Zaprasza dzieci do testu sprawdzającego, czy mogłyby zamieszkać w Krainie uprzejmości. Dzieci dobierają się w pary. Siadają naprzeciwko siebie. Jedno dziecko mówi drugiemu coś miłego. Królowa wyraża swoje zadowolenie. Przyznaje wszystkim dzieciom prawo do zamieszkania w Krainie uprzejmości.

•• Dopasowywanie słów grzecznościowych do odpowiednich sytuacji społecznych. Nagranie muzyki do marszu.

Królowa zaprasza dzieci do spaceru po Krainie uprzejmości. Dzieci napotkają po drodze różne sytuacje społeczne, o których opowiada królowa. Zgodnie z panującymi tu zasadami muszą wiedzieć, jakich słów grzecznościowych użyć w konkretnej sytuacji. Królowa przypomina, że te słowa to: proszę, dziękuję, przepraszam. Królowa włącza muzykę w rytmie marszu. Dzieci spacerują, poruszając się w różnych kierunkach. Na przerwę w muzyce zatrzymują się. Królowa opisuje sytuację, w której zachodzi konieczność użycia jednego ze słów grzecznościowych: proszę, dziękuję, przepraszam np. dziecko dostaje od mamy lizaka, niechcący potrąca podczas rysowania inne dziecko, podaje książkę koledze. Dzieci uważnie słuchają i wypowiadają głośno odpowiednie słowo. Po wykonaniu wszystkich zadań królowa dziękuje za przybycie do swojej krainy i zaprasza do kolejnej wizyty.

2. Zestaw ćwiczeń ruchowych nr 20 – zestaw z dn. 16.06.2020r. tj. wtorek.

•• Dzieci 5-letnie: Gra losowa z zastosowaniem kostki – Zapłata. Patyczki lub inne drobne przedmioty (po 12 dla każdego dziecka), kostka do gry.

Dzieci otrzymują po 12 patyczków lub innych drobnych przedmiotów, które będą stanowiły pieniądze w grze. Kolejno rzucają kostką. Jeżeli kostka wskaże jedynkę, muszą zapłacić swojemu sąsiadowi po prawej stronie jeden patyczek, jeżeli dwójkę – płacą sąsiadowi po lewej stronie. W przypadku trójki i czwórki dzieci wpłacają po jednym patyczku do kasy na środku koła. Jeśli kostka wskaże piątkę, zabierają z kasy jeden patyczek, a jeśli szóstkę – dwa patyczki. To dziecko, które nie ma już żadnych pieniędzy, nie rzuca kostką, dopóki ich nie otrzyma. Wygrywa osoba, której został w ręce choć jeden patyczek.

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Zabawy dowolne z wykorzystaniem sprzętu na przydomowym placu zabaw.

•• Dodatkowo proponuję ćwiczenia manualne Drzewa. Dla dziecka kartka z narysowanym na nim konturem drzewa, plastelina.

R. mówi dzieciom zagadkę: Szumią w gęstym lesie, szum ten wiatr w dal niesie. (drzewa)

Po rozwiązaniu zagadki dzieci zastanawiają się, o czym mogą szumieć (rozmawiać) drzewa latem. R. układa przed dziećmi narysowane na kartce kontury drzew. Dzieci wyklejają je plasteliną – toczą z niej cienkie wałeczki i naklejają na kontury drzew. Wodzą po nich palcami. Następnie rysują drzewa palcem w powietrzu, na stoliku, na podłodze.

Pozdrawiamy,

Ania G. i Hania H.

Czwartek- 25.06.2020r.

•• Opowieść ruchowa z wykorzystaniem tamburynu. Tamburyn, nagranie muzyki relaksacyjnej. Dzieci zajmują dowolnie miejsca na dywanie. R. rozpoczyna opowiadanie, równocześnie gra na tamburynie. Dzieci obrazują tekst, wykonując ruchy zgodne z rytmem wystukiwanym na instrumencie.

                                                                                       Dzieci:

Zamykamy na chwilę oczy. Są wakacje.              naśladują głos fal, wypowiadają

                                                                                       zgłoski: szuuuuuu,

Jesteśmy nad morzem. Szumią morskie fale.   równocześnie rysują w powietrzu fale,

Małe fale – szumią cicho.                                        naśladują szum fal cichym głosem,

Duże fale – szumią głośno.                                   naśladują szum fal donośnym głosem,

Teraz wchodzimy do morza.                                 wykonują ruchy zgodnie z opowieścią R. ,

Skaczemy przez fale.                                             wykonują mały wyskok w górę,

Uwaga! Mała fala.

Teraz zbliża się duża fala.                                    wykonują wysoki wyskok w górę,

Pływamy w morzu.                                                  kładą się na brzuchach, naśladują pływanie,

Trochę jesteśmy zmęczeni.                                  kładą się na plecach i zamykają oczy,

Wychodzimy na brzeg

i przez chwilę odpoczywamy.

Leżymy na ciepłym piasku

i słuchamy głosów mew.

Czas wyruszyć w góry.                                           wstają, miarowo oddychają, wykonują

Zdobywamy wysokie szczyty.                              ciężkie kroki,

W górach można spotkać echo, echo, echo… powtarzają słowo: echo, wypowiadane

                                                                                    przez R.

Na zakończenie dzieci leżą na dywanie i słuchają muzyki relaksacyjnej wybranej przez R.

•• Obejrzenie filmiku Bezpieczne wakacje  w górach https://www.youtube.com/watch?v=wS4SRvkvLio

1. Zabawa z piosenką Już wkrótce wakacje.

Dzieci ustawione są w półkolu, przodem do R.

                                                                   Dzieci:

I. Już wkrótce wakacje                          unoszą ręce od strony lewej do prawej (na zasadzie fali),

i piękna przygoda,                                poruszają dłońmi w nadgarstkach,

wyjedźmy więc czym prędzej,           wykonują w lewo zwrot (bokiem do R.) i naśladują ruchami                                                      

bo każdej chwili szkoda.                    rąk toczenie się kół pociągu, równocześnie uginając kolana,

 

Ref.: Gdzie grzywy morskich fal,       zwracają się przodem do R. i rysują przed sobą w powietrzu falę,

                                             

gdzie słońca złoty blask,                    unoszą ręce i poruszają nimi w nadgarstkach,

gdzie ptaków leśny chór                     naśladują ruchy skrzydeł ptaków,

swym śpiewem wita nas.                     wykonują obrót wokół siebie,

II. Żegnamy się z panią,                     machają w kierunku N.,

z Maciusiem i z Anią,

gotowi, spakowani,                               maszerują w miejscu,

dziś w drogę wyruszamy.

Ref.: Gdzie grzywy morskich fal…     tak samo jak po pierwszej zwrotce,

III. Lecimy, jedziemy,                            przechodzą do dużego koła, maszerują w prawo,

idziemy, płyniemy,

powietrzem, lądem, wodą,                  unoszą ręce, wyciągają przed siebie,

by spotkać się z przyrodą                  miarowo klaszczą,

Ref.: Gdzie grzywy morskich fal...     tak samo jak po pierwszej zwrotce.

•• Nauka trzeciej zwrotki piosenki, Już wkrótce wakacje na zasadzie echa muzycznego.

•• Śpiewanie piosenki Bezpieczne wakacje połączone z improwizacjami rytmiczno- muzycznymi z wykorzystaniem dowolnych instrumentów perkusyjnych.

Dzieci 4-letnie: 2. Wakacje w górach – zajęcie plastyczne.

•• Wprowadzenie. Obrazek lub zdjęcie przedstawiające góry. Dzieci oglądają obrazek lub zdjęcie przedstawiające góry. R pyta: Gdzie dzieci spędzają wakacje? Po czym poznałyście, że to są góry? W jaki sposób turyści okazują sobie uprzejmość na górskich szlakach? R. uzupełnia i porządkuje wypowiedzi dzieci.

•• Praca plastyczna Wakacje w górach. Wyprawka dla dziecka 4-letniego, karta 28 , klej, kredki, wata; wykonanie zgodnie  z instrukcją.

Dzieci 5-letnie: 2. Wakacyjne marzenia- praca plastyczna z wykorzystaniem dowolnych technik plastycznych wybranych przez dziecko.

Zabawy na świeżym powietrzu:

•• Zabawy dowolne na przydomowym placu zabaw

•• Dodatkowo  zachęcam Was do zabawy Rybki- ćwiczącej pamięć i spostrzegawczość  https://www.youtube.com/watch?v=VxeMGmfxct4

Pozdrawiamy,

Wasze nauczycielki.

Piątek- 26.06.2020r.

•• Zabawa z piosenką „Gimnastyka ważna sprawa”, którą doskonale znacie z przedszkola https://www.youtube.com/watch?v=30BVfTvlsrE

•• Prezentacja do wiersza Atrakcje w bezpieczne wakacje – podpowie Wam jak można ciekawie spędzać wakacje w różnych miejscach

https://www.youtube.com/watch?v=CQkc4Dfe1aw

1. Bezpieczne zachowania https://www.youtube.com/watch?v=YZOw6JvT5Ug

•• Obejrzenie prezentacji, utrwalenie zasad bezpieczeństwa obowiązujących dzieci na drodze oraz w kontaktach z nieznajomymi. Przypomnienie numeru alarmowego, zwrócenie uwagi na sytuacje, w jakich można z niego korzystać.

••Zabawa Numer alarmowy.  Obrazki: z numerem 112, wozem strażackim, radiowozem policyjnym, karetką pogotowia.

R. prezentuje numer alarmowy 112, odczytuje go wspólnie z dziećmi, dzieci przypominają w jakich sytuacjach powinno się pod niego dzwonić. R. pokazuje obrazki pojazdów służb ratunkowych, które można wezwać dzwoniąc pod numer 112. Przypomnienie/przećwiczenie sposobu łatwiejszego zapamiętania numeru połączone z pokazywaniem: broda (1), nos (1), oczy (2).

2. Spacer w pobliżu domu- przypomnienie bezpiecznego sposobu przechodzenia przez jezdnię.

•• Przechodzenie przez jezdnię w miejscu oznakowanym (w miarę możliwości) korzystając z pasów.

•• Przechodzenie przez jezdnię bez oznakowania.

•• Zwrócenie uwagi (utrwalenie) na sposób przechodzenia przez jezdnię z sygnalizacją świetlną.

Zabawy na świeżym powietrzu:

•• Zabawy z wykorzystaniem piłki i na huśtawce na terenie podwórka.

•• Dodatkowo proponuję obejrzenie filmiku:  Zasady bezpieczeństwa na drodze dla przedszkolaków https://www.youtube.com/watch?v=0khNii9A2f0

Pozdrawiam, życzę miłego weekendu,

Hanna H.

Witamy Was kochane dzieci i Was drodzy rodzice, zapraszamy do zabawy i nauki w kolejnym tygodniu.

Propozycje zajęć od dn. 15.06.2020r. do dn. 19.06.2020r.

Poniedziałek- 15.06.2020r.

•• Słyszę, rozumiem, zapamiętuję – ustawianie zabawek zgodnie z instrukcją. Trzy zabawki (lub więcej) z domowych zasobów.

R. ustawia przed dziećmi np. trzy zabawki: lalkę, misia, pajacyka. Dzieci wymieniają ich nazwy, dzieląc wyraz na sylaby. Następnie R. wypowiada nazwy w zmienionej kolejności, a dzieci ustawiają zabawki w odpowiedni sposób. Warto pokazać dzieciom kierunek ustawiania zabawek. Dobrym sposobem jest położenie np. klocka w jaskrawym kolorze i wyjaśnienie dzieciom, że w tym miejscu zawsze musi stać pierwsza zabawka. Jest to bardzo dobre ćwiczenie przygotowujące do pisania. Można zwiększyć liczbę zabawek, jeśli dzieci będą dobrze sobie radziły z tym zadaniem.

•• Płyniemy z wiatrem – ćwiczenia oddechowe. Połowa umytego ziemniaka, chusteczka higieniczna, sznurek, patyk do szaszłyków.

R. układa na plastikowej tacy połowę ziemniaka. Wbija w niego po środku patyk do szaszłyków, do którego przywiązuje sznurkiem chusteczkę higieniczną. Pyta dzieci, co im to przypomina. Wyjaśnia, że jest to model żaglówki. Dzieci mocno dmuchają na chusteczkę higieniczną, powodując jej poruszanie się w wyniku kierowanego na nią strumienia powietrza. Zastanawiają się, dokąd chciałyby popłynąć.

•• Ćwiczenia poranne – zestaw nr 40- do wykorzystania na cały tydzień.

Bębenek.

• Zabawa orientacyjno-porządkowa Samochody. Dzieci biegają w różnych kierunkach, naśladując rękami poruszanie kierownicą. Wydają odgłosy poruszającego się samochodu: brr, brr lub brum, brum. Na sygnał – uderzenie w bębenek – zatrzymują się i trąbią: pi, pi, pi. Dwa uderzenia są sygnałem do ponownego poruszania się.

• Ćwiczenie dużych grup mięśniowych – Trawa i chmury. Na hasło: Trawa, dzieci przykucają; na hasło: Chmury, stają na palcach, wyciągają ręce w górę i poruszają nimi w prawo i w lewo – naśladują chmury płynące po niebie.

• Ćwiczenie tułowia – skręty – Śledzimy lot samolotu. Dzieci siedzą skrzyżnie. Jedną rękę mają na kolanach, a z drugiej tworzą daszek nad oczami. Wykonują skręt tułowia i głowy uniesionej do góry w jedną, a następnie w drugą stronę – obserwują lot samolotu.

• Ćwiczenie równowagi – Rysujemy koła. Dzieci, w staniu na jednej nodze, rysują stopą w powietrzu małe koła i duże koła. Ćwiczenie wykonują raz jedną, raz drugą nogą.

• Zabawa uspokajająca – Na prawo, na lewo. Dzieci maszerują za R. po obwodzie koła przy akompaniamencie bębenka, potem R. prowadzi środkiem sali; następnie zgodnie z instrukcją R. dziecko idzie w prawo, lub – w lewo; ponownie schodzą się z R. na środku sali.

Dzieci 4-letnie: 1. O czym rozmawiają zabawki? – słuchanie opowiadania Barbary Szelągowskiej Zabawkowe smutki. Książka (s. 78–79) dla dziecka 4-letniego.

Zabawki, podobnie jak dzieci, wiedziały, że zbliżają się wakacje.

– Znowu lato – westchnęła lalka Emilka – i, jak co roku, za kilka dni zrobi się w przedszkolu tak cicho. Będę tęsknić za dziećmi.

– Łatwo ci mówić – powiedziała lalka Rozalka. – Masz wszystkie ręce i nogi. A ja? Popatrz na mnie. Jakiś rozrabiaka wyrwał mi rękę.

– Nie jakiś, tylko Krzyś – zawołał pajacyk i fiknął koziołka.

– A ja tam lubię wakacje. W ciągu dnia przez okno zagląda słoneczko, a wieczorem księżyc.

Cisza, spokój… – powiedział miś Łatek i pogłaskał się po naderwanym uchu. – Może ktoś mi je w końcu przyszyje.

– Tak, tak, nareszcie będzie można odsapnąć. Do tej pory nie mogę odnaleźć mojego kółka – zawołała wyścigówka. – Jak mam jeździć? Na trzech kołach? Nie da rady.

– Coś nas uwiera – westchnęły chórem klocki, ledwie wystając z wielkiego pudła. – Może to właśnie twoje kółko? Mógłbyś je w końcu zabrać, a nie tylko narzekasz!

– Lubię dzieci. Lubię, jak mnie biorą do swoich rączek i patrzą na mnie z zachwytem – dodał zajączek Kłapek. – Mają taki miły dotyk. Pamiętam, jak pierwszy raz trafiłem do przedszkola. Okropnie się bałem. Myślałem, że może dzieci mnie nie polubią. Ala tylko raz na mnie spojrzała i już wiedziałem, że wszystko będzie dobrze.

– A mnie Ania woziła w wózeczku – Rozmarzyła się Rozalka. – Zaraz po tym, gdy Krzyś wyrwał mi rękę. A później Zosia próbowała ją wsadzić z powrotem, ale jej się nie udało.

– A z tym kółkiem to też troszkę była moja wina. Niepotrzebnie najechałem na klocek. Kiedy dzieci mną się bawią, to wiem, że jestem potrzebny. A na dodatek, gdy Pawełek płakał, to Maciek dał mu mnie do zabawy. I od razu Pawełek się uspokoił. Fajnie jest, gdy wywołujemy u dzieci uśmiech na twarzach.

– I jak się nami dzielą – odezwał się z rogu sali tygrysek.

– Ja też wolę jeździć po torach, gdy słyszę dziecięce głosy – wyszeptała kolejka, zagwizdała przeciągle i pojechała dalej.

– Mam nadzieję, że te wakacje szybko miną i znów będziemy wesoło bawić się z dziećmi – odezwał się po chwili zastanowienia misio. – A może dostanę całkiem nowe ucho i będzie ładniejsze od tego? – powiedział i znowu pogłaskał się po głowie. – Chciałbym, żeby było w kratkę!

– Na pewno dostaniesz nowe ucho. Pani Ewa potrafi tak pięknie szyć. Spójrz na mnie – powiedziała lalka Emilka i zerknęła na swoją nową, koronkową sukieneczkę.

– Będzie dobrze – zawołał pajacyk. – Musimy tylko uzbroić się w cierpliwość i zebrać siły oraz energię na cały przyszły rok. Zobaczycie, na pewno nie będziemy się nudzić od września.

 – Na pewno – odpowiedziały chórem lalki i uszczęśliwione zasnęły.

Misio i inne zabawki też poszli spać, śniąc o nadchodzących zabawach. Pajacyk po raz ostatni fiknął koziołka i usnął przytulony do zajączka.

 •• Rozmowa na podstawie opowiadania i ilustracji w książce. R. zadaje pytania:

−− Co przytrafiło się lalce Rozalce, misiowi Łatkowi i wyścigówce podczas zabaw z dziećmi?

−− Za jakimi przedszkolnymi zabawami i zabawkami będziecie tęsknić w czasie wakacyjnej przerwy?

•• Zabawa ruchowa Pajacyki i misie. Bębenek.

Dzieci maszerują po sali w rytm bębenka. Na przerwę w grze naśladują wesołego pajacyka (skaczą, jak pajacyk) lub smutnego misia (powoli chodzą ze spuszczoną w dół głową na czworakach).

•• Odnajdywanie zabawki po opisie słownym. Odgadywanie, jakie ważne informacje chciałaby zabawka przekazać dzieciom. Zabawki z domu np. miś pluszowy.

R. mówi dzieciom, że jest w sali zabawka, która chciałaby dzieciom coś powiedzieć. Podaje opis słowny np. znajdującego się w domu pluszowego misia. Dzieci odnajdują zabawkę. Wskazują na te cechy wymienione przez R., które pozwoliły im odgadnąć, że chodziło właśnie o misia. Następnie zgadują, co miś chciałby im powiedzieć  (np. miś prosi, aby dzieci nie zapominały o sprzątaniu zabawek, aby szanowały zabawki) lub dopowiada kierowane przez misia prośby. Na końcu miś życzy dzieciom bezpiecznych i pełnych przygód wakacji.

Dzieci 5-letnie: 1. Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Pocieszajki dla maluchów.

•• Zabawa Z czym kojarzy się przedszkole. Karton z obrazkiem przedszkola, mazak.

Dzieci podają skojarzenia z przedszkolem, a R. zapisuje je wokół obrazka przedszkola. Np. uśmiech, sympatia, dobre obiadki, różne zabawki, troskliwość, zrozumienie…

•• Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Pocieszajki dla maluchów. Książka (s. 86–89) dla dziecka 5-letniego.

Ada była bardzo dumna z tego, że po wakacjach pójdzie do szkoły. Będzie miała kolorowy plecak, a w nim książki, zeszyty i piórnik z przyborami. Bardzo chciała się nauczyć samodzielnie czytać, bo obiecała Olkowi, że w przyszłości to ona przeczyta mu bajkę na dobranoc, a nie odwrotnie. Na zakończenie ostatniego roku w przedszkolu zaproszono wszystkich rodziców, a młodsze grupy zadbały o niespodzianki: zaśpiewały pożegnalne piosenki i wręczyły starszakom samodzielnie przygotowane sadzonki drzewek szczęścia w małych doniczkach. Grupa Ady odwdzięczyła się przedstawieniem teatralnym dla maluchów o misiu, który trafił do przedszkola i niczego nie potrafił robić samodzielnie: nie umiał sam jeść, ubierać się, wiązać sznurowadeł i budować domku z drewnianych klocków. Nie wiedział nawet, że przed jedzeniem trzeba myć łapki, ani nie znał słów: „proszę, dziękuję, przepraszam”. Ten miś musiał się wszystkiego nauczyć w przedszkolu, a dzieci mu w tym pomagały. Był to teatrzyk kukiełkowy, w którym Ada przedstawiała postać dziewczynki o imieniu Basia.

Tomek trzymał kukiełkę niedźwiadka, a Basia uczyła misia, jak należy myć łapki:

– O! Popatrz, misiu,

tu jest łazienka,

wodą się zmywa

farbę na rękach,

a ty masz łapki

całe w powidłach,

więc musisz użyć wody i mydła!

Piotrek, Janek i Paweł poruszali kukiełkami zielonych żabek i śpiewali piosenkę:

Kum, kum, kum!

Rech, rech, rech!

Było przedszkolaków trzech.

Hopsa, w lewo!

Hopsa, w prawo!

Skaczą zwinnie. Brawo! Brawo!

Ucz się, misiu, z nimi ćwicz,

skacz i do dziesięciu licz!

Tu następowała wyliczanka do dziesięciu: jeden, dwa, trzy, cztery, pięć i tak dalej… Potem na scenie pojawiły się symbole pór roku: słońce, bałwanek, kasztany i skowronek. Dzieci z młodszych grup doskonale wiedziały, które symbolizują wiosnę, lato, jesień i zimę.

Na zakończenie przedstawienia wszystkie starszaki ukłoniły się pięknie i wyrecytowały:

– Nie płaczcie, kochani, gdy nas tu nie będzie,

nasz wesoły uśmiech zostawimy wszędzie,

a gdy po wakacjach znajdziemy się w szkole,

będziemy wspominać kochane przedszkole!

Młodszym dzieciom bardzo podobało się przedstawienie, a po spektaklu wszyscy chcieli obejrzeć z bliska kukiełki. Ada stanęła pod oknem i przyglądała się swoim koleżankom i kolegom. Z jednej strony cieszyła się na myśl o szkole, z drugiej jednak czuła, że będzie tęsknić.

– Trochę mi smutno – powiedziała do Kasi.

– Mnie też – odpowiedziała dziewczynka. – Nauczyłam się tutaj pisać swoje imię: K A S I A – przeliterowała.

– A ja się nauczyłam sama korzystać z łazienki, bo jak byłam mała, to nie umiałam spuszczać wody – dodała Ada.

– Piotrek mi pokazał, jak bezpiecznie zjeżdżać ze zjeżdżalni i wspinać się po drabinkach.

– Mnie też!

– I umiemy już rozpoznawać kształty: kółka, trójkąty, prostokąty i kwa… kwa… – zająknęła się Kasia.

– Kwadraty – dokończyła Ada.

– Tak! Kwadraty!

– I co jeszcze?

– Pani pokazała nam, jak się kroi warzywa, tak żeby się nie skaleczyć.

– I już umiemy same zrobić sałatkę z majonezem – odparła z dumą Ada.

– A pamiętasz, jak lepiłyśmy pączki z piasku do naszej cukierni? Tomek ugryzł jednego i pani kazała mu szybko wypłukać buzię.

– Cha, cha! Nigdy tego nie zapomnę.

– I piekliśmy ciasto na Dzień Mamy, a wyszedł nam zakalec!

– Pamiętam. Pani polała je rozpuszczoną czekoladą i powiedziała, że takie ciasto jada się we Francji.

– Było bardzo dobre. Wszyscy prosili o dokładkę.

Dziewczynki wymieniły jeszcze wiele wesołych wspomnień i obiecały sobie, że będą odwiedzać swoje przedszkole i ulubioną panią. Pożegnały się z innymi dziećmi, z kucharkami, panem „złotą rączką”, który potrafił naprawić każdą rzecz, a nawet z zabawkami. Przed wyjściem z przedszkola Ada położyła coś ukradkiem w swojej szafce w szatni.

– Co tam zostawiłaś? – zdziwiła się mama.

– Zostawiłam pudełko z pocieszajkami.

– A co to są pocieszajki?

– To są kolorowanki ze zwierzątkami. Powiedziałam pani, że jak jakiś maluch będzie płakał, to może mu dać taką kolorowankę i poprosić, żeby pomalował smutne zwierzątko. Ja też kiedyś płakałam za tobą w przedszkolu i wtedy pomalowałam krowę na żółto. Świeciła jak słońce i od razu mi było lepiej.

– To wspaniały pomysł – mama spojrzała z podziwem na Adę i mocno ją przytuliła.

– Pa, pa! Przedszkole! – powiedziała Ada. – Kiedyś cię odwiedzę.

•• Rozmowa na temat opowiadania.

−− Co przygotowała grupa Ady na pożegnanie przedszkola?

−− Co przygotowali młodsi koledzy?

−− Co robiły Ada i Kasia?

−− Kogo pożegnała Ada?

−− Co to były pocieszajki Ady?

−− Gdzie je zostawiła?

•• Ćwiczenia w książce. Książka (s. 86–89) dla dziecka 5-letniego.

Słuchanie tekstu czytanego przez R. Odpowiadają na pytania. Dodatkowe ćwiczenia z tekstem: dzieci np. wskazują podaną literę, odczytują wskazaną przez rodzica literę, próbują odczytać proste wyrazy z pomocą rodzica itp…

•• Wspominanie przez dzieci tego, co zapamiętały z pobytu w przedszkolu.

•• Zabawa ruchowa – Po muszli ślimaka. Kreda. Dzieci siadają na podłodze z wyprostowanymi nogami; przesuwają się do przodu, nie uginając nóg i nie pomagając sobie rękami. Idą tip-topkami – po linii przypominającej kształt muszli ślimaka, narysowanej kredą na podłodze.

Dzieci 4-letnie: 2. Moja ulubiona zabawka z przedszkola – rysowanie pastelami olejnymi/kredkami świecowymi.

 •• Wprowadzenie do tematu. Zabawki np. lalka, pajacyk, miś, klocki. Dzieci siedzą na dywanie lub przy stole. R. ustawia przed nimi zabawki np. lalkę, pajacyka, misia, klocki. Pyta dzieci, jak jednym słowem można nazwać wszystkie zgromadzone przedmioty.

•• Wypowiadanie się na temat ulubionej zabawki. R. pyta dzieci, jaką zabawką lubiły się najbardziej bawić podczas pobytu w przedszkolu i dlaczego. Dzieci wypowiadają się.

•• Zapoznanie z tematem pracy. Pastele olejne/ kredki świecowe, biała kartka, chusteczka higieniczna.

R. proponuje dzieciom wykonanie pracy plastycznej na temat Moja ulubiona zabawka z przedszkola za pomocą techniki rysowania pastelami olejnymi. Przypomina, jak należy posługiwać się tym rodzajem kredek, aby uzyskać odpowiedni efekt. Pokazuje również, w jaki sposób rozcierać kredkę, aby powstał efekt barwnej smugi i jak wielokrotnie nakładać na siebie kolejne warstwy kredki. Aby narysować cienką i delikatną kreskę, wystarczy rysować czubkiem kredki. Natomiast aby uzyskać szeroką linię, należy rysować bokiem kredki. Efekt barwnej smugi powstanie poprzez rozcieranie kredki np. chusteczką higieniczną.

•• Samodzielne wykonywanie prac przez dzieci. R. zwraca uwagę, aby dzieci wykorzystały całą powierzchnię kartki.

Dzieci 5-letnie: 2. Obrazek o lecie – wykonanie prezentu dla kolegi/koleżanki na pożegnanie przedszkola.

•• Oglądanie reprodukcji malarskich. Dla dziecka: wyprawka, reprodukcje malarskie: Claude`a Moneta Stogi siana w Giverny; Olega Sumarokova Kobieta pod parasolem odpoczywająca na plaży. Dzieci oglądają reprodukcje, określają, z jaką porą roku się kojarzą i dlaczego.

•• Zapoznanie ze sposobem wykonania prac. Dla każdego dziecka: kartka A5, kredki, farby plakatowe, pędzelek, kubeczek z wodą, pastele/kredki świecowe, kartka z kolorowego bloku technicznego, klej, bibuła, kolorowy papier.

• Wykonanie na kartkach formatu A5 obrazka o lecie (wybraną dowolnie wybraną techniką).

• Ozdabianie powstałych ramek kulkami z kolorowej bibuły lub kawałkami kolorowego papieru.

• Podpisanie się, samodzielnie lub z pomocą R., z tyłu obrazka.

•• Wykonanie prac przez dzieci.

•• Wręczenie/przesłanie pocztą wykonanych prac wybranemu koledze/wybranej koleżance.

3. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 72 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4.

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Spacer w pobliżu domu – obserwowanie roślin i zwierząt, rozpoznawanie ich i nazywanie.

•• Zabawy ruchowe wybrane spośród zabaw ruchowych z całego roku.

•• Zabawa z elementem ćwiczeń ortofonicznych – Różne pojazdy. Bębenek, tamburyn. R. gra na bębenku. Dzieci swobodnie maszerują w dowolnych kierunkach. Na ustalone hasła wyruszają na wycieczkę różnymi pojazdami:

−− potrząsanie tamburynem – ustawiają się, tworząc pociąg, i poruszają w różnych kierunkach, naśladując odgłos jadącego pociągu: tuf, tuf, tuf,

−− miarowe uderzanie w tamburyn – naśladują jadące autokary, wydając dźwięki: tur, tur, tur,

−− mocne uderzanie w tamburyn i potrząsanie nim – biegną drobnymi krokami, naśladują jadące motocykle: drum, drum, drum, wrr, ręce naśladują trzymanie kierownicy.

Pozdrawiamy,

Wasze nauczycielki.

Wtorek- 16.06.2020r.

•• Utrwalanie pierwszej zwrotki i refrenu piosenki Bezpieczne wakacje. Nauka drugiej zwrotki.

https://www.youtube.com/watch?v=W4RHyjQLfCM

1.Moja mama musi wiedzieć, gdy wychodzę z domu

Mam w pamięci zawsze do niej numer telefonu

Zanim wyjdę, to przez okno sprawdzam stan pogody

I ubieram się dla zdrowia, no i dla wygody

Ref.: Już idzie lato, idą wakacje

Będzie zabawa, będą atrakcje

Będzie wspaniale, będzie bajecznie

Kiedy wakacje miną bezpiecznie

2. Znam zasady bezpiecznego ulic przechodzenia

Gdy mnie nagle burza łapie, to szukam schronienia

Choćby nie wiem jak był miły, z obcym nie pogadam

Dokąd idę i gdzie mieszkam, to nie jego sprawa

3. Na wycieczce w samochodzie muszę zapiąć pasy

A gdy słońce mocno świeci lubię głowę nakryć

Kiedy upał jest ogromny piję dla ochłody

Zły to pomysł, by na główkę skakać gdzieś do wody

•• Ćwiczenia oddechowe – Na łące. Nagranie piosenki Bezpieczne wakacje, szablon pszczoły.

Dzieci maszerują w dowolnych kierunkach sali w rytmie nagrania piosenki. Podczas przerwy w nagraniu zatrzymują się. R. zwraca się do nich: – Jesteśmy na wsi. Tutaj spędzamy wakacje. W ogrodzie pełnym drzew owocowych i kwiatów stoją ule. W nich mieszkają pszczoły, które wydają różne dźwięki, poruszając odpowiednio skrzydełkami. R. unosi szablon przedstawiający pszczołę. Dzieci nabierają nosem powietrze, wypuszczają je i wypowiadają sylabę bzz lub buu.

1. Ćwiczenia w liczeniu za pomocą patyczków. Patyczki w różnych kolorach.

Dzieci biorą sobie po tyle patyczków, ile mają palców u rąk, i siadają przy stole.

•• Układanie z patyczków kształtów figur geometrycznych. 

Dzieci układają z patyczków trójkąt, prostokąt, kwadrat. Określają, ile patyczków potrzebowały do ułożenia kształtu każdej figury.

•• Układanie patyczków według kolorów.

Dzieci liczą patyczki w każdym kolorze. Podają całkowitą liczbę patyczków, mówiąc np., 3 patyczki czerwone dodać 4 patyczki zielone i dodać 3 patyczki żółte to razem 10 patyczków.

•• Odkładanie patyczków, np. w kolorze żółtym.

Dzieci liczą pozostałe patyczki, mówiąc: 10 odjąć 3 to siedem.

•• Odkładanie patyczków, np. czerwonych.

Dzieci liczą pozostałe patyczki, mówiąc: 7 odjąć 3 to cztery.

Dalsze ćwiczenia przeprowadzamy analogicznie.

2. Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw 20. Dla dziecka woreczek, tamburyn.

•• Zabawa orientacyjno-porządkowa – Spacer do lasu. Dzieci biegają swobodnie w różnych kierunkach po dywanie. Na zawołanie: Stój! – zatrzymują się i chowają za najbliższym drzewem- np. krzesłem, czy dowolnym meblem pokojowym.

•• Ćwiczenia z elementem równowagi. Dzieci spacerują swobodnie, z woreczkami na głowach, następnie dziecko kładzie woreczek przed sobą i stara się chwycić go palcami nóg i utrzymać przez chwilę. Ćwiczenia powtarzamy kilka razy, pamiętając o zmianie stóp.

•• Ćwiczenie mięśni brzucha – Do góry i w dół. Dzieci leżą tyłem, woreczki wkładają między stopy. Unoszą je stopami do góry i przekładają za głowy, a potem powracają do pozycji wyjściowej.

•• Zabawa ruchowa z elementem czworakowania – Na plaży. Dzieci kładą woreczki na podłodze. Chodzą na czworakach dookoła swoich woreczków, naśladując szukanie na plaży muszli i bursztynów. Co jakiś czas klękają, wyciągają ręce, otwierają dłonie i pokazują, co znalazły.

•• Ćwiczenie tułowia – Samoloty. Dzieci siedzą w siadzie skrzyżnym. Woreczki kładą na głowach. Jedną ręką tworzą daszek nad oczami, drugą trzymają na kolanach. Wykonują skręt tułowia i głowy w lewą stronę, a następnie w prawą stronę.

•• Ćwiczenia przeciw płaskostopiu – Sprytne stopy. Dzieci chwytają palcami stopy woreczek leżący na podłodze i podają go sobie do rąk.

•• Zabawa ruchowa ożywiająca – Chronimy się przed słońcem. Dzieci biegają po sali, swobodnie wymachując woreczkami. Na mocne uderzenie w tamburyn zatrzymują się, rozciągając woreczki nad głowami – chronią się przed słońcem.

•• Zabawa uspokajająca – Marsz z woreczkiem. Dzieci maszerują po obwodzie koła, machając woreczkami przed sobą, po czym odkładają je na wyznaczone miejsce.

3. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 73 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4.

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Zabawa ruchowo-naśladowcza – Letnie zabawy. Dzieci naśladują zabawy na powietrzu, np.: pływanie, granie w piłkę, budowanie z piasku… na hasło – nazwę danej czynności podaną przez R.

•• Zabawa Miejsce po mojej prawej stronie jest wolne. Zapraszam na nie… (! Zabawa możliwa do przeprowadzenia w kilkuosobowej grupie) Dzieci siedzą w kole. Pomiędzy dwojgiem dzieci pozostawiono przerwę – miejsce dla wskazanego dziecka. Dziecko, które ma puste miejsce po prawej stronie, rozpoczyna zabawę, mówiąc: Miejsce po mojej prawej stronie jest wolne. Zapraszam na nie Adama, który ma przyjść, poruszając się jak samolot. Wezwane dziecko stara się wykonywać wydane polecenie, naśladując ruchy samolotu. Powstaje nowe wolne miejsce. Kolejne dziecko wydaje polecenie: Miejsce po mojej prawej stronie jest wolne.

•• Zabawy swobodne z zastosowaniem urządzeń ogrodowych.

Pozdrawiam,

Hanna H.

Środa- 17.06.2020r.

•• Na dobry początek dnia proponuję  Gimnastykę rączek  https://www.youtube.com/watch?v=RPt24yOqJ0w

•• Zabawa Wakacje. Dla każdego dziecka: kartka, kredki. Rysowanie w prawym górnym rogu kartki słoneczka, z jednoczesnym wypowiadaniem zdania: Wakacje muszą być słoneczne. Rysowanie w lewym dolnym rogu kartki kwiatka i wypowiadanie zdania: Wakacje muszą być pachnące. Rysowanie w lewym górnym rogu kartki lodów i wypowiadanie zdania: Wakacje muszą być słodkie. Rysowanie w ostatnim, pustym rogu kartki skrzyni i wypowiadanie zdania: Wakacje muszą być tajemnicze. Określanie, który to róg. Rysowanie na środku kartki siebie na wakacjach.

1. Zabawy przy piosence Bezpieczne wakacje. https://www.youtube.com/watch?v=W4RHyjQLfCM

•• Ćwiczenia ruchowe przy akompaniamencie instrumentu. Dowolny instrument perkusyjny. Marsz, skoki obunóż, przeskoki z nogi na nogę, krok dostawny w wyznaczonych przez R. kierunkach.

•• Śpiewanie piosenki Bezpieczne wakacje.  Podczas śpiewu R. wprowadza zmiany dynamiczne. Dłonie ułożone blisko siebie oznaczają śpiew cichym głosem, dłonie oddalające się od siebie – śpiew staje się coraz głośniejszy, dłonie zbliżają się do siebie – śpiew staje się coraz cichszy. Dłonie złączone oznaczają śpiew szeptem.

•• Ćwiczenie oddechowe – Zaśmiej się tak jak ja. Nagranie piosenki Bezpieczne wakacje Dzieci maszerują po okręgu. Podczas przerwy w muzyce R. prezentuje dowolny sposób śmiechu na sylabach: hi, hu, ha, he, ho, na różnych wysokościach dźwięku. Dzieci nabierają powietrze nosem, wydychając je, naśladują prezentowany przez R. rodzaj śmiechu. (Śmiech można prezentować, stosując różną wysokość głosu).

•• Nauka trzeciej zwrotki piosenki Bezpieczne wakacje metodą powtarzania fragmentów za R. Śpiewanie piosenki w całości z nagraniem.

•• Zabawa rozwijająca koncentrację uwagi – Części ciała. Nagranie piosenki Bezpieczne wakacje Dzieci maszerują po okręgu w rytmie nagrania piosenki. Na przerwę w nagraniu wykonują zwrot do środka okręgu. Spoglądają na R., który wskazuje wybrane części ciała, równocześnie je nazywając. Podczas zabawy w pewnym momencie celowo wskazuje wybraną część ciała, inaczej ją nazywając. Dzieci, które się pomylą i nie zauważą pomyłki, przechodzą do siadu skrzyżnego.

2. Co najbardziej podobało mi się w przedszkolu – malowanie farbami.

•• Zabawa Dokończ zdania. R. rozpoczyna zdania, a dzieci siedzące w kole kolejno je kończą. Np.: W przedszkolu lubiłem/ lubiłam… W przedszkolu nie lubiłem/nie lubiłam… W przedszkolu czułem się/czułam się…

•• Wypowiadanie się dzieci na temat: Co najbardziej podobało mi się (wśród zdarzeń w ciągu roku) w przedszkolu. Zdjęcia, obrazki.

R. pokazuje zdjęcia zrobione podczas uroczystości, wycieczek, ciekawych zajęć w przedszkolu. Dzieci oglądają je, wspominają. Wypowiadają się swobodnie na temat.

•• Zapoznanie ze sposobem wykonania pracy. Malowanie tego, co podobało się w przedszkolu.

•• Wykonanie prac przez dzieci.

•• Wspólne oglądanie prac, omówienie ich przez autorów.

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s. 62 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 74, 75 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4.

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Zabawy wybrane spośród zabaw z całego roku.

•• Utrwalanie nazw miesięcy na podstawie fragmentu wiersza Krystyny Datkun-Czerniak Rok. Podczas recytacji wiersza R. nazywa miesiące, wypowiadając nazwy bezgłośnie, poruszając samymi ustami. Dzieci podają głośno nazwy miesięcy w odpowiedniej formie. Podczas ponownego słuchania wiersza klaszczą, kiedy usłyszą nazwę miesiąca.

W styczniu Nowy Rok przychodzi,

często mrozem grozi.

W lutym czyni tak samo.

W marcu bywa jak w garncu (…).

Kwiecień z majem

w zieleni skąpane (…).

Czerwiec obiecuje

radości wiele, bo

– moi przyjaciele –

lipiec i sierpień to wakacji czas (…).

Wrzesień i październik

zmieniają kolory ziemi (…).

W listopadzie

smutek na drzewach się kładzie.

A w grudniu zmęczony pracą Stary Rok

żegna się i… zaprasza Nowy Rok. (…)

Pozdrawiamy,

Wasze nauczycielki.

Czwartek- 18.06.2020r.

•• Utrwalanie piosenki Bezpieczne wakacje

•• Zabawa Kolory – wyrabiająca reakcję na ustalone hasła. Paski bibuły w pięciu kolorach, dowolny instrument perkusyjny. Dzieci zajmują dowolne miejsce na okręgu. Maszerują w rytmie dowolnego instrumentu. Na przerwę w grze zatrzymują się. R. wymienia jeden kolor, dzieci podchodzą do R. i wskazują odpowiedni pasek bibuły spośród innych przygotowanych. Na zakończenie zabawy paski bibuły wykorzystujemy do ułożenia na dywanie np. wakacyjnego obrazka.

•• Dzieci 5-letnie: Karta pracy, cz. 4, s. 78.

1. Zabawa badawcza – Dlaczego czereśnie pękają? Czereśnie – całe i popękane, rabarbar, woreczek foliowy, miska z wodą.

•• Wyjaśnianie dzieciom, dlaczego, kiedy pada deszcz, dojrzewające latem owoce pękają.

• Oglądanie rabarbaru; opisywanie jego wyglądu, przeznaczenia; zwracanie uwagi na czerwoną skórkę brudzącą palce oraz, że liście rabarbaru mają charakterystyczny kształt.

• Włożenie jednego kawałka liścia do woreczka foliowego, a pozostałych – do miski z wodą. Następnego dnia porównywanie wyglądu rabarbaru z woreczka i z rabarbarem z wody (rabarbar wyjęty z woreczka nie zmienia swojego wyglądu, ma nadal równe, całe końce; natomiast ten wyjęty z wody jest na końcach popękany i zwinięty). To efekt wchłaniania wody. Skórka wchłania jej więcej niż miąższ. Właśnie dlatego rabarbar pęka na końcach i się zwija. R. wyjaśnia, że podobne zjawisko można zaobserwować również u innych owoców. Czereśnie, kiedy są już dojrzałe i pada na nie deszcz, zaczynają pękać. Miąższ znajdujący się pod skórką chłonie jak gąbka krople wody, które padają na skórkę. Owoc zwiększa więc swoją objętość. Skórka natomiast nie zachowuje się jak nadmuchiwany balonik, nie rozciąga się i dlatego pęka. Podobnie jak czereśnie pękają również wiśnie, śliwki i agrest.

•• Degustowanie czereśni – całych i popękanych.

•• Zabawa ruchowo-naśladowcza Wakacyjny pociąg. Dzieci ustawiają się jedno za drugim i kładą ręce na ramionach osoby stojącej przed nimi – tworzą wakacyjny pociąg. Maszynistą jest R. Pociąg będzie jechał przez różne miejsca, których nazwy będzie podawał R. (np. las, łąkę, plażę, góry…). Gdy R. wymieni dane miejsce, pociąg się zatrzymuje, a dzieci naśladują to, co można robić w tym miejscu.

2. Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw 20- z dn. 16.06.2020r. tj. wtorek.

3. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 76 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4.

Dodatkowo proponuję zabawę  ze znanym Wam wierszem Abecadło J. Tuwima https://www.youtube.com/watch?v=_x_QQ4KC58c

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Spacer w pobliżu domu – obserwowanie przyrody.

•• Utrwalenie znajomości imienia i nazwiska oraz adresu, pod którym dzieci mieszkają.

R. zwraca uwagę na konieczność znajomości swoich danych np. w sytuacji zagubienia się na zatłoczonej latem plaży. Sprawdza poprawność znajomości adresu przez dziecko, w razie trudności z zapamiętaniem utrwala.

•• Zabawy wybrane spośród zabaw z całego roku poznanych w przedszkolu.

Pozdrawiamy,

Ania G., Hania H.

Piątek- 19.06.2020r.

•• Dzisiejszy dzień proponuję rozpocząć od zabawy utrwalającej nazwy części ciała Uczymy się części ciała https://www.youtube.com/watch?v=30BVfTvlsrE

•• Zabawa rozluźniająca mięśnie wokół oczu i na czole – Duże oczy. R. opowiada, dzieci słuchają i wykonują polecenia.

Za chwilę będziecie mogli zrobić duże, bardzo duże oczy. Unieście przy tym brwi do góry tak mocno, jak tylko możecie. Wyobraźcie sobie, że macie jeszcze dodatkowe, trzecie oko pośrodku czoła. I właśnie to oko otwórzcie tak szeroko, jak tylko potraficie… A potem możecie poruszać waszymi szeroko otwartymi oczami we wszystkie strony: w dół, do góry, w prawą stronę, w lewą stronę. Być może zauważycie waszymi trzema szeroko otwartymi oczami coś, czego do tej pory nie widzieliście. Za chwilę zacznę powoli odliczać do sześciu. Kiedy dojdę do szóstki, zamknijcie na moment oczy i nadajcie im w myślach taki rozmiar, jaki chcielibyście mieć. Trzecie oko będziecie mogli sobie później wyobrazić za każdym razem, kiedy będziecie chcieli zobaczyć coś w waszej wyobraźni. Jeden, dwa, trzy, cztery, pięć, sześć.

1. Wakacyjne rady – rozmowa inspirowana wierszem Barbary Kosmowskiej Podjudzajka.

R. czyta dzieciom wiersz.

Zawsze jadę na wakacje w towarzystwie podjudzajki.

To istotka bardzo sprytna, pewnie rodem z jakiejś bajki.

I ma ulubione zdanie, gdy na pomysł wpadam zły,

Mówi: – Zrób to, zrób kochanie. I nie słuchaj swojej mamy!

Podjudzajka mnie podjudza, zakłócając letnie sny.

Wykąp się na dzikiej plaży, może się nieszczęście zdarzy?

Będzie potem płacz i łzy! Rozpal dziś ognisko w lesie,

To się szybko wieść rozniesie, kto z ostrzeżeń ważnych kpi!

Schowaj się przed mamą w sklepie, niech cię szuka i oblepi plakatami wszystkie drzwi!

Wymknij się po cichu z domu, Nie mów o tym nic nikomu.

Zgub się w tym okropnym mieście, będzie działo się nareszcie, będzie świetnie, mówię ci!

A ja śnię, że tak się dzieje, że drżę cała i truchleję,

I gdy budzę się nad ranem, pytam moją biedną mamę,

Czy niegrzeczna byłam znów? Czy uciekłam, zaginęłam, gdzieś przepadłam i zniknęłam w gąszczu

moich strasznych snów?

Nic z tych rzeczy! – mówi mama. – To nie wakacyjny Dramat, tylko podjudzajki gra.

Kto rodziców zawsze słucha, nie chochlika i kłamczucha, ten wakacje piękne ma!

•• Rozmowa na temat wiersza.

−− Kim była podjudzajka?

−− Do czego podjudzajka namawiała dzieci?

−− Dlaczego nie warto słuchać podjudzajki?

•• Wykonanie plakatu Bezpieczne wakacje. Ustalenie zasad bezpieczeństwa obowiązujących w różnych miejscach letniego wypoczynku.

Obrazki lub zdjęcia przedstawiające morze, góry, las. miasto, biały arkusz papieru w formacie A1 lub A2, czarny flamaster.

R. przygotowuje duży arkusz białego papieru. Dzieli go na cztery kolumny (rysuje czarnym flamastrem linie). W dłoni trzyma obrazki lub zdjęcia przedstawiające morze, góry, las, miasto. Dziecko podchodzi do R., losuje obrazek, pokazuje go  i podaje nazwę widniejącego na nim środowiska przyrodniczego. R. nakleja obrazek na biały karton. Pyta np.: Jakich zasad bezpieczeństwa należy przestrzegać podczas pobytu nad morzem? Czego nie wolno robić? Zapisuje odpowiedzi dzieci na białym kartonie pod obrazkiem. W podobny sposób omawia i zapisuje zasady bezpiecznego wypoczynku w pozostałych miejscach. W razie potrzeby uzupełnia wiedzę dziecka. (! R. stara się zapisać zasady za pomocą ikon)

2. Zajęcia umuzykalniające przy piosence Już wkrótce wakacje https://www.youtube.com/watch?v=By6dA9peBi4

•• Rozwijanie sprawności ruchowej oraz zdolności poruszania się zgodnie z rytmem. Drewienka.

R. gra na drewienkach. Dzieci poruszają się zgodnie z rytmem wystukiwanym na instrumencie: maszerują, podskakują z nogi na nogę, wykonują podskoki obunóż, biegną na palcach, maszerują, równocześnie klaszcząc.

•• Nauka piosenki Już wkrótce wakacje na zasadzie echa muzycznego. Nagranie piosenki Już wkrótce wakacje

Nauka refrenu na zasadzie echa muzycznego. Osłuchanie z pierwszą zwrotką. Zaznaczanie klaśnięciem pierwszej miary taktu.

•• Ćwiczenie ortofoniczne – Czym podróżujemy. Nagranie piosenki Już wkrótce wakacje, ilustracje: pociągu, statku, samolotu.

Dzieci swobodnie maszerują w rytmie piosenki. Na przerwę w muzyce N. unosi wybrany przez siebie obrazek. Dzieci zatrzymują się i wypowiadają ustalone zgłoski;

– wrrrr (samolot),

– tuf,tuf,tuf (pociąg),

– szszsz, uuu (statek).

•• Zabawa z piosenką Już wkrótce wakacje.  Nagranie piosenki Już wkrótce wakacje.

Dzieci ustawione są w półkolu, przodem do R.

                                                                   Dzieci:

I. Już wkrótce wakacje                          unoszą ręce od strony lewej do prawej (na zasadzie fali),

i piękna przygoda,                                poruszają dłońmi w nadgarstkach,

wyjedźmy więc czym prędzej,           wykonują w lewo zwrot (bokiem do R.) i naśladują ruchami                                                      

bo każdej chwili szkoda.                    rąk toczenie się kół pociągu, równocześnie uginając kolana,

 

Ref.: Gdzie grzywy morskich fal,       zwracają się przodem do R. i rysują przed sobą w powietrzu falę,

                                             

gdzie słońca złoty blask,                    unoszą ręce i poruszają nimi w nadgarstkach,

gdzie ptaków leśny chór                      naśladują ruchy skrzydeł ptaków,

swym śpiewem wita nas.                     wykonują obrót wokół siebie,

II. Żegnamy się z panią,                      machają w kierunku N.,

z Maciusiem i z Anią,

gotowi, spakowani,                               maszerują w miejscu,

dziś w drogę wyruszamy.

Ref.: Gdzie grzywy morskich fal…     tak samo jak po pierwszej zwrotce,

III. Lecimy, jedziemy,                            przechodzą do dużego koła, maszerują w prawo,

idziemy, płyniemy,

powietrzem, lądem, wodą,                  unoszą ręce, wyciągają przed siebie,

by spotkać się z przyrodą                   miarowo klaszczą,

Ref.: Gdzie grzywy morskich fal...      tak samo jak po pierwszej zwrotce.

3. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 77 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4;  karta pracy s. 80 „Nowe przygody Olka i Ady B”- przygotowanie do czytania, pisania i liczenia.

Ćwiczenia w książce, s. 94−95. Dzieci słuchają tekstu czytanego przez R. Odpowiadają na pytania. Dodatkowe ćwiczenia z tekstem: dzieci np. wskazują podaną literę, odczytują wskazaną przez rodzica literę, próbują odczytać proste wyrazy z pomocą rodzica itp…

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Babki z piasku- zabawy w piaskownicy z wykorzystaniem wiaderek, łopatek i foremek do babek- określanie wielkości i ilości wykonanych babek z piasku; określanie, którego rodzaju babek jest mniej, którego więcej; próby określania o ile mniej, o ile więcej…

•• Na koniec tego tygodnia proponuję przypomnienie zabawy znanej z przedszkola Jestem muzykantem konszabelantem  https://www.youtube.com/watch?v=3UYIl4iwnO4

Pozdrawiam, miłego weekendu,

Hania H.

 

Witajcie Kochane MOTYLKI,  w kolejnym tygodniu, zapraszam do wspólnej zabawy i nauki.

Propozycje zajęć od dnia 08.06.2020r. do dnia 12.06.2020r.

Poniedziałek- 08.06.2020r.

•• Samodzielna aktywność poznawcza, oglądanie albumów, książek i czasopism dotyczących samolotów. Książki, encyklopedia i czasopisma dla dzieci.

R. prowadzi z dziećmi rozmowę na temat wakacyjnych podróży, nawiązuje do podróży samolotem. Następnie układa na stole książki, encyklopedie i czasopisma dla dzieci. Dzieci odnajdują w nich zdjęcia przedstawiające różnego rodzaju samoloty. R. zwraca uwagę na samoloty pasażerskie. Przedstawia zalety podróżowania samolotem.

•• Obrysowywanie, wycinanie i kolorowanie sylwet ryb. Szablon przedstawiający sylwety ryby, dla dziecka biała kartka z bloku technicznego, nożyczki, kredki.

R. mówi dzieciom zagadkę: W wodzie pływają, głosu nie mają. (ryby) Układa na stole szablon przedstawiający rybę. Dzieci obrysowują sylwetę ryby na białej kartce, wycinają i kolorują według własnego pomysłu. Następnie odkładają sylwety ryb we wskazane przez R. miejsce. Sylwety ryb mogą być wykorzystywane w trakcie różnego typu aktywności.

•• Zabawa Ryby w rzece. Rozwijanie sprawności manualnej. Dla każdego dziecka rolka po ręczniku papierowym, kawałki włóczki, wykonane wcześniej przez dzieci sylwety ryb, dziurkacz, kawałek niebieskiej krepiny.

R. proponuje dzieciom zabawę z rybkami. Wręcza dziecku rolkę po ręczniku papierowym. Przywiązuje do niej koniec włóczki. Pozostałą część włóczki dzieci nawijają na rolkę. W wykonanej wcześniej sylwecie ryby robią dziurkaczem otwór. Samodzielnie lub z pomocą R. przywiązują sylwetę rybki do końca włóczki. R. rozkłada na podłodze niebieską krepinę – to rzeka. Proponuje dzieciom, aby rybki wypuścić do rzeki. Dzieci trzymają za końce w obu dłoniach rolkę po ręcznikach. Powoli obracają rolkę, odwijając z niej włóczkę. Sylweta rybki znajduje się coraz niżej. Zadanie jest wykonane, gdy sylweta rybki dotknie niebieskiej krepiny, czyli rybka zanurzy się w wodzie. Podczas powtórzenia zabawy można dzieciom zaproponować łowienie ryb tj. nawijanie włóczki ze znajdująca się na końcu sylwetą ryby na rolkę. (zachęcam do wielokrotnego powtarzania  zabawy)

•• Ćwiczenia poranne – zestaw nr 39- do wykorzystania na cały tydzień. 

Tamburyn.

• Zabawa ruchowa z elementem skoku – Przeskakujemy morskie fale. Dzieci wykonują skoki obunóż do przodu – naśladują przeskakiwanie fal.

• Zabawa ruchowa z elementem czworakowania – Szukamy muszelek. Dzieci naśladują chodzenie na czworakach po wodzie, szukanie muszelek; co pewien czas wykonują klęk prosty i wyciągają otwarte dłonie przed siebie – pokazują uzbierane muszelki.

• Ćwiczenia tułowia – Puszczamy kaczki. Dzieci wykonują przysiad, naśladują podnoszenie kamienia i puszczanie kaczek na wodzie; rzuty wykonują raz jedną, raz drugą ręką.

• Zabawa ruchowa z elementem równowagi – Sprawdzamy temperaturę wody. Dzieci stoją w lekkim rozkroku. Uderzają palcami stopy przed sobą i szybko kładą stopy, aby dotykały podłogi. Ćwiczenie wykonują raz jedną, raz drugą nogą. Na sygnał – uderzenie w tamburyn – dzieci wykonują skok do wody z przysiadem.

• Zabawa uspokajająca – Marsz po kole. Dzieci maszerują po kole; rytmizują tekst: Wakacje, wakacje to radości czas, i klaszczą; niechaj wita je z uśmiechem zawsze każdy z was – wykonują ukłon.

Dzieci 4-letnie: 1. Podróż do Włoch – słuchanie opowiadania Barbary Szelągowskiej Wakacyjne podróże. Książka (s. 76–77) dla dziecka 4-letniego.

Na wakacje czas!

Powoli zbliżały się wakacje. Każdy dzień był odrobinę dłuższy od poprzedniego. Robiło się coraz cieplej. Ada od dawna marzyła o locie samolotem. Lubiła bawić się starym globusem swojej mamy. Plastikowym samolocikiem lądowała na maciupeńkich, ledwie widocznych wysepkach. Któregoś dnia tata z tajemniczą miną podszedł do dziewczynki.

– Córeczko, czy ja mogę wylądować na twoim globusie?

– Oczywiście, że możesz. A gdzie chcesz wylądować, tatusiu?

– Widzisz, tutaj jest taki but na obcasie. To są Włochy i tu chciałbym wylądować razem z tobą, Olkiem, babcią, dziadkiem i mamą.

– To wspaniale, ale nie wiem, czy się zmieścimy w takim małym samolociku – zaśmiała się dziewczynka.

– W takim razie może polecimy dużym samolotem? Takim prawdziwym! Co ty na to?

– Bardzo, bardzo bym chciała, tatusiu! – krzyknęła uradowana Ada. – To powiem ci w tajemnicy, że już kupiłem bilety.

– Naprawdę?! – zapytała z niedowierzaniem dziewczynka. – Olek, słyszałeś, będziemy lądować na bucie! Naprawdę!

Olek, podobnie jak jego siostra, nie mógł doczekać się wyjazdu. Kilka dni później całą rodziną przyjechali na lotnisko.

– Kochani – powiedział tata - lotnisko jest bardzo duże i łatwo się zgubić. Musimy się wzajemnie pilnować – dodał i popatrzył na dzieci.

Rodzeństwo z zaciekawieniem rozglądało się po ogromnej, pełnej ludzi hali wylotów.

– A kim są ci ludzie w mundurach? – zapytała Ada, ściskając Dinusia.

– To kapitan i stewardesy – odpowiedziała mama. – Może będą z nami lecieć do Włoch. Zobaczymy.

Dwie godziny później cała rodzina usadowiła się wygodnie w samolocie. Początkowo dziewczynka odrobinę bała się hałasujących silników.

– Startujemy! Nareszcie! – ucieszył się Olek i patrzył przez okno, jak z każdą chwilą wszystko robiło się coraz mniejsze i mniejsze. W końcu wlecieli w chmury i tylko od czasu do czasu widać było ląd, a potem morze. Wreszcie samolot wylądował i zaczęły się prawdziwe wakacje. Upalne dni dzieci spędzały w krystalicznie przeźroczystej i ciepłej wodzie. Wieczorami zaś zwiedzały piękne miasta, miasteczka i wsie pełne gajów oliwnych i winorośli. Ada uwielbiała pozować do zdjęć – zwłaszcza w towarzystwie Dinusia. Najbardziej spodobała się jej Fontanna Pszczół.

– Mamo, czy mogę posadzić tutaj Dinusia? – zapytała dziewczynka i w tym momencie Dinuś wpadł prosto do wody. Na szczęście tata szybko wyłowił niesfornego pluszaka.

– Musisz go bardziej pilnować, córeczko – zaśmiał się tata. – Nie wiem, czy jest zadowolony z kąpieli.

– Chyba nie. Coś smutno wygląda. I co teraz zrobimy? Jeszcze się na mnie pogniewa – zasmuciła się Ada.

– Nie martw się. Myślę, że poprawi mu się humor, gdy tylko spróbuje prawdziwej włoskiej pizzy! –powiedział dziadek. – Zrobiłem się naprawdę głodny. A wy? – I wskazał budynek, z którego unosił się świeży zapach ziół i ciasta.

– W końcu jak Włochy, to i pizza! – zawołał Olek i cała rodzina weszła do pobliskiej pizzerii.

Dinusiowi też poprawił się humor. Tak naprawdę nawet nie zdążył się mocno zmoczyć.

•• Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce:

−− Gdzie wybrali się Olek i Ada z rodzicami i dziadkami na wakacje?

−− Co stało się z Dinusiem tuż przed tym, jak tata zrobił jemu i Adzie zdjęcie?

−− Jakie miejsce odwiedziła cała rodzina Olka i Ady?

R. prosi, aby dzieci opowiedziały, jak wygląda Fontanna Pszczół. Następnie kontynuuje rozmowę z dziećmi na temat opowiadania.

−− Co jeszcze robili na wakacjach Olek, Ada i ich rodzina?

−− W jaki sposób rodzina Olka i Ady dotarła do Włoch?

Jeśli dziecko ma problem z płynnym opowiadaniem, R. może je wspierać, zadając dodatkowe pytania.

•• Zabawy z globusem. Globus.

R. pokazuje dzieciom globus. Wyjaśnia, co on przedstawia. Dzieci opisują jego wygląd, wymieniają kolory, których jest na nim najwięcej. R. zwraca uwagę na kolor niebieski. Informuje, że tym kolorem oznaczone są jeziora, rzeki, morza i oceany. Następnie dzieci  kręcą globusem i wskazują na mapie dowolne miejsce. R. odczytuje jego nazwę, dzieli ją rytmicznie na sylaby, a dziecko powtarza.

•• Zabawa ruchowa Samoloty.

Dzieci-samoloty przykucają i szeroko rozstawiają ramiona. Na hasło: Start! powoli się podnoszą i naśladują lot. Biegają w różnych kierunkach. Na hasło: Lądujemy! powoli zwalniają swój bieg, zatrzymują się w miejscu, kucają i opuszczają ramiona.

Dzieci 5-letnie: 1. Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby Wakacyjne podróże. Książka (s. 84–85) dla każdego dziecka.

Od samego rana tata, Olek i Ada planowali podróże wakacyjne. Zapomnieli o porannym myciu, a nawet o przebraniu się z piżam. Gdyby nie mama, zapomnieliby też o śniadaniu. Szczęśliwie mama przypomniała im o wszystkim. Kiedy byli już umyci, przebrani i najedzeni, wyjęła z szafy wielki globus i postawiła go na podłodze.

– Teraz możecie podróżować palcem po całym świecie.

– Super! – ucieszył się Olek. Bez namysłu zakręcił globusem. Fruuu! Gdyby kula ziemska obracała się tak szybko, wszyscy dostaliby kręćka jakiegoś lub co najmniej zadyszki. Przed oczami Olka, Ady i taty mknęły kontynenty: Ameryka Północna i Ameryka Południowa, Afryka, Europa i zaraz Azja i Australia.

– Tu jedziemy! – Palec Olka zatrzymał rozpędzony świat namalowany na globusie. – Australia, Sydney. Niezłe miejsce. Będzie fajnie. W Australii są kangury i koale.

– W Sydney chciałbym zobaczyć gmach filharmonii – wtrącił tata.

– A będzie tam gmach naszego przedszkola? – spytała Ada.

Olek spojrzał na siostrę z politowaniem. Przecież nikt nie podróżuje do przedszkola, które jest kilka metrów od domu. Zakręcił drugi raz. Jego palec wskazał państwo leżące w Ameryce Południowej.

– Brazylia. Dobry wybór – pochwalił tata. – Są tam wspaniałe plaże. Chętnie poleżałbym sobie – przeciągnął się leniwie.

– Może i ja zaproponuję podróż? – mama zajrzała do salonu. – Chciałabym pojechać z wami do Indii. Zawsze interesowała mnie Azja i jej kultura. Chociaż Afryka też jest ciekawa.

– No pewnie! Jedziemy do Kenii! Do parku z dzikimi zwierzętami. Zobaczymy słonie i żyrafy! – zawołał Olek ożywiony wizją spotkania dzikiego słonia, a może i lwa.

– A będzie tam nasz park? – nieśmiało spytała Ada.

Wszyscy spojrzeli na nią jak na przybysza z kosmosu.

– Nasz park będzie czekał na ciebie w Polsce. Teraz ja wybieram – powiedział tata. Energicznie zakręcił globusem. Niebieski kolor oceanów i mórz zmieszał się z zielonym, żółtym i brązowym – kolorami kontynentów. Adzie aż zakręciło się w głowie. Świat na globusie obracał się zbyt szybko. Co będzie, jeżeli palec taty trafi na głęboki ocean? Nie chciałaby spędzić wakacji na oceanie. Tam już z pewnością nie ma znajomego parku ni przedszkola ani placu zabaw z dużą okrągłą piaskownicą.

– Stany Zjednoczone. Waszyngton – zakomunikował tata.

– Jest tam plac zabaw? – spytała Ada.

– Naszego nie ma, są inne. Jest za to Biały Dom i...

– Ale naszego domu tam nie ma – przerwała tacie Ada.

– Ja nie mogę! Chcesz jechać na wakacje czy nie? – zniecierpliwił się Olek.

– Chcę. Tylko nie tak daleko – bąknęła Ada.

– To gdzie? Wybieraj – podsunął jej globus.

Ada zamknęła oczy. ,,Niech los zdecyduje” – pomyślała i dotknęła palcem globusa.

– Tu!

Cała rodzina wbiła wzrok w miejsce, które wskazał palec Ady. Mama i tata pierwsi gruchnęli śmiechem.

– Europa, Polska, Warszawa – podsumował Olek.

Ada westchnęła z ulgą. Jak to dobrze, że zdała się na los szczęścia. W Warszawie jest jej przedszkole i dom, i park, i znajomy plac zabaw. No i tuż pod Warszawą mieszkają ukochani dziadkowie. Co ważne, ich dom stoi w pobliżu lasu.

– Pojedziemy do babci i dziadka. Tam są bociany, dzięcioły, kukułki, żabki, biedronki, ślimaki, pszczoły – zachwalała Ada.

– Mrówki, komary i muchy – dorzucił ponuro Olek. Ale już po chwili śmiał się jak tata i mama. Nawet napad komarów nie odstraszyłby ani jego, ani Ady od podróży do dziadków. Podpatrywanie ptaków w towarzystwie dziadka, który zna setki ciekawostek o zwierzętach, to był najlepszy z wakacyjnych planów.

•• Rozmowa na temat opowiadania.

−− Co Olek, Ada i tata planowali z samego rana?

−− Dzięki czemu mogli podróżować palcem po całym świecie?

−− Jakie kontynenty były widoczne na globusie?

(R. obraca globus, odczytuje nazwy kontynentów).

−− Co wskazywał palec Olka?

−− Co wskazywał palec taty?

−− Gdzie chciała pojechać mama?

−− Co wspominała cały czas Ada?

−− Co wskazywał palec Ady? Gdzie ona chciała pojechać na wakacje?

•• Ćwiczenia z książką. Książka (s. 84–85) dla każdego dziecka.

Dzieci słuchają tekstu czytanego przez R. Odpowiadają na pytania. Dodatkowe ćwiczenia z tekstem: dzieci np. wskazują podaną literę, odczytują wskazaną przez rodzica literę, próbują odczytać proste wyrazy z pomocą rodzica itp…

•• Zabawa Gdzie pojedziemy na wakacje? Kostka z obrazkami różnych miejsc.

R. przygotował kostkę z obrazkami: gór, morza, jeziora, wsi, palm, miasta. Dzieci rzucają kostką, określają, co ona wskazała, i układają zdanie na ten temat.

Dzieci 4-letnie: 2. Wakacyjny upominek – zajęcie plastyczne.

••  Wprowadzenie, R. pyta:

−− Jakie pamiątki przywozimy z wakacji?

−− Dla kogo przywozimy pamiątki z wakacji?

−− Dlaczego wręczamy bliskim osobom pamiątki z wakacji?

•• Zapoznanie z tematem pracy. Przygotowanie do pracy. Wyprawka, karta nr. 27, nożyczki klej, kolorowa włóczka lub bibuła.

R. proponuje dzieciom wykonanie wakacyjnego upominku dla bliskiej osoby. Dzieci przygotowują kartę pracy oraz niezbędne pomoce.

•• Samodzielne wykonanie pracy przez dzieci według instrukcji. Dzieci wycinają z karty zaznaczone konturem kształty. Składają je według instrukcji tak, aby potworek otwierał i zamykał usta. Przyklejają na czubku głowy potworka kolorowe włosy z włóczki lub z bibuły.

•• Nadanie potworkowi imienia oraz podanie propozycji osoby, której go wręczą. Dzieci mówią np.: To Kacperek. Dam go Mateuszowi, mojemu przyjacielowi z przedszkola.

Dzieci 5-letnie: 2. Wakacje na Wybrzeżu- wykonanie pracy plastycznej.

•• Słuchanie nagrania odgłosu fal morskich uderzających o plażę (szumu morza). Nagranie szumu morza – fal morskich uderzających o plażę. https://www.youtube.com/watch?v=ssyht9zF8g4

R. pyta:

−− Czego odgłosu słuchaliście?

−− Czy ten odgłos był przyjemny?

−− Pokażcie rękami, jak porusza się fala.

R. prosi dziecko o dokończenie zdania: Chciałbym (chciałabym) pojechać nad morze, bo…

•• Zabawa – opowieść ruchowa Na plaży (według Małgorzaty Markowskiej).

Jesteśmy na plaży. Spoglądamy w niebo, na którym fruwają latawce. (Dzieci biegają po sali w jednym kierunku). Latawce unoszą się wysoko na wietrze. (Wznoszą ramiona do góry). Teraz opadają w dół. (Wyciągają ramiona w bok). Przestało wiać. Latawce opadają na piasek. (Dzieci siadają skrzyżnie). Rysujemy na piasku kształt swojego latawca. Wietrzyk zaczyna lekko wiać, latawce podrywają się do lotu. (Dzieci powoli podnoszą się do stania i kontynuują bieg po sali).

Słonko świeci, piasek staje się gorący. Idziemy ochłodzić stopy w wodzie. Idąc, podnosimy wysoko kolana, staramy się utrzymać przez chwilę na jednej nodze. Wchodzimy do wody i ochładzamy ciała, polewając wodą ramiona, plecy, brzuch. Podskakujemy obunóż, rozchlapując wodę dookoła. Czas na kąpiel słoneczną. Kładziemy się na piasku i opalamy brzuchy. (Leżą tyłem). Patrzymy na niebo i podziwiamy latawce. Teraz opalamy plecy. (Przechodzą, przez przetoczenie, do leżenia przodem).

•• Wskazanie na mapie Polski Morza Bałtyckiego. Mapa Polski. Dzieci wskazują Morze Bałtyckie na mapie Polski.  Słuchają nazw miejscowości leżących nad Bałtykiem, odczytywanych przez R..

•• Zapoznanie ze sposobem wykonania pracy plastycznej Wakacje na Wybrzeżu. Dla dziecka: wyprawka, karta 4, kartka z bloku technicznego, klej, farby plakatowe, pędzelek, kubeczek z wodą.

• Wypychanie z karty gotowych elementów.

• Malowanie kartki z bloku technicznego tak, aby była podzielona na trzy pasy: żółty (piasek na plaży), niebieski (morze), jasnoniebieski (niebo).

• Przyklejanie poszczególnych elementów w odpowiednich miejscach na wyschniętej, pomalowanej kartce.

•• Wykonanie prac przez dzieci.

•• Porządkowanie miejsc pracy.

3. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 60, 61 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4;

karta pracy s. 76 „Nowe przygody Olka i Ady B”- przygotowanie do czytania, pisania i liczenia.

Dodatkowo proponujemy obejrzenie bajeczki: Środki transportu https://www.youtube.com/watch?v=Mss394U8tJg

Zabawy na świeżym powietrzu

Koce.

•• Oglądanie drzew rosnących w ogrodzie przydomowym. Określanie, czy są to drzewa iglaste, czy drzewa liściaste. Wyjaśnienie, które z nich rosną w lesie. Podawanie nazw drzew przez R. (np.: topole, klony, świerki).

•• Wielozmysłowe poznawanie drzew. Dzieci przytulają się do drzew, wąchają je, dotykają dłońmi – z otwartymi, a potem z zamkniętymi oczami, słuchają szumu drzew z zamkniętymi oczami.

•• Przyglądanie się drzewom w różnych pozycjach: stojąc, leżąc, z pochyloną głową, przez palce… Określanie, jak wyglądają drzewa, gdy patrzymy na nie z różnych pozycji.

•• Ustawianie się względem drzewa według poleceń R. Dzieci ustawiają się: przed drzewem, za drzewem, z lewej strony drzewa, z prawej strony drzewa, między dwoma drzewami. Następnie odpoczywają na kocach pod drzewami.

Pozdrawiamy,

Hania H., Ania G.

Wtorek- 09.06.2020r.

•• Dzisiejsze zajęcia proponuję zacząć zabawą Dłonie, nogi, głowa https://www.youtube.com/watch?v=ixAZlzJKzQ8

•• Ćwiczenia oddechowe – Na łące. Tamburyn, szablon pszczoły.

Dzieci maszerują w dowolnych kierunkach sali w rytmie wygrywanym przez R. na tamburynie. Podczas przerwy w grze zatrzymują się. R. zwraca się do dzieci: – Jesteśmy na wsi. Tutaj spędzamy wakacje. W ogrodzie pełnym drzew owocowych i kwiatów stoją ule. W nich mieszkają pszczoły, które wydają różne dźwięki, poruszając odpowiednio skrzydełkami. Unosi szablon przedstawiający pszczołę. Dzieci nabierają nosem powietrze. Kiedy je wypuszczają, wypowiadają głoskę bzz lub buu.

•• Zabawa Bańki mydlane – rozwijanie sprawności ruchowej. Tamburyn.

Dzieci maszerują w rytmie tamburynu, w określonym kierunku. Na hasło: Bańki mydlane, naśladują łapanie baniek – klaszczą w dłonie, zmieniając ich położenie.

Dzieci 4-letnie: 1. Wakacyjne bagaże – zajęcie matematyczne.

•• Wprowadzenie.

Nagranie dowolnej melodii w umiarkowanym tempie wg uznania R., szarfa w dowolnym kolorze.

R.(!zabawa możliwa do przeprowadzenia z kilkorgiem dzieci) wybiera jedno dziecko, które będzie lokomotywą i oznacza je szarfą. Pozostałe dzieci siedzą z boku sali jedno obok drugiego. R. włącza nagranie dowolnej melodii w umiarkowanym tempie. Dziecko pełniące rolę lokomotywy porusza się po całej sali, naśladując ruch pociągu (obiema rękami zgiętymi w łokciach wykonuje małe koła). Kiedy R. wyłączy muzykę, lokomotywa zatrzymuje się. Dziecko wymienia głośno, dzieląc rytmicznie (na sylaby) imiona dzieci, które dołączają do lokomotywy jako wagoniki. Kiedy usłyszą ponownie muzykę, ruszają w podróż. Zabawa kończy się , gdy wszystkie dzieci dołączą do pociągu.

•• Zapoznanie z zawartością walizki. Liczenie przedmiotów umieszczonych w walizce. Mała walizka, w której znajduje się np. 5 foremek i 4 łopatki do piasku, koło do pływania (dmuchane), czepek, koc, dwie letnie czapki, okulary przeciwsłoneczne, 3 małe piłeczki.

R. umieszcza na dywanie przed dziećmi walizkę z całą jej zawartością. Dzieci wyjmują kolejno poszczególne przedmioty i układają je na dywanie. Określają przeznaczenie przedmiotów i układają obok siebie te, których przeznaczenie jest takie samo (do zabawy, do pływania, do ochrony przed słońcem). Liczą przedmioty.

•• Karta pracy, cz. 2, nr 58

Dzieci: −− oglądają obrazek,

−− wymieniają rzeczy, które pakuje do walizki Olek, zastanawiają się, czy wszystkie będą przydatne podczas wakacyjnego wyjazdu,

−− przypominają sobie, gdzie Olek z rodziną spędza wakacje i jaka panuje tam latem pogoda,

−− liczą spodenki, koszulki, czapki, pary skarpetek i pary butów,

−− rysują odpowiednią liczbę kropek w ramkach pod małymi obrazkami,

−− w każdej ramce rysują o jedną chmurkę więcej niż w poprzedniej.

•• Zabawa ruchowa Wakacyjne bagaże. Woreczek gimnastyczny dla każdego dziecka.

Dzieci ustawiają się z jednej strony sali. R. wręcza dziecku woreczek. Dzieci pochylają się do przodu i kładą woreczek-plecak na swoich plecach. Starają się przejść na drugi koniec sali tak, aby nie zrzucić woreczka. Zabawę powtarzamy trzy razy.

•• Karta pracy, cz. 2, nr 59.

Dzieci: −− oglądają obrazki,

−− liczą stroje kąpielowe, spódniczki, koszulki, kapelusze, pary skarpet, zastanawiają się czy wszystkie będą Adzie potrzebne,

−− rysują odpowiednią liczbę kropek w ramkach pod małymi obrazkami,

−− przyglądają się obrazkom na poprzedniej karcie, wskazują różnice między bagażami Olka i Ady,

−− w każdej kolejnej ramce rysują o jedną chmurkę mniej niż w poprzedniej.

 Dzieci 5-letnie: 1. Zabawa matematyczna – Góralskie liczenie.

•• Wskazywanie pasm górskich na mapie; odczytywanie ich nazw z R. lub samodzielnie; zwrócenie uwagi na kolorystykę pasm górskich na mapie. Mapa fizyczna Polski.

•• Zabawa Juhasowe liczenie. (! Zabawa możliwa do przeprowadzenia z kilkorgiem dzieci)

Dzieci są ustawione w kole. Jedno dziecko jest juhasem (wcześniej R. wyjaśnił, kim jest juhas, a kim baca), pozostałe – to owce. R. mówi rymowankę, a dzieci idą w koło, trzymając się za ręce.

Na hali, na hali             Jedna mu ciekła

juhas owce pasie.       – dogoń ją, juhasie.

R. wskazuje na jedno dziecko (owcę), które wychodzi z koła i ucieka przed juhasem. Jeżeli juhas złapie owcę, to dalej pełni swoją rolę. Jeżeli jej nie złapie, to uciekające dziecko wchodzi do środka koła – zostaje juhasem i zasłania oczy rękami. R. wybiera jedno dziecko, które się chowa, i zaczyna kolejną zwrotkę rymowanki.

Na łące, na łące          Jedna się zgubiła,

juhas owce pasie.       szukaj jej, juhasie.

Dzieci w kole zatrzymują się. Juhas odsłania oczy i szuka owcy poza kołem. Jeśli znajdzie, przyprowadza ją do koła. Jeśli nie – owca, która dobrze się schowała, zostaje pastuszkiem, a juhas wraca do dzieci. Teraz owce spacerują gromadką za juhasem. R. zatrzymuje przy sobie dwoje dzieci i mówi trzecią zwrotkę rymowanki.

Na hali, na hali                miał juhas mało owiec,

tak się raz zdarzyło,      lecz dwie mu przybyły.

Po ostatnich słowach dwoje stojących z boku dzieci dochodzi do pozostałych. R. zmienia pastuszka, zatrzymuje przy sobie czworo dzieci i mówi rymowankę.

Na łące, na łące,                    przyszły do juhasa

tam gdzie siana kopce,       cztery obce owce.

Czworo dzieci dochodzi do pozostałych i spaceruje razem z nimi. Pod koniec ostatniej zwrotki owce i juhas przykucają.

Pilnuj swoich owiec,        noc spędzą w zagrodzie,

góralski juhasie,              ty czuwaj w szałasie.

(Ostatnia zwrotka uspokaja dzieci i stwarza warunki do omówienia dalszej części zabawy).

•• Ćwiczenia w dodawaniu i odejmowaniu. Liczmany, kartoniki z liczbami

Zadanie 1.

Na hali, na hali                         Dwie w góry mu uciekły.

10 owiec juhas pasie.             Ile teraz masz owiec, juhasie?

Dzieci układają 10 liczmanów. Odsuwają 2. Udzielają odpowiedzi na pytanie: Teraz jest 8 owiec.

Tak samo postępują przy innych zadaniach.

Zadanie 2.

Do zagrody 9 owiec                  uciekły z zagrody.

wpędził juhas młody.                Policz teraz szybko mi –

Ale cztery starsze owce           ile owiec w zagrodzie śpi?

Zadanie 3.

Na hali, na hali                           Powiedz teraz mi –

raz się tak zdarzyło,                 ile wszystkich owiec

że do 7 starszych owiec           w zagrodzie śpi?

3 młode przybyły.

Zadanie 4.

Na łące pod górą                    i pięć białych hasa.

juhas owce pasie;                  Ile wszystkich owiec

cztery czarne owce                jest w stadzie juhasa?

2. Zabawy przy piosence Bezpieczne wakacje.

•• Ćwiczenie oddechowe – Podmuch wiatru. Bębenek.

Dzieci leżą na podłodze. W rytmie gry na bębenku naśladują nogami jazdę na rowerze. Na głośny dźwięk bębenka przechodzą do siadu i naśladują podmuch wiatru. Nabierają powietrza nosem i wypuszczają ustami.

•• Ćwiczenia ruchowe rozwijające aparat ruchu. Dowolny instrument muzyczny.

R. wykonuje akompaniament na dowolnie wybranym instrumencie. Dzieci maszerują, wykonują przeskoki z nogi na nogę, biegają drobnymi krokami. Na przerwę w grze zamieniają się w łabędzie. Naprężają i wyciągają szyje, spoglądają w różne strony. Kiedy usłyszą mocny dźwięk instrumentu, wykonują drobnymi krokami obrót wokół siebie.

•• Zabawa z piosenką Bezpieczne wakacje

 https://www.youtube.com/watch?v=W4RHyjQLfCM

1.Moja mama musi wiedzieć, gdy wychodzę z domu

Mam w pamięci zawsze do niej numer telefonu

Zanim wyjdę, to przez okno sprawdzam stan pogody

I ubieram się dla zdrowia, no i dla wygody

 

Ref.: Już idzie lato, idą wakacje

Będzie zabawa, będą atrakcje

Będzie wspaniale, będzie bajecznie

Kiedy wakacje miną bezpiecznie

 

2. Znam zasady bezpiecznego ulic przechodzenia

Gdy mnie nagle burza łapie, to szukam schronienia

Choćby nie wiem jak był miły, z obcym nie pogadam

Dokąd idę i gdzie mieszkam, to nie jego sprawa

 

3. Na wycieczce w samochodzie muszę zapiąć pasy

A gdy słońce mocno świeci lubię głowę nakryć

Kiedy upał jest ogromny piję dla ochłody

Zły to pomysł, by na główkę skakać gdzieś do wody

Rozmowa na temat piosenki:

- W jakiej porze roku są wakacje?

- Co można robić podczas wakacji?

- O czym należy pamiętać podczas wakacji?

Nauka refrenu na zasadzie echa muzycznego.

•• Masażyk Malujemy lato. (! Do zabawy potrzeba co najmniej dwojga dzieci, lub R. z dzieckiem)

Dzieci zajmują miejsca jedno za drugim, za plecami dziecka siedzącego z przodu. R. recytuje wiersz Bożeny Formy, dzieci palcami i dłońmi obrazują go na plecach kolegi.

                                                           Dzieci:

Świeci słońce,                                 wykonują rozwartymi dłońmi ruchy koliste na środku pleców,

pada deszcz:                                  dotykają opuszkami palców różnych miejsc na plecach,                              

kapu, kap, kapu, kap.                   zaciśniętymi piąstkami delikatnie uderzają

                                                          w różnych miejscach,

A my z latem wyruszamy              energicznie przesuwają rozwarte dłonie z lewej

                                                            strony do prawej,

zwiedzić świat, zwiedzić świat.     poklepują rozwartymi dłońmi plecy w różnych

                                                             miejscach,

Policzymy drzewa w lesie            dotykają pleców kolejno wszystkimi palcami

                                                           lewej dłoni i prawej dłoni równocześnie,

i kwiaty na łące,                              rysują kontury kwiatów,

powitamy tańcem księżyc            masują plecy rozwartymi dłońmi,

i kochane słońce.                           wykonują szybki, okrężny masaż całą dłonią,

Pobiegniemy wąską dróżką,        stukają, na przemian, opuszkami palców,

górskimi szlakami,                          rysują dwie linie równoległe (ścieżkę) palcami

                                                             wskazującymi,

do kąpieli w słonym morzu           całą dłonią rysują fale,

wszystkich zapraszamy.               delikatnie szczypią.

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s. 58, 59 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 62- 65 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4;  karta pracy s. 77 „Nowe przygody Olka i Ady B”- przygotowanie do czytania, pisania i liczenia.

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Spacer w pobliżu domu – obserwowanie przyrody.

•• Zabawa ruchowa Rowery. Dzieci w leżeniu tyłem, naśladują pedałowanie, mówiąc za R. tekst:

Jedzie rowerek na spacerek, Raz, dwa, trzy.

na rowerku pan Pawełek. Jedź i ty!

Od słów: Raz, dwa… dzieci rytmicznie klaszczą.

•• Zabawy swobodne w ogrodzie przydomowym.

Dodatkowa propozycja na dziś to:-  ćwiczenie grafomotoryczne Autobus http://bystredziecko.pl/cwiczenia-grafomotoryczne-autobus/  

- lub zabawa ćwicząca pamięć i spostrzegawczość https://www.youtube.com/watch?v=k-keE_Vd-EE

Pozdrawiam,

Wasza wychowawczyni.

Środa- 10.06.2020r.

•• Na dobry początek dnia proponuję znaną Wam z przedszkola zabawę Głowa, ramiona, kolana.. https://www.youtube.com/watch?v=30BVfTvlsrE

••Zabawa sensoryczna Rysujemy morskie fale. Plastikowa taca, piasek, myjka do okien.

R. ustawia na stole tacę, której dno pokryte jest piaskiem. Pokazuje dzieciom, jak można przedstawić graficznie morskie fale – rysuje palcem na piasku. Następnie wyrównuje powierzchnię myjką. Dzieci próbują samodzielnie narysować fale. Po zakończeniu rysowania dziecko wyrównuje powierzchnię piasku. Dobrze jest wykorzystywać do wyrównywania powierzchni plastikowe narzędzie zakończone gumką, przeznaczone do mycia okien.

•• Zabawa Burza na morzu. R. ustawia kilka krzeseł na obwodzie koła. Dzieci są marynarzami. Siadają na krzesełkach. R. (kapitan) wypowiada komendy, na które dzieci reagują odpowiednim zachowaniem.

−− Spokój na morzu – dzieci delikatnie kołyszą się (na boki) na krzesełkach, mówią cicho szszyy…

−− Na lewą burtę – przesiadają się o jedno krzesełko w lewą stronę.

−− Na prawą burtę – przesiadają się o jedno krzesełko w prawą stronę.

−− Burza na morzu – zamieniają się miejscami (! jeżeli w zabawie uczestniczy kilkoro dzieci)

•• Zabawa Znikający pociąg – zapamiętywanie i wymienianie przedstawionych na obrazku elementów. Obrazki przedstawiające czerwoną lokomotywę ciągnącą np. dwa niebieskie wagoniki,  trzy czerwone wagoniki, dwa czerwone i jeden żółty wagonik.

R. pokazuje obrazek przedstawiający np. czerwoną lokomotywę z dwoma niebieskimi wagonikami. Prosi, aby dzieci dokładnie się przyjrzały. Następnie chowa obrazek i zadaje pytania, związane z treścią obrazka np. Co przedstawiał obrazek? Jakiego koloru była lokomotywa? Ile wagoników ciągnęła lokomotywa? Jakiego koloru były wagoniki? Jeśli dzieci dobrze radzą sobie z zadaniem, R. może położyć obrazek z większą liczbą wagoników lub z wagonikami różniącymi się kolorem. 

! Zarówno lokomotywą, jak i wagonikami mogą być wycięte z papieru kolorowego prostokąty lub kwadraty.

1. Zabawa dydaktyczna Czym pojedziemy na wakacje?

•• Rozwiązywanie zagadek słuchowych Środki lokomocji z wykorzystaniem nagrania: https://www.youtube.com/watch?v=kShLSH-J81A

Odgłosy różnych środków lokomocji, obrazki lub zdjęcia przedstawiające różne środki lokomocji

R. układa na dywanie obrazki lub zdjęcia przedstawiające różne środki lokomocji. Proponuje dzieciom wysłuchanie różnych dźwięków i wskazanie obrazków, na których przedstawione są pojazdy wydające te dźwięki. Włącza kolejno odgłosy różnych środków lokomocji. Dzieci podają ich nazwy, dzielą je rytmicznie (na sylaby) i powtarzają dźwięki. Następnie odszukują i wskazują odpowiednie pojazdy wśród obrazków leżących na dywanie. Ćwiczenie dodatkowe z nagraniem: https://www.youtube.com/watch?v=1Om1lsQADP4

•• Ćwiczenia klasyfikacyjne Po lądzie, powietrzu czy wodzie? Obrazki pojazdów: z wcześniejszych okresów niż obecny i obecnych, obrazki: chmury, fal, ciemnej linii.

Dzieci segregują obrazki pojazdów zgodnie z miejscem ich poruszania się. Układają je pod obrazkami symbolizującymi te miejsca, np. powietrze – chmurki; woda – fale; ląd – ciemna linia. Oglądanie obrazków pojazdów z wcześniejszych okresów niż obecny; zwrócenie uwagi na zmiany w ich wyglądzie. Ukazanie rozwoju motoryzacji, wzbogacanie słownictwa dzieci.

•• Zagadki ruchowe Naśladujemy pojazdy. Obrazki lub zdjęcia przedstawiające samochód, pociąg, statek, samolot, tekturowe pudełko z otworem wyciętym w górnej części.

Dzieci siedzą. R. pokazuje obrazki przedstawiające różne środki lokomocji. Dzieci rozpoznają je i nazywają. Następnie chowa obrazki do pudełka, w którego górnej części wycięty jest otwór. Chętne dziecko podchodzi do pudełka, wyjmuje jeden obrazek, naśladuje sposób poruszania się przedstawionego na nim pojazdu (może także naśladować dźwięk). Pozostałe dzieci odgadują, o jaki pojazd chodzi. Podają jego nazwę i wspólnie naśladują dźwięk i sposób poruszania się pojazdu zaproponowany przez kolegę. (! W zabawie może uczestniczyć R. z dzieckiem)

•• Rozwiązywanie zagadek o różnych środkach lokomocji. Obrazki/zdjęcia różnych środków lokomocji – rozwiązań zagadek.

Dzieci rozwiązują zagadki i wskazują obrazki/zdjęcia przedstawiające ich rozwiązania.

Pędzi po torze szybko, z daleka,

bo tłum podróżnych na stacji czeka. (pociąg)

Ma skrzydła, choć nie jest ptakiem.

Lata podniebnym szlakiem. (samolot)

Ma maskę, a pod nią konie,

cylindry – nie na głowie.

A w środku siedzi człowiek. (samochód)

Ta wielka latająca maszyna

owada – ważkę, przypomina. (helikopter)

•• Rebus fonetyczny – Co to za pojazdy? Obrazki: rak, oko, walizka, ekran, ręka, rower, sukienka, arbuz, motyl, okno, lalka, orzech, torba, miś, okulary, tort, obraz, rower, spodnie, teczka, ananas, telewizor, ekierka, kot.

Dzieci różnicują pierwsze głoski w nazwach obrazków. Dokonują ich syntezy po wymienieniu ich przez R. i odgadują nazwy różnych pojazdów, np. rak, oko, walizka, ekran, ręka – rower; sukienka, arbuz, motyl, okno, lalka, orzech, torba – samolot; miś, okulary, tort, obraz, rower – motor; spodnie, teczka, ananas, telewizor, ekierka, kot – statek.

•• Układanie na podłodze z kolorowej włóczki kształtu wybranego przez dziecko środka lokomocji – odgadywanie przez inne dzieci/ R., co to za pojazd. Kolorowa włóczka.

•• Zabawa ruchowa rozwijająca szybką reakcję na sygnał wzrokowy – Gdzie poruszają się te pojazdy? Tamburyn, obrazki różnych środków lokomocji.

Dzieci poruszają się po sali w rytmie tamburynu; podczas przerwy w grze R. pokazuje obrazki różnych środków lokomocji. Jeśli te środki lokomocji poruszają się po lądzie, dzieci przykucają; jeśli w powietrzu – stają na palcach, z rękami wyciągniętymi w górę; jeśli po wodzie – kładą się na brzuchu i naśladują pływanie żabką.

2. Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 19 z dn. 03.06.2020r. tj. środa.

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s. 60 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 66- 69 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4;  karta pracy s. 78 „Nowe przygody Olka i Ady B”- przygotowanie do czytania, pisania i liczenia.

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Zabawa ruchowa Wakacyjne wędrówki. Trójkąt, bębenek, grzechotka.

Dzieci poruszają się swobodnie po ogrodzie przydomowym. Kiedy usłyszą dźwięk trójkąta, naśladują pływanie w morzu; dźwięk bębenka stanowi sygnał do naśladowania uczestnictwa w górskiej wspinaczce, a dźwięk grzechotki – koszenie zboża.

•• Zabawa ruchowo-naśladowcza Skaczemy na skakance. Dzieci naśladują skoki na skakance zgodnie ze wskazaniem R.: rowerkiem (z nogi na nogę), żabką (na obu nogach jednocześnie), nóżką (na jednej i na drugiej nodze), krzyżakiem (ze skrzyżowanymi nogami).

•• Zabawy swobodne w ogrodzie przydomowym.

•• Dzieci 5-letnie: Układanie puzzli – Łąka latem. Dla każdego dziecka: wyprawka, karta z puzzlami przedstawiającymi łąkę latem.

Dodatkowo proponujemy zabawę z grą edukacyjną– środki transportu, którą znajdziecie w linku: https://www.youtube.com/watch?v=XBBA6JNayyY

Pozdrawiamy,

Wasze nauczycielki.

Piątek- 12.06.2020r.

•• Dzisiejszy dzień proponuję zacząć znaną Wam z przedszkola zabawą Do góry i na dół https://www.youtube.com/watch?v=qLmQ4gylgXk

•• Zabawa rozwijająca umiejętność orientowania się na kartce papieru. Dla każdego dziecka: kartka, mazak.

Dzieci dobierają się parami, siadają naprzeciwko siebie w nieznacznej odległości. Każde ma kartkę i mazak do rysowania. ( ! partnerem dziecka może być R.) Jedno dziecko zaczyna rysować drogę na swojej kartce i dokładnie opowiada partnerowi o tym, co robi, np.: Rysuję drogę od lewego dolnego rogu kartki, prosto do góry, teraz w prawo, w bok kartki, teraz prosto, do dołu, a teraz w lewo i z powrotem do góry, aż do górnego prawego rogu. Partner rysuje na swojej kartce dokładnie to, co słyszy od kolegi. Na zakończenie zabawy dzieci porównują rysunki; zwracają uwagę na to, jak dokładne były wskazówki.

•• Zabawa rytmiczna – Echo rytmiczne. Drewniane lub plastikowe pałeczki dla każdego dziecka.

Dzieci wystukują (o podłogę, blat stołu, wybrane przedmioty) proste rytmy zaproponowane przez R., a następnie przez chętne dzieci – zespołowo i indywidualnie, cicho i głośno, z wykorzystaniem drewnianych lub plastikowych pałeczek.

•• Utrwalenie refrenu, nauka pierwszej zwrotki piosenki Bezpieczne wakacje

 https://www.youtube.com/watch?v=W4RHyjQLfCM

1.Moja mama musi wiedzieć, gdy wychodzę z domu

Mam w pamięci zawsze do niej numer telefonu

Zanim wyjdę, to przez okno sprawdzam stan pogody

I ubieram się dla zdrowia, no i dla wygody

 

Ref.: Już idzie lato, idą wakacje

Będzie zabawa, będą atrakcje

Będzie wspaniale, będzie bajecznie

Kiedy wakacje miną bezpiecznie

 

1. Słuchanie wiersza Marioli Golc Słoneczny uśmiech.

•• Wypowiedzi dzieci na temat ich wakacyjnych planów. R. pyta: −− Gdzie chciałybyście wyjechać na wakacje?

•• Słuchanie wiersza Słoneczny uśmiech.

Nadchodzą wakacje,

słoneczna pora.

Słoneczny uśmiech

śle więc przedszkolak.

I tym uśmiechem

ze słonkiem razem

ogrzeje wszystkie

nadmorskie plaże.

Promienny uśmiech

prześle też górom,

by się nie kryły

za wielką chmurą.

Ma jeszcze uśmiech

dla wszystkich dzieci.

Niech im w wakacje

Słoneczko świeci.

•• Rozmowa na temat wiersza.

−− Kto przesyłał uśmiechy?

−− Komu przedszkolak przesyłał uśmiechy?

−− Dlaczego przesyłał je dzieciom?

•• Dzieci 5-letnie: Karty pracy, cz. 4, s. 68–69.

Oglądanie zdjęć miejsc, w których Ada i Olek byli rok temu z rodzicami na wakacjach, opowiadanie o niektórych z nich. Rysowanie po śladzie drogi rodziny Ady nad morze. R. opowiada o tych miejscach, zadaje dodatkowe pytania; dzieci opowiadają o innych, ciekawych miejscach w Polsce.

•• Dzieci 5-letnie:Karta pracy, cz. 4, s. 70.

Rysowanie w ramce na górze karty, gdzie dziecko pojedzie na wakacje, a na dole – gdzie chciałoby pojechać na wakacje. Rysowanie po śladzie, bez odrywania kredki od kartki.

•• Zabawa orientacyjno-porządkowa Zatrzymaj się zgodnie z poleceniem. Tamburyn.

Dzieci poruszają się swobodnie po sali przy akompaniamencie tamburynu. Podczas przerwy w grze zatrzymują się zgodnie z poleceniem podanym przez R., np.: Zatrzymajcie się przodem do okna (bokiem do biurka, tyłem do drzwi, na krzesełku, za krzesełkiem, z lewej strony krzesełka, z prawej strony krzesełka). R. sprawdza poprawność wykonania poleceń.

•• Rozwiązywanie zagadek dotyczących bezpieczeństwa podczas wakacji.

Dzieci słuchają zagadek Barbary Kosmowskiej, dopowiadają ich zakończenia – rozwiązania.

Wiem, że pan ratownik mnie nie zauważy,

dlatego nie kąpię się na niestrzeżonej… (plaży)

Kiedy płoną lasy, to giną zwierzęta,

dlatego dbam o to i o tym pamiętam,

by w lesie wszystkim żyło się dogodnie.

Z tego powodu nie bawię się… (ogniem)

Jeśli się zagubię w obcym dla mnie mieście,

wiem, co mam zrobić, wiem nareszcie!

Mogę zaufać pewnemu człowiekowi,

czyli panu… (policjantowi)

Gdy nie ma rodziców w domu,

to choć bardzo przykro mi,

nie otwieram obcym ludziom

do naszego domu… (drzwi)

Nie podchodzę do dzikich zwierząt,

bo choć są piękne i bajeczne,

bywają także dla ludzi bardzo… (niebezpieczne)

2. Moje wymarzone wakacje – malowanie na podkładzie z gazy.

•• Wyjaśnienie pojęcia wakacje. Podawanie skojarzeń ze słowem wakacje. R. pyta dzieci, co ich zdaniem oznacza słowo wakacje. Następnie prosi o podanie skojarzeń z tym słowem i określenie uczuć, jakie ono w nich budzi.

•• Zapoznanie z tematem pracy.

R. proponuje dzieciom wykonanie pracy plastycznej na temat Moje wymarzone wakacje. Zapoznaje dzieci z nową techniką – malowania na gazie. Prosi, aby dzieci namalowały miejsce, do którego najchętniej pojechałyby podczas wakacji.

•• Samodzielne wykonanie prac przez dzieci. Dla każdego dziecka kartka z bloku technicznego, klej, farby plakatowe, pędzel, gaza opatrunkowa.

Kartkę z bloku technicznego dzieci pokrywają klejem. Na całej powierzchni kartki przyklejają gazę. Na tak przygotowanym podłożu malują farbami plakatowymi na temat Moje wymarzone wakacje.

•• Opowiadanie o swoich wymarzonych wakacjach na podstawie własnego obrazka.

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s. 61 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 70,71 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4;  karta pracy s. 79 „Nowe przygody Olka i Ady B”- przygotowanie do czytania, pisania i liczenia.

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Spacer w pobliżu domu. Dzieci obserwują zmiany, które zaszły w przyrodzie.

•• Zabawa ruchowa Lecimy samolotem. Dzieci rozpoczynają lot od startu – w przysiadzie, mając ręce wyciągnięte w bok; powoli podnoszą się i poruszają szybko, małymi krokami, po wyznaczonym miejscu ogrodu przydomowego. Potem samoloty lądują – dzieci poruszają się coraz wolniej, powoli przechodzą do przysiadu.

Dodatkowo proponuję obejrzenie filmiku Bezpieczeństwo dzieci nad wodą, który odtworzycie w linku: https://www.youtube.com/watch?v=Ui-ndYWcThA

Miłego weekendu,

Hanna H.

 

Witamy Was kochane dzieci i Was drodzy rodzice w nowym tygodniu nauki na odległość.

Propozycje zajęć od 01.06.2020r. do 05.06.2020r.

Poniedziałek- 01.06.2020r.

DROGIE DZIECI 

Z okazji DNIA DZIECKA życzymy Wam

Uśmiechu od ucha do ucha…

Co dzień nowych przygód…

Cudownych niespodzianek...

Wspaniałych przyjaciół…

Własnego kotka i pieska…

Pięknych bajek na dobranoc…

Kolorowych snów…

Butów siedmiomilowych…

Gwiazdki z nieba…

I wesołej rodzinki…

                               Wasze nauczycielki  

Wspaniałego dnia,

Hania H. i Ania G.

Wtorek- 02.06.2020r.

•• Wprowadzenie nazwy czerwiec na podstawie fragmentu wiersza Apolinarego Nosalskiego O dwunastu braciach.

Drogą do lasu                                                             Patrzy na łąkę

idzie już czerwiec                                                      mokrą od rosy:

z wiązanką chabrów                                                − Już czas najwyższy

i dzbanem czernic.                                                 na sianokosy.

R. pyta dzieci:

−− Jak nazywa się nowy miesiąc?

−− Co to są sianokosy?

−− Jak wyglądają chabry?

−− Spróbujcie wymienić nazwy wszystkich miesięcy, zaczynając od czerwca (dzieci 5-letnie).

•• Słuchanie piosenki Dziwni goście https://www.youtube.com/watch?v=Mq5LVKj8pXQ

I. Przyszła do mnie dziś pani Złość.

Krzyczy, że całego świata ma już dość!

Nogą głośno tupie i pięści pokazuje,

brzydkie miny stroi. O! O! O!

A za chwilę wszedł wielki Śmiech

i za brzuch się gruby trzyma, ech, ech, ech!

Tak się głośno śmieje, że łzy ze śmiechu leje,

i żartuje sobie: he, he, he!

Ref.: E e e emocje, tacy dziwni goście,

złoszczą, śmieszą, smucą, straszą nas.

Czy jest na to czas i pora, czy nie czas.

Ref.: E e e emocje, tacy dziwni goście,

złoszczą, śmieszą, smucą, straszą nas.

Czy jest na to czas i pora, czy nie czas.

E e e emocje, czasem ich wyproście.

Bo i tak powrócą w inny czas,

jeszcze raz i jeszcze raz, i jeszcze raz.

II. Potem Smutek wpadł, tutaj siadł,

łzy mu kapią z mokrych oczu: kap, kap, kap.

Nic go nie ucieszy i nikt go nie pocieszy.

Smutku, przestań płakać, tak, tak, tak!

A na koniec: ciach! Wskoczył Strach!

Trochę boi się wszystkiego, ach, ach, ach!

Wielkie zrobił oczy i jak tu nie podskoczy!

Idź już, Strachu, sobie: sio, sio, sio!

Ref.: E e e emocje…

Rozmowa na temat piosenki

−− Co oznacza słowo: emocje?

−− O jakich emocjach jest mowa w piosence?

−− Jakie emocje nas „odwiedzają”? Co się wtedy dzieje?

•• Ćwiczenia dotyczące emocji. Obrazki przedstawiające buzie z emocjami: złością, radością, smutkiem, strachem.

R. wskazuje (w dowolnej kolejności) obrazki umieszczone na tablicy. Zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami dzieci je nazywają w odpowiednim rytmie i w kolejności proponowanej przez R.

•• Ćwiczenia poranne – zestaw nr 38- do wykorzystania na cały tydzień. 

Tamburyn.

• Zabawa orientacyjno-porządkowa Różne powitania. Dzieci poruszają się po sali w rytmie wystukiwanym na tamburynie. Podczas przerwy w grze R. mówi, jakimi częściami ciała mają się przywitać z R. (ewentualnie z rodzeństwem współuczestniczącym  w zabawie), np.: − Witają się wasze kolana (plecy, łokcie, czoła…). Dźwięki tamburynu są sygnałem do swobodnego poruszania się.

• Ćwiczenia wyczucia ciała i przestrzeni – Wiatraczki. Dzieci obracają się wokół własnej osi z rozłożonymi w bok rękami, w jedną i w drugą stronę.

• Ćwiczenia rąk i nóg – Spacer raków. Dzieci poruszają się tyłem, w siadzie podpartym, w różnych kierunkach.

• Podskoki – Skaczące piłeczki. Dzieci podskakują nisko – przy szybkich uderzeniach w tamburyn, wysoko – przy wolnych uderzeniach.

• Ćwiczenia równowagi – Na huśtawce. Dzieci dobierają się parami, podają sobie ręce (lub z rodzicem); naprzemiennie wykonują przysiady.

• Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Myjemy się po zabawie. Dzieci naśladują mycie poszczególnych części ciała swojego partnera.

• Ćwiczenia uspokajające – Maszerujemy i mówimy rymowankę. Dzieci maszerują po obwodzie koła, rytmicznie klaszcząc i powtarzając rymowankę:  My jesteśmy dzieci, my kochamy słońce, ptaki śpiewające i drzewa szumiące.

1. Dzieci 4-letnie: Inni, a tacy sami – słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Język migowy. Książka (s. 74–75) dla dziecka 4-letniego.

Od samego rana Ada przygotowywała się na spotkanie z nową koleżanką, Kasią. Okazało się, że tata Kasi jest bardzo zdolnym architektem i będzie pracował w tym samym biurze co tata Ady i Olka. Obie rodziny umówiły się w małej kawiarence w galerii, tuż obok bawialni dla dzieci. Ada bardzo lubiła poznawać nowe osoby i rozmawiać z nimi o tym, w co lubią się bawić. Tym razem Ada była szczególnie przejęta spotkaniem, bo dowiedziała się od rodziców, że Kasia nie słyszy.

– Na żadne ucho? – dopytywała się Ada. – Ani troszeczkę?

– Ani troszeczkę.

– To jak my się będziemy bawić?

– Jestem pewna, że znajdziecie na to sposób – uśmiechnęła się mama.

Ada próbowała zatykać sobie uszy i prosiła Olka, żeby coś do niej mówił.

– Mam fajną siostrę – powiedział Olek.

– Co mówisz? – spytała Ada.

– Moja siostra jest najlepszą siostrą na świecie!

– Ecie-pecie? Nic nie rozumiem… Tej Kasi musi być bardzo trudno – stwierdziła Ada.

W galerii panował gwar. Z głośników płynęła muzyka, w bawialni słychać było piski i śmiech rozbawionych dzieci. Obie rodziny przywitały się słowami „dzień dobry” i podały sobie ręce. Ada stanęła naprzeciwko Kasi i nie wiedziała, czy ma coś powiedzieć, czy nie. Przecież Kasia i tak nie usłyszy. Jednak dziewczynka uśmiechnęła się i rękami zrobiła przyjazny gest. Ada zrozumiała, że to jest powitanie, i odpowiedziała takim samym gestem. Potem Kasia wskazała bawialnię i dziewczynki pobiegły razem na zjeżdżalnię. Po chwili radośnie nurkowały w basenie z kolorowymi piłeczkami. Kasia układała z rąk różne znaki, a Ada próbowała odgadnąć ich znaczenie. Gdy chciała zająć się rysowaniem i kolorowaniem, Ada od razu zrozumiała, o co chodzi. Wspólnie narysowały słonia z wielkimi uszami, a na tych uszach namalowały wszystko, co symbolizuje dźwięki: ptaki, trąbkę, gitarę, śpiewającą panią, a nawet samolot odrzutowy. Potem bawiły się w teatrzyk dłoni i okazało się, że palcami można pokazać wiele rzeczy. Czasami Ada się myliła i nie potrafiła czegoś zrozumieć, ale to było bardzo zabawne. Jak wiele można powiedzieć, nie używając słów!

Wieczorem Ada wciąż rozmyślała o Kasi i o tym, jak wspaniale się z nią bawiła. Tata powiedział córeczce, że osoby niesłyszące porozumiewają się językiem migowym.

– Czy ja też mogę się nauczyć tego języka? – zapytała Ada.

– Oczywiście. A teraz zgadnij, co chcę ci przekazać – tata przytulił Adę i pocałował ją w czoło.

– Dobranoc i kocham cię! – zawołała Ada i odpowiedziała tym samym gestem. –Zrozumiałeś, tatusiu?

Tata uśmiechnął się i pokiwał głową. Miłość nie potrzebuje słów.

R. zadaje pytania:

−− Jak nazywa się język, którym porozumiewa się Kasia?

−− Jakbyście się czuli, gdybyście nie słyszeli tego, co ktoś mówi?

−− Spróbujcie, jak Ada, zatkać uszy i sprawdzić, czy rozumiecie, co do was powiem.

R. kontynuuje rozmowę. Wyjaśnia dzieciom znaczenie pojęcia tolerancja.

Tolerancja to poszanowanie odmienności innych, ich wyglądu, sposobu komunikowania się, wiary, kultury itd.

•• Zabawa ruchowo-pantomimiczna Wiem, co chcesz pokazać.

Dzieci stają w parach z R., dziecko pokazuje czynność, R. je naśladuje. Dzieci pokazują nawzajem z R. – ruchem ciała, gestem i mimiką – różne czynności wymieniane przez R., np. powitanie się, czesanie, bieganie, mycie się, pomaganie, pocieszanie, nie zgodzenie się na coś, zastanawianie się, okazanie zdziwienia itp. Kontynuacją zabawy może być zadawanie zagadek i odgadywanie nawzajem co to dziecko/R.  chciało przekazać (o czym poinformować).

1. Dzieci 5-letnie: Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Piłka dla wszystkich.

•• Zabawa Piłka nożna. Gwizdek. Dzieci naśladują grę w piłkę nożną – biegają za piłką, kopią ją. Na sygnał – dźwięk gwizdka – zatrzymują się i mówią za R. rymowankę:

Piłka tu, piłka tam,

w piłkę nożną sobie gram.

•• Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Piłka dla wszystkich. Książka (s. 82–83) dla dziecka 5-letniego.

Niepełnosprawny Franek z grupy Ady często śnił o tym, że gra w piłkę nożną. W snach nie siedział na wózku inwalidzkim, tylko biegał po boisku najszybciej z całej drużyny i strzelał najwięcej goli.

– Brawo, Franek! – krzyczeli kibice.

– To najlepszy zawodnik! – rozlegały się głosy.

Jednak gdy szczęśliwy i dumny Franek otwierał oczy, od razu uświadamiał sobie, że to był tylko sen, a on nigdy nie zostanie piłkarzem. Patrzył na swoje nogi, którymi nie mógł poruszać, i robiło mu się wtedy bardzo smutno. Ada przyjaźniła się z Frankiem i bardzo lubiła się z nim bawić. Pewnego dnia zauważyła, że chłopiec jest wyjątkowo radosny. Miał roześmiane oczy i wesoło pomachał do niej, gdy tylko pojawiła się w sali. Dziewczynka była ogromnie ciekawa, co jest tego przyczyną. Może dostał długo oczekiwany bilet do teatru? A może spełniło się jego marzenie o jeździe na koniu?

– Cześć! Nie uwierzysz, co się stało! – powiedział Franek, gdy Ada usiadła przy nim na dywanie.

– Opowiedz.

– W sobotę pojechałem z moim starszym kuzynem na mecz piłki nożnej. Grały drużyny z dwóch różnych szkół. Byłem bardzo blisko i mogłem obserwować każdy ruch zawodników!

– To świetnie. Ja nie przepadam za oglądaniem meczu, ale cieszę się, że ci się podobało – odpowiedziała Ada.

– Mój kuzyn podwiózł mnie do ławki, na której siedzieli zawodnicy rezerwowi. I całe szczęście, bo bramkarz skręcił nogę w kostce i trzeba go było zastąpić. Wyobraź sobie, że nagle ktoś kopnął piłkę, a ja ją złapałem!

– Ojej! Zostałeś bramkarzem?

– Nie. Po prostu piłka wypadła poza boisko i leciała prosto na mnie. Chwyciłem ją i rzuciłem z powrotem jednemu z napastników.

– Brawo!

– A wtedy on na mnie nakrzyczał…

– Jak to nakrzyczał? Powinien ci podziękować – zdziwiła się Ada.

– Niestety, nie. Powiedział, żebym się stamtąd wynosił, bo tylko przeszkadzam. A jego koledzy się śmiali i słyszałem, jak mówią o mnie „krasnal na wózku”.

– Prawdziwi sportowcy się tak nie zachowują! – zezłościła się Ada.

– Jeden z nich zaczął pokracznie chodzić i wskazywał na mnie palcem, a potem wszyscy śmiali się z moich butów. Chciałbym chodzić, nawet taki wykrzywiony, a ja przecież nie mogę chodzić wcale… Pomyślałem, że piłka jest nie dla mnie.

– Myślałam, że opowiesz mi o czymś wesołym. Jak cię zobaczyłam, wyglądałeś na szczęśliwego, a ta historia jest smutna – stwierdziła Ada.

– Bo jeszcze wszystkiego ci nie opowiedziałem! – uśmiechnął się Franek. – Potem wydarzyło się coś wspaniałego!

Ada była bardzo ciekawa, a Franek opowiadał dalej:

– Mój kuzyn bardzo się zdenerwował i zdecydował, że zabierze mnie z tego boiska, chociaż mecz rozgrywał się dalej. Kiedy odjeżdżałem, usłyszałem dźwięk gwizdka. Kapitan drużyny przerwał mecz i zwołał wszystkich zawodników. Nie słyszałem, co do nich mówił, ale po chwili dogonił nas, a za nim przybiegła reszta drużyny. Powiedział do mnie tak: „Jako kapitan Niebieskich chciałem cię przeprosić za zachowanie moich kolegów. Oni zresztą zrobią to sami”. I wtedy każdy z piłkarzy podszedł do mnie i podał mi rękę. Widziałem, że było im wstyd. Zapytali, jak mam na imię i co mi właściwie dolega.

– To dobrze, bo już chciałam się wybrać z Olkiem na to boisko i im dokopać! – powiedziała stanowczo Ada.

– Chciałaś ich zbić? – spytał zaskoczony Franek.

– Nie, dokopać im kilka goli. Jak się zdenerwuję, to potrafię kopnąć tak mocno jak stąd do Krakowa!

– To szkoda, że cię tam nie było – zaśmiał się chłopiec.

Franek opowiedział Adzie ciąg dalszy tej historii. Zawodnicy dowiedzieli się, że chłopiec doskonale zna zasady gry w piłkę nożną, bo razem z tatą ogląda każdy ważny mecz. Zaproponowali Frankowi, żeby został sędzią, dali mu gwizdek i posadzili na honorowym miejscu, z którego miał świetny widok na całe boisko. Od tej chwili chłopiec bacznie obserwował grę, dawał sygnały zawodnikom, a nawet zadecydował o jednym rzucie karnym. Okazało się, że jest bardzo dobrym i uważnym sędzią i nikt nie powiedział o nim „sędzia kalosz”, czyli taki, który się nie zna na grze i ciągle się myli.

– I wiesz, co mi powiedzieli na pożegnanie? – zakończył opowieść Franek. – Powiedzieli, że skoro mam niesprawne nogi i nie mogę grać w piłkę nożną, to przecież mam sprawne ręce i mogę grać w koszykówkę. Mój tata dowiedział się, kto prowadzi drużynę koszykarską dla zawodników na wózkach, i od jutra zaczynam treningi. A ja myślałem, że piłka jest nie dla mnie.

– Piłka jest dla wszystkich! – powiedziała Ada. – Zobaczysz, kiedyś przyjdę na mecz koszykówki. Ty będziesz najlepszym koszykarzem, a ja będę piszczała najgłośniej ze wszystkich kibiców.

•• Rozmowa na temat opowiadania.

−− Co śniło się Frankowi?

−− O czym opowiadał Adzie?

−− Jak zachowywali się chłopcy?

−− Co zrobił ich kapitan?

−− Kim został Franek na meczu?

−− Co powiedzieli chłopcy Frankowi na pożegnanie?

−− Co będzie ćwiczył Franek?

−− Jak oceniacie zachowanie chłopców na początku, a jak potem, po rozmowie z kapitanem?

•• Ćwiczenie w czytaniu. Książka (s. 82–83) dla dziecka 5-letniego. Dzieci słuchają tekstu czytanego przez R. Odpowiadanie na pytania. Dodatkowe ćwiczenia z tekstem: dzieci np. wskazują podaną literę, odczytują wskazaną przez rodzica literę, próbują odczytać proste wyrazy z pomocą rodzica itp…

•• Wyjaśnienie pojęcia tolerancja.

Tolerancja oznacza cierpliwość i wyrozumiałość dla odmienności. Jest poszanowaniem cudzych uczuć, poglądów, upodobań, wierzeń, obyczajów i postępowania, choćby były całkowicie odmienne od własnych albo zupełnie z nimi sprzeczne. Współcześnie rozumiana tolerancja to szacunek dla wolności innych ludzi, ich myśli i opinii oraz sposobu życia.

R. pyta:

−− Czy chłopcy byli tolerancyjni?

−− Czy znacie inne przypadki braku tolerancji? (Wyśmiewanie się z ludzi o innym kolorze skóry, innego wyznania…).

−− Czy należy wyśmiewać się z kogoś, dlatego że jest gruby, jeździ na wózku…?

•• Zabawa orientacyjno-porządkowa Dzieci – na spacer. Dzieci – do domu. Kółko do sersa dla każdego dziecka.

Dzieci rozkładają na dywanie kółka do sersa. To będą ich domy. Na hasło: Dzieci – na spacer – biegają swobodnie, a na zawołanie: Dzieci – do domu – jak najszybciej i jak najciszej zajmują miejsca w swoich domach, przybierając pozycję określoną przez R., np. siadając skrzyżnie. Po pewnej chwili, gdy R. ponownie woła: Dzieci – na spacer, dzieci wybiegają ze swoich domów i w zależności od tego, jakie polecenie wydał R., spacerują, podskakują, skaczą z nogi na nogę itd.

2. Zajęcia umuzykalniające przy piosence  Jesteśmy dziećmi https://www.youtube.com/watch?v=7K3_mSb1zRQ

•• Zabawa W rytmie kastanietów – rozwijanie koordynacji słuchowo-ruchowej. Kastaniety.

R. gra na kastanietach. Dzieci maszerują po okręgu, w rytmie kastanietów. Na zmianę akompaniamentu wykonują odpowiednie ruchy.

Akompaniament:                                                Dzieci:

miarowe uderzenia w wolnym tempie,           rytmicznie stawiają duże kroki,

tremolo,                                                                 biegną na palcach,

potrząsanie instrumentem z dłuższymi        wykonują dowolne figury, a podczas

przerwami,                                                           przerwy w muzyce pozostają w bezruchu,

R. wymyśla dowolne krótkie przebiegi          wyklaskują krótkie rytmy prezentowane

rytmiczne.                                                           przez R.

•• Ćwiczenie rytmiczne Dzieci – doskonalące aparat mowy. Tamburyn.

Dzieci swobodnie maszerują w rytmie tamburynu. Na mocne uderzenie dzieci zatrzymują się i głośno recytują proponowany przez R. tekst (Bożeny Formy) w nadanym przez nią rytmie oraz z różnym natężeniem głosu.

Na całym świecie

dzieci mieszkają

lubią się bawić

dobre serca mają.

•• Zabawa z piosenką Jesteśmy dziećmi https://www.youtube.com/watch?v=7K3_mSb1zRQ

1. Czy jesteś z Afryki,

Czy też z Ameryki,
Nie jest ważne gdzie mieszkamy,
Bo jesteśmy tacy sami.

ref. Jesteśmy dziećmi! Chcemy miłości!
Jesteśmy dziećmi! Chcemy radości!
Chcemy by często tulono nas
I żeby miło płynął nam czas.

2. Czy mówisz po polsku,
Czy też po japońsku,
Wszyscy dobrze rozumiemy,
Czego tak naprawdę chcemy.

ref. Jesteśmy dziećmi! Chcemy miłości!
Jesteśmy dziećmi! Chcemy radości!
Chcemy by często tulono nas
I żeby miło płynął nam czas.

•• Nauka refrenu piosenki na zasadzie echa muzycznego.

•• Śpiewanie z różnym natężeniem głosu (głośno, cicho, szeptem).

•• Ćwiczenia Zaklaszcz tak jak ja – kształtujące poczucie rytmu, utrwalające rytm melodii piosenki.

Dzieci maszerują w rytmie nagrania piosenki. Podczas przerwy w muzyce R. recytuje wybrany fragment tekstu piosenki zgodnie z rytmem. Dzieci go powtarzają: klaszcząc, tupiąc.

3. Słuchanie wiersza Ewy Małgorzaty Skorek Nazwy miesięcy – utrwalanie nazw miesięcy.

W miejscach oznaczonych * dzieci powtarzają za R. – na jednym wydechu – nazwy miesięcy.

Jakie miesiące

w roku mamy?

Czy wszystkie nazwy

miesięcy znamy?

Komu nie sprawi

trudu zadanie,

niech rozpoczyna

ich wyliczanie.

Powietrza dużo

buzia nabiera

i na wydechu

nazwy wymienia:

− styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad,

grudzień. *

Jeśli za trudne

było zadanie,

ćwicz dalej z nami

to wyliczanie:

− styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik*,

− styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik*.

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Zabawy sensoryczne z wodą i piaskiem. Wiaderka, kubeczki, foremki, plastikowe przezroczyste butelki, łyżki, lejek, sitko, kawałki kolorowej krepiny.

Dzieci przynoszą wodę w wiaderku, przelewają ją do kubeczka, z kubeczka do foremki lub do plastikowej przezroczystej butelki, wykorzystują łyżki, lejek i sitko, zwilżają piasek, stawiają babki z mokrego piasku, podlewają kwiaty na rabatkach, zabarwiają wodę w butelce poprzez wrzucanie kawałków kolorowej krepiny, obserwują zachodzące zjawiska, rysują na chodniku kolorową wodą z butelki z podziurkowaną zakrętką.

Pozdrawiam,

Hania H.

Środa- 03.06.2020r.

•• Na dobry początek dnia proponuję zabawę Najpierw skłon https://www.youtube.com/watch?v=FZ3pj_ZkldQ

•• Zabawa rozwijająca słuch fonematyczny Imieninowe echo. Piłka.

R. rzuca piłkę do dziecka i jednocześnie wymawia sylabę np. ma. Dziecko odrzuca piłkę, wypowiada tę samą sylabę i kończy słowo, mówiąc imię dziecka z ich grupy rozpoczynające się na tę sylabę np. Ma-te-usz. Następnie dzieci podają inne imiona na podaną sylabę, np. Mar-ta, Mal-wi-na. Przykłady innych sylab: Zo-, Le-, Ku-.          R. podaje także obcobrzmiące imiona, np. Kazuo, Zoja, Milana.

•• Utrwalanie refrenu piosenki Jesteśmy dziećmi https://www.youtube.com/watch?v=7K3_mSb1zRQ - nauka zwrotek piosenki.

•• Ćwiczenia emisyjne. Ćwiczenia z wykorzystaniem słów i sylab, melodii wymyślonych przez R.:

− Złość, złość – mam jej dość; radość wielka, he, he, he, o, o!

1. Dzieci 4-letnie: Skąd jesteśmy i ile mamy lat? – zajęcie matematyczne.

•• Wprowadzenie. Nagrania wypowiedzi dzieci w języku polskim, japońskim, francuskim i hiszpańskim pozyskane przez R. (Można wykorzystać przy tej okazji nagranie: https://www.youtube.com/watch?v=QX8b3e-x434 ).

R. odtwarza nagrania. Dzieci odgadują, czy wypowiadały się dzieci, czy dorośli. R. zaprasza dzieci do zapoznania się z dziećmi, które przed chwilą się wypowiadały.

•• Karta pracy, cz. 2, nr 56 (dzieci 4-letnie).

Dzieci:

−− oglądają obrazki i mówią o tym, co na nich widzą,

−− mówią, w co ubrane są dzieci z różnych krajów,

−− liczą palce, które pokazują dzieci,

−− mówią, ile lat mają: Ada, Paloma, Diego i Kazuo,

R. kontynuuje rozmowę na temat obrazków. Pyta dzieci:

−− Jakie są dzieci na całym świecie?

−− Co to znaczy, że dzieci na całym świecie są takie same?

−− Co najbardziej dzieci lubią robić?

R. opowiada o krajach, z których pochodzą dzieci przedstawione na obrazkach. Przekazuje ciekawostki na temat kultury tych narodów. Jeszcze raz odtwarza nagrania i wskazuje dzieciom wypowiedzi Polaka, Japończyka, Francuza, Hiszpana.

•• Zabawa ruchowa Bawimy się razem. Nagranie spokojnej melodii.

R. włącza nagranie spokojnej melodii. Dzieci wykonują własne improwizacje taneczne. Podczas przerwy w muzyce, w zależności od tego, ile palców pokaże R., pokazują tyle samo palców u swojej ręki, R. podchodzi do dziecka i głośno liczy, czy dzieci wykonały zadanie poprawnie.

1. Dzieci 5-letnie: Co jest cięższe, a co lżejsze? – zabawy z zastosowaniem wagi szalkowej.

•• Zapoznanie z wagą szalkową. Waga szalkowa.

Dzieci oglądają wagę, nazywają jej części za R.

•• Ćwiczenia z zastosowaniem wagi szalkowej. Klocki: drewniane, sześcienne, miś.

R. przygotował klocki: drewniane, sześcienne, i misia.

R. mówi, że dzieci będą porównywać wagę (masę) misia i klocków.

• Pierwsza sytuacja.

R. kładzie na lewej szalce misia, a na prawej – trzy klocki.

−− Co jest cięższe? Po czym to poznaliście?

−− Co jest lżejsze? Po czym to poznaliście?

• Druga sytuacja.

R. kładzie na lewej szalce misia, a na prawej – cztery klocki.

−− Co jest cięższe? Co jest lżejsze?

−− Po czym poznaliście, że cztery klocki ważą tyle co miś?

(Ilość klocków musi być taka, aby ich masa równoważyła masę misia).

• Trzecia sytuacja.

R. kładzie na lewej szalce misia, a na prawej – pięć klocków.

−− Co jest cięższe? Po czym to poznaliście?

−− Co jest lżejsze? Po czym to poznaliście?

•• Ćwiczenia w porównywaniu masy przedmiotów.

Różne przedmioty, np.: klocki, piłeczki, lalki, misie, tworzywo przyrodnicze, waga szalkowa.

Dziecko porównuje masę wybranych przedmiotów i określa, co jest cięższe, co jest lżejsze.

•• Karta pracy, cz. 4, s. 55.

Kolorowanie w każdej parze cięższego przedmiotu. Kończenie rysowania wag według wzoru.

•• Zabawa ruchowa Waga. Dzieci dobierają się w pary i stają naprzeciwko siebie (ewentualnie w parze staje z dzieckiem R.). Podają sobie ręce i naprzemiennie wykonują przysiady.

2. Zestaw ćwiczeń ruchowych nr 19.

Dla każdego dziecka po jednym woreczku i po jednej szarfie, tamburyn.

•• Wprowadzenie.

Wszystkie ćwiczenia są wykonywane indywidualnie. Dzieci maszerują początkowo po obwodzie koła, w rytmie wygrywanym przez R. na tamburynie.

•• Zabawa orientacyjno-porządkowa Do domu. Dzieci układają z szarf i formują na podłodze koła (domy), w pewnych odległościach od siebie, a następnie siadają w ich środku skrzyżnie. R. przypomina o przyjmowaniu prawidłowej postawy (proste plecy). Kiedy R. gra na tamburynie, dzieci spacerują, a na przerwę w grze – wracają do swoich domów.

•• Ćwiczenie dużych grup mięśniowych – Przebieramy się. Szarfy leżą na podłodze – to ubranie. Dzieci stają w ich środku. Następnie, chwytając oburącz, przeciągają szarfę przez całe ciało od dołu do góry. Ćwiczenie można kilkukrotnie powtórzyć.

•• Ćwiczenie mięśni grzbietu – Podnieś patyk. Dzieci leżą na brzuchu, a szarfy – patyki – przed nimi. Następnie dzieci chwytają szarfy za ich końce i lekko unoszą ręce, bez zginania w łokciach. Aby utrudnić zadanie, dzieci mogą jednocześnie wykonywać ruchy rękami na boki.

•• Ćwiczenie z elementem rzutu do celu – Rzut workiem. Dzieci stają na linii utworzonej z szarfy i starają się trafić woreczkami do celu – utworzonego również z szarfy rozłożonej na podłodze.

•• Zabawa ruchowa z elementem skoku – Skok. Szarfy leżą na podłodze. R. gra rytmicznie na tamburynie, dzieci maszerują. Na hasło R.: Skok! dzieci wskakują do środka szarf i radośnie skaczą (nie przekraczając linii). R. ponownie gra na tamburynie, dzieci maszerują.

•• Ćwiczenia stóp – Sprzątamy. R. rozkłada na podłodze 4–6 szarf i formuje je w kształt koła w dużej odległości od siebie. Wokół szarf rozkłada woreczki. Dzieci siadają z lekko ugiętymi nogami i rękami opartymi za sobą, wokół szarf. Ich zadaniem jest złapać woreczek palcami stóp i umieścić go w szarfie.

•• Ćwiczenie uspokajające – Zakończenie zajęć. Dzieci spacerują w różnych kierunkach, w rytmie wygrywanym przez R. W rękach trzymają szarfy a na głowach mają woreczki. Odkładają szarfy i woreczki we wskazane przez R. miejsce.

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s. 56 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karta pracy s. 55 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4.

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Zabawa ruchowa Powiedz i zrób. Dzieci kolejno pokazują ćwiczenia. R. mówi to, co to dziecko robi. Dzieci naśladują ruchy danego dziecka np.:

Ania głośno klaszcze – dzieci klaszczą,

Tomek wysoko podskakuje – dzieci podskakują obunóż.

•• Zabawa W chowanego z wykorzystaniem wybranej wyliczanki. Dzieci wybierają kryjącego za pomocą znanej, dowolnej wyliczanki. Następnie chowają się.Kryjący liczy do 5     i odszukuje dzieci.

•• Dodatkowe zadanie na dziś to rysowanie po śladach z możliwością kolorowania Żółw: http://bystredziecko.pl/karty-pracy/grafomotoryka/grafomotoryka-zolw.pdf

Pozdrawiamy,

Wasze nauczycielki.

Czwartek- 04.06.2020r.

•• Zacznijcie dzisiejsze zajęcia zabawą „Taniec indiański” https://www.youtube.com/watch?v=ZKslipdC-sY

•• Zabawa  Powiedz miłe słowa.  Uczestnicy zabawy naprzemiennie mówią sobie miłe zdanie na temat drugiej osoby  np.:

−− Lubię, gdy się uśmiechasz.

−− Lubię się z tobą bawić.

−− Masz ładną sukienkę.

•• Ćwiczenie oddechowe. Kastaniety. Dzieci maszerują w rytmie kastanietów, w określonym kierunku. Kiedy usłyszą głośny dźwięk instrumentu, odwracają się przodem do R. Nabierają powietrze nosem. Wypuszczają je, wypowiadając proponowaną przez R. głoskę lub sylabę: o, a, u, hi, au.

•• Utrwalenie piosenkąi Jesteśmy dziećmi https://www.youtube.com/watch?v=7K3_mSb1zRQ

1. Ulubione zabawy dzieci-  wypowiedzi na podstawie wiersza Agaty Widzowskiej Dzieci na Ziemi.

•• Słuchanie wiersza Agaty Widzowskiej Dzieci na Ziemi.

Na kuli ziemskiej bawią się dzieci,                              jednak są dumne ze swej kultury

cieplutkie słonko dla nich wciąż świeci,                      i choć w dziwacznych mówią językach,

a księżyc mruga oczkiem na niebie                            pragną się bawić, tańczyć i brykać!

do wszystkich ludzi, również do ciebie.                       Inka i Zulu, Bubu, Namoko –

Zulu z Afryki chodzi po drzewach,                              chcą być kochane, śmiać się szeroko,

a Chinka Inka jak ptaszek śpiewa.                              jeść smakołyki, dbać o zwierzęta,

Eskimos Bubu gra w piłkę z foką,                               a zamiast wojen mieć tylko święta!

na słoniu jeździ Hindus Namoko.                                Niech wam się spełnią wszystkie marzenia –

Dzieci się różnią kolorem skóry, tak,                           robiąc obrót, powiada Ziemia.

•• Rozmowa kierowana na podstawie wiersza.

R. pyta dzieci:

−− O jakim święcie była mowa?

−− Jakie są dzieci na całym świecie?

−− Co to znaczy, że dzieci na całym świecie są takie same?

−− Co najbardziej lubią robić dzieci?

−− Jakie imiona miały dzieci z wiersza?

Chętne dzieci wypowiadają imiona dzieci, dzieląc je rytmicznie (na sylaby), dzieci 5-letnie próbują określić pierwszą głoskę, wybrzmieć kolejne….

•• Zabawy dzieci z różnych stron świata, można wykorzystać filmik My dzieci świata   https://www.youtube.com/watch?v=zl_dYe03Yx0

Mapa świata. Przed każdą kolejną zabawą R. pokazuje na mapie świata obszar zamieszkania dzieci, przekazuje krótko ciekawostki na temat danego kraju czy kontynentu.

•• Kimono. Kimono sportowe, nagranie muzyki japońskiej, pozyskane przez R.

R. przekazuje krótko ciekawostki na temat Japonii i życia dzieci w Japonii. Proponuje zabawę. Dzieci zdejmują kapcie i ustawiają je równo w szeregu z boku dywanu. R. rozkłada karimaty. Chętne dziecko-trener zakłada kimono sportowe, pozostałe dzieci ustawiają się za nim w rzędzie. W rytm muzyki japońskiej wykonuje ruchy, które naśladują pozostałe dzieci.

•• Afrykański taniec przy dźwiękach bębnów. Maska, bębny, nagranie muzyki afrykańskiej.

R. przekazuje krótko ciekawostki na temat Afryki i życia dzieci w Afryce. Proponuje zabawę. Pokazuje maskę afrykańską. Informuje, że dzieci afrykańskie lubią tańczyć i w wielu afrykańskich plemionach podczas tańca wykorzystuje się właśnie takie maski. Zaprasza dziecko do założenia maski i odgrywania roli wodza. R. bierze bęben. Podczas nagrania muzyki z afrykańskimi rytmami R.  uderza rytmicznie w bębenek, dzieci tańczą, poruszając się dookoła koła, naśladując dziki taniec wodza. Po wykonaniu jednego okrążenia następuje zmiana wodza na R. oraz dzieci na grających na bębenkach i zabawa powtarza się.

••Przesuwanie po dywanie. Koc.

R. przekazuje krótko ciekawostki z życia dzieci innuickich. Informuje, że dzieci z obszarów arktycznych lubią śpiewać i opowiadać niezwykłe historie. Proponuje zabawę. R. rozkłada na dywanie koc, na środku którego kładzie się chętne dziecko. Pozostałe dzieci chwytają koc za brzegi i delikatnie przesuwają go po dywanie w wyznaczone miejsce. Zabawę powtarzamy kilka razy. 

Na koniec R. egzekwuje od dzieci podanie informacji na temat ich własnej narodowości.

Wskazuje Polskę na mapie świata. Zachęca dzieci do podania propozycji zabawy, w którą najchętniej lubią się bawić dzieci. R. organizuje tę zabawę.

2. Dzieci 4-letnie: Meksykańskie ponczo – zajęcia plastyczne.

Karta pracy, cz. 2, nr 56, obrazki przedstawiające różnokolorowe poncza.

R. pokazuje dzieciom kartę pracy. Pyta, czy pamiętają, w co ubrany był Diego z Meksyku. Pokazuje dzieciom obrazki przedstawiające różnokolorowe poncza. Dzieci wypowiadają się na temat obrazków. R. wyjaśnia znaczenie słowa ponczo. Ponczo to rodzaj wierzchniego męskiego okrycia wykonanego z prostokątnego kawałka wełnianej lub bawełnianej tkaniny z otworem na głowę pośrodku. R. zwraca uwagę dzieci na kolory pasków na ponczu. Dzieci, wraz z R., nazywają wskazywane kolory. Dowiadują się, że układ kolorów pasków na ponczu powtarza się.

•• Część plastyczna. Kolorowe kartki, klej, kartonik z układem kolorowych pasków, kartka –

−− dzieci rwą na paski kolorowe kartki, starając się, aby pasek był jak najdłuższy.

−− układają paski najpierw zgodnie z rytmem wskazanym przez R. na kartoniku,

−− następnie naklejają paski na prostokąt według własnego kodu,

−− składają kartkę na pół i wycinają pośrodku otwór.

R. podczas pracy rozmawia z dziećmi o tym, co właśnie wykonują.

2. Dzieci 5-letnie: Wykonanie papierowych pacynek paluszkowych.

Dla każdego dziecka: wyprawka, karta I, nożyczki, klej.

Dzieci wycinają pacynki, sklejają je. Określają, jakie emocje są przedstawione na buziach Olka i Ady. Dzieci próbują prowadzić dialogi z R., korzystając z wybranych pacynek.

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s. 57 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 56, 57 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4.

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Spacer – obserwowanie zmian zachodzących w przyrodzie.

•• Rozegranie popularnej gry planszowej Chińczyk. Gra planszowa Chińczyk. R. zapoznaje dzieci z zasadami gry w popularną grę planszową. Zachęca do przestrzegania obowiązujących zasad, sprawnego przeliczania oczek na wyrzucanej kostce i pól na planszy.

•• Dodatkowe zadanie dla chętnych to wyklejanka plasteliną Sowa  https://mojedziecikreatywnie.pl/sdm_downloads/sowa-wyklejania-plastelina/

Pozdrawiamy,

Ania G. i Hania H.

Piątek- 05.06.2020r.

•• Zacznijcie dzisiejsze zabawy i zajęcia od zaśpiewania piosenki Jesteśmy dziećmi https://www.youtube.com/watch?v=7K3_mSb1zRQ

•• Zabawa Z czego jestem zadowolony? Dla dziecka: duża koperta, małe karteczki (B6).

Dzieci dostają koperty, które podpisują lub ozdabiają. Potem na karteczkach rysują to, co zrobiły wczoraj dobrze, z czego są zadowolone. R. pisze datę na karteczkach, a dzieci chowają je do kopert. Ćwiczenie to wykonujemy przez tydzień, a potem je podsumowujemy.

•• Zabawa rozwijająca wyobraźnię, zdolności obrazowania tekstu ruchem, wyrażania emocji – Różne opowiadania. Pozyskane przez R. nagranie wybranej muzyki pasującej do opowiadania, gazety, klocki, aktorzy: mama, dziecko, pluszowy kot, krzesełko i kocyk (zasłona).

R. wybiera utwory (według własnego uznania) do przedstawianych dzieciom krótkich opowiadań. Wybrane fragmenty muzyki muszą mieć odpowiedni charakter, dostosowany do treści.

Przebieg zabawy:

R. włącza nagranie muzyki o tajemniczym nastroju. Dziecko wciela się w postać Tomka, wykonując płynne ruchy, zgodne z nagraniem muzyki. Nasłuchuje. R. gniecie gazetę lub w inny wybrany przez siebie sposób naśladuje dziwne szmery. Chłopiec biegnie do mamy, wskazuje kierunek, z którego dobiegają dźwięki, robi przerażoną minę. Razem z mamą wraca do pokoju. Mama skrada się w kierunku, z którego słychać dziwne dźwięki. Odsłania zasłonę. Tomek podskakuje wesoło, przestaje się bać. Bierze kotka na ręce, pokazuje go mamie. Uśmiecha się i przytula swojego domowego przyjaciela.

Teksty Bożeny Formy:

• Tomek bawi się w swoim pokoju. Nagle słyszy dziwne szmery. Jest przerażony. Biegnie do mamy. Mamusia postanawia sprawdzić, co to za odgłosy. Trzyma Tomka za rękę i wraca do jego pokoju. Po cichu skradają się w kierunku firanki, zza której nagle wychodzi kot. Ach, to jego sprawka. Tomek bierze go na ręce, przytula, głaszcze i żartobliwie mu grozi. Uśmiecha się do mamy.

• Dzisiaj są urodziny Marty. Marta jest bardzo smutna, ponieważ wszystko jest przygotowane, a goście nie przychodzą. Ciągle pyta rodziców, która godzina. Siada na fotelu i zaczyna płakać. Nagle słychać dzwonek. Biegnie do drzwi – otwiera je… O!! Ze zdziwienia otwiera buzię. Ile gości. Cała rodzina i dzieci. Wszyscy mają kolorowe balony i prezenty, uśmiechają się. Marta jest szczęśliwa. Radośnie bije jej małe serduszko. Zaprasza gości do środka.

• Tymon bawi się z Arturem klockami. Jest bardzo zadowolony i szczęśliwy. Nagle podbiega do nich Tomek. Nie zwraca uwagi na Tymona. Szepce coś Arturowi do ucha i po chwili chłopcy odchodzą. Tymon jest bardzo smutny. Zaczyna płakać. Po chwili staje się bardzo zły. Niszczy piękną budowlę z klocków. Kładzie się na dywanie i płacze, uderzając rękami o dywan. Nagle podchodzą do niego Ada i Rafał. Pocieszają go i zapraszają do wspólnej zabawy. Tymon znów się uśmiecha. Jest zadowolony i miły.

1. Słuchanie tekstu Jolanty Kucharczyk Moje uczucia.

•• Zabawa z wykorzystaniem kostki mimicznej. Kostka mimiczna. Dzieci oglądają kostkę mimiczną, nazywają emocje przedstawione na obrazkach buzi.

R. pyta:

−− Kiedy się złościmy? (Kiedy ktoś lub coś nie pozwala robić tego, co chcemy albo dostać tego, czego potrzebujemy, gdy ktoś chce nam wyrządzić krzywdę).

−− Kiedy się smucimy? (Gdy żegnamy się z tym, co straciliśmy albo gdy godzimy się z tym, że niektórych rzeczy nie będziemy mieć).

−− Kiedy się boimy? (Gdy czujemy zagrożenie, strach chroni nas przed nim, bo każe nam krzyczeć, uciekać, chować się lub walczyć).

−− Kiedy się cieszymy? (Różne osoby cieszą inne rzeczy, zdarzenia).

−− Kiedy się wstydzimy? (Gdy różnimy się czymś od innych i oni dają nam to odczuć; gdy nie spełniamy czyichś oczekiwań, nadziei, gdy przyłapano nas na czymś niewłaściwym).

−− Kiedy zazdrościmy? (Gdy nie mamy tego, co mają inni – pojawia się wtedy w nas złość lub smutek, możemy czuć jedno i drugie).

Dziecko rzuca kostką mimiczną. Nie pokazuje, co wskazała kostka, tylko miną przedstawia odpowiednią emocję. Pozostałe dzieci/R. naśladują minę, jaką przedstawiło dziecko, i nazywają związaną z nią emocję.

•• Słuchanie tekstu Jolanty Kucharczyk Moje uczucia.

Żal mi minionych wakacji, urodzin, które już były,

i tego, że odwiedziny babci już się skończyły.

Smutno, że tata wyjechał, mama tak mało ma czasu,

i złość mnie bierze, że brat mój robi tak dużo hałasu.

Tu, w moim sercu, mieszkają uczucia: miłość, radość i smutek.

Czasem jestem tak bardzo szczęśliwy, lecz czasem także się smucę.

W kieszonce kasztan na szczęście o tym wciąż przypomina,

że wszystko, co jest tak smutne, kiedyś z czasem przemija.

Zobacz, już się uśmiechasz, bo znowu będą wakacje,

tata niedługo już wróci, z mamą pójdziesz na spacer.

Po burzy zawsze jest tęcza, po deszczu słońce znów świeci,

po chwilach trudnych i smutnych znowu szczęśliwe są dzieci.

•• Rozmowa na temat tekstu.

−− Co mieszka w sercu?

−− Czy zawsze jest nam wesoło?

−− Czy zdarza się, że coś was smuci?

−− Czy zdarza się, że coś was złości?

R. przypomina, że uczucia, emocje są czymś normalnym, naturalnym, co zawsze towarzyszy ludziom – dorosłym i dzieciom. Ale należy pamiętać o tym, że po burzy zawsze jest tęcza, po deszczu słońce znowu świeci, po chwilach trudnych i smutnych znowu szczęśliwe są dzieci.

•• Rysowanie na kartkach tego, co cieszy dzieci, i tego, co je smuci. Dla dziecka: kartka podzielona na pół – w lewym górnym rogu rysunek chmurki, a w prawym górnym rogu – słoneczka, kredki.

Dzieci dostają kartki podzielone na pół, z rysunkiem chmurki i słoneczka w ich rogach. Po lewej stronie kartki (chmurka) rysują to, co je smuci, a po prawej stronie (słonko) – co je cieszy. Potem dzieci omawiają swoje rysunki.

2. Zestaw ćwiczeń ruchowych nr 19- zestaw z dn. 03.06.2020r tj. środa.

3. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 58, 59 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4.

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Zabawa słuchowa W co się bawić? Parawan, dźwięki dzwonka do roweru, przelewania kubkiem wody, zburzenia niewielkiej budowli z klocków.

R. przechodzi za parawan. Obserwując dzieci, wydobywa różne dźwięki, np.: dźwięk dzwonka do roweru, przelewania kubkiem wody, zburzenia niewielkiej budowli z klocków. R. pyta: W co się bawią dzieci? Dzieci udzielają odpowiedzi: Dzieci jeżdżą na rowerze, Dzieci się kąpią, Dzieci bawią się klockami.

•• Na zakończenie tygodnia proponuję dodatkowo zabawę 10 małych Indian https://www.youtube.com/watch?v=oNS6BeQRnZs

Pozdrawiam,

Wychowawczyni.

Witajcie Kochani w kolejnym tygodniu, zapraszamy do wspólnej zabawy i nauki.

Poniedziałek- 25.05.2020r.

•• Na dobry początek tygodnia proponuję doskonale znaną Wam zabawę z przedszkola- „Głowa, ramiona, kolana…”  https://www.youtube.com/watch?v=30BVfTvlsrE

•• Przypomnienie wiersza Jadwigi Koczanowskiej Mama i tata.

Mama i Tata to świat nasz cały,

ciepły, bezpieczny, barwny, wspaniały,

to dobre, czułe, pomocne ręce

i kochające najmocniej serce.

To są wyprawy do kraju baśni,

wakacje w górach, nad morzem, na wsi,

loty huśtawką, prawie do słońca

oraz cierpliwość co nie ma końca.

Kochana Mamo, Kochany Tato

dzisiaj dziękować chcemy Wam za to,

że nas kochacie, że o nas dbacie

i wszystkie psoty nam wybaczacie.

Zestaw zabaw ruchowych nr 37 (do wykorzystania według wyboru R.)- do wykorzystania na cały tydzień. .

•• Zabawa ruchowa Mama woła. Dzieci maszerują po sali w różnych kierunkach. Na zawołanie R.: Dzieci – do mnie! biegną do R. i ustawiają się w ustalonym szyku, np. w gromadce.

•• Zabawa ruchowa Rodzina motyli. Dla każdego dziecka krążek, nagranie skocznej melodii w żywym tempie. R. układa krążki na podłodze – są to kolorowe kwiaty. Dzieci (motyle) podczas muzyki biegają między kwiatami, poruszają skrzydłami. Na przerwę w muzyce R. wydaje polecenie, np.: Rodzina trzyosobowa. Dzieci przysiadają przy wybranym kwiatku, tworząc trzyosobowe zespoły.

•• Zabawa ruchowa Kwiaty dla rodziców. Sylwety kwiatów wycięte z kolorowych kartek. Dzieci ustawiają się w dwóch rzędach po jednej stronie sali. Naprzeciwko, po drugiej stronie sali, na krześle siedzi mama lub tata – chętna dziewczynka lub chętny chłopiec. Dzieci kolejno podchodzą i wręczają kwiaty: kłaniają się i mówią: Proszę. Dziecko siedzące na krzesełku odpowiada: Dziękuję.

•• Zabawa ruchowa Ciasteczka dla taty. Dla każdego dziecka kolorowy krążek i klocek. Dzieci ustawiają się po jednej stronie sali. R. rozdaje kolorowe krążki i klocki. Dzieci ustawiają klocek na krążku. Przechodzą z jednej strony sali na drugą, starając się, aby klocek nie spadł – niosą ciasteczko dla taty.

1. Nasi rodzice – słuchanie opowiadania Ewy Stadtmüller Rodzicielska niespodzianka. Napisy: mama, tata.

R. zwraca uwagę dzieci, że słowa mama i tata składają się z dwóch tak samo brzmiących sylab. Dzieci dzielą rytmicznie słowa mama i tata (na sylaby, Dzieci 5-letnie - próbują na głoski ). R. pokazuje napisy mama, tata do globalnego odczytywania i zawiesza je na tablicy. Przypomnienie imion swoich rodziców.

•• Słuchanie opowiadania Ewy Stadtmüller Rodzicielska niespodzianka. Książka (s. 72–73) dla dziecka 4-letniego.

– Już niedługo Dzień Matki i Dzień Ojca – przypomniała pani. – Z tej okazji przygotujemy przedstawienie, wymalujemy laurki i zorganizujemy wspaniały festyn rodzinny. A to wcale nie koniec atrakcji. Rodzice także mają coś dla was – otóż niektórzy z nich odwiedzą nasze przedszkole i opowiedzą o swojej pracy.

– Może tata Bartka przyjedzie wozem strażackim... – rozmarzyli się chłopcy – albo tata Wojtka opowie, jak się walczy z przestępcami…

Żaden z nich nie zgadł, ponieważ pierwszym gościem był tata Ali – zawodowy treser psów. Przyszedł z labradorem o imieniu Bosman i zaraz zaprosił wszystkich na podwórko.

– Bosman już niedługo przystąpi do bardzo trudnego egzaminu na przewodnika osób niewidomych – opowiadał – czeka go naprawdę odpowiedzialna praca.

Bosman chyba to rozumiał, bo bezbłędnie wykonywał wszystkie polecenia swego pana. Dziewczynki miały nadzieję, że do przedszkola przyjdzie mama Emilki, która jest aktorką, i… nie zawiodły się. Nie tylko przyszła, ale jeszcze przyniosła ze sobą całą walizkę lalek teatralnych. Pokazywała, jak wkładać na rękę pacynkę, jak poruszać kukiełką, a jak – marionetką. Każdy, kto chciał, mógł sam spróbować.

Następnego dnia gościem Biedronek była pani dietetyczka, czyli mama Zuzi. Opowiadała, co trzeba jeść, żeby być silnym i zdrowym. Pochwaliła się, że zamieszcza w internecie przepisy na pyszne i kolorowe dania, od których wcale się nie tyje. Na koniec poczęstowała wszystkich znakomitymi chipsami z suszonych jabłek i owsianymi ciasteczkami.

– Ciekawe, kto nas odwiedzi dzisiaj? – zastanawiała się Ada, maszerując do przedszkola w kolejny poranek.

– A może to wy kogoś odwiedzicie? – powiedziała mama i uśmiechnęła się tajemniczo.

– Dzisiaj będzie trochę inaczej niż zwykle – oświadczyła pani, gdy wszyscy skończyli już jeść śniadanie. – Kolejny rodzic zaprosił nas do miejsca, w którym pracuje. Powiem tylko, że to całkiem niedaleko stąd.

Zaciekawione Biedronki ubrały się błyskawicznie.

– Może to piekarnia? – próbowała zgadnąć Oliwka.

– A może warsztat samochodowy? – zastanawiał się Wojtek.

Gdy skręcili w następną przecznicę, Ada aż klasnęła w ręce.

– Ośrodek zdrowia! – wykrzyknęła. – Tutaj pracuje moja mama! – I zagadka rozwiązana! – uśmiechnęła się pani.

Mama Ady, w białym lekarskim fartuchu, przywitała gości w holu i zaprosiła na małą wycieczkę po przychodni. Wszyscy mogli zobaczyć, gdzie się trzeba zarejestrować do specjalisty, w którym gabinecie odbywają się szczepienia ochronne, a w którym pobierana jest krew do badania. Kto chciał, mógł posłuchać bicia swego serca, zakładając lekarskie słuchawki zwane stetoskopem. I nie był to wcale koniec niespodzianek, bo oto w drzwiach gabinetu stomatologicznego stanęła… mama Zosi.

– Zapraszam do mnie – uśmiechnęła się serdecznie – postaram się przekonać was, że wizyta u dentysty to nic strasznego. Kto codziennie szczotkuje ząbki? Oczywiście zgłosili się wszyscy.

– A pokażecie mi, jak to robicie? – spytała mama Zosi, wyjmując z szuflady plastikową szczękę i szczoteczkę. Konrad wziął szczoteczkę i raz-dwa przejechał po zębach, w prawo i w lewo.

– Żeby wygarnąć wszystkie resztki jedzenia, trzeba szorować także z góry na dół, o tak – wyjaśniła pani doktor i zaprezentowała prawidłowy sposób czyszczenia zębów. Na koniec zaproponowała wszystkim mały przegląd. Ada trochę się bała dziwnego fotela dentystycznego, ale okazało się, że siedzi się na nim całkiem wygodnie. Mama Zosi zajrzała jej do buzi i oświadczyła, że tak zdrowych ząbków życzyłaby wszystkim swoim pacjentom.

„A może ja zostanę dentystką? – pomyślała Ada. – Tyle się dziś nauczyłam…”

•• Rozmowa na podstawie opowiadania i ilustracji w książce.

−− Kto odwiedził dzieci w grupie Ady?

−− Czym zajmują się wasi rodzice?

−− Czy byliście kiedyś w gabinecie dentystycznym?

−− Na czym polega praca dentysty?

R. kontynuuje rozmowę. Pyta dzieci, dlaczego rodzice są ważni w życiu dziecka. Dzieci wypowiadają się. R. podsumowuje wypowiedzi

•• Wprawki dramowe – Czym zajmują się rodzice? Obrazki przedstawiające kobietę i mężczyznę wykonujących wybrane czynności, np. czytanie książki, akcesoria z kącika kuchennego, kącika lalek. Dzieci losują obrazki. Przyglądają się sytuacji przedstawionej na obrazku i odgrywają scenkę. Mogą wykorzystać akcesoria np. z kącika kuchennego czy kącika lalek. Po występie R. odgaduje, co robi tata lub mama, np.: Mama czyta książkę, a następnie naśladuje tę czynność.

 2. Niespodzianka dla mamy i taty – zajęcia plastyczne.

•• Zabawa rozwijająca spostrzegawczość wzrokową oraz umiejętności językowe – Prezenty dla mamy i taty. Zdjęcia różnych przedmiotów wycięte z czasopism, np. torebki, parasolki, butów, portmonetki. R. rozkłada przed dziećmi różne zdjęcia wycięte z czasopism. Każde dziecko wybiera jedno z nich i nazywa przedstawiony na nim przedmiot. Następnie dzieci zastanawiają się, czy taki prezent ucieszyłby ich mamę czy tatę. Snują przypuszczenia, co ich mama lub tata najbardziej chcieliby otrzymać w prezencie. Uzasadniają swój wybór.

Następnie proponuję przejść do ćwiczeń rozwijających słuch fonematyczny dzieci: dzielenie nazw obrazków na sylaby poprzez rytmiczne wyklaskiwanie; dzieci 5-letnie: określanie na jaką głoskę rozpoczyna się dana nazwa, jaką kończy, wyszukiwanie odpowiednich liter spośród kartoników z literami; próby odgadywania jakie nazwy R. dzieli na głoski, próby dzielenia nazw na głoski z pomocą rodzica (przypominam, że tego rodzaju ćwiczenia należy wykonywać okazjonalnie ale systematycznie).

•• W związku z tym, że obecnie znajdujemy się w nietypowej sytuacji, tegoroczne upominki dla rodziców przygotujecie pod ich nadzorem. Proponuję do wykonania zgodnie z instrukcją następujących upominków:

Dzieci 4-letnie– Kwiatek – niespodzianka dla mamy i taty. Wyprawka plastyczna A+, karta nr 26, klej, nożyczki.

Dzieci 5-letnie –Piękne tulipany dla mamy i taty. Wyprawka plastyczna BB+, karta nr 14, trzy kwadratowe małe karteczki (dl. Boku 10cm) w wybranych kolorach, klej, nożyczki.

3. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 51 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4.

•• Zabawa „Pięć zmysłów”  https://www.youtube.com/watch?v=MnD7PFCTsVo

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Spacer ulicą miejscowości, w której mieszka dziecko. Obserwowanie zachowania rodziców z dziećmi. R. spaceruje z dziećmi w okolicach domu. Zwraca ich uwagę na wygląd i zachowanie dorosłych i dzieci. Dzieci dzielą się spostrzeżeniami. Wspólnie z R. zastanawiają się, jakimi członkami rodziny mogą być mijane osoby, np. pani z chłopcem to mama z synkiem.

Obserwowanie zmian zachodzących w środowisku przyrodniczym; (podejmowanie próby odpowiedzi na pytanie- Jakie zmysły wykorzystujemy podczas poznawania otoczenia?)

•• Zabawy swobodne z wykorzystaniem zabawek na przydomowym placu zabaw.

Ćwiczenie dodatkowe podpowie Wam jak ulepić różne zwierzątka z plasteliny (możecie je wykonać np. jako upominki dla rodziców na jutro) : https://mojedziecikreatywnie.pl/2015/08/jak-ulepic-zwierzatka-z-plasteliny-krok-po-korku/

Pozdrawiamy,

Wasze nauczycielki.

Wtorek- 26.05.2020r.

            W dniu dzisiejszym, tak uroczystym, jedynym takim w roku nie polecam żadnych zajęć dydaktycznych.

            Kochane Motylki, pamiętajcie, że to właśnie dzisiaj jest „DZIEŃ MATKI”- ŚWIĘTO WASZYCH MAM.  Proponuję Wam, bądźcie dzisiaj szczególnie grzeczne i dobre dla swoich rodziców, pomagajcie im w ich codziennych obowiązkach (oczywiście na miarę swoich możliwości i za ich zgodą!). Złóżcie mamie szczególne życzenia i obdarujcie rodziców przygotowanymi wczoraj upominkami.

Pamiętajcie, żeby mamie zaśpiewać piosenkę: - „Rysunek mamy”: https://www.youtube.com/watch?v=n14AtqPWlME  i wyrecytować wierszyk Mama i tata, którego nauczyliście się w poprzednim tygodniu.

Postarajcie się, aby ten dzień był pełen radości i uśmiechów w Waszych domach.

Wszystkim Mamom z okazji ich święta

Składamy najserdeczniejsze

Życzenia, dużo zdrowia, dużo radości i szczęścia,

Dumy ze swoich pociech

Oraz wielu powodów do uśmiechu

codziennie, nie tylko w tym wyjątkowym dniu.

                                                       Nauczycielki z przedszkola.

Pozdrawiam,

Wychowawczyni.

Środa- 27.05.2020r.

•• Na początek proponuję zabawę „Duży i mały skok”: https://www.youtube.com/watch?v=InxomdEHL8M

•• Zabawa słownikowo-obrazkowa – W czym pomagam rodzicom? Obrazki przedstawiające różne czynności wykonywane w domu np.: sprzątanie, gotowanie, prasowanie itp.

R. prosi dzieci, aby pomyślały o swojej mamie i swoim tacie, o tym, co robią ich rodzicew domu. Następnie R. rozkłada przygotowane obrazki. Dzieci wybierają jeden z nich i nazywają przedstawioną czynność, następnie naśladują tę czynność ruchem. Po kilu takich odsłonach, zabawę można zmienić w zagadki ruchowo-naśladowcze.

1. Co cieszy rodziców? – rozmowa inspirowana wierszem Krystyny Datkun-Czerniak Szczęście.

•• Wprowadzenie zagadką słuchową.

Nagranie śmiechu: dziecka i rodziców: https://www.youtube.com/watch?v=RP4abiHdQpc

R. prosi dzieci o rozwiązanie zagadek słuchowych. Pyta je, co usłyszały. Następnie dzieci mówią, kiedy one i ich rodzice się śmieją, co oznacza śmiech.

•• Wysłuchanie wiersza Krystyny Datkun-Czerniak Szczęście.

Szczęście to:

– uśmiech taty i mamy,

– spadające z drzew kasztany,

– zimne lody w gorący czas,

– udany rysunek,

– i gdy ktoś pochwali nas.

Szczęście to wszystko, co jest dokoła:

ludzie, drzewa, przedszkole i szkoła.

Szczęście mam – gdy nie jestem sam!

Szczęście, że jestem tu – na ziemi,

pomiędzy ludźmi bliskimi.

•• Rozmowa kierowana na podstawie wiersza.

−− Co to jest szczęście?

−− Co dla dziecka jest szczęściem?

−− Kto jest dla dziecka najbliższą osobą?

•• Zabawa rozwijająca umiejętność formułowania dłuższych wypowiedzi – Z czego ucieszy się mama, a z czego – tata? Piłka.

Dzieci wraz z R. siedzą na dywanie. R. rozpoczyna różne zdania, np. Mój tata bardzo lubi, kiedy… i turla piłkę do dziecka. Dziecko chwyta piłkę, powtarza początek zdania i kończy je zgodnie ze swoimi wyobrażeniami. Następnie turla piłkę z powrotem do R. R. kontynuuje zabawę. Pyta dzieci o ich mamy. Przykłady: −− Moja mama cieszy się, gdy jej pomagam.

•• Zabawa naśladowcza Pomagam mamie. Nagranie melodii do tańca. R. włącza nagranie muzyki. Dzieci wykonują dowolne improwizacje taneczne. Na przerwę w muzyce R. podaje nazwy czynności, które dzieci naśladują, np.: odkurzanie, wycieranie kurzu, zmywanie naczyń, podlewanie kwiatów.

2. Zestaw ćwiczeń ruchowych nr 18 - z dn. 19.05.2020r. tj. wtorek.

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s. 55 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 52 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4.

Utrwalmy jeszcze znajomość cyferek w zabawie z piosenką „1,2,3- cyferki”: https://www.youtube.com/watch?v=Qxaf_udSzng

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Obserwowanie chmur – rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej i wyobraźni. Dzieci doszukują się w wyglądzie chmur kształtów różnych istot i przedmiotów, wypowiadają się na temat swoich skojarzeń.

•• Rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej – Roztargniona mama. Damska torebka w jasnym kolorze, parasolka… R. chowa w sali damską torebkę. Opowiada o roztargnionej mamie, która położyła gdzieś torebkę i teraz nie może jej odnaleźć. Opisuje wygląd torebki. Zachęca dzieci do pomocy mamie w jej odszukaniu. Dzieci odszukują torebkę. R. kontynuuje zabawę, chowa inny przedmiot, np. parasolkę.

Dodatkowa propozycja na dziś to ćwiczenie pisania po wzorach do wydruku w linku: https://42782a41-75bc-420f-9f96-0f02c2277a29.filesusr.com/ugd/9440ef_68110738b03e498bbbe75f11c5fef3ff.pdf

Pozdrawiamy,

Hania H., Ania G. 

Czwartek- 28.05.2020r.

•• Dzisiejszy dzień proponuję zacząć od znanej Wam z przedszkola zabawy Boogie Woogie  https://czarnolas.edupage.org/text/?text=text/text20&subpage=14

•• Rozpoznawanie i nazywanie zawodów. Książeczki, czasopisma. Dzieci wyszukują w książeczkach i w czasopismach obrazki przedstawiające kobiety i mężczyzn przy pracy. R. zachęca dzieci do swobodnych wypowiedzi. Z pomocą R. rozpoznają one i nazywają wykonywane przez nich zawody.

1. Znamy te zawody – zajęcia matematyczne z wykorzystaniem obrazków, inspirowane wierszem Ireny Róży Salach Tata jest...

•• Wysłuchanie wiersza Ireny Róży Salach Tata jest…

Tata Olka jest kucharzem,

tata Ani – marynarzem,

tata Krysi dobrze piecze,

tata Tomka ludzi leczy,

tata Zosi trudy znosi,

tata Werki topi serki,

tata Kuby szelki gubi,

tata Iwony sprzedaje balony,

tata Marty lubi żarty.

A mój kochany tatulek,

tatulek kochany,

wcale nie może żyć

bez mojej miłej mamy.

•• Rozmowa na temat wysłuchanego wiersza.

−− Jakie zawody wykonywali ojcowie Olka, Ani i Iwony w wierszu?

−− Jaki zawód wykonuje tata Tomka, jeśli wiemy, że leczy ludzi?

−− Czy gubienie szelek to zawód?

−− Skoro tata Marty lubi żarty, to jaki zawód mógłby wykonywać?

R. kontynuuje rozmowę. Pyta dzieci, jakie jeszcze zawody wykonują ich rodzice. Dzieci wypowiadają się, w razie potrzeby R. precyzuje nazwy zawodów wykonywanych przez rodziców dzieci.

• Zabawa z obrazkami – Pomieszane zawody. Obrazki przedstawiające osoby wykonujące różne zawody: kucharz, marynarz, piekarz, lekarz, sprzedawca, komik (obrazki są rozcięte na pół).

R. rozkłada przed dziećmi rozcięte na pół obrazki przedstawiające osoby wykonujące różne zawody. Następnie łączy obrazki w niepoprawny sposób. Pyta dzieci, czy ten sposób ułożenia jest prawidłowy. Chętne dzieci wypowiadają się, a następnie odnajdują pasujące do siebie połówki i nazywają zawód, jaki wykonuje osoba na obrazku.

• Rozpoznawanie zawodu po przedmiotach – Do kogo to należy? Atrybuty różnych zawodów, np.: biały fartuch, drewniana łyżka, grzebień, zmiotka i szufelka itp.

R. pokazuje dzieciom zgromadzone przedmioty. Pyta dzieci, z jakimi zawodami kojarzą im się te przedmioty. Chętne dzieci wypowiadają się. Przykłady: grzebień – fryzjerka, drewniana łyżka – kucharz itp.

•• Zabawa ruchowa Poszukaj pary. Obrazki przedstawiające osoby w charakterystycznym ubiorze, wykonujące wybrane zawody, np.: nauczyciel, kucharz, lekarz, marynarz, piekarz, i obrazki ich atrybutów: odpowiednio – kreda, łyżka drewniana, stetoskop czapka marynarza, mąka, nagranie melodii do marszu.

Dzieci losują z rozsypanki obrazkowej obrazek przedstawiający atrybut lub osobę w charakterystycznym ubiorze wykonującą dany zawód, następnie kolejno unoszą obrazek i go nazywają. R. proponuje zabawę. Podczas muzyki dzieci spacerują po sali. Na przerwę w muzyce łączą się w zespoły – poszukają obrazków pasujących do ich obrazka. R. sprawdza poprawność wykonania zadania. Następnie dzieci wymieniają się obrazkami i zabawa się powtarza.

•• Zabawa podsumowująca – Prawda czy fałsz? Dla dziecka minki: smutna i wesoła.

Dzieci siedzą na dywanie. R. rozdaje im minki (smutne i wesołe) i mówi zdania dotyczące różnych zawodów. Dzieci podnoszą do góry minkę wesołą, jeśli zdanie jest prawdziwe, lub minkę smutną, jeśli zdanie jest fałszywe. Przykłady zdań:

Strażak gasi pożary.

Fryzjer sprzedaje w sklepie.

2. Portrety naszych rodziców.

•• Wprowadzenie. Oglądanie reprodukcji dzieł malarskich. Wybrane reprodukcje malarskie dzieł dowolnych artystów, przedstawiające portrety matki i ojca, np. Stanisława Wyspiańskiego Macierzyństwo i Portret Ojca, szary karton, zdjęcia ukazujące kobietę i mężczyznę.

R. prosi dzieci o zwrócenie uwagi na wygląd kobiety i mężczyzny i przypomnienie, co znaczy słowo portret. Dzieci, z pomocą R., wypowiadają się na temat przedstawionych reprodukcji. Opisują wygląd kobiety i mężczyzny.

•• Zabawa ruchowa W galerii portretów. Nagranie spokojnej melodii. Podczas muzyki dzieci spacerują po sali. Na pauzę zatrzymują się i wykonują dowolną pozę. R. przechodzi między dziećmi i podziwia ich twarze. Opisuje wygląd wybranego dziecka, zwracając uwagę na szczegóły, np. kolor i długość włosów poszczególnych dzieci, kolor oczu itp. Dzieci ponownie spacerują w rytm słyszanej melodii.

•• Część plastyczna.

Dla dziecka biała kartka z bloku technicznego, formatu A3, podzielona pionową kreską na pół, kredki i flamastry.

R. zaprasza dzieci do wykonania portretów swoich rodziców. Omawia sposób wykonania prac. Dzieci−− na jednej części kartki rysują według instrukcji portret mamy, −− na drugiej części kartki rysują portret taty. R. podpowiada dzieciom kolejne etapy rysowania portretu, np. najpierw okrągła głowa potem oczy, brwi, nos, usta, uszy, kolor włosów. Zadaje pytania pomocnicze, np. Czy twoja mama nosi okulary? Czy twój tata ma wąsy?

3. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 53 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4.

Ćwiczenie  „Rysujemy misia”:  https://www.youtube.com/watch?v=_mMoisb4t0o

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Zabawa ruchowa Tato, tato, ile kroków do domu? Dzieci stają na wyznaczonej linii. Naprzeciwko nich ustawia się R.– tata. Dzieci wołają: Tato, tato, ile kroków do domu? R. odwraca się i mówi, np.: Dwa kroki. Dzieci przemieszczają się w stronę taty, wykonując dwa kroki. Liczą głośno kroki. Zabawa kończy się, kiedy dzieci dojdą do R.. Dziecko, które dojdzie jako pierwsze (to które stawiało najdłuższe kroki), zostaje tatą (lub mamą – w przypadku dziewczynki).

•• Zabawa w kole, z piłką – Z czym się kojarzy? Piłka. Dzieci stają w kole. R. staje w środku i rzuca piłkę kolejno do każdego dziecka. Wypowiada nazwę dowolnego zawodu. Dziecko, które złapie piłkę, wymienia przedmiot kojarzący się mu z tym zawodem, np. kierowca – kierownica itp. W razie potrzeby R. pomaga – opisuje przedmioty.

W propozycji dodatkowej polecamy doskonalenie sprawności manualnych oraz umiejętności liczenia w zabawie wg pomysłu zawartego w linku:

https://mojedziecikreatywnie.pl/2017/06/nauka-przez-zabawe-czyli-nawlekanie-sekwencje-i-liczenie/

Pozdrawiamy,

Ania G. i Hania H.

Piątek- 29.05.2020r.

•• Rozmowa na temat obchodów Międzynarodowego Dnia Dziecka. Czasopisma, katalogi, dla dziecka nożyczki.

Dzieci wycinają z czasopism i katalogów kolorowe ilustracje przedstawiające dzieci różnych narodowości, w różnych sytuacjach. Prowadzą swobodne rozmowy na temat obrazków. Określają wygląd dzieci i ich emocje. Zastanawiają się, dlaczego dzieci bywają smutne i wesołe. Z pomocą R. wykonują gazetkę tematyczną.

R. pyta dzieci: −− Jak obchodzi się Dzień Dziecka w Polsce? −− Kogo i czym się obdarowuje w dniu tego święta?

Dzieci wypowiadają się. R. informuje dzieci o tym, że Dzień Dziecka jest pierwszego czerwca, wspólnie odszukują tę datę w kalendarzu, sprawdzają jaki to będzie dzień tygodnia, odliczają ile dni pozostało do święta.

•• Rozmowa na temat indywidualności dzieci. R. podkreśla, że nie można kogoś nie lubić za wygląd lub sposób zachowania, mówienia.

R. mówi:

−− Wszystkie dzieci lubią się bawić.

−− Wszystkie dzieci chcą mieć koleżanki i kolegów.

−− Wszystkie dzieci cieszą się, gdy jest im wesoło.

−− Wszystkie dzieci płaczą, gdy jest im smutno.

•• Słuchanie piosenki   Jesteśmy dziećmi      https://www.youtube.com/watch?v=7K3_mSb1zRQ

1. Czy jesteś z Afryki,
Czy też z Ameryki,
Nie jest ważne gdzie mieszkamy,
Bo jesteśmy tacy sami.

ref. Jesteśmy dziećmi! Chcemy miłości!
Jesteśmy dziećmi! Chcemy radości!
Chcemy by często tulono nas
I żeby miło płynął nam czas.

2. Czy mówisz po polsku,
Czy też po japońsku,
Wszyscy dobrze rozumiemy,
Czego tak naprawdę chcemy.

ref. Jesteśmy dziećmi! Chcemy miłości!
Jesteśmy dziećmi! Chcemy radości!
Chcemy by często tulono nas
I żeby miło płynął nam czas.

N. zadaje pytania dotyczące zawartych w piosence treści np:

−− O kim opowiada nasza piosenka?

−− Gdzie mieszkają dzieci, októrych była mowa w piosence? 

−− Czego pragną dzieci na całym świecie?

1. Wykonanie pracy plastycznej Dzieci z całego świata.

•• Oglądanie zdjęć przedstawiających dzieci z różnych kontynentów. Zdjęcia dzieci z różnych kontynentów.

Dzieci oglądają zdjęcia, wymieniają różnice między przedstawionymi na nich dziećmi (kolor skóry, kształt oczu itd.).

•• Zabawa uwrażliwiająca zmysł dotyku – Badamy swoją twarz. Dziecko za pomocą dotyku bada kształt swojej głowy, wypukłość nosa, uszu i policzków, ułożenie brwi itp.

R. pyta:

−− Jaki kształt ma głowa?

−− Jakie są wasze włosy? (Proste, kręcone, miękkie…).

−− Wymieńcie części twarzy.

−− Popatrzcie na kolegę (w tej sytuacji, może na brata, siostrę czy rodzica). Czy jest taki sam jak wy? Czy ma taki sam kolor oczu i włosów?

•• Zapoznanie ze sposobem wykonania pracy plastycznej Dzieci z całego świata. Dla dziecka: kartka z narysowanymi kołami (o średnicy 15 cm), kwadraty (o boku długości 20 cm), wycięte z szarego papieru pakowego, klej, nożyczki, kredki.

• Wycinanie kół.

• Rysowanie na kołach oczu, nosa, ust (kształt jest uzależniony od koloru koła).

• Przyklejanie kół na kwadracie z szarego papieru.

• Dorysowywanie włosów w taki sposób, aby zarysować kredkami linię łączącą koło z papierem.

• Wycinanie narysowanej głowy.

•• Wykonanie prac przez dzieci.

•• Układanie na kartonie kompozycji z głów, tworzącej zbiorowy portret dzieci.

Karton formatu A3, klej. R. wspólnie z dziećmi układa na kartonie narysowane i wycięte głowy, a następnie dzieci je przyklejają. Na kartonie powinny się znaleźć głowy w różnych kolorach (białe, czarne, żółte).

2. Zestaw ćwiczeń ruchowych nr 18 - z dn. 19.05.2020r. tj. wtorek.

3. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 54 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4.

•• Ćwiczenia: oddechowe, artykulacyjne i słuchowe, na podstawie wiersza Ewy Małgorzaty

Skorek Dni tygodnia.

Jakie nazwy dni

tygodnia znamy?

Czy wszystkie nazwy

dni pamiętamy?

Jeśli ktoś lubi

takie zadania,

niech się zabiera

do wyliczania.

Powietrza dużo

buzią nabiera

i na wydechu

niech dni wymienia:

− poniedziałek, wtorek, środa, czwartek, piątek, sobota, niedziela.*

Jeśli za trudne

było zadanie,

ćwicz dalej z nami

to wyliczanie.

− Poniedziałek, wtorek, środa, czwartek,

piątek, sobota, niedziela.*

W miejscach oznaczonych * dzieci powtarzają za R. – na jednym wydechu – nazwy dni tygodnia.

Dodatkowo proponuję zabawę z kubkami po jogurtach „Dni tygodnia”    https://www.youtube.com/watch?v=LdSMpl8lsWE

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Ćwiczenia ruchowe – naśladowanie chodzenia po różnym podłożu i w różnych warunkach. Dzieci stoją w rozsypce. Naśladują chodzenie, np.

−− po piasku,

−− po kamieniach,

−− gdy wieje mocny wiatr,

−− przez rwący strumyk,

−− po głębokim śniegu…

•• Zabawy wg pomysłów dzieci na przydomowym placu zabaw.

Miłego weekendu,

Wychowawczyni.

Witamy Was kochane dzieci mamy nadzieję, że macie się dobrze. 

Propozycje zajęć na tydzień od 18.05.2020r. do 22.05.2020r.

Poniedziałek- 18.05.2020r.

•• Ćwiczenia artykulacyjne w zabawie Dziadek fajną farmę miał https://www.youtube.com/watch?v=30nw6AtuGiQ

•• Oglądanie przez dzieci zdjęć rodziców z ich dzieciństwa. Zdjęcia rodziców dzieci z ich dzieciństwa.

Porównywanie zdjęć z wyglądem dzieci danych rodziców.

•• Oglądanie kalendarza. Zwracanie uwagi na Dzień Matki i Dzień Ojca. Kalendarz.

Dzieci rozmawiają z R. na temat znaczenia słowa święto. R. wyjaśnia dzieciom, że 26 maja obchodzimy Dzień Matki, a 23 czerwca – Dzień Ojca. Pyta dzieci, dlaczego rodzice mają swoje święto. Chętne dzieci wypowiadają się na ten temat.

•• Zabawa Czy znamy imię mamy i taty?

Dzieci podają imiona rodziców, dzielą je na sylaby. Określają pierwsze i ostatnie głoski w ich imionach.

•• Słuchanie piosenki (z propozycji p. K. Kubiak) https://www.youtube.com/watch?v=n14AtqPWlME

„Rysunek mamy”

1. Uśmiech, oczy, złote włosy…

Mamę łatwo narysować!

Żeby jej nie było smutno,

Muszę mamie kogoś dodać!

Ref.: Mama z lodami

Mama z kanapą,

Lecz najpiękniejsza

jest mama z tatą! X2

2. Może dorysować słonia?

Grubą książkę dać pod drzewem?

Albo piłkę lub skakankę?

Trudna sprawa, sama nie wiem!

Ref.: Mama z lodami…

3. Klipsy, szpilki, bluzka biała

Narysuję mamę marzeń

Żeby mama się nie bała

Muszę ją postawić w parze!

Ref.: Mama z lodami…

•• Ćwiczenia poranne – zestaw nr 36- do wykorzystania na cały tydzień.

• Zabawa orientacyjno-porządkowa Wysoko – nisko. Tamburyn. Dzieci biegają po sali przy akompaniamencie tamburynu. Podczas przerwy w grze, na hasło Wysoko! stają na palcach, wyciągają w górę ręce i klaszczą nad głową; hasło Nisko! jest sygnałem do wykonania przysiadu i uderzenia rękami o podłogę.

• Ćwiczenie dużych grup mięśniowych Myjemy z tatą samochód. Dzieci naśladują mycie samochodu i spłukiwanie go wodą z wiadra.

• Ćwiczenie wyprostne Rodzic zmęczony i rodzic wypoczęty. Dzieci siedzą skrzyżnie, ręce trzymają na kolanach. Na hasło Rodzic zmęczony wykonują luźny skłon tułowia w przód. Na hasło Rodzic wypoczęty – prostują tułów, głowę trzymają prosto.

• Podskoki Froterujemy z mamą podłogę. Dzieci rytmicznie, naprzemiennie wykonują wykroki nogami w przód.

• Ćwiczenie równowagi Obrazek dla mamy i taty. Dzieci stoją na jednej nodze, a drugą rysują w powietrzu dowolny obrazek. Rysują na przemian prawą i lewą nogą.

• Ćwiczenie ożywiające Rodzinna wycieczka rowerowa. Dzieci biegają w różnych kierunkach z wysokim unoszeniem kolan i naprzemiennym uginaniem i prostowaniem rąk w łokciach.

• Ćwiczenie uspokajające Mama i tata. Dzieci maszerują po obwodzie koła z rytmicznym wytupywaniem i powtarzaniem rymowanki Mama i tata kochają nas, na słowo nas zatrzymują się i klaszczą w dłonie; Mama i tata mają dla nas czas – na słowo czas zatrzymują się i klaszczą w dłonie.

1. Nauka wiersza Jadwigi Koczanowskiej Mama i tata.

•• Zabawa Moja mama jest…, a mój tata jest… Kartony z napisami Mama jest…; Tata jest…, flamaster.

Dzieci kończą zdania (poszukiwanie jak największej liczby określeń przymiotnikowych), R. zapisuje określenia wokół napisów: Mama jest…; Tata jest… Wspólnie odczytują napisy (zwrócenie uwagi na podobieństwa i różnice w określeniach mamy i taty).

•• Słuchanie wiersza.

Mama i Tata to świat nasz cały,

ciepły, bezpieczny, barwny, wspaniały,

to dobre, czułe, pomocne ręce

i kochające najmocniej serce.

To są wyprawy do kraju baśni,

wakacje w górach, nad morzem, na wsi,

loty huśtawką, prawie do słońca

oraz cierpliwość co nie ma końca.

Kochana Mamo, Kochany Tato

dzisiaj dziękować chcemy Wam za to,

że nas kochacie, że o nas dbacie

i wszystkie psoty nam wybaczacie.

•• Rozmowa na temat wiersza.

−− Kim dla dzieci jest mama i tata?

−− Za co dzieci dziękują rodzicom?

•• Kończenie zdań rozpoczętych przez R.

−− Moi rodzice są kochani, bo…

−− Pomagam rodzicom w…

−− Lubię być w domu, bo…

−− Z tatą najchętniej robię…

−− Z mamą najchętniej robię…

•• Aktywne słuchanie wiersza.

R. recytuje wiersz, a dzieci dopowiadają końcowe słowa wersów.

Mama i Tata to świat nasz… (cały),

ciepły, bezpieczny, barwny… (wspaniały),

to dobre, czułe, pomocne… (ręce)

i kochające najmocniej… (serce).

To są wyprawy do kraju… (baśni),

wakacje w górach, nad morzem, na… (wsi),

loty huśtawką, prawie do… (słońca)

oraz cierpliwość co nie ma… (końca).

Kochana Mamo, Kochany… (Tato)

dzisiaj dziękować chcemy Wam… (za to),

że nas kochacie, że o nas… (dbacie)

i wszystkie psoty nam… (wybaczacie).

•• Nauka wiersza fragmentami, metodą ze słuchu.

•• Zabawa muzyczno-ruchowa Układamy serduszko. Nagranie piosenki „Rysunek mamy”, dla dziecka: kolorowy sznurek (o długości 50–70cm).

Dzieci przy nagraniu piosenki poruszają się tanecznym krokiem po sali. W rękach trzymają kolorowe sznurki. Podczas przerwy w grze układają z nich na podłodze sylwetę serduszka. Powrót muzyki jest sygnałem do tanecznego poruszania się po sali (w pozostałe dni R. może tak modyfikować ćwiczenie, by dzieci układały inne wzory).

2. Wykonanie miseczki na łakocie.

•• Oglądanie różnego rodzaju miseczek. Różne miseczki. Oglądanie ozdób na miseczkach. Zwracanie uwagi na różne materiały, z jakich są wykonane. Próby określenia, co można w danych miseczkach przechowywać.

•• Ćwiczenie twórcze O co mogłaby poprosić miseczka, gdyby umiała mówić? Dzieci próbują udzielić odpowiedzi na to pytanie.

•• Zapoznanie ze sposobem wykonania prac. Olej, lakier w aerozolu, dla dziecka: plastikowy pojemnik, gazety, klajster, farby.

• Dzieci z pomocą R. nacierają plastikowy pojemnik odwrócony do góry dnem z zewnątrz olejem. Następnie drą gazety na średniej wielkości kawałki, którymi za pomocą klajstru oklejają pojemnik. Muszą zwrócić uwagę na zespolenie jego dna z bocznymi ściankami. Oklejony pojemnik stawiają w cieple, by wysechł.

• Po upływie mniej więcej doby R. wraz z dziećmi oddziela pojemniki od gazet ostrożnymi, okrężnymi ruchami i pozostawia do wyschnięcia także wewnątrz.

• Gdy klajster zupełnie wyschnie, dzieci palcami pokrywają miseczkę farbą. Po jej wyschnięciu spryskują miseczkę przezroczystym lakierem w aerozolu. Praca będzie prezentem dla rodziców.

3. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 44,45 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4.

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Zabawy swobodne w ogrodzie przydomowym. Proponuję rozglądanie się w tym tygodniu za gładkimi kamykami (o średnicy ok. 5- 10 cm, w liczbie ok. 10 szt.). Podpowiem w najbliższy piątek jak można wykorzystać zgromadzoną kolekcję.

•• Zabawa Pomocnicy – rozwijająca reakcję na ustalone sygnały. Obręcz, bębenek. Na środku sali leży obręcz, w której dziecko przedstawia czynności wykonywane przez tatę. W rytmie bębenka dzieci maszerują w określonym kierunku sali. Podczas przerwy w grze zatrzymują się i stają w obręczy. Naśladują wymyślone ruchy, obrazujące czynności wykonywane przez tatę:

− przybijanie gwoździ,

− czytanie książki,

− prowadzenie samochodu,

− niesienie zakupów.

Propozycja dodatkowa na dziś- ćwiczenia grafomotoryczne, które znajdziecie w linku: 

http://przedszkole8.mielec.pl/wp-content/uploads/2019/01/szlaczki-gr-IV-stycze%C5%84-1.pdf

Pozdrawiamy,

Hania H. i Ania G.

Wtorek- 19.05.2020r.

•• Na dobry początek dnia proponuję zabawę "Prawa lewa":  https://www.youtube.com/watch?v=mO03jLcA2XM

••  Utrwalanie piosenki Rysunek mamy.

•• Gimnastyka z tatą – rozwijanie sprawności ruchowej przy muzyce. Małe obręcze dla każdego dziecka, tamburyn.

R. zwraca się do dzieci:                                      Dzieci:

Razem z tatą idziemy do parku.                     maszerują w rytmie tamburynu za R. między obręczami.

Teraz lekka rozgrzewka!                                  przeskakują z nogi na nogę,

– szybkie uderzenia w instrument                   następnie biegają między obręczami.

Uwaga, przeszkody!                                          Wskakują do środka obręczy.

– Mocne uderzenia w tamburyn,

Pada deszcz, chowamy się pod daszek!       unoszą najbliżej leżącą obręcz w górę, stoją chwilę w bezruchu.

Przestało padać, biegniemy dalej!                   ponowny bieg za R.

– dźwięki instrumentu w rytmie ósemek,

Uwaga, drzewo!                                                     bieg drobnymi krokami dookoła obręczy.

Odpoczywamy.                                                     Zajmują miejsca w najbliższej leżącej obręczy.

– mocne uderzenie w tamburyn,

Wracamy do domu.                                              maszerują w rytmie tamburynu za R. między obręczami.

1. Ćwiczenia w porównywaniu wzrostu.

•• Mierzenie wzrostu dzieci. Miarka. R. mierzy wysokość ciała dzieci za pomocą miarki zawieszonej na ścianie, zapisuje wzrost przy imieniu dziecka. Potem określa czy dziecko, uważa za wysokie (średnia wysokość 6-latka-  dla dziewczynek wynosi 120 cm, a dla chłopców – 122 cm).

•• Zabawa ruchowa Kto jest wyższy? Kto jest niższy? Tamburyn (do zabawy proponuję zaprosić domowników!)

Dzieci poruszają się po sali przy dźwiękach tamburynu. Na przerwę w grze dobierają się parami i porównują swój wzrost. Dźwięki tamburynu zapraszają do ponownego poruszania się po sali. Potem dzieci oceniają, kto w parze był wyższy, a kto niższy.

•• Karta pracy, cz. 4, s. 47. Kolorowanie ubrań tej osoby z pary, która jest wyższa. Naklejanie zdjęć odpowiedniego kwiatu.

•• Zabawa ruchowo-naśladowcza Jak nasi rodzice. Dzieci poruszają się po sali w rytm tamburynu. Na hasło Jak mama naśladują czynności wykonywane przez mamę. Na hasło Jak tata – czynności wykonywane przez tatę.

 2. Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 18 metodą Rudolfa Labana.

Nagranie muzyki marszowej/dowolny instrument perkusyjny, dla dziecka: paski kolorowej bibuły.

•• Zgodnie z muzyką – dzieci maszerują po obwodzie koła na palcach, gdy nagranie muzyki jest głośne, a w przysiadzie, gdy nagranie muzyki jest ciche. W czasie marszu R. rozdaje dzieciom złożone paski bibuły.

•• Tańczące bibułki – przy nagraniu dowolnej muzyki dzieci swobodnie tańczą i poruszają paskami bibułki trzymanymi najpierw w prawej, a potem w lewej ręce. Podczas przerwy w grze przykucają i układają z bibułki dowolne kształty na podłodze.

•• Po kole – na podłodze układają koła z bibułki i skaczą dookoła nich obunóż, w jedną i w drugąstronę.

•• Powitania bibułką – dotykają bibułką różnych części ciała wymienianych przez prowadzącego.

•• Jak najwyżej – wyrzucają bibułkę do góry, obserwują jej opadanie, i łapią ją tuż nad podłogą.

•• Sprytne palce – chwytają palcami stopy bibułkę leżącą na podłodze i podają ją sobie do rąk.

•• Rysujemy ósemkę – dzieci przekładają bibułkę z ręki do ręki na kształt ósemki pomiędzy rozstawionymi nogami.

•• Lustro – jedno z dzieci z pary jest lustrem, które odbija ruchy partnera, naśladując je.

•• Wiatr i wiaterek – dzieci dmuchają na paski bibuły z większym i z mniejszym natężeniem.

•• Latające owady – zgniatają bibułkę w kulkę, rzucają przed siebie i podążają jej śladem. Na koniec wrzucają kulkę do obręczy, którą przygotował prowadzący.

•• Marsz z muzyką – rytmicznie maszerują dookoła sali przy nagraniu marszowej melodii. Podczas przerwy w grze przykucają i wyskakują w górę.

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s. 53 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 46,47 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4.

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Zabawa Lustro.

Dzieci dobierają się parami i stają naprzeciwko siebie (ewentualnie w parze z dzieckiem może być rodzic). Jedno dziecko wykonuje dowolne ruchy, drugie je naśladuje. Po chwili następuje zmiana ról.

•• Zabawa ruchowa z elementem równowagi Podwieczorek dla rodziców. Krążki, kubeczki jednorazowe. Dzieci poruszają się po wyznaczonym obszarze ogrodu. Każde trzyma w ręce krążek z jednorazowym kubeczkiem. Dzieci, którym kubeczek się przewróci albo spadnie, odchodzą na bok. Wygrywa to dziecko, które będzie się poruszało z kubeczkiem jak najdłużej.

Dodatkowo polecam zabawę z wykorzystaniem „Ziemniaczanych pieczątek”: https://mojedziecikreatywnie.pl/2014/06/ziemniaczane-pieczatki/

Pozdrawiam,

Wasza wychowawczyni.

Środa- 20.05.2020r.

•• Zabawa ruchowa Jadą goście. Bębenek. Przy dźwiękach bębenka dzieci maszerują parami po obwodzie koła. Podczas przerwy w muzyce zatrzymują się, zwracają buziami do siebie i powtarzają wyliczankę, ilustrując ją ruchem (partnerem może być prowadzący):

                                            Dzieci:

Mamo! Mamo!                             klaszczą w swoje ręce,

Co, co, co?                                  klaszczą w ręce partnera,

Goście jadą.                               klaszczą w swoje ręce,

No to co?                                    klaszczą w ręce partnera,

Dzień dobry, dzień dobry.     podają sobie ręce na powitanie,

Cmok, cmok, cmok.               naśladują przesyłanie całusków, ze zwrotem głowy

                                                    na prawo, na lewo i na wprost.

Tato! Tato!                                 Gesty takie same jak wyżej.

Co, co, co?

Goście odjeżdżają..

No to co?

Do widzenia, do widzenia.

Cmok, cmok, cmok.

•• Recytacja wiersza Jadwigi Koczanowskiej Mama i tata.

•• Układanie zdrobnień do słów: mama, tata:  mama – mamusia, mamuśka, mamunia… tata – tatuś, tatusiek, tatunio…

1. Zabawy przy piosence Kocham Ciebie tato.

•• Ćwiczenia ruchowe przy akompaniamencie instrumentu. Marsz, skoki obunóż, przeskoki z nogi na nogę, krok dostawny w wyznaczonych przez R. kierunkach.

•• Zabawa Powtórz za mną – rozwijająca reakcję na przerwę w muzyce. Nagranie piosenki Kocham Ciebie tato:  https://www.youtube.com/watch?v=nm8hEaDMfSk

1. O jak ja się cieszę. 
kiedy już od rana. 
weźmie mnie mój tato. 
na swoje kolana.. 
ref: Czy to jesień zima,
wiosna albo lato, 
- bardzo Ciebie,
kocham tato.. 
2. Dużo od tatusia. 
ja się znowu dowiem. 
i jak on ciekawie. 
wszystko mi opowie.

Dzieci maszerują w dowolnych kierunkach sali, przy nagraniu muzyki. Podczas przerwy w muzyce R. recytuje wybrany przez siebie dwutaktowy fragment piosenki, zachowując jej rytm. Dzieci: − powtarzają go; − następnie powtarzają go, łącząc z określonym przez R. ruchem, np.  Dzieci: wykonują obrót wokół siebie; miarowo klaszczą; cztery razy tupią; krzyżują ręce na piersiach, kołyszą się w lewą, a potem – w prawą stronę.

•• Utrwalanie tekstu i melodii piosenki Kocham Ciebie tato – rozwijanie koordynacji wzrokowo-słuchowej. Nagranie piosenki Kocham Ciebie tato, cztery kartoniki w różnych kolorach. R. umieszcza na tablicy kartoniki w dowolnych kolorach: jeden z kropką- do śpiewania szeptem, drugi pusty- do śpiewania normalnym głosem. R. wskazuje kartoniki na tablicy, dzieci śpiewają piosenkę, szeptem lub głośno, w zależności od wskazanego kartonika.

•• Zabawa Głośno – cicho – rozwijająca reakcję na zmiany dynamiczne. Tamburyn. Dzieci maszerują po okręgu koła, śpiewając a cappella piosenkę Kocham Ciebie tato  . Na mocne uderzenie w tamburyn – zatrzymują się, przechodzą do przysiadu. Gdy R. opuszcza rękę trzymającą instrument i delikatnie nim potrząsa, dzieci przechodzą do przysiadu i recytują szeptem tekst: Czy to jesień, zima, wiosna albo lato. Następnie R. unosi rękę trzymającą instrument coraz wyżej i gra coraz głośniej – dzieci przechodzą do pozycji stojącej i głośno recytują tekst:- bardzo ciebie kocham tato .

•• Ćwiczenia oddechowe Ja i mój tata. Nagranie piosenki Kocham Ciebie tato bębenek. Dzieci maszerują po okręgu koła w rytmie piosenki Kocham Ciebie tato. Na przerwę w muzyce zatrzymują się, nabierają powietrza nosem, następnie, wypuszczając powietrze, równocześnie wypowiadają słowa: tato, tato, tato. Gdy podczas przerwy w muzyce R. uderzy dwa razy w bębenek, zatrzymują się, miarowo klaszczą i wypowiadają zdanie: Sto lat, sto lat niech żyje nam!

2. Laurka dla mamy i taty – ćwiczenia plastyczne.

•• Słuchanie wiersza Stanisława Grabowskiego Nie jesteś sam.

Mama biega po pokojach

ze ścierką,

z odkurzaczem,

z froterką.

Tata biega po pokojach

z fajką,

z książką

z pomysłami.

A ja siedzę szczęśliwa

w pokoju, gdzie lalka Rozalka,

zeszyty do pierwszej klasy,

atlasy…

Gdy w domu –

tatuś i mama,

nie jestem sama.

•• Rozmowa na temat wiersza.

−− Co robi mama?

−− Co robi tata?

−− Gdzie jest dziewczynka?

−− Dlaczego jest szczęśliwa?

•• Wypowiadanie fragmentami tekstu wiersza z radością – najpierw cicho, a później coraz głośniej.

Gdy w domu – tatuś i mama, nie jestem sama.

•• Zapoznanie ze sposobem wykonania pracy.

Dla dziecka 4-letniego: kartka z bloku technicznego złożona na pół, gotowe elementy wycięte z kolorowego papieru do ułożenia bukietu, klej.

Dla dziecka 5-letniego: wyprawka, karta 24, klej, nożyczki, kartka z bloku technicznego w jasnym kolorze formatu A4, naklejki.

• Składanie kartki z bloku technicznego na pół, tak aby powstała laurka.

• Wycinanie z karty gotowych elementów.

• Składanie gotowych elementów i naklejanie ich na kartce według instrukcji, tak aby kwiaty znalazły się w wazonie.

• Dziecko 5-letnie odczytuje z R. lub samodzielnie napis: Kwiaty dla Mamy i Taty. Przykleja go na pierwszej stronie laurki.

3. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 48 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4.

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Zabawa ruchowo-naśladowcza Tata pracuje. Tamburyn. Dzieci poruszają się po ogrodzie w rytm tamburynu. Podczas przerwy w grze naśladują wykonywanie prac, o których mówi R. Np. Tata pisze na komputerze; Tata trzepie dywan; Tata myje samochód; Tata gra na skrzypcach itp.

•• Zabawy swobodne na urządzeniach ogrodowych, w piaskownicy.

Polecamy  dodatkowo kilka pomysłów zabaw rozwijających małą motorykę dziecka: https://www.youtube.com/watch?v=J3WqxZfgxvw

Pozdrawiamy,

Ania G. i Hania H.

Czwartek- 21.05.2020r.

•• Na dobry początek dnia proponuję trochę ćwiczeń na utrzymanie równowagi:  https://www.youtube.com/watch?v=ozI7YcVASgo

•• Śpiewanie piosenki Kocham Ciebie tato w połączeniu z efektami akustycznymi.  Drewniane łyżki, reklamówki, balon wypełniony kaszą, plastikowe butelki, metalowa łyżeczka, metalowy kubek, pokrywka.

Zwrotka I

Dzieci grają w rytmie ćwierćnut:

takty 1–2 uderzanie dłońmi o podłogę,

takty 3–4 uderzanie drewnianą łyżką o drewnianą łyżkę,

takty 6–7 gniecenie reklamówek,

takty 8–9 potrząsanie balonem wypełnionym garścią kaszy.

Refren:

takty 9–10 uderzanie plastikową butelką o butelkę,

takty 11–12 delikatne uderzanie łyżeczką w metalowy kubek,

takty 13–14 uderzanie drewnianą łyżką o pokrywkę,

takty 15–16 uderzanie dowolnymi/wszystkimi dziwnymi instrumentami razem.

Zwrotka II i refren tak samo jak powyżej.

•• Wycinanie serc (ok. 15cm- jedno duże, kilka małych)  z czerwonego papieru. Czerwony papier, nożyczki dla  dziecka.

1. Wokół mamy i taty – ćwiczenia i zabawy.

•• Układanie zdań o rodzicach. Dla dziecka: kartonowe czerwone serca (ok. 15 cm), mazaki. Dzieci układają zdania o mamie, tacie lub o obojgu rodzicach. R. zapisuje wybrane zdania na kartonowych czerwonych sercach.

•• Liczenie słów w wybranych zdaniach. Serca ze zdaniami. R. odczytuje wybrane zdania z serc, a dzieci liczą w nich słowa i podają ich liczbę. Np.:

Mama to mój największy skarb. (5)

Niech tata żyje sto lat! (5)

Życzę mamie i tacie, aby byli zdrowi, szczęśliwi. (8)

Mamo, tato kocham was. (4)

•• Dzielenie na sylaby lub głoski nazw obrazków przedstawiających prezenty dla rodziców. Obrazki przedmiotów, roślin, koszyk. Dzieci losują obrazki z koszyka. Dzielą ich nazwy na sylaby (5-latki) lub próbują dzielić na głoski (proste 3-4 głoskowe nazwy). Przykładowe obrazki: róża, czekolada, tort, kot, obrazek, wazon, kawa, korale, irys, gerbera, pudełko…

•• Podawanie rymów do słów: mama, tata. Mama – rama, gama, tama, dama, lama… Tata – wata, data, chata, łata, mata…

•• Nauka rymowanki dla mamy i jej wersji dla taty. Dla każdego dziecka: duża sylweta serca, małe czerwone serduszka. Dzieci powtarzają tekst rymowanki fragmentami za R.

Mamo, mamo –                               Tato, tato –

co ci dam?                                       co ci dam?

To serduszko, które mam.              To serduszko, które mam.

A w serduszku miłość jest.              A w serduszku miłość jest.

Mamo, mamo – kocham Cię!          Tato, tato – kocham Cię!

Dzieci, recytując rymowankę zapełniają sylwetę serca małymi czerwonymi serduszkami.

•• Zabawa orientacyjno-porządkowa Czerwone – zielone. Krążki: czerwony i zielony. Dzieci biegają swobodnie po sali. Gdy R. podniesie do góry krążek, zależnie od pokazanego koloru wykonują ustaloną uprzednio czynność (na każdy kolor inną). Np. widząc czerwony krążek, wykonują skłon, zielony – stają na jednej nodze, Gdy R. opuści krążek, dzieci przestają wykonywać ćwiczenia i znów biegają po sali.

2. Obrazek z konwaliami dla taty i mamy wykonany techniką kirigami z koła.

•• Burza mózgów na temat Jak przekazać rodzicom wiadomość, nie używając słów?

R. podaje wiadomości, a dzieci je prezentują, nie używając słów. Np.

Przytul mnie, bo jestem smutny.

Pobaw się ze mną.

Kocham cię mamo, kocham cię tato.

•• Rozwiązanie zagadki o konwalii.

Dobrze ją znamy z prześlicznej woni,

kwitnie dzwonkami, ale nie dzwoni (konwalia).

•• Oglądanie i wąchanie bukiecika konwalii ogrodowych (lub leśnych). Bukiecik konwalii. Dzieci oglądają konwalie, wąchają je.

•• Rozmowa na temat konwalii.

−− Jak wygląda roślina?

−− Ile dzwonków jest na jednej łodyżce?

−− Gdzie rosną konwalie?

−− Czy można je zrywać?

Konwalia majowa jest rośliną leczniczą i ozdobną, nie jest już rośliną chronioną. Występuje często w lasach niemal całej Polski, ale można ją również hodować. Jej głównym walorem są niewielkie kwiaty o charakterystycznym zapachu i dzwonkowatym kształcie.

•• Zapoznanie ze sposobem wykonania prac. Dla dziecka: kolorowy kartonik (nie zielony) o wymiarach 15–20 cm, białe i zielone kartki, na których narysowane są koła: na białej osiem kół o wymiarze 3 cm, na zielonej –dwa koła o wymiarach 2 cm, klej, nożyczki.

• Wycinanie kół. Złożenie wszystkich kół na połowę.

• Zagięcie zakładki za zielonym kole, odgięcie jej i odcięcie.

• Przesuniecie warstw koła.

• Sklejanie po dwa białe koła, tak aby powstały dzwoneczki.

• Naklejanie na kartonik liścia (lub 2 liści) konwalii.

• Wycięcie z zielonego papieru prostokąta (łodygi) i naklejenie go tak, aby łodyga wsunięta była w liść.

• Naklejenie na łodygę dzwoneczków kwiatów.

•• Wręczenie prac rodzicom.

3. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 49„Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4.

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Poszukiwania skarbu ukrytego w ogrodzie. Zabawki z placu zabaw (skakanki, piłki), mapa przygotowana przez R. R. chowa w ogrodzie przydomowym zabawki. Dzieci dostają plan dotarcia do skarbu. Na planie drzewa zaznaczone są kołem, każdy krok – kreską, skarb – X w kole. Dzieci poruszają się według planu, głośno licząc kroki i określając kierunki swojej trasy.

•• Zabawy swobodne na urządzeniach ogrodowych.

Dodatkowo proponujemy zabawę z „rysowanym wierszykiem”, którą znajdziecie w linku: https://www.youtube.com/watch?v=kZ9yZ72-3vw

Pozdrawiamy,

Wasze nauczycielki.

Piątek- 22.05.2020r.

•• Rozmowa na temat słowa serce. Wycięty z czerwonego kartonu kształt ludzkiego serca.

R. pokazuje dzieciom serduszko wycięte z czerwonego kartonu i pyta:

−− Z czym kojarzy się wam ten kształt?

−− Czym jest serce?

Serce jest mięśniem wielkości pięści. Jego szersza część skierowana jest ku górze, węższa ku dołowi. Dzięki sercu w naszym ciele może krążyć krew.

−− Do czego ludziom potrzebne jest serce?

−− Czy tylko ludzie mają serca?

−− Czy znacie jakieś przysłowia o sercu?

Np.:

Co w sercu to na języku.

Czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal.

Serce nie sługa, nie zna co to pany.

•• Śpiewanie piosenki Kocham Ciebie tato. Nagranie piosenki:  https://www.youtube.com/watch?v=nm8hEaDMfSk

Dzieci powtarzają za R. fragmenty tekstu, mówiąc, a potem śpiewając.

•• Zabawa ruchowo-naśladowcza Pokaż, jak pracuje tata. Tamburyn. Dzieci poruszają się po sali w rytmie wystukiwanym przez N. na tamburynie. Podczas przerwy w grze zatrzymują się i naśladują czynności, o których mówi R. Np. Tata pisze na komputerze; gotuje zupę; odkurza dywan; obiera ziemniaki…

1. Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Festyn.

•• Rozmowa na temat festynu.

−− Co to jest festyn?

−− Z jakiej okazji organizuje się festyn?

•• Słuchanie opowiadania. Książka (s. 78–81) dla dziecka 5-letniego.

Na rodzinny festyn do przedszkola Ady przyszło wiele rodzin, między innymi mama i tata Ady oraz Olek. „Święto rodziców” okazało się dobrym pomysłem i okazją do wspólnej zabawy. Całe przedszkole było udekorowane obrazkami namalowanymi przez dzieci oraz kwiatami. W ogródku postawiono dodatkowe ławki, leżaki i miękkie pufy do siedzenia. Dzieci wymyśliły wiele śmiesznych konkurencji, w których brali udział dorośli. Zaczęło się od zagadek, potem były zawody w podrzucaniu piłki głową, co okazało się ulubionym zajęciem niektórych tatusiów. Przedszkolaki zorganizowały pokaz puszczania baniek mydlanych, które wirowały w powietrzu, mieniąc się wszystkimi kolorami tęczy. Najwięcej śmiechu wywołała ogromna bańka, która osiadła na nosie jednego z rodziców – minęło sporo czasu, zanim pękła! Tata Ady i Olka wygrał konkurs w skakaniu na jednej nodze dookoła karuzeli i chociaż w trakcie spadł mu lewy but, nie poddawał się do końca.

– Brawo! – krzyczała Ada.

– Tato! Tato! – dopingował Olek.

Następnie odbył się konkurs drużynowy z udziałem dorosłych i dzieci. Liczyły się zręczność i refleks. Każdy rodzic otrzymał plastikową butelkę, a zadaniem dzieci było jak najszybsze napełnienie jej wodą i zakręcenie. Ach, ile było przy tym radości! Wszyscy się nawzajem pooblewali, jakby to był śmigus-dyngus. Na szczęście pogoda była wspaniała i słońce szybko wysuszyło zmoczone ubrania. Mama Ady i Olka zajęła pierwsze miejsce w konkursie nadmuchiwania balonów. W ciągu minuty nadmuchała aż trzy i nawet zdążyła je zawiązać na supeł. Nagle rozległo się potężne trrrach! To jeden z balonów pękł i wystraszył siedzące na dachu gołębie.

– Myślałem, że wystrzeliłaś z armaty! – zażartował tata.

– To dlatego, że kiedyś grałam na trąbce i mam silne płuca – wyjaśniła mama.

Później odbył się konkurs na rodzinne śpiewanie piosenek. Och! Nie każdy potrafi śpiewać. Niektórzy bardzo fałszowali, ale zupełnie się tym nie przejmowali. Przecież wcale nie trzeba być najlepszym we wszystkim. Najważniejsze to umieć się śmiać nawet z samego siebie.

Jednak najwięcej radości wywołały wyścigi z surowym jajkiem trzymanym na łyżce. Dorośli starali się zachować równowagę w czasie biegu, a dzieci piszczały z emocji! Bum! Jajko już leżało na ziemi. Bach! Drugie jajko wylądowało na bucie jednego z ojców.

– Cały trawnik zamienił się w jajecznicę! – zachichotał Olek.

– To są jajka sadzone – stwierdziła Ada.

Zwycięzcy w różnych konkurencjach otrzymali nagrody zrobione przez dzieci: papierowe sowy z przyklejonymi ruchomymi oczami, świeczki ozdobione suszonymi kwiatkami lub muszelkami, kamienie pomalowane jak biedronki i zakładki do książek.

Każdy, kto zgłodniał, mógł się poczęstować pysznym ciastem i owocami, ale najsmaczniejsze okazały się owsiane ciasteczka, które przedszkolaki upiekły razem z paniami kucharkami. 

Na zakończenie rodzinnego festynu dzieci przygotowały część artystyczną, a Ada wyrecytowała wierszyk:

Gdy na Księżyc się wybiorę,

to spakuję do walizki

moją mamę oraz tatę,

bo nie mogę zabrać wszystkich.

Z mamą będę liczyć gwiazdy

i rysować złote słońce,

z tatą zrobię prawo jazdy

na talerze latające.

Na Księżycu dom postawię

i dla mamy kwiat w ogrodzie,

tacie gwiezdną dam golarkę,

by się mógł ogolić co dzień.

Więc, gdy lecieć chcesz w nieznane,

zabierz tatę oraz mamę!

Ada otrzymała wielkie brawa, a potem rozpoczęła się loteria. W losowaniu nagrody głównej wzięli udział wszyscy zaproszeni goście. Każdy chciał wygrać, ale przecież to niemożliwe, żeby wygrali wszyscy. Dzieci trzymały kciuki i czekały, aż pani dyrektor odczyta zwycięski numer.

– Wygrywa los z numerem 1865!

– Hura! To nasz! – krzyknął uradowany Olek.

– Mamy szczęście! – pisnęła Ada.

Nagrodą główną były bilety do teatru dla całej rodziny. Pozostali uczestnicy wylosowali nagrody pocieszenia w postaci książek.

– Trzeba to uczcić! – zaproponowała mama.

– Tylko nie każcie mi już dzisiaj skakać na jednej nodze! – zaśmiał się tata.

Tego dnia Ada i Olek byli bardzo dumni ze swoich rodziców. Chociaż są dorośli, mają wspaniałe poczucie humoru i można się z nimi świetnie bawić.

•• Rozmowa na temat opowiadania.

−− Z jakiej okazji odbywał się festyn w przedszkolu Ady?

−− Kto z rodziny Ady przybył na festyn?

−− Jaki konkurs wygrał tata Olka i Ady?

−− Na czym polegał konkurs drużynowy – dorośli z dziećmi?

−− W jakim konkursie mama Olka i Ady zajęła pierwsze miejsce?

−− Jakie inne konkursy odbyły się jeszcze podczas festynu?

−− Jakie nagrody przygotowały dzieci?

−− Czym częstowali się goście?

−− O kim Ada recytowała wiersz?

−− Czym zakończył się festyn?

•• Czytanie tekstu w książce. Książka (s. 78–81) dla dziecka 5-letniego. Słuchanie tekstu odczytanego przez R. Odpowiadanie na pytania.

Dodatkowe ćwiczenia z tekstem: dzieci np. wskazują podaną literę, odczytują wskazaną przez rodzica literę, próbują odczytać proste wyrazy z pomocą rodzica itp…

•• Ćwiczenia oddechowe.  Dla każdego dziecka: balony, wstążeczka. R. nawiązuje do opowiadania i proponuje dzieciom konkurs w nadmuchiwanie balonów – kto zrobi to szybciej? R. pomaga w zawiązywaniu kokardek.

2. Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 18 metodą Rudofa Labana (z dn. 19.05.2020r. tj. wtorek).

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s. 54 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 50 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4.

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Spacer w pobliżu domu – obserwowanie zmian zachodzących w przyrodzie.

•• Zabawa Zmienne nastroje. Piłka. Dzieci siedzą na trawie w kręgu. R. umawia się z nimi, że gdy podrzuci piłkę do góry, to wtedy głośno się śmieją, a jeśli trzyma piłkę w górze – milkną, a do ich ust przyklejony jest uśmiech. Gdy piłka dotyka ziemi, dzieci stają się bardzo poważne, kiedy R. chowa piłkę za siebie, pokazują, że są przestraszone, kiedy ukryje swą twarz za piłką – że są senne. Po kilkukrotnym powtórzeniu zabawy ten z uczestników, który się pomyli odchodzi na chwilę na bok.

Dodatkowo zachęcam do wykonania dla rodziców - lub z rodzicami „Kamiennych opowieści”. (Tworzenie rozmaitych obrazów za pomocą pisaków lub farb na kamieniach niezwykle oddziałuje na dziecięcą wyobraźnię i czasem powstają niezwykłe ilustracje. Wykorzystywanie innych materiałów do twórczości niż tylko kartka to zawsze dobry pomysł): https://mojedziecikreatywnie.pl/2015/08/kamienne-opowiesci/

Pozdrawiam,

Hanna H.

 

Witamy Was kochane dzieci i Was drodzy rodzice w nowym tygodniu nauki na odległość.

Oto propozycje zajęć na dni od 11.05.2020r. do 15.05.2020r.

11.05. 2020r.-poniedziałek

•• Rozpoznawanie i nazywanie roślin i zwierząt – mieszkańców łąki. Książki o tematyce przyrodniczej, przedstawiające rośliny i zwierzęta – mieszkańców łąki.

Dzieci oglądają książki o tematyce przyrodniczej. Rozpoznają i nazywają znane im rośliny i zwierzęta zamieszkujące łąkę. R. zapoznaje z nazwami tych, które są dzieciom nieznane. Przekazuje podstawowe informacje na ich temat. Następnie wskazuje kolejno obrazki, pyta o nazwę rośliny lub zwierzęcia i prosi o opisanie jej/jego wyglądu.

•• Słuchanie piosenki „Wiosna na łące”.

https://www.youtube.com/watch?v=814z9Tpphkw

I. Dziś na łąkę przyszła Wiosna

w kwiecistej sukience,

budzi maki i stokrotki,

jaskry i kaczeńce.

Ref.: Ptaki trele wyśpiewują,

świeci ciepłe słońce,

w rosie kąpią się biedronki.

Wiosna już na łące!

II. Świerszcz zielone stroi skrzypce,

da dziś pierwszy koncert.

Tańczą pszczoły i motyle,

żabki i chrabąszcze.

Ref.: Ptaki…

III. Tak się wszyscy cieszą wiosną,

tańczą i śpiewają,

nawet krecik wyszedł z norki,

z myszką pląsa żwawo.

Ref.: Ptaki…

• Rozmowa na temat tekstu piosenki. R. pyta:

−− Kto przybył na łąkę?

−− Co zaczęło się dziać na łące, kiedy przyszła wiosna?

−− Co to znaczy, że świerszcz stroi skrzypce?

−− Wymień mieszkańców łąki, o których jest mowa w piosence.

• Nauka refrenu na zasadzie echa muzycznego.

•• Ćwiczenia poranne – zestaw nr 35- do wykorzystania na cały tydzień.

Tamburyn.

• Zabawa orientacyjno-porządkowa Owady na łące. Dzieci poruszają się w różnych kierunkach sali na palcach, naśladując głosem ciche brzęczenie. Na dźwięk tamburynu przykucają – owady odpoczywają na kwiatach. Na dwa dźwięki tamburynu ponownie poruszają się po sali.

• Ćwiczenie dużych grup mięśniowych Bukiety kwiatów. Dzieci spacerują po łące, co pewien czas schylają się i zrywają kwiatek. Na hasło: Bukiety kwiatów zatrzymują się i podnoszą do góry raz prawą, raz lewą rękę. Prezentują swój bukiet.

• Zabawa ruchowa z elementem równowagi Bocian chodzi po wysokiej trawie. Dzieci chodzą po sali, wysoko unosząc kolana. Po kilku krokach zatrzymują się, stają na jednej nodze, drugą mają opartą o kolano nogi, na której stoją. Poruszają złączonymi przed sobą rękami wyobrażającymi dziób bociana i powtarzają słowa: Kle, kle, kle, żabki mi się chce.

• Zabawa ruchowa z elementem skoków Ostrożne żabki. Dzieci-żabki poruszają się, skacząc w przysiadzie. Hasło Nie ma bociana jest sygnałem, że niebezpieczeństwa nie ma, żabki mogą skakać dalej.

• Zabawa bieżna Próbujemy złapać motyla. Dzieci biegają w różnych kierunkach. Na hasło Hop! wyskakują w górę z klaśnięciem nad głową.

• Maszerują po obwodzie koła we wspięciu na palcach – wysoko, a potem w przysiadzie – nisko.

1. Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby Zabawa w chowanego.

•• Przedstawienie bohaterów opowiadania: żaby, biedronki, konika polnego, motyla cytrynka.

•• Podział nazw bohaterów opowiadania na sylaby.

•• Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby Zabawa w chowanego. Książka (s. 74–77) dla dziecka 5-letniego.

Za lasem płynie strumyk, za strumykiem rozpościera się łąka, na łące rosną zielona trawa i stokrotki o biało-żółtych kwiatach. I jeszcze wiele innych kolorowych kwiatów i zielonych roślin.

Pewnego dnia biedronka, żabka, konik polny i motyl cytrynek bawili się na łące w chowanego.

– Jeden, dwa, trzy... – mała biedroneczka odliczyła do dziesięciu i rozejrzała się dookoła. – Zaraz was znajdę – zawołała, pewna siebie. Po chwili wykrzyknęła radośnie: – Widzę cię, żabko! Siedzisz pod liściem mlecza! Biedronka sfrunęła na liść i zajrzała pod spód. Coś takiego! Żabki tam nie było. Wszędzie tylko zielone źdźbła trawy i liście roślin łąkowych tak samo zielone jak żabka.

„To nie ten liść” – pomyślała i przeniosła się na sąsiedni, a potem na kolejny.

O! Coś zielonego mignęło jej przed oczami! Biedronka rozpostarła małe skrzydełka. – Mam cię, koniku polny! Siedzisz między koniczynkami! Widzę cię! Zaraz będziesz zaklepany – ucieszyła się z odkrycia.

– I hop! – biedroneczka usiadła na listku koniczyny.

„Znowu nic?” – nie mogła się nadziwić, że pośród zieleni nie ma nawet śladu konika polnego.

– Zdawało mi się – westchnęła, jednak już po chwili uśmiechnęła się szeroko. „Cytrynka na pewno znajdę. Jest większy od konika polnego i ruchliwszy od żabki” – pomyślała.

Wzbiła się w górę, żeby objąć wzrokiem całą łąkę. Żółty kolor przyciągnął jej uwagę.

– Jest! Widzę cię, motylku!

Już po chwili siedziała na płatku stokrotki. Jednak to był tylko kwiat, a dookoła – tysiące podobnych. Czy któryś z nich był motylem cytrynkiem? Z pewnością nie.

– Żabka, konik polny i motylek poszli sobie, a mnie zostawili – powiedziała rozczarowana biedronka. Zrobiło się jej bardzo przykro, że przyjaciele tak z nią postąpili.

– Mylisz się, biedroneczko – odezwał się mądry ślimak. – Twoi przyjaciele wciąż są na łące.

Trudno znaleźć zieloną żabkę i zielonego konika polnego pośród zielonej trawy. Niełatwo też wypatrzyć żółtego motyla, gdy łąka żółci się od kwiatów. Tak jednak powinno być. Barwa chroni twoich przyjaciół przed niebezpieczeństwem. Ci, którzy na nich polują, mają wielki kłopot z odróżnieniem motyla od kwiatka albo konika polnego czy żabki od zielonych liści.

– To prawda – z zieleni wyskoczyli roześmiani przyjaciele biedronki: żabka i konik polny.

– Najprawdziwsza prawda – potwierdził motylek cytrynek i wyfrunął z kępy żółtych jaskrów.

– Nie przejmuj się, biedroneczko, że nas nie znalazłaś. Teraz ja będę szukał. Ukryj się dobrze. Żabka i konik polny też.

Biedronka ucieszyła się z takiej zamiany. Ale gdzie znaleźć kryjówkę? Dookoła tyle zieleni.

Czerwona biedronka w czarne kropki będzie widoczna z daleka.

Szczęśliwie brzegiem rzeki szła uśmiechnięta od ucha do ucha Ada. Usiadła na skraju łąki, żeby odpocząć. Miała na sobie czerwone spodenki w czarne kropeczki.

Biedroneczka aż wstrzymała oddech z zachwytu. – Lecę – powiedziała sobie. Skrzydełka, choć małe, poniosły ją na skraj łąki. Usiadła leciutko na pięknych spodniach dziewczynki i... znikła.

A może wciąż tam siedzi. Jak myślicie?

•• Rozmowa na temat opowiadania. R. pyta:

−− W co bawili się: żabka, konik polny, biedronka i motylek cytrynek?

−− Dlaczego biedronka nie mogła odnaleźć przyjaciół?

−− Co to jest barwa ochronna?

Ubarwienie ochronne czy maskujące polega na upodobnieniu się barwą ciała do środowiska życia danego zwierzęcia. Ubarwienie ochronne jest rozpowszechnione wśród zwierząt, takich jak niedźwiedź polarny, pasikonik, rzekotka drzewna.

•• Ćwiczenia z tekstem. Książka (s. 74–77) dla dziecka 5-letniego.

Dzieci słuchają tekstu czytanego przez R. Dzieci np. wskazują podaną literę, odczytują wskazaną przez rodzica literę, próbują odczytać proste wyrazy z pomocą rodzica itp…

•• Zabawa ruchowa Żabie zabawy.

Na hasło Żabki skaczą, dzieci naśladują żabie skoki. Na hasło Żabki pływają, wykonują siad klęczny, chowają głowę w ramionach, pochylają się do przodu.

2. Zabawy przy piosence Wiosna na łące.

•• Ćwiczenia rozwijające aparat ruchu w rytmie akompaniamentu na dowolnym instrumencie.

Dzieci maszerują po okręgu koła, biegają na palcach, przeskakują z nogi na nogę, wykonują skoki obunóż; podczas przerwy w muzyce: robią skok w przód, dwa kroki w tył; skok w przód, skok w tył, obrót wokół siebie.

•• Zabawa z piosenką Wiosna na łące.

Nagranie piosenki: https://www.youtube.com/watch?v=814z9Tpphkw

• Nauka zwrotek na zasadzie echa muzycznego.

•• Zabawa ruchowa orientacyjno-porządkowa Wiosenna pogoda.

Dzieci spacerują po sali. Na hasło Burza zatrzymują się, klaszcząc nad głową i równocześnie mówiąc: bum, bum, bum. Ponownie spacerują, na hasło Lekki wiatr – dzieci podskakują z nogi na nogę. Ponowny marsz, na hasło Słońce – unoszą ręce w górę, poruszają nimi w nadgarstkach.

•• Zabawa pobudzająco-hamująca Wiosenne zagadki.

Obrazek wiosenny majowej łąki, kastaniety.

Dzieci swobodnie maszerują w dowolnych kierunkach w rytmie kastanietów. Podczas przerwy w grze R. prezentuje dzieciom zagadkę o tematyce wiosennej. Po jej rozwiązaniu dzieci ponownie maszerują.

•• Rozwiązywanie zagadek Bożeny Formy Mieszkańcy łąki.

Wiosną i latem się pojawia,

kiedy ranek nastaje

jej kropelki są na kwiatkach,

listkach i na trawie. (rosa)

Na niebie jej barwy

pięknie się mienią,

jak most ogromny

łączy niebo z ziemią. (tęcza)

Błyszczący na jej plecach

płaszczyk czerwony,

czarnymi kropkami

pięknie ozdobiony. (biedronka)

Rozciąga policzki

jak woreczki małe.

Zimowe zapasy

przenosi w nich całe.

Na czas mroźnej zimy,

gromadzi je w norze.

Ma miłe futerko,

znacie go może? (chomik)

Ma barwne skrzydła,

fruwa nad łąką

i bardzo lubi,

gdy świeci słonko. (motyl)

Jak się ten owad nazywa?

Przez cały dzień pracuje.

Na plecach nosi ciężary,

kopiec wielki buduje. (mrówka)

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s. 48,49 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 36- 38 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4;  karta pracy s. 71 „Nowe przygody Olka i Ady B”- przygotowanie do czytania, pisania i liczenia.

Zabawy na świeżym powietrzu

Dodatkowo polecam  do wykorzystania ciekawe techniki plastyczne do wykonania wiosennego drzewa, które teraz często widujemy również na obrzeżach łąk: https://www.youtube.com/watch?v=EVXFOWgq0MQ

Pozdrawiamy,

Hania H. i Ania G.

12.-5.2020r.-wtorek

•• Ćwiczenia w liczeniu Liczymy żabki. Bębenek, szarfy niebieskie lub zielone sylwety żab, klocki, (kartoniki z liczbami dla dzieci 5-letnich).

R. układa przed dziećmi szarfy niebieskie lub zielone – symbolizujące stawy. Dzieci wkładają do nich taką liczbę sylwet żab, która odpowiada liczbie uderzeń R. w bębenek. Przeliczają sylwety żab w poszczególnych stawach; układają pod nimi odpowiednią liczbę klocków (lub kartoniki z liczbami- dzieci 5-letnie) – równą liczbie żab w stawie.

•• Opowieść ruchowa przy muzyce – rozwijanie zdolności prawidłowego operowania oddechem.

Nagranie muzyki o pogodnym charakterze (według wyboru R.).

R. zwraca się do dzieci:

− Nastała wiosna. Dzisiaj wybierzemy się na łąkę.

Dzieci spacerują za R. w określonym kierunku w rytmie nagrania muzyki o pogodnym charakterze.

Podczas przerwy w muzyce R. mówi:

− Jak tutaj pięknie! Tyle kwiatów i miękka, świeża trawa!

Dzieci nabierają powietrza nosem, wydychają ustami na samogłosce – ooo! i sylabie aaaach!

Ponownie maszerują w rytmie nagrania muzycznego. Podczas przerwy w muzyce R. kontynuuje:

− Czy czujecie, jak pachną kwiaty i kwitnące krzewy?

Dzieci zatrzymują się, nabierają powietrza nosem, a wypuszczają ustami, naśladując wąchanie kwiatów. Następnie udają kichnięcie.

Ponownie maszerują. R. mówi:

− Pora odpocząć. Kładziemy się na trawie i powoli oddychamy.

Dzieci wykonują wdech nosem, wydech ustami, następnie wdech ustami i wydech ustami.

− Zasypiamy, słuchamy wiosennej muzyki.

W tle słychać cichą muzykę. Dzieci miarowo oddychają, z dłońmi ułożonymi na przeponie.

− Zaczyna powiewać wiatr. Szumi trawa. Wiatr wieje coraz mocniej.

Dzieci przechodzą do pozycji stojącej. Nabierają powietrza nosem i wypuszczają je, równocześnie wypełniając powietrzem policzki.

1. Ćwiczenia gimnastyczne- zestaw z dn. 05.05.2020r.

2. Wokół owadów.

•• Improwizacje taneczne z wykorzystaniem utworu Lot trzmiela. Nagranie utworu Lot trzmiela (Nikołaja Rimskiego- Korsakowa).

https://www.youtube.com/watch?v=ucrKUO9FVfY

R. włącza nagranie utworu. Dzieci wykonują własne improwizacje taneczne.

••Zabawa rozwijająca koncentrację uwagi oraz umiejętność określania, kto należy do rodziny owadów: Owad czy nie?

Obrazki zwierząt, w tym owadów, np. motyl, ćma, mucha, biedronka, mrówka, konik polny, pszczoła, osa, szerszeń, bąk, komar, chrabąszcz, żuk, ważka, napis owady.

R. układa na dywanie odwrócone obrazki zwierząt. Dzieci odkrywają kolejne obrazki, nazywają zwierzęta na nich przedstawione, i jeśli jest to owad, układają obrazek pod napisem owady, np. motyl, ćma, mucha, biedronka, mrówka, konik polny, pszczoła, osa, szerszeń, bąk, komar, chrabąszcz, żuk, ważka.  Dzieci spacerują po sali. R. wypowiada nazwy różnych zwierząt. Jeśli będzie to nazwa owada, dzieci zatrzymują się w miejscu.

Dzieci siedzą R. wypowiada różne nazwy – jeśli pojawi się nazwa owada, dzieci klaszczą w ręce; jeśli pojawi się nazwa innego zwierzęcia, nie klaszczą.

   Dzieci 4-letnie: Rumianki- praca plastyczna- Wyprawka plastyczna, karta nr 25, klej, biała i żółta bibuła; wykonanie zgodnie z instrukcją.

   Dzieci 5-letnie: Majowa łąka – praca plastyczna- Wyprawka plastyczna, karta nr 23; wykonanie zgodnie z instrukcją.

•• Ćwiczenia w określaniu wartości logicznej zdań. Dla dziecka np.: szyfonowa chustka.

Dzieci dostają szyfonowe chustki. R. wypowiada zdania. Jeżeli dzieci uznają, że zdanie jest prawdziwe, poruszają chustkami nad głowami. Jeżeli sądzą, że nie jest prawdziwe – siedzą bez ruchu.

Czy to prawda, czy to fałsz? Gdy odgadniesz, sygnał dasz.

−− Konik polny w wodzie gra.

−− Żaba dwie głowy ma.

−− Biedroneczki są w kropeczki.

−− Motyle mają ciepłe czapeczki.

−− Stokrotka jest czerwona.

−− Ważka jest większa niż wrona…

3. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 39 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4.

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Zabawa z elementem dramy Jestem… Obrazki przedstawiające mieszkańców łąki (motyla, pszczołę, bociana, żabę, konika polnego).

Dziecko (a następnie R.) losuje obrazek przedstawiający mieszkańca łąki (motyla, pszczołę, bociana, żabę, konika polnego). Za pomocą ruchów i głosu przedstawia go, nie pokazując obrazka. R. odgaduje (a następnie dziecko), jakie zwierzę przedstawia obrazek. Zabawę proponuję kontynuować kilkakrotnie. 

Dodatkowo proponuję ćwiczenie grafomotoryczne „Biedronki”, które znajdziecie w linku: https://42782a41-75bc-420f-9f96-0f02c2277a29.filesusr.com/ugd/9440ef_6ce3549f0b5d4fc2a8449074c4d8bd0c.pdf

Pozdrawiam,

Wasza wychowawczyni.

13.05.2020r.-środa

•• Zabawa Na wiosennej łące.

Dzieci wspólnie z R. próbują naśladować ruchy zwierząt i roślin żyjących na wiosennej łące (np. stokrotki – stanie ze złączonymi nogami, prosto, z głową wyciągniętą do góry, z rozłożonymi rękami…). Potem wszyscy razem przedstawiają wiosenną łąkę, wcielając się w wybrane zwierzęta i rośliny.

•• Zabawa rytmiczno-artykulacyjna z wykorzystaniem wiersza Teresy Fiutowskiej Żabie łapki.

Dziecko w parze z rodzicem, stają naprzeciwko siebie i powtarzają tekst, ilustrując go ruchem.

                                                             Dzieci- rodzic:

Dwie zielone małe żabki,

tak nad stawem grają w łapki:

jedną łapką                                       podnoszą prawą rękę ugiętą w łokciu,

klap, klap, klap.                                uderzają o prawą dłoń partnera,

Drugą łapką                                      podnoszą lewą rękę ugiętą w łokciu,

klap, klap, klap.                                uderzają o lewą dłoń partnera,

Potem dwiema                                 podnoszą obie ręce ugięte w łokciach,

klap, klap, klap.                                uderzają w obie dłonie partnera,

Ty, bocianie                                       przykucają i grożą bocianowi, poruszając

nas nie łap!                                        wskazującym palcem.

 

•• Dzieci 5-letnie: Kolorowanka Łąka w maju. Dla dziecka 5-letniego „Wyprawka plastyczna”: karta L, kredki.

Ćwiczenie słuchu fonematycznego- wprowadzenie  do analizy i syntezy kolejnych słów (podział na sylaby, wybrzmiewanie pierwszej głoski, ostatniej, wybrzmiewanie kolejnych głosek w słowach) np.: maj, mak, maki, osa, motyl, żaba itp.  

1. Życie na łące – zajęcia matematyczne z elementami ćwiczeń ortofonicznych.

•• Utrwalenie liczenia w zakresie 5- dzieci 4-letnie; w zakresie 10- dzieci 5-letnie . Naśladowanie odgłosów owadów.

 Kartoniki z narysowanymi na nich kwiatami (od 3 do 5 dla dzieci 4-letnich; do 10- dla dzieci 5-letnich).

R. ustala z dziećmi, jakie odgłosy wydają zwierzęta: pszczoły – bzzz, koniki polne – cyk, żaby – rech. Dzieci naprzemiennie z R. losują kartonik liczą, ile kwiatków jest na kartoniku. Wynik pokazują na palcach, następnie naśladują głosy zwierząt tyle razy jaką liczbę kwiatów wylosowały.  Na koniec zabawy R. prosi dzieci o wspólny koncert i zachęca je do głośnego wydawania dźwięków.

•• Grupowanie sylwet kwiatów według koloru lub kształtu.

Sylwety kwiatów wycięte z papieru kolorowego: po pięć czerwonych maków, żółtych złocieni, białej koniczyny, fioletowej koniczyny, białych stokrotek, trzy obręcze, zielona krepina lub zielona tkanina.

R. układa zieloną krepinę – łąkę. Umieszcza na łące sylwety kwiatów – rozmieszcza je w sposób dowolny. Zastanawia się, czy łąka nie wyglądałaby ładniej, gdyby kwiaty rosły na niej w bardziej uporządkowany sposób. Pyta dzieci, jak można to zrobić. (Jeśli dzieci nie będą wiedziały, R. podpowiada, jakie kryterium zastosować). Dzieci układają sylwety kwiatów na łące według kolorów, a potem według kształtów. Przyglądają się łące. Zastanawiają się, kiedy łąka jest ładniejsza: wtedy, gdy kwiaty rosną w dowolny sposób, czy wtedy, gdy są uporządkowane według koloru lub kształtu. Uzasadniają swoją opinię.

•• Układanie z kół sylwety biedronki. Rysowanie na sylwecie odpowiedniej liczby kropek.

Dla każdego dziecka: dwa czerwone koła (na skrzydła biedronki), jedno małe czarne koło (na głowę biedronki) i jedno większe czarne koło, na które naklejone będą skrzydła biedronki, czarna kredka, klej.

R. wręcza dziecku dwa czerwone koła i dwa czarne koła – większe i mniejsze. Przed dzieckiem układa czarną kredkę. Większe czerwone koła dzieci składają na pół. Układają i naklejają je na większym czarnym kole tak, aby utworzyły skrzydła biedronki. Małe, czarne kółko (głowę biedronki) doklejają od spodu do większego czarnego koła. R. pyta, czego brakuje biedronkom. Klaszcze w dłonie dwa razy. Dzieci rysują na czerwonych skrzydłach dwie kropki. Następnie dzieci liczą, ile kropek ma biedronka. R. klaszcze trzy razy, a dzieci dorysowują kropki na skrzydłach. Wynik każdego liczenia pokazują na palcach. Przekładają sylwety biedronek z kartki na krepinę – zieloną łąkę.

Dzieci 5-letnie:Zabawy z sześcianem.

•• Przypomnienie cech kwadratu. R. mówi:

−− Nakreślcie w powietrzu kształt kwadratu.

−− Jakie są boki kwadratu?

•• Zapoznanie z sześcianem. Kilka sześcianów różniących się wielkością.

R. prezentuje dzieciom kilka sześcianów różniących się wielkością. Nazywa figury. Dzieci je oglądają. Liczą ściany. Określają ich kształt – kwadrat. Układają figury według wzrastającej wielkości, a potem – według malejącej.

•• Zabawy z sześcianem – kostką. Duża kostka z krążkami (lub liczbami).

R. pokazuje dużą kostkę z krążkami (lub liczbami). Dzieci rzucają kostką i wykonują tyle czynności podanych przez R., ile oczek (lub jaką liczbę) wyrzucono na kostce. Czynności: podskoki, skłony, przysiady, okrzyki…

−− Dzieci rzucają kostką i podają liczbę większą (lub mniejszą) o jeden w stosunku do liczby oczek wyrzuconych na kostce.

Na zakończenie dzieci przypominają, kształt jakiej bryły ma kostka.

2. Zajęcia umuzykalniające przy piosence Wiosna na łące.

•• Ćwiczenie oddechowe.

Dla każdego dziecka: szablon żabki, słomka; szablon jeziora z kartonu, nagranie piosenki Wiosna na łące, dwustronna taśma klejąca.

Dzieci zajmują miejsca przy stolikach. Na środku każdego stolika znajduje się staw wycięty z brystolu, przyklejony do niego taśmą dwustronną. Każde dziecko ma przed sobą wycięte z zielonego papieru szablony żabek. Stara się je przenieść do stawu za pomocą słomki.

•• Ćwiczenie artykulacyjne – Kto mieszka na łące. Sylwety dla R.: żabki, bociana, skowronka, świerszcza.

Dzieci swobodnie maszerują w rytmie bębenka, w dowolnych kierunkach. Na dźwięk tamburynu zatrzymują się. R. unosi wybraną przez siebie sylwetę. Dzieci naśladują dźwięki wydawane przez zwierzęta przedstawione na sylwecie.

•• Wiosna na łące – utrwalanie melodii i tekstu piosenki. Marakas, nagranie piosenki Wiosna na łące

 https://www.youtube.com/watch?v=814z9Tpphkw

Dzieci swobodnie maszerują w rytmie marakasu w określonym kierunku. Podczas przerwy w grze na marakasie dzieci zatrzymują się i dobierają w pary z R., który  rozpoczyna śpiew piosenki. Dzieci wykonują uproszczone kroki walczyka: krok do siebie, krok od siebie. Kiedy usłyszą refren, zatrzymują się i śpiewają go razem z R.

•• Ćwiczenie rozwijające słuch – Czyj to głos?

Dzieci siadają R. przypomina charakterystyczne odgłosy mieszkańców łąki. Następnie dziecko naśladuje głos dowolnie wybranego zwierzątka mieszkającego na łące (pszczoły, ptaka, żaby, bociana) R. odgaduje jego nazwę. R. kontynuuje zabawę  na zmianę z  dzieckiem.

•• Aktywne słuchanie muzyki Antonia Vivaldiego Cztery pory roku. Wiosna:

Duży zielony kawałek materiału, dla dziecka: kolorowy papier, nożyczki, nagranie utworu Antonia Vivaldiego Cztery pory roku. Wiosna:

https://www.youtube.com/watch?v=mFWQgxXM_b8

Dzieci wycinają różne kwiaty z kolorowego papieru i układają je na dużym zielonym kawałku materiału. Podczas zabawy wchodzą w role wiosennego wiatru, który pojawił się nad majową łąką. Każde dziecko chwyta kawałek materiału i unosi go w górę. Ilustrują muzykę następującym ruchem:

−− fragment wykonany głośno: dzieci poruszają materiałem w taki sposób, aby kwiatki podskakiwały

wysoko,

−− fragment wykonany cicho: dzieci delikatnie poruszają materiałem, w taki sposób, aby

kwiatki podskakiwały niezbyt wysoko,

−− powtórzenie czynności z punktu 1: dzieci wolno poruszają się w prawą stronę,

−− powtórzenie czynności z punktu 2: dzieci poruszają się w lewą stronę, kładą materiał na podłodze. Improwizują ruchy wiatru, biegając po sali zgodnie z charakterem muzyki; kładą się na podłodze, jeszcze nieznacznie poruszając rękami i nogami, ale coraz wolniej, aż na koniec zabawy wiatr cichnie i dzieci zastygają bez ruchu.

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s. 50 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 40 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4.

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Zabawa ruchowa z elementem skoku i podskoku – Żabie skoki

•• Poznawanie wyglądu ślimaka. Układanie z kolorowych sznurków sylwetki ślimaka. Zdjęcie przedstawiające ślimaka, kolorowy sznurek (dla dziecka kawałek sznurka).

R. pokazuje zdjęcie przedstawiające ślimaka. Dzieci opisują jego wygląd. R. zwraca uwagę na wygląd muszli oraz na wyraźnie zaznaczone czułki. Opowiada dzieciom ciekawostki o życiu ślimaków. Zastanawia się, czy na łące można usłyszeć ślimaka. Następnie wręcza dziecku kolorowy sznurek. Dzieci układają z nich skręconą muszlę ślimaka.

Ślimak winniczek to największy ślimak występujący w Polsce. Zamieszkuje tereny o dużej wilgotności – lasy, parki, ogrody. Żywi się świeżymi liśćmi. Zimuje w ściółce, ukryty pod roślinnością. Ze ślimaków winniczków robi się różne potrawy. Popularne są zwłaszcza w kuchni francuskiej.

Pozdrawiamy,

 Wasze nauczycielki.

14.05.2020r.-czwartek

••Życie na łące – oglądanie filmu edukacyjnego Łąka:

 https://www.youtube.com/watch?v=bgmm4e9ARw4

Owady lubią kwiaty, bo znajdują na nich pożywienie: pyłek i nektar. Jednocześnie przenoszą pyłek na inne kwiaty, co umożliwia ich zapylenie. To bardzo ważne dla kwiatów. Dopiero po zapyleniu bowiem mogą powstać owoce. To dlatego kwiaty przyciągają do siebie owady na różne sposoby, np.: poprzez piękne kolory, aromatyczny zapach i pyszny, słodki pyłek.

•• Zabawa ruchowa Owady na łące. Sylwety zwierząt.

Kiedy R. pokaże sylwetę konika polnego, dzieci-koniki polne skaczą po łące i wydają dźwięki: Cyk, cyk, cyk. Kiedy pokaże sylwetę bociana, bociany chodzą po łące i klekocą. Kiedy pokaże sylwetę żabki, żabki skaczą żabimi skokami, rechocząc. Gdy pokaże sylwetę pszczoły – dzieci-pszczoły fruwają, bzycząc.

•• Układanie sylwet owadów z klocków w kształcie figur geometrycznych. Klocki w kształcie figur geometrycznych.

Dzieci układają sylwety owadów z klocków w kształcie figur geometrycznych. Nazywają swoje owady i podają nazwy figur geometrycznych, z jakich je ułożyły.

1. Słuchanie opowiadania Ewy Stadtmüller Smok łąkowy wielogłowy.

Książka (s. 70–71) dla dziecka 4-letniego.

– O czym wam poczytać? – zapytała mama, rozsiadając się wygodnie w fotelu ustawionym między łóżkami dzieci.

– O Kubusiu Puchatku – zdecydowała natychmiast Ada. – Jak zaprosił Prosiaczka na piknik…

– Piknik! – wykrzyknął Olek. – Zupełnie zapomniałem! Jutro jedziemy na piknik i pani prosiła, żeby każdy miał w plecaczku coś dobrego, czym mógłby poczęstować innych.

– Masz szczęście, że wczoraj upiekłam ciasteczka – uspokoiła go mama – zapakujemy je do plastikowego pudełka, dorzucimy torebkę suszonych owoców i będziesz miał się czym dzielić.

A dokąd się wybieracie?

– Na łąkę. Pani powiedziała, że pojedziemy autobusem do ostatniego przystanku i kawałek przejdziemy piechotą.

– I bardzo dobrze – ucieszyła się mama. – Trochę ruchu wam się przyda.

Jazdą autobusem najbardziej zachwycony był Oskar, którego rodzice codziennie przywozili do przedszkola samochodem. Przez całą drogę gadał, śpiewał, wygłupiał się z kolegami i podjadał smakołyki, które mama spakowała mu do plecaczka.

– Dalej pójdziemy na piechotę – oświadczyła pani, gdy wysiedli na ostatnim przystanku.

– Abyśmy się nie nudzili, proponuję marsz w rytmie naszych przedszkolnych przebojów. Trzy, cztery – zaczynamy: Gdzie strumyk płynie z wolna, rozsiewa zioła maj...

Olek nawet nie przypuszczał, jak bardzo takie wspólne śpiewanie pomaga wędrować. Nawet się nie obejrzeli, a już byli na miejscu.

– Jak tu ślicznie… – westchnęła Zuzia.

Faktycznie, rozgrzana słońcem łąka pachniała cudnie, słoneczko przyświecało, pszczoły bzyczały… Pani rozłożyła na trawie wielki koc, a na nim obrus w kratkę i papierowe talerze.

– Proponuję, abyśmy wyjęli z plecaczków wszystkie smakołyki, a potem częstowali się tym, na co kto ma ochotę.

Z początku niektórzy ociągali się trochę, ale kiedy Zosia poukładała na talerzach drożdżówki z makiem, Bartek orzechowe chrupki, a Zuzia pachnące jabłuszka, wszyscy po kolei opróżnili plecaczki.

– Ciekawe, że na świeżym powietrzu wszystko smakuje lepiej – pomyślał Olek, pałaszując z apetytem zwykłe słone paluszki przyniesione przez Madzię.

– A teraz możecie się pobawić – oznajmiła pani, gdy na trawie nie pozostał już żaden ślad po tygryskowej uczcie.

Kasia z Oliwką natychmiast pobiegły zbierać kwiatki, z których postanowiły upleść sobie wianki. Ania, Malwina i Dominika bawiły się w zgadywanki. Konrad z Bartkiem napompowali piłkę plażową i zaczęli grać, a Olek, Adaś i Kuba położyli się na kocu i obserwowali wędrujące po niebie obłoki.

– Patrzcie, ten duży wygląda jak motyl – skojarzyło się Adasiowi.

– A ten mniejszy jak zając – zauważył Kuba. – O, jak mu się wydłużyły uszy… Trzeci obłoczek nie przypominał kształtem żadnego zwierzaka.

– Ani to żaba, ani ślimak – mruczał pod nosem Olek. – Już wiem! – wykrzyknął nagle. – To jest SMOK, KTÓREGO NIE WIDAĆ, bardzo groźny i podstępny. Skrada się po cichutku, a jego obecność zdradzają lekko poruszające się trawy.

Ledwo wypowiedział te słowa, łąka zafalowała gwałtownie.

– Ratunku! – wrzasnął Adaś, zrywając się na równe nogi, a Kuba, na wszelki wypadek, schował się za Olka.

– Spokojnie, to tylko wiatr… – próbowała uspokoić chłopców pani.

– Na… na pewno? – wyjąkał ciężko przestraszony Adaś.

– Oczywiście! – usłyszał.

– A ja wcale nie byłbym tego taki pewny – szepnął do Kuby Olek, nie spuszczając oczu z rozkołysanych traw.

•• Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce.

−− Co można robić podczas pobytu na łące?

−− Jakie zwierzęta można spotkać na łące?

•• Zabawa ruchowa Zabawy chmurek. Bębenek.

Dzieci (chmurki) poruszają się przy dźwiękach bębenka w różne strony. Na przerwę w grze R. wymienia dowolną liczbę (od 2 do 10). Dzieci rysują w powietrzu głośno licząc, tyle  chmur jaką liczbę podał R. Na ponowny dźwięk bębenka wiatr rozpędza chmury. Zabawę można powtórzyć kilka razy.

2. Wycieczka na łąkę.

•• Rozmowa przed wycieczką Co nas czeka na łące? Zwrócenie uwagi, co można zobaczyć na łące. R. pyta:

• W jaki sposób można spędzać czas na łące?

Zachęcanie do wnikliwej obserwacji napotkanych podczas wycieczki roślin i zwierząt.

•• Wyjazd/przejście na łąkę. Dla dziecka: lupa, kartonowe ramki.

• Poszukiwanie roślin i zwierząt, o których była mowa w czasie zajęć w bieżącym tygodniu.

• Opisywanie ich rzeczywistego wyglądu.

• Obserwowanie zachowania owadów, słuchanie wydawanych przez nie odgłosów.

• Obserwowanie roślin poruszanych wiatrem, rozpoznawanie ich i nazywanie.

• Oglądanie wybranych roślin lub zwierząt przez lupę.

• Zbieranie znanych roślin w celu wykonania zielnika.

• Robienie bukietów z kwiatów.

• Tworzenie obrazków – nakładanie zabranych z domu kartonowych ramek na wybrany fragment łąki; wypowiedzi dzieci na temat tego, co znalazło się w ramce, dlaczego wybrały właśnie to miejsce, co im się w nim podobało – dzielenie się swoimi spostrzeżeniami i wrażeniami; podkreślanie indywidualności dziecka w doborze tematu obrazka.

•• Zabawy na świeżym powietrzu z wykorzystaniem skakanki, piłki.

2. Stemplowana łąka farby, kartka, patyczek kosmetyczny https://www.youtube.com/watch?v=q85x875FfGc

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s. 51 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 41 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4.

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Zapachy dochodzące z łąki – rozpoznawanie ziół po zapachu. Zdjęcia przedstawiające miętę, lawendę, szałwię, 6 pojemników po farbach plakatowych, olejki eteryczne (szałwia, lawenda, mięta), waciki.

R. układa zdjęcia przedstawiające rosnące na łące zioła: lawendę, szałwię, miętę. Podaje ich nazwy. Obok zdjęć układa pojemniki z wacikami nasączonym odpowiednim zapachem (dwa pojemniki z jednym zapachem przy zdjęciu). Następnie przekazuje dzieciom jeden pojemnik z zapachem szałwii. Dzieci wąchają, a następnie opisują swoje wrażenia. Po tym jak  dzieci zapoznają się z zapachem szałwii, R. przekazuje kolejny pojemnik z zapachem lawendy, a potem – z zapachem mięty. R. ustawia zdjęcia ziół obok właściwych zapachów. Drugi zestaw zapachów trzyma obok siebie. Następnie R. zaprasza do odgadywania zagadek zapachowych. Dziecko siada przed R., zamyka oczy. R. daje mu do powąchania wybrany przez siebie zapach. Dziecko otwiera oczy, nazywa zapach i sprawdza poprawność odpowiedzi, wąchając zawartość pojemników, które leżą obok zdjęć.

Dodatkowo proponuję ćwiczenie przygotowujące do nauki pisania: https://42782a41-75bc-420f-9f96-0f02c2277a29.filesusr.com/ugd/9440ef_e84b781747b843e3bb05d9022c95fe3e.pdf

Pozdrawiamy,

Wasze nauczycielki.

15.05.2020r.-piątek

•• Na początek dzisiejszego dnia proponuję kilka zagadek o „Mieszkańcach łąki”, które znajdziecie w  filmie:  https://www.youtube.com/watch?v=LIsNWZUA8X4

•• Kończenie rymowanek o łące.

Trawa, kwiaty, biedronka – to na pewno… (łąka)

Czerwone jak gotowane raki – to… (maki)

Ma żółty środek, białe płatki,

łodyga u niej wiotka.

Ten łąkowy kwiat to… (stokrotka)

Piegowata dama. Po łące chodzi od rana.

Wygrzewa się w promykach słonka.

To maleńka… (biedronka)

Czy to fruwające kwiaty? Jest ich tyle! Nie, to… (motyle)

Lata, lata koło nosa. Uwaga! To groźna… (osa)

Lata, lata obok czoła. To miodna… (pszczoła)

1. Założenie pierwszej karty zielnika.

•• Oglądanie obrazków roślin łąkowych, przypomnienie ich nazw. Obrazki roślin łąkowych, produkty, w których zastosowano rośliny zielne.

R. opowiada o zastosowaniu roślin zielnych, pokazuje syropy, kremy, suszone zioła na herbatę (np. rumianek), szampon pokrzywowy, tabletki rapacholin, krem rumiankowy…

•• Ćwiczenia oddechowe Dmuchamy na dmuchawiec (mniszek pospolity, lekarski).

Dzieci naśladują dmuchanie na trzymaną w ręce roślinę. Dmuchają mocno, aż do braku powietrza.

•• Oglądanie przyklejonych na kartkach (i podpisanych) roślin przyniesionych z wycieczki na łąkę.

Dzieci oglądają rośliny, nazywają wskazywane części (łodyga, korzeń, liść, kwiat).

R. wyjaśnia, że dopnie te kartki do zielnika, który już założył i który będzie uzupełniał.

Kartki z przyklejonymi roślinami przyniesionymi z wycieczki na łąkę.

•• Słuchanie wiersza Anny Onichimowskiej Zielnik.

Kartki z przyklejonymi do nich roślinami (wymienionymi w wierszu), obrazki lub zdjęcia.

Biały rumianek.

Na drugiej –

mały bukiet sasanek.

Na trzeciej –

liście dębu i babki.

Na czwartej –

fiołki, konwalie, bratki.

R., recytując, pokazuje kartki z wymienionymi roślinami, które są do nich przyklejone (z wyjątkiem sasanek, bo są pod ochroną – na tej kartce zamiast przyklejonej rośliny jest

tylko jej obrazek, wykonany przez R.).

•• Rozmowa na temat wiersza.

−− Jakie rośliny znajdowały się na kartkach?

−− Dlaczego był tam rysunek sasanek?

−− Dlaczego zakładamy zielnik?

•• Wykonanie przez dziecko pierwszej strony własnego zielnika.

Dla dziecka: rośliny (np. koniczyna, mniszek pospolity, szczaw…), kawałki taśmy klejącej, kartkę z bloku technicznego (kolorowa).

Dziecko dostaje jedną roślinę (np. koniczynę, mniszek pospolity, szczaw…), kawałki taśmy klejącej, kartki z bloku technicznego (kolorowe).

Dzieci wykonują następujące czynności:

• Układają roślinę na kartce.

• Przyklejają ją do kartki za pomocą taśmy klejącej.

(R. zachęca dzieci, aby wykonywały dalsze strony zielnika).

•• Wspólne wypicie herbatki ziołowej np. rumiankowej.

Herbatka ziołowa np. rumiankowa, kubeczki.

2. Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw z dn. 05.05.2020r.

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s. 52 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 42,43 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4; karta pracy s. 73 „Nowe przygody Olka i Ady B”- przygotowanie do czytania, pisania i liczenia.

 Zabawy na świeżym powietrzu.

•• Instrumentacja wiersza Bożeny Formy Wiosna.

                                                Dzieci:

Powiał wiatr majowy,         grają na tamburynie,

łąka zapachniała.                pocierają dłonią o membranę bębenka,

Świeżą koniczyną                potrząsają marakasem,

pokryła się cała.

Brzęczą głośno pszczoły,    naśladują głos pszczół: bzz…,

pracują wytrwale.               miarowo uderzają w bębenek,

Zapylają kwiaty,                  wykonują dwa uderzenia w trójkąt,

nie nudzą się wcale.

Słońce mocno grzeje,          grają na tamburynie,

świat do życia budzi.

Dobry czas nastaje              miarowo klaszczą.

dla zwierząt i ludzi.

•Nauka wiersza na pamięć fragmentami, metodą ze słuchu.

Dla dzieci chętnych polecam zabawę z kulką/piłeczką i farbami, której propozycję znajdziecie w linku:

https://www.youtube.com/watch?v=q85x875FfGc

Pozdrawiam,

Hania H.

Dzień dobry kochane Motylki   

Mamy nadzieję, że odpoczęliście w weekend i nabraliście siły na kolejny tydzień.

Oto propozycje zajęć na dni od 04.05.2020r. do 08.05.2020r.

04.05.2020r.-poniedziałek

•• Oglądanie widokówek, książek, albumów o miastach oraz o symbolach Polski.  Widokówki, albumy, książki o Warszawie i innych miastach Polski. Dzieci oglądają przygotowany przez R. materiał, dzielą się swoimi spostrzeżeniami. Swobodnie opisują charakterystyczne miejsca Warszawy i innych miast Polski.

•• Dzieci 5-letnie: ułożenie napisu Polska z rozsypanki literowej z pomocą R. lub samodzielnie  wg wzoru. Litery z „Wyprawki plastycznej”

•• Ćwiczenia poranne – zestaw nr 34- do wykorzystania na bieżący tydzień. Bębenek.

• Zabawa orientacyjno-porządkowa Hop – bęc. Dzieci maszerują w różnych kierunkach po sali. Na hasło: Hop wyskakują w górę, a na hasło: Bęc – przykucają. Po wykonaniu tych czynności ponownie przechodzą do marszu.

• Ćwiczenia dużych grup mięśniowych Sięgnij jak najwyżej. Dzieci wspinają się na palce, wyciągają ręce naprzemiennie w górę, aby sięgnąć jak najwyżej; następnie wykonują siad klęczny, przyciskają głowę do kolan – starają się zwinąć w jak najmniejszą kulkę.

• Ćwiczenia nóg Jak sprężynka. Dzieci wykonują rytmiczne przysiady i wspięcia w tempie uderzeń R. w bębenek.

• Ćwiczenie równowagi Kto potrafi? Dzieci dotykają prawym łokciem lewego kolana i odwrotnie; wytrzymują chwilę w tej pozycji.

• Podskoki Haczyki. Dzieci spacerują w różnych kierunkach. Na hasło: Haczyki podchodzą do R., podają sobie prawe ręce zgięte w łokciach i podskakują – najpierw w prawą stronę a potem, po zmianie rąk, w lewą stronę.

• Ćwiczenie uspokajające Marsz po obwodzie koła. Dzieci poruszają się w prawa stronę, a następnie– w lewą stronę. Dzieci idą, powtarzając rymowankę: Jesteśmy Polakami i w Polsce mieszkamy (po słowach Polakami, mieszkamy zatrzymują się).

Dzieci 4-letnie: 1. Poznajemy majowe święta – słuchanie opowiadania Barbary Szelągowskiej

„Majowe święta”. Książka (s. 68–69) dla dziecka 4-letniego.

Skończyła się majówka. Ada i Olek po kilkudniowym pobycie u dziadków wrócili do przedszkola. Dziewczynka od razu pochwaliła się dzieciom, że razem z Olkiem pomagali dziadkowi powiesić flagę. Do ostatniego dnia pobytu biało-czerwona flaga wisiała dumnie nad wejściem do domu.

– Ja też widziałem wiszące flagi – zawołał Kamil.

– I ja też – powiedział Daniel.

– A tak naprawdę to po co się je wiesza? – dopytywał Maciek. – I co to były za jakieś dziwne święta? Nie było choinki ani jajek wielkanocnych…

Inne dzieci też były bardzo ciekawe i dlatego pani postanowiła przypomnieć, co się działo przez ostatnie dni. Cała grupa usiadła na dywanie.

– To były święta państwowe. Obchodzone są co roku. Pierwszego maja zawsze przypada Święto Pracy – zaczęła mówić pani. – Tyle że Święto Pracy obchodzone jest również w innych krajach. Zostało ustanowione wiele lat temu i w tym dniu czcimy trud wszystkich pracujących ludzi – waszych rodziców, dziadków, sąsiadów… Drugiego maja mieliśmy Święto Flagi. Jesteśmy Polakami, mieszkamy w Polsce i dlatego powinniśmy szanować naszą flagę. Zaś trzeci maja to rocznica uchwalenia konstytucji. Konstytucja to taka umowa podpisana przez króla i szlachtę po to, żeby wszystkim lepiej się żyło.

– A jak ten król wyglądał? – dopytywał Antek. – Czy można go gdzieś spotkać?

– Nie, Antku, to wszystko było wiele lat temu. Ale jeżeli chcecie zobaczyć króla, możemy pójść do muzeum. To co, idziemy? – zapytała pani.

– Tak! – odpowiedziały dzieci chórem i już po chwili cała grupa poszła do pobliskiego muzeum zobaczyć wystawę upamiętniającą nie tylko podpisanie konstytucji, lecz także pozostałe majowe święta.

Na ścianie wisiała wielka flaga Polski.

– O, a to godło! – powiedział Antek. – Orzeł w koronie. A co jest napisane tu obok, na tym plakacie?

– To hymn Polski – odpowiedziała pani. – A na tych zdjęciach możecie zobaczyć, jak kiedyś obchodzono Święto Pracy.

– A co to za dziwnie ubrani ludzie na tym obrazku?

– To jest kopia obrazu naszego najsłynniejszego polskiego malarza Jana Matejki pt. „Konstytucja 3 maja 1791 roku”. I właśnie na nim możecie zobaczyć, jak wyglądali król, dostojnicy królewscy, szlachta i zwykli ludzie. Kiedyś tak właśnie wszyscy się ubierali. Dzieci jeszcze przez długi czas wpatrywały się z zaciekawieniem w dzieło Matejki.

– Cieszę się, że jestem Polakiem – szepnął Michał do ucha Ady.

– Ja też – powiedziała dziewczynka i z dumą spojrzała na polską flagę.

•• Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce.

−− Jakie barwy ma flaga Polski?

−− Dlaczego na początku maja wywiesza się polskie flagi?

−− Jakie miejsce odwiedziła grupa Ady?

−− Co ciekawego zobaczyły dzieci w muzeum?

•• Zabawa ruchowa Flaga na wietrze. Tamburyn. Dzieci poruszają się w rytm wygrywany przez R. na tamburynie. Na przerwę w grze podnoszą do góry rękę i naśladują ruch machania flagą. R. zwraca uwagę, aby przy każdym powtórzeniu zabawy dzieci używały zamiennie lewej ręki i prawej ręki. Proponuje również dzieciom machanie flagą oburącz.

Dzieci 5-letnie: 1. Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Zakochany w syrenie.

•• Oglądanie mapy Polski. Fizyczna mapa Polski. Dzieci oglądają mapę. R. przypomina/wyjaśnia, co oznaczają poszczególne kolory. Odszukują Wisłę, Bałtyk i Warszawę (R. pomaga w razie problemów). R. wskazuje miejscowość zamieszkania dzieci.

•• Słuchanie opowiadania. Książka (s. 72–73) dla dziecka 5-letniego.

Ada wróciła z tatą z przedszkola i od razu zaczęła opowiadać o wydarzeniach dnia.

− Dzisiaj rysowaliśmy Syrenkę – powiedziała.

− Taki stary samochód? – zdziwił się Olek, który wiedział wszystko o dawnych modelach samochodów takich jak trabant, syrenka i warszawa.

− Sarenkę? – zapytała mama, która w tym czasie miksowała truskawki i nie dosłyszała głosu córeczki.

− Ojejku, nikt mnie nie rozumie – westchnęła Ada i rozwinęła swój rysunek.

− Syrenka warszawska! Kobieta z ogonem ryby i z tarczą − zawołał Olek. − Znam ten pomnik, bo byliśmy tam z klasą.

− Jeśli chcesz, to opowiem ci legendę o tym pomniku i o powstaniu Warszawy − zaproponowała Ada.

− Chcę.

Ada wyjęła jedną ze swoich małych lalek i owinęła jej nogi wstążką, tak, żeby przypominała ogon ryby. Zaczęła opowiadać:

− W pewnej wiosce żyła sobie piękna syrena, która nie była zwykłą dziewczyną, bo zamiast nóg miała płetwę. Mieszkała w rzece Wiśle. Czasami wychodziła na brzeg, żeby rozczesać włosy…

− Ada udawała, że rozczesuje lalce blond czuprynę. – Syrenka pięknie śpiewała i czarowała swoim głosem rybaków. Ada odszukała drugą lalkę, której kiedyś obcięła włosy, podała ją Olkowi i powiedziała:

− To będzie rybak. Ma na imię Wars.

− Ja mam go udawać?

− Tak.

− I co mam robić? – zapytał Olek.

− Masz być zakochany – wyjaśniła Ada.

− Ja?

– Tak! Wars zakochał się w syrenie i uratował ją przed innymi rybakami. Oni zarzucili na nią sieci, bo chcieli ją zanieść królowi, żeby dostać dużo pieniędzy. Zatkali sobie uszy, żeby nie słyszeć jej śpiewu.

− A co by się stało, gdyby usłyszeli?

− Ten, kto ją usłyszał, wchodził do rzeki i już nigdy nie wracał. Zwykli ludzie nie mogą żyć pod wodą.

− Wiem. Ludzie mają płuca, a ryby skrzela. Dzięki temu ryby mieszkają pod wodą. I ta twoja syrena też.

Ada przyniosła z kuchni pustą siatkę po cebuli, która przypominała sieć i wrzuciła do niej swoją lalkę.

− Uratuj mnie, piękny rybaku, a zaśpiewam ci najpiękniejszą pieśń na świecie! – powiedziała.

− Nie śpiewaj mi, bo wpadnę do Wisły i nie wrócę! Zatkałem sobie uszy – powiedział Olek.

− Ojej! Już dawno wyjąłeś sobie zatyczki z uszu i dlatego jesteś zakochany. Taka jest legenda, a my się tylko bawimy. Ratuj syrenę!

− Zakradnę się nocą, kiedy inni rybacy będą spali i rozetnę sieci. Będziesz mogła wrócić do Wisły.

− Pospiesz się, bo nie mogę żyć długo bez wody! – pisnęła Ada.

Olek wyplątał syrenę z cebulowej sieci i powiedział:

− Jesteś wolna. Możesz wracać do domu.

− Dziękuję ci, dzielny rybaku? Jak masz na imię?

− Olek.

− Przecież się bawimy! – przypomniała Ada.

− No dobrze… mam na imię Wars. A ty, jak masz na imię, piękna panno?

− Jestem Sawa. Widziałam cię wiele razy na brzegu rzeki.

− Przychodziłem tu łowić ryby, ale zawsze czekałem na ciebie. Jesteś taka piękna.

− Och! Rybacy tu biegną! Zobaczyli, że mnie uwolniłeś! Nie wyjdę już na brzeg Wisły, chyba, że waszej wiosce będzie groziło wielkie niebezpieczeństwo. Wtedy was obronię! Żegnajcie!

− Żegnaj! – powiedział Olek.

− Przecież ty masz iść ze mną, bo mnie kochasz – przypomniała Ada.

− Idę z tobą, Sawo! – zawołał Olek.

Po chwili obie lalki wylądowały pod tapczanem, który udawał rzekę Wisłę.

Ada opowiadała dalej:

− Wars i Sawa zniknęli pod wodą, i nikt ich już nie widział. Na miejscu wioski powstało miasto Warszawa, w którym mieszkamy – zakończyła.

− Wiesz co, może pójdziemy w sobotę z mamą i tatą obejrzeć pomnik Syrenki nad Wisłą? Sprawdzimy, czy ma skrzela.

− Mówiłeś, że byłeś tam z klasą.

− Ale chcę iść jeszcze raz.

− Hm… ty chyba naprawdę zakochałeś się w tej Sawie – zachichotała Ada.

•• Rozmowa na temat opowiadania.

−− O czym dowiedziała się Ada w przedszkolu?

−− Kto pomógł jej przedstawić legendę?

•• Wspólne opowiadanie legendy o powstaniu Warszawy. Dzieci na przemian z R. sztafetowo opowiadają legendę – kiedy jedno kończy, drugie w tym miejscu zaczyna.

•• Dzieci 5-letnie- ćwiczenia z tekstem- książka (s. 72–73)

Dzieci słuchają tekstu czytanego przez R. Dzieci np. wskazują podaną literę, odczytują wskazaną przez rodzica literę, próbują odczytać proste wyrazy z pomocą rodzica itp…

•• Interpretacja ruchowa tekstu legendy (pantomima).

2. Zabawy z piosenką „Jestem Polakiem”.

•• Ćwiczenie koordynacji słuchowo-ruchowej Rozgrzewka. Bębenek. Zgodnie z rytmem wystukiwanym na bębenku dzieci: maszerują, biegają na palcach, zatrzymują się i wykonują obroty wokół siebie, podskoki obunóż, ponownie biegają na palcach, zmieniają kierunek (w tył zwrot), wykonują przysiad, krok w tył, maszerują w rytmie poloneza.

•• Zabawy przy nagraniu piosenki „Jestem Polakiem”: https://www.youtube.com/watch?v=plug6OIrxRM

      Ref: Jesteśmy Polką i Polakiem
      Dziewczynką fajną i chłopakiem
      Kochamy Polskę z całych sił,
      Chcemy byś również kochał ją i ty i ty

1. Ciuchcia na dworcu czeka
Dziś wszystkie dzieci pojadą nią by poznać kraj
Ciuchcia pomknie daleko i przygód wiele
Na pewno w drodze spotka Nas
      Ref: Jesteśmy Polką i Polakiem…
2. Pierwsze jest Zakopane miejsce wspaniałe
Gdzie góry i górale są
Kraków to miasto stare w nim piękny Wawel
Obok Wawelu mieszkał smok
     Ref: Jesteśmy Polką i Polakiem…
3. Teraz to już Warszawa to ważna sprawa
Bo tu stolica Polski jest
Wisła, Pałac Kultury, Królewski Zamek
I wiele innych pięknych miejsc
     Ref: Jesteśmy Polką i Polakiem…
4. Toruń z daleka pachnie, bo słodki zapach
Pierników kusi mocno nas
Podróż skończymy w Gdańsku
Skąd szarym morzem
Można wyruszyć dalej w świat
     Ref: Jesteśmy Polką i Polakiem…

•• Nauka refrenu i 1. zwrotki piosenki na zasadzie echa muzycznego.
3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s. 44 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 28,29 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4.

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Spacer w pobliżu domu, wskazywanie godła na budynkach państwowych; nazywanie, co się w nich znajduje (przedszkole, szkoła, poczta…).

•• Zabawy swobodne na urządzeniach w ogrodzie przydomowym.

Dodatkowo proponuję zabawę opisaną w linku:  https://mojedziecikreatywnie.pl/2015/10/zabawy-z-klamerkami/

Pozdrawiamy,

Wasze nauczycielki

05.05.2020r.- wtorek

•• Układanie zdań z podanymi słowami. Wyrazy: stolica, Wisła, syrena. Dzieci losują wyrazy. Odczytują je  z pomocą R. Układają zdania z odczytanymi słowami.

•• Słuchanie wiersza: Iwony Fabiszewskiej "Moja Ojczyzna" Mapa Polski

Kocham moją ojczyznę,

bo jestem Polakiem.

Kocham Orła Białego,

bo jest Polski znakiem.

 

Kocham barwy ojczyste:

te biało-czerwone.

Kocham góry i niziny,

każdą Polski stronę.

•• Rozmowa na temat wiersza.

−− Jak nazywa się nasza ojczyzna?

−− Co to znaczy być Polakiem?

−− Dlaczego kochamy orła białego?

−− Jak wygląda nasze godło?

R. umieszcza na tablicy/stole mapę Polski. Obrysowuje palcem jej granice. Mówi, że to wszystko, co znajduje się między granicami, to jest Polska. Pokazuje na mapie, jak są zaznaczone góry.

 1. Piękny jest nasz kraj – twórcza zabawa plastyczna.

•• Rebus fonetyczny – Skąd pochodzą dzieci? Sylwety chłopca i dziewczynki (Ady i Olka), obrazki: palec, oko, lalka, sanki, kot, arbuzy.

R. pokazuje sylwety chłopca i dziewczynki (Ady i Olka), prosi, aby dzieci odgadły, z jakiego kraju oni pochodzą. Dzieci różnicują pierwsze głoski w nazwach przedmiotów przedstawionych na obrazkach, łączą je po przypomnieniu wszystkich podanych głosek przez R. i odgadują nazwę kraju, Np.: palec, oko, lalka, sanki, kot, arbuzy – Polska.

•• Obrazki/zdjęcia wycięte z czasopism. Wybieranie spośród obrazków zdjęć (wyciętych z kolorowych czasopism) różnych zakątków naszego kraju tych, które dzieciom podobają się najbardziej. Omawianie, co one przedstawiają; uzasadnianie swojego wyboru.

•• Zagadki pantomimiczne Co można tam robić? Mapa Polski, obrazki przedstawiające np.: góry, jeziora, las, morze… R. pokazuje na mapie określone rejony Polski; następnie dziecko wybiera-odsłania jeden kartoniki mówi, w jakim miejscu się znalazło, np.: góry, jeziora, las, morze. Dzieci pokazują, co można robić w tych miejscach. Kolejny raz kartonik losuje R., potem znowu dziecko…

•• Wykonanie pracy plastycznej. Dla dziecka zdjęcia lub obrazki (wycięte z czasopism) przedstawiające różne miejsca Polski, pastele olejne/ kredki, kartki, klej.  Zaproponowanie wykonania obrazka przedstawiającego miejsca, które dzieciom się podobają, z jednoczesnym uchwyceniem różnorodności polskiego krajobrazu.

• Pokaz i omówienie sposobu wykonania pracy przez R.

• Samodzielne działania dzieci; naklejanie pośrodku kartki zdjęcia lub obrazka (wyciętych z kolorowych czasopism) wybranego przez dzieci; dorysowywanie – według pomysłów  dzieci – z każdej strony pastelami olejnymi/kredkami brakujących elementów w taki sposób, aby z naklejonym elementem tworzyły jedną całość.

• Oglądanie powstałych prac; wyjaśnianie przez autorów, jakie elementy dorysowali i dlaczego;  zwrócenie uwagi na spójność elementów narysowanych przez dzieci i naklejonego fragmentu.

 

2. Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 17. Bębenek, tamburyn, dla każdego dziecka plastikowy kręgiel.

•• Zabawa orientacyjno-porządkowa Posłuszne kręgle. Dzieci poruszają się swobodnie po sali, trzymając kręgle w ręce. Na mocne uderzenie w bębenek zatrzymują się i manipulują kręglami: podają je sobie z jednej ręki do drugiej, z przodu, za plecami, pod kolanami; podrzucają i łapią.

•• Ćwiczenie mięśni brzucha Jak najdalej w przód. Dzieci w siadzie prostym, kręgle trzymają w obu rękach. Wykonują skłon tułowia w przód, sięgając rękami jak najdalej w kierunku stóp (kolana proste).

•• Skręty Na prawo, na lewo. Dzieci w siadzie skrzyżnym, trzymają kręgle na głowach, przytrzymując je rękami, łokcie mają na zewnątrz. Wykonują skręty tułowia w prawo i w lewo; co pewien czas wykonują kilka rzutów i chwytów kręglami.

•• Skrętoskłony Witamy stopy. Dzieci w siadzie rozkrocznym, kręgle trzymają oburącz w górze; wykonują skrętoskłon do lewej stopy – przywitanie jej (podczas ćwiczenia dzieci starają się nie zginać kolan, kręgle trzymają obiema rękami).

•• Ćwiczenie mięśni grzbietu Oglądamy kręgle.Dzieci leżą na brzuchu, trzymają kręgle w obu rękach przed twarzą. Unoszą głowę, prostują ręce; oglądają kręgle, wytrzymują przez chwilę. Potem powrót do leżenia – odpoczynek.

•• Ćwiczenie mięśni brzucha Spotkanie. Dzieci leżą na plecach, trzymają kręgle w obu rękach wyciągniętych za głową. Jednocześnie wznoszą obie ręce i nogi – dążą do spotkania nóg z kręglami; potem powracają do pozycji wyjściowej.

•• Ćwiczenie mięśni grzbietu i brzucha Z nóg do rąk. Dzieci leżą na plecach, kręgle trzymają pomiędzy stopami. Przekazują kręgle do rąk za głową i powracają do siadu. Ponownie wkładają kręgle pomiędzy stopy i od nowa wykonują ćwiczenie.

•• Bieg Postaw kręgle. Dzieci biegają z kręglami w różnych kierunkach przy akompaniamencie tamburynu. Podczas przerwy w grze stawiają kręgiel na podłodze tak, aby się nie przewrócił.

•• Ćwiczenia przeciw płaskostopiu Sprytne stopy. Dzieci w siadzie prostym podpartym, kręgiel mają pomiędzy stopami (pionowo). Krążą obunóż w prawo i w lewo. −− Wałkują kręgle raz jedną, raz drugą stopą. −− W siadzie podpartym – chwytają stopami kręgle i podnoszą je do góry.

•• Zabawa rytmiczna Zgodnie z rytmem. Dzieci, w rytmie bębenka, spacerują po sali w różnych kierunkach. Podczas przerwy w grze zatrzymują się, słuchają rytmu wystukanego przez R. na bębenku, starając się go zapamiętać, a następnie wystukują ten rytm, uderzając kręglami o podłogę.

•• Zabawa uspokajająca Marsz z kręglami. Dzieci maszerują po obwodzie koła przy nagraniu piosenki „Jestem Polakiem”; odkładają kręgle na wyznaczone miejsce.

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s. 45 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 30,31 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4.

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Zabawy swobodne na urządzeniach na przydomowym placu zabaw.

Dodatkowo zachęcam do wykonywania ćwiczeń przygotowujących do nauki pisania typu np.: https://42782a41-75bc-420f-9f96-0f02c2277a29.filesusr.com/ugd/9440ef_756cb8a2a5874a07beab031e93ce0124.pdf

Pozdrawiam,

Hania H.

06.05.2020r.- środa

•• Nauka wiersza Moja Ojczyzna Pluszowa zabawka, mapa Polski. R. przypomina z dzieckiem pierwszy fragment wiersza (z dnia wczorajszego), prosi, aby dziecko z pluszową zabawką usiadło  na dywanie. Mówi: Przytulmy pluszowe zabawki tak mocno, jak mocno kochamy naszą ojczyznę. Powtórzcie pierwszy fragment wiersza, po cichu, pluszowej zabawce do jednego ucha.

R. recytuje wiersz „Moja ojczyzna”pyta: −− Jakie są nasze barwy ojczyste? −− Jakie polskie symbole mają kolor biało-czerwony? R. podsumowuje wypowiedzi dzieci. Proponuje powtórzenie za nim drugiego fragmentu wiersza pluszowej maskotce na drugie ucho. Dzieci trzymają pluszowe zabawki w dłoniach. R. mówi: −− Teraz spróbujmy powiedzieć naszemu pluszowemu przyjacielowi cały wiersz. Posadźmy go przed sobą, aby dobrze słyszał. Dzieci recytują wiersz.

1. Podróż po Polsce – zajęcia matematyczne.

•• Zapoznanie z biegiem Wisły. Mapa Polski. R. umieszcza na tablicy mapę Polski. Pokazuje, w jaki sposób zaznaczone są na niej rzeki. Pyta: Jak nazywa się najdłuższa rzeka, która przepływa przez Polskę? Pokazuje na mapie Wisłę, wyjaśniając jednocześnie, że Wisła wypływa z gór i wpada do morza. Zaprasza dzieci na wycieczkę z biegiem Wisły. Dzieci siadają skrzyżnie i odpychając się rękami z jednej i z drugiej strony, płyną łódką z biegiem Wisły.

•• W górach. Liczenie owiec na pastwisku i porównywanie ich liczby. Wycięte z białego papieru koła (lub kształty chmurek), które zastąpią owieczki – 10 sztuk dla R., zielona krepina (pastwisko) oraz 5 klocków dla dziecka 4-letniego, 10 dla dziecka 5-letniego.

R. informuje, że dzieci dotarły do pierwszego celu podróży, czyli do Zakopanego. Pokazuje tę miejscowość na mapie. Mieszkają tutaj górale, którzy pasą owieczki. Układa na dywanie dwa zielone kawałki krepiny – pastwiska. Umieszcza na nich dowolną liczbę wyciętych z białego papieru kół (lub chmurek) – owieczek (maksymalnie pięć na jednym pastwisku). Rozdaje dzieciom po pięć klocków. Dzieci liczą owieczki na wskazanym przez R. pastwisku, pokazują liczbę na palcach, a następnie układają przed sobą tyle samo klocków – owieczek. R. prosi, aby dzieci porównały liczbę owieczek na jednym i na drugim pastwisku i powiedziały, czy jest ich tyle samo, czy mniej, czy więcej. Dzieci płyną łódką w dalszą podróż. Dzieci 5-letnie: wskazują kartoniki z liczbą owieczek z „Wyprawki plastycznej”, liczą ile owieczek jest razem…

•• W Warszawie. Budowanie domów z klocków według wzoru. Liczenie pięter. Klocki, kartoniki z narysowanymi domami (od jednopiętrowego do mającego 5: pięter- dzieci 4-letnie; do 10 pięter- dzieci 5-letnie), pojemnik.

R. informuje, że dzieci dotarły do drugiego celu podróży – stolicy Polski, Warszawy (pokazuje na mapie). Płynąc łódką, dzieci widzą budynki różnej wysokości. R. umieszcza na tablicy kolejno kartoniki, na których są narysowane domy z różną liczbą pięter (dzieci 4-letnie: od 1 do 5; dzieci 5-letnie: od 1 do 10). Przed dziećmi ustawia pojemnik z klockami. Dzieci biorą odpowiednią liczbę klocków i układają z nich domy o takiej samej wysokości (mogą postawić klocek na klocku lub położyć klocki na dywanie jeden nad drugim). Nie burzą domów, tylko układają jeden obok drugiego. Wskazują wysoki dom i niski dom. Po zakończeniu zadania odkładają klocki na miejsce i płyną dalej.

•• W Toruniu. Segregowanie wyciętych z papieru pierników według kształtów. Wycięte z brązowego papieru sylwety pierników w trzech kształtach, trzy obręcze.

R. informuje, że dzieci dotarły do trzeciego celu podróży, jakim jest Toruń – miasto słynące z bardzo smacznych pierników. Pokazuje miejscowość na mapie. Układa na dywanie trzy obręcze, a obok nich wycięte z papieru sylwety pierników różniące się kształtem. Prosi, aby dzieci pomogły w ich porządkowaniu. Dzieci umieszczają sylwety pierników w odpowiednich obręczach. Następnie kontynuują podróż łódką, a R. w tym czasie odkłada na bok zgromadzone wcześniej pomoce.

•• W Gdańsku. Liczenie statków na morzu. Niebieska krepina, półkola wycięte z papieru kolorowego (symbolizujące statki), mapa Polski.

R. informuje, że dzieci dotarły do ostatniego celu podróży, a mianowicie do leżącego nad morzem miasta Gdańsk (pokazuje na mapie). Rozkłada niebieską krepinę – morze. Po morzu pływają statki. Dzieci liczą, ile statków pływa po morzu. R. kładzie 5 statków i mówi, że 2 odpłynęły (chowa je), a dzieci odpowiadają, ile statków pozostało np.

•• Zakończenie podróży.

R. dziękuje dzieciom za wspólną podróż. Zachęca do oglądania zgromadzonych albumów lub książek, w których znajdują się zdjęcia miejsc odwiedzonych podczas dzisiejszych zajęć.

2.  Słuchanie hymnu Polski – Mazurka Dąbrowskiego. Nagranie hymnu.

−− Wyjaśnianie, w jakich okolicznościach można go usłyszeć.

−− Omówienie zasad zachowania się podczas słuchania i śpiewania hymnu; ponowne wysłuchanie hymnu w postawie na baczność i w ciszy. Próba/przypomnienie śpiewania (1. i 2. zwrotki z refrenem) hymnu indywidualnie.

• Wyjaśnienie pojęcia Warszawa – stolica Polski. Ilustracje przedstawiające najważniejsze urzędy państwowe znajdujące się w stolicy.

Zwrócenie uwagi na najważniejsze urzędy państwowe znajdujące się w stolicy i ich rolę dla całego kraju. Pokazanie ich na zdjęciach, np.: budynek Sejmu, Pałac Prezydencki, Urząd Rady Ministrów, Ministerstwo Edukacji Narodowej.

•• Zabawy przy nagraniu piosenki „Jestem Polakiem”: https://www.youtube.com/watch?v=plug6OIrxRM

•• Nauka  2. I 3. zwrotki piosenki „Jestem Polakiem”.

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s. 46 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 32 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4;  karta pracy s. 75 „Nowe przygody Olka i Ady B”- przygotowanie do czytania, pisania i liczenia.

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Spacer w pobliżu domu/ do sadu – obserwowanie zmian zachodzących w przyrodzie. Dzieci obserwują mijane drzewa i krzewy – oglądają ich kwiaty. R. wyjaśnia im ich budowę (płatki, słupek, pręcik). Dzieci podziwiają kwitnące drzewa i krzewy.

•• Dla chętnych, proponujemy wykonanie Kwiatów bzu z popcornu: https://mojedziecikreatywnie.pl/2016/05/bez-z-popcornu/

Pozdrawiamy,

Hania H. i Ania G.

07.05.2020r.- czwartek

•• Zabawa Polska – mój dom. Gazety.

Dzieci z pomocą R. układają z gazet kształt mapy Polski. Na hasło: Podróżujemy, naśladują poruszanie się dowolnym środkiem lokomocji poza Polską. Na hasło: Wracamy do domu, dzieci wchodzą na ułożoną z gazet mapę Polski.

• Ćwiczenia oddechowe Wiślane fale. Dla dziecka przymocowane do cienkich patyczków niebieskie paski karbowanej bibuły.

Dzieci nabierają powietrze nosem, następnie powoli wypuszczają je ustami, wprawiając w ruch paski bibuły.

1. Zwiedzamy Warszawę z Syrenką – zabawa dydaktyczna.

Przed zajęciami R. umieszcza w sali cztery zdjęcia przedstawiające charakterystyczne dla Warszawy obiekty: pomnik Syrenki, Stadion Narodowy, Stare Miasto, Łazienki.

•• Wprowadzenie. Dzieci Jadą w podróż do stolicy Polski, Warszawy, śpiewając znaną piosenkę o pociągu.

•• Wyjaśnienie pojęcia stolica. Zapoznanie z herbem Warszawy. Zdjęcie warszawskiej Syrenki, herb Warszawy, mapa Polski.

R. wyjaśnia dzieciom znaczenie słów: stolica, herb. Pokazuje Warszawę na mapie Polski. Zapoznaje z herbem Warszawy. Prosi, aby dzieci opisały jego wygląd. Herb Warszawy to umieszczona na czerwonym polu postać kobiety z długim, rybim ogonem – Syrena. W lewej ręce trzyma tarczę, a w prawej ręce wzniesiony do góry miecz. Nad postacią Syreny znajduje się złota korona, która symbolizuje zwycięstwo. Syrena pilnuje bezpieczeństwa mieszkańców stolicy. Tarcza i miecz jej w tym pomagają.

•• Przypomnienie legendy o Syrence warszawskiej.

•• Zabawa ruchowo-dydaktyczna Wycieczka z Syrenką. Zdjęcia przedstawiające: autobus, Stare Miasto w Warszawie, Łazienki, Stadion Narodowy, tamburyn.

R. mówi: Syrenka zaprasza Was na wycieczkę po Warszawie. R. pokazuje zdjęcie autobusu. Dzieci udają, że wsiadają do autobusu, i przy dźwiękach tamburynu biegają za R., wymawiając sylabę bip, bip, bip. Na przerwę w grze zatrzymują się przy zdjęciu wskazanym przez R. R. opowiada dzieciom o miejscach widocznych na zdjęciach. Stare Miasto to najstarsza część Warszawy. Znajdują się tu piękne, kolorowe, stare kamienice. W czasie wojny Stare Miasto zostało całkowicie zburzone. Polacy jednak odbudowali je, starając się zachować dawny wygląd. Łazienki Królewskie to bardzo duży park. Można tutaj zobaczyć piękne budowle, np. Pałac na Wyspie, i przespacerować się ścieżkami wśród drzew, krzewów i kwiatów. Stadion Narodowy został zbudowany niedawno, na Mistrzostwa Europy w piłce nożnej. Znajduje się nad Wisłą. Krzesełka na stadionie mają kolor biało-czerwony.

2. Godło Polski – zajęcia plastyczne.

•• Wprowadzenie. Recytacja  wiersza Moja Ojczyzna.  Oglądanie godła Polski i opisanie jego charakterystycznych cech, podanie przykładów gdzie można je zobaczyć.

•• Dzieci 4-letnie: praca plastyczna Moja ojczyzna. Wyprawka plastyczna, karta nr 12- wykonanie zgodnie z instrukcją.

•• Dzieci 5-letnie: praca plastyczna Nasze godło. Wyprawka plastyczna, karta 22- wykonanie zgodnie z instrukcją.

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s. 47 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 33 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4.

Zabawy na świeżym powietrzu

Zabawy swobodne na urządzeniach przydomowego placu zabaw.

Propozycja dodatkowa na dziś:  „Rybak”: https://42782a41-75bc-420f-9f96-0f02c2277a29.filesusr.com/ugd/9440ef_b239fb63887544aaab2421a405454cb1.pdf

Pozdrawiamy,

Ania G. i Hania H.

08.05.2020r.- piątek

•• Oglądanie globusa-  Globus. Przypomnienie/wyjaśnienie czym jest i do czego służy; odczytywanie wspólnie z R. nazw kontynentów, jakie się na nim znajdują.

• Zabawa z globusem Wędrówka po świecie. Globus. Wprawianie globusa w ruch, zatrzymywanie go palcem przez dzieci, odczytywanie (samodzielnie lub z pomocą R.), w jakie miejsce dziecko dotarło.

•• Śpiewanie poznanego dotychczas fragmentu piosenki „ Jestem Polakiem”, nauka ostatniej zwrotki piosenki.

1. Rozmowa o Europie oraz krajach należących do UE.

•• Oglądanie mapy Europy. Zwrócenie uwagi na jej wielkość i kształt. Mapa Europy.

•• Z pomocą R. odczytywanie nazw państw europejskich.

•• Poznawanie ciekawostek o wybranych krajach europejskich. Oglądanie charakterystycznych dla nich budowli, symboli, np.: wieża Eiffla – Francja; krzywa Wieża – Piza, Koloseum– Włochy; Akropol – Grecja; wiatraki, tulipany – Holandia; zegar Big Ben, królowa Elżbieta –Anglia; torreador, corrida – Hiszpania. Wyjaśnienie skrótu UE; zapoznanie z nazwami państw należących do Unii Europejskiej. Omówienie flagi UE (symbol wszystkich państw należących do Unii Europejskiej, ma 12 gwiazdek, bo na początku należało do niej 12 państw).

•• Zabawa ruchowa Podróżujemy po Europie. Tamburyn, grzechotka, kołatka. R. ustala, że dzieci będą zwiedzać Europę różnymi środkiem lokomocji. Dźwięki tamburynu są sygnałem dla samochodów. Dzieci biegają po sali, naśladując rękami kręcenie kierownicą i wydając odgłosy samochodów (brum, brum, brum). Dźwięki grzechotki to sygnał do poruszania się pociągu.  Dzieci przemieszczają się po sali, naśladując odgłosy poruszającego się pociągu (puf, puf, puf). Dźwięk kołatki jest sygnałem dla samolotów-  z rozłożonymi w bok ramionami naśladują lot samolotem, wydając odpowiednie odgłosy (wrrrr, wrrrr, wrrrr).

•• Oglądanie obrazka Syriusza – maskotki UE-

https://pl.pinterest.com/pin/289567451018100959/

 wyjaśnienie pochodzenia nazwy, kolorowanie sylwety Syriusza w polskich barwach narodowych. Imię Syriusz pochodzi od najjaśniejszej gwiazdy na niebie. Niebieska, uśmiechnięta stonoga, w każdym kraju występuje ubrana w charakterystyczne dla niego elementy narodowe.

• Słuchanie hymnu UE – Ody do radości Ludwiga van Beethovena. Nagranie hymnu UE:

 https://www.youtube.com/watch?v=BiW4YNUmI5M

2. Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 17 z dn. 05.05.2020r.- środa.

3. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 34,35 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4.

Zachęcam R. do przeczytania dziecku z biblioteczki domowej dowolnej baśni duńskiego pisarza Hansa Christiana Andersena. Okazjonalnie zwracajcie uwagę na kraj, z którego pochodzą autorzy czytanych baśni. 

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Spacer po ogrodzie przydomowym. Dzieci oglądają w ogrodzie rośliny (kwiaty, krzewy, drzewa); nazywają je samodzielnie lub z pomocą R. Zbieranie grubszych patyków o długości ok. 50cm do wykorzystania w zabawie dodatkowej.

Dodatkowo proponuję zabawę sensoryczną „Patyki”, której opis znajdziecie w linku: https://www.haart.pl/2014/05/zabawa-sensoryczna-patyki/

Pozdrawiam,

Wasza wychowawczyni.

 

Witamy Kochanych Przedszkolaków, Drogich Rodziców! Przesyłamy kolejne materiały do realizacji w domu w dniach od 27.04.2020r. do 30.04.2020r.

27.04.2020r.- poniedziałek

•• Dzisiaj podpowiem jak można  w prosty sposób organizować zabawy ruchowe dla dzieci w domu  np.: https://www.youtube.com/watch?v=ZvvewNwtu_c

••Wykonanie „ekologicznych instrumentów” (np.: do metalowej puszki lub plastikowej butelki  po napojach włożyć np. kilka ziarenek fasoli lub kaszy, otwór puszki zakleić plastrem, butelkę zamknąć nakrętką)

••Zabawa z wierszem Bożeny Formy Dbaj o przyrodę (butelki plastikowe, puszki z ziarenkami, rolki po ręcznikach papierowych, gazeta, reklamówki)

Kochamy naszą planetę,               uderzają butelkami w rytmie 3 na raz o podłogę, na dwa, trzy – butelką o butelkę,

przecież na niej mieszkamy,       potrząsają puszkami,

chcemy, by była piękna,                uderzają rolką o rolkę,

dlatego o nią dbamy.                      potrząsają puszkami,

Nie zaśmiecamy lasów,                  zgniatają gazety,

w nich żyją zwierzęta,                      potrząsają puszkami,

to nasi przyjaciele,                            szeleszczą reklamówkami,

każdy z nas o tym pamięta.            potrząsają puszkami,

Chcemy mieć czystą wodę              uderzają butelkami w rytmie 3 na raz o podłogę, na dwa, trzy – butelką o butelkę,

w jeziorach i oceanach,                    potrząsają puszkami,

chcemy, by słońce świeciło             prostują zgniecione kule z gazet,

na czystym niebie dla nas.             potrząsają puszkami.

Nauka wiersza na pamięć fragmentami metodą ze słuchu (zachęcam do utrwalania w ciągu dnia).

Zajęcia 1. Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Lis i lornetka.

•• Przypomnienie przez dzieci, jak należy zachowywać się w lesie. R. następnie pyta:

−− Dlaczego należy tak się zachowywać?

•• Ćwiczenia oddechowe – Las pachnie żywicą. Dzieci są ustawione  naprzeciw otwartego okna. Wykonują długi wdech nosem, a następnie wydech powietrza ustami. (Pod oknem rosną drzewa, krzewy, a nie przebiega ulica).

•• Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Lis i lornetka. Dzieci 5-letnie książka (s. 66–69). 

Przedszkolaki bardzo lubią wycieczki. Odwiedziły już zoo, ogród botaniczny i Muzeum Lalek. Tym razem grupa Ady wybrała się do lasu na lekcję przyrody, bo nauka w terenie jest znacznie ciekawsza niż zwykłe opowieści. Dzieci koniecznie chciały obejrzeć paśniki dla zwierząt. W świecie zwierząt nastąpiło wielkie poruszenie.

– Schowajcie się! – krzyknął płochliwy zając. – Idą tu małe człowieki!

– Nie mówi się człowieki, tylko ludzie – poprawiła go łania, spokojnie przeżuwając młode pędy drzew iglastych.

– Na pewno zaatakują kijkami nasze mrowiska! – pisnęły przerażone mrówki. – Kiedyś wielki dwunożny człowiek podeptał nasze całe królestwo!

– Pobiegnę wywęszyć, jakie mają zamiary – oznajmił lis i ruszył przed siebie, wymachując puszystą kitą.

– Boimy się hałasu – pisnęły zajączki, tuląc się do uszatej mamy.

– Tydzień temu ludzkie istoty zostawiły w lesie pełno śmieci: puszki, sreberka po czekoladzie i butelki! – krzyknął oburzony borsuk. – Chyba nie wiedzą, że kiedy słońce rozgrzeje zbyt mocno szklaną butelkę, to może wywołać pożar lasu!

– To straszne! – oburzyła się wiewiórka. – Zaraz przygotuję pociski z orzechów i będę nimi rzucać. Pac! Pac!

W tej samej chwili zza drzew wyłonił się jeleń i dostojnym krokiem zbliżył się do paśnika.

– Witam państwa – przywitał się. – Słyszałem, że boicie się ludzi. Powiem wam, że bać się należy myśliwych, którzy mają strzelby, ale nie ludzkich dzieci, bo one mają dobre serca.

– Tiuu, tiuu! My znamy te maluchy! – odezwały się ptaki. – Zimą sypią dla nas ziarenka i szykują słoninkę w karmnikach, żebyśmy nie zamarzły z głodu.

Nadbiegł zziajany lis i, łapiąc oddech, wysapał:

– Kochani, nie ma się czego bać! Te człowieki to bardzo miłe stworzenia.

– Nie mówi się człowieki, tylko ludzie – po raz drugi odezwała się łania.

– No dobrze, ludzie. Duże stworzenie w spódnicy mówiło do nich „moje kochane przedszkolaki” czy jakoś tak… Urządzili sobie piknik na polanie, a potem posprzątali wszystkie śmieci. Na trawie nie został ani jeden papierek po kanapkach, ciastkach i cukierkach. Wszystkie butelki po sokach i pudełeczka po jogurtach wyrzuciły na parkingu do wielkiego kosza na śmieci.

– A nie krzyczały? – szepnęły wciąż wystraszone zajączki.

– Ależ skąd! One dobrze wiedziały, że w lesie trzeba być cicho, żeby nas nie płoszyć.

– O! To znaczy, że szanują nas i las – powiedziała do rymu pani zającowa.

– Szanować las najwyższy czas! – odpowiedziały chorem zwierzęta.

Tego dnia dzieci wróciły z wycieczki bardzo zadowolone. Nauczycielka pochwaliła wszystkie za to, że w lesie zachowywały się tak, jak należy: nie hałasowały, nie niszczyły mrowisk i norek, nie zrywały żadnych roślin bez zgody pani i pięknie posprzątały po zakończonym pikniku.

– A może narysujecie to, co najbardziej zapamiętaliście z dzisiejszej wycieczki? Zrobimy wystawę o lesie.

– Tak! Chcemy!

– Ja namaluję wiewiórkę – ucieszyła się Zuzia.

– I ptaszki.

– A ja narysuję mech – postanowił Jacek.

Pani rozdała dzieciom kartki, kredki i farby. Sama też postanowiła coś namalować. Powstały prawdziwe dzieła sztuki: drzewa iglaste oświetlone słońcem, wiewiórka, ślady kopytek, zielona polana i ptaszki na gałęziach. Jacek namalował czarną plamę i oznajmił wszystkim, że to jest nora niedźwiedzia. Ada narysowała lisa trzymającego w łapkach jakiś dziwny przedmiot.

– Co to jest? – zapytała Kasia.

– To jest lis – odpowiedziała Ada, chociaż uznała, że bardziej przypomina psa niż lisa.

– A co on trzyma?

– Lornetkę – odpowiedziała Ada.

– Lornetkę? Przecież lisy nie używają lornetek – stwierdził Piotrek. – Nie widziałem tam żadnego lisa.

– A ja widziałam – odparła Ada. – Cały czas nas podglądał!

– Naprawdę?

– Naprawdę. Ciągle nas obserwował, a zza drzewa wystawała jego ruda kita.

– To dlaczego nam nie powiedziałaś?

– Nie chciałam go spłoszyć. Widocznie sprawdzał, czy umiemy się dobrze zachować w lesie.

– Pewnie, że umiemy! – stwierdził Piotrek.

Nauczycielka zebrała wszystkie obrazki i przyczepiła je do specjalnej tablicy.

– Jaki tytuł nadamy naszej wystawie? – zapytała dzieci.

Było wiele propozycji, ale najbardziej spodobał się wszystkim pomysł Ady: „Czas szanować las”. Jednak największe zdziwienie wywołał rysunek nauczycielki.

– Dlaczego pani powiesiła pustą kartkę? – zdziwiły się dzieci.

– Ona nie jest pusta – uśmiechnęła się tajemniczo pani.

– Przecież pani nic nie narysowała…

– Narysowałam w wyobraźni. Moj rysunek przedstawia leśną ciszę.

Oj, nasza pani zawsze nas czymś zaskoczy!

•• Rozmowa na temat opowiadania.

−− Jak zwierzęta przyjęły obecność dzieci w lesie?

−− Dlaczego zwierzęta bały się dzieci?

−− Co powiedziały o dzieciach zwierzęta, które je obserwowały: jeleń, ptaki, lis?

−− Co zrobiły dzieci po powrocie do przedszkola?

−− Kogo narysowała Ada? Dlaczego?

−− Co narysowała pani? Co przedstawiał jej rysunek?

•• Ćwiczenia z tekstem. Książka dla dzieci 5-letnich(s. 66–69)

Dzieci słuchają tekstu czytanego przez R. Dzieci np. wskazują podaną literę, odczytują wskazaną przez rodzica literę, próbują odczytać proste wyrazy z pomocą rodzica itp… Nauka głoskowania słów: l-a-s, l-i-s; utrwalanie jak głoskowaliśmy wcześniej inne proste słowa.

•• Nauka III zwrotki piosenki Świat w naszych rękach; śpiewanie piosenki z nagraniem, połączone z zabawą taneczną, lub tworzeniem akompaniamentu przy użyciu swojej „ekologicznej grzechotki”.: https://www.youtube.com/watch?v=pRNtFXew_VE

2. Dzieci 5-letnie- odkrywanie litery „h” drukowanej: małej i wielkiej.

•• Karta pracy Nowe przygody Olka i Ady. Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia, s. 72.

• Opisywanie, co przedstawia obrazek.

• Określanie pierwszych głosek w słowie hamak i nazwach rysunków.

• Rysowanie po śladach rysunków.

• Kolorowanie wybranych rysunków.

• Zaznaczanie liter h, H w wyrazach.

•Podawanie propozycji słów, w których wymawiamy  „h” na początku, w środku lub na końcu; dzielenie słów na sylaby.

•Wyszukanie wśród liter z „Wyprawki plastycznej BB+” liter „h, H” i dołożenie ich do kompletu pozostałych wcześniej już używanych.

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s. 40 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 20, 21 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4.

•• Spacer w pobliżu domu: obserwowanie przyrody- dzieci obserwują drzewa, krzewy, zwierzęta, starają się dostrzec zachodzące w przyrodzie zmiany.

•• Karta pracy Nowe przygody Olka i Ady. Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia, s. 74.

•• Rysowanie na temat: Jaki piękny jest świat!   obrazki zwierząt i roślin (dla dzieci 5-letnich: do wykorzystania Wyprawka plastyczna BB+, karty do wypchnięcia – ze zwierzętami, z owocami, warzywami, roślinami) kredki, kartka.

Dzieci przedstawiają na rysunku piękno przyrody – roślin, zwierząt, wykorzystując obrazki zwierząt i roślin, omawiają swoje prace.

Zachęcamy do wykorzystywania w zabawach dzieci propozycji zawartych w zakładce "Zajęcia muzyczno- ruchowe".

Pozdrawiamy,

Hania H., Ania G.

28.04.2020r.- wtorek

•• Ćwiczenie oddechowe Rodzina. Szablony domu i członków rodziny, słomki.

Dzieci zajmują miejsca przy stolikach otrzymują: szablon domu oraz członków rodziny. Ich zadaniem jest przeniesienie za pomocą słomki szablonów członków rodziny na szablon domu.

Ćwiczenia analizy i syntezy słów „dom, domy” (podział na sylaby: dom, do- my; na głoski: d-o-m, d-o-m-y;). Dzieci 5-letnie- ułożenie wyrazów:dom, domy; z liter.

•• Zabawa Prawda – nieprawda. Porządkowanie informacji na temat swojej miejscowości. Dla dziecka dwa kartoniki z minami – wesołą i smutną. Dzieci po usłyszeniu prawdziwej informacji podnoszą obrazek przedstawiający wesołą minę, przy nieprawdziwej – smutną. Przykłady:

−− Moja miejscowość to duże miasto.

−− W mojej miejscowości jeżdżą autobusy.

•• Przedstawienie legendy związanej z miejscowością lub regionem zamieszkania dzieci.

R., w dowolnej formie, przedstawia dzieciom krótką wersję legendy związanej z powstaniem (historią) miejscowości/regionu ich zamieszkania.

1. Słuchanie opowiadania Ewy Stadtmüller Jak dobrze nam zdobywać góry.  Dzieci 4-letnie książka (s. 66–67).

Rodzice uwielbiali górskie wyprawy. Kilka razy w roku pakowali plecaki i wyruszali na szlak.

– Jeszcze trochę podrośniecie i wybierzemy się w góry wszyscy razem – obiecywał dzieciom tata.

– Ale kiedy to będzie? – niecierpliwił się Olek.

– Może już niedługo… – uśmiechnęła się mama. – Maj jest w tym roku taki piękny…

To chyba tatę przekonało, bo już następnego dnia zaczął planować pierwszy rodzinny rajd.

– Chcecie zobaczyć, dokąd pójdziemy? – zapytał, rozkładając mapę. – Najpierw szlak poprowadzi nas wąwozem, potem kawałek przez las i wyjdziemy na grań.

– Na co? – nie zrozumiała Ada.

– Grań to inaczej grzbiet górski – wyjaśniła mama. – Zobaczycie, jak pięknie wyglądają wiosną górskie łąki zwane przez górali halami.

– Tylko pamiętaj: żadnego marudzenia – upominał siostrę Olek.

Trzeba przyznać, że Ada bardzo się starała. Szła dzielnie i nie narzekała, chociaż po dwóch godzinach marszu poczuła się trochę zmęczona.

– A daleko jeszcze do tych halek? – zapytała.

– Do hal? – roześmiała się mama. – Bliżej niż myślisz.

Rzeczywiście, gdy tylko wyszli z lasu, Ada aż krzyknęła z zachwytu.

– Są!!! Są hale!! Są baranki i pan barankarz w kapeluszu!!!

– Pan barankarz nazywa się baca – uśmiechnął się tato – a pomaga mu dwóch młodych juhasów. Zobacz, są jeszcze tacy pasterze, co biegają na czterech łapach i szczekaniem zaganiają owieczki do stada. Ten większy ma na imię Bacuś, a ten mniejszy – Gronik. Była jeszcze Dolina…

– Dolina ma szczeniaki i musi się nimi zajmować – uśmiechnął się baca i zaprosił całe towarzystwo do bacówki, czyli drewnianej, okopconej jałowcowym dymem, chatki, gdzie nad paleniskiem wędziły się żółte góralskie serki zrobione z owczego mleka.

– Weźmiemy sobie takiego świeżutkiego oscypka na kolację – obiecał tata. Baca zapakował serek, po czym postawił na stole cztery drewniane kubki, do których nalał czegoś, co wyglądało jak kefir.

– To żętyca. Zostaje po zrobieniu oscypków – wyjaśniła mama. – Jest bardzo zdrowa. W smaku trochę przypomina maślankę.

– Żętyca… – powtórzył Olek, żeby lepiej zapamiętać.

– A wiecie, jak się nazywa to, czym się podpieram? – zapytał baca, mrużąc jedno oko.

– Laska? – próbowała zgadnąć Ada.

– Raczej… siekierka – poprawił ją Olek.

– Nie jest to siekiera i nie jest to laga. To, czym się podpieram, to moja ciupaga – zrymowało się bacy, który, bardzo z siebie zadowolony, podkręcił wąsa i po chwili zastanowienia dokończył.

– To, co góral ma na nogach, kierpcami się zowie. Nie ma spodni ino portki, kapelusz na głowie. Cuchą się owinie, kiedy wiatr na hali, a gdy słonko zajdzie, to watrę rozpali.

To dopiero była łamigłówka. Na szczęście mama z tatą znali się na góralskiej mowie i wyjaśnili, że kierpce to skórzane góralskie buty, cucha to wełniane góralskie okrycie, coś w rodzaju krótkiej peleryny, a watra – ognisko.

– Mamuś, a dlaczego górale mówią… inaczej niż my? – zapytał Olek późnym popołudniem, gdy dotarli już do schroniska.

– Mówią po swojemu, czyli gwarą – wyjaśniła mama. – Ludzie mieszkający w różnych regionach Polski różnią się od siebie: językiem, strojem, zwyczajami…

– Sami się o tym przekonacie, kiedy odwiedzimy Śląsk albo Kaszuby – włączył się do rozmowy tato.

– A kiedy odwiedzimy? – zapytał Olek, który zdążył już nabrać ochoty na kolejną rodzinną wyprawę.

•• Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce.

Mapa Polski, widokówki lub zdjęcia przedstawiające widok na pasma górskie.

R. zadaje pytania:

−− Co ciekawego zobaczyli Olek i Ada podczas pobytu w górach?

−− Dlaczego baca mówił językiem niezrozumiałym dla Olka i Ady?

R. kontynuuje rozmowę. Wskazuje na mapie Polski główne pasma górskie. Przyczepia w tych miejscach widokówki lub zdjęcia przedstawiające widok na te pasma. Dzieci dzielą się wspomnieniami i posiadanymi wiadomościami na temat gór.

•• Pamiątki z gór. Układanie elementów np.:  ciupaga, oscypek w zamkniętym, przezroczystym pojemniku, kapelusz góralski z piórkiem, pluszowa owieczka.

R. pokazuje dzieciom charakterystyczne dla regionów górskich elementy, np.: ciupagę, oscypek, kapelusz góralski z piórkiem, pluszową owieczkę. Pyta dzieci, czy wiedzą, jak się nazywają te elementy i co o nich wiedzą. Następnie R. układa je przed dziećmi. Dziecko zamyka oczy, a R. w tym czasie zmienia ułożenie elementów. Zadaniem dziecka, jest wskazanie i nazwanie, co się zmieniło, a następnie ułożenie elementów tak, jak były na początku.

2. Ćwiczenia gimnastyczne - zestaw ze środy 22.04.2020r.

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s. 42 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 22 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4. Karta pracy Nowe przygody Olka i Ady. Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia, s. 63.

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Spacer w pobliżu domu (pamiętajcie o zasłonięciu ust i nosa podczas spaceru). Dzieci spacerując oglądają i porównują budynki; rozpoznają miejsca użyteczności publicznej, sklepy.

•• Zabawa ruchowa rozwijająca spostrzegawczość – Na górskim szlaku.  Karteczki w kolorze czerwonym, taśma samoprzylepna.

Dzieci bawią się w chodzenie po górskim szlaku – odnajdują przyczepione przez R., w różnych miejscach ogrodu, karteczki w wybranym kolorze, np. czerwonym.

Dodatkowo zachęcam do przetestowania z rodzicami kilku eksperymentów (polecam „bańkę w bańce”): https://www.youtube.com/watch?v=NyOhE-uYAvQ

Pozdrawiam,

Wasza wychowawczyni.

 

29.04.2020r.- środa

••Słuchanie  wiersza Bożeny Formy Droga do przedszkola.

Codziennie wczesnym rankiem

zawsze drogą tą samą

do przedszkola maszeruję

razem z moją mamą

Mijam skrzyżowanie

sklepy, park i szkołę

potem kilka domów

i widzę przedszkole.

Chociaż jestem mały

to swój adres znam.

Do domu potrafię

drogę wskazać sam.

Przypomnienie /nauka adresu zamieszkania dziecka.

•• Wykonanie koperty z adresem. Dla dziecka: rysunek rozłożonej koperty, klej, nożyczki.

Dzieci wycinają rysunek rozłożonej koperty; zaginają go wzdłuż przerywanych linii i sklejają w odpowiednich miejscach. Zapisywanie przez R. na kopercie adresu zamieszkania podanego przez dziecko.

1. Zabawy przy piosence Najpiękniejsze miejsce świata.

 https://www.youtube.com/watch?v=31iMeePXKM8

•• Ćwiczenia ruchowe przy akompaniamencie instrumentu. Marsz, skoki obunóż, przeskoki z nogi na nogę, krok dostawny w wyznaczonym przez R. kierunku.

•• Utrwalanie I zwrotki i refrenu piosenki Najpiękniejsze miejsce świata Nagranie piosenki

•• Zabawa z piosenką Najpiękniejsze miejsce świata. Biało-czerwona chorągiewka dla dziecka, nagranie piosenki.

Dzieci są ustawione w lekkim rozkroku, przodem do R. Ręce mają swobodnie opuszczone. W dłoniach trzymają biało-czerwone chorągiewki.

Zwrotka I                                                              Dzieci:

Są na całym świecie miasteczek tysiące      zataczają przed sobą koła prawą ręką,

i są też wioseczki jak z bajeczki.                   zataczają przed sobą koła lewą ręką,

Tutaj bloki różne, biurowce , wieżowce,        zataczają przed sobą duże koła – równocześnie ręką lewą i ręką prawą,

tam domki, łąki, pola, rzeczki.                        wskazują, zgodnie z rytmem, różne  strony – raz lewą, raz prawą ręką,

Ref.:

A ja mieszkam właśnie tu, tutaj tulę się do snu.         maszerują po okręgach z równoczesnym  kołysaniem chorągiewkami nad głowami,

Tutaj swoje mam radości i troski.                                   zatrzymują się, wykonują obrót wokół siebie, dłonie, w których trzymają chorągiewki, składają na piersiach,

Każde drzewo tutaj znam, każdą drogę tu i tam.       ponownie maszerują po okręgach  z równoczesnym kołysaniem chorągiewkami nad głowami,

To jest mój kawałek Polski.                                            zatrzymują się, wykonują obrót wokół siebie, dłonie, w których trzymają chorągiewki, składają na piersiach,

Najpiękniejsze miejsce świata,                                     rapują w prawo, w lewo, w tył i w przód.

w prawo, w lewo, w tył i w przód!

Taki to mój mały cud!

•• Zabawa Jestem Polakiem – rozwijająca zdolność improwizacji muzycznych. Nagranie piosenki Najpiękniejsze miejsce świata,  bębenek.

W rytmie nagrania piosenki dzieci maszerują w określonym kierunku. Mocne uderzenie w bębenek i przerwa w muzyce oznaczają zatrzymanie się. R. zwraca się do dzieci śpiewając: Jestem Polakiem, ponieważ…. Dziecko kończy zdanie śpiewając.Inne zdania do dokończenia np.: Mieszkam w…, Bardzo lubię swoją wieś, ponieważ…

2. Zabawy z kostkami.

Dwa zestawy dużych kostek. W pierwszym zestawie – przeznaczonym do dodawania – kostki mają zaklejone sześć kropek, puste pole będzie liczone jako zero. W drugim zestawie – przeznaczonym do odejmowania – jedna kostka jest bez zmian, a druga ma kropek: sześć, siedem, osiem, dziewięć i dwa razy po dziesięć. (dzieci 4-letnie obowiązuje zakres  liczenia do pięciu)

•• Dodawanie z użyciem kostek.

Dzieci rzucają kolejno dwiema kostkami z pierwszego zestawu. Po wyrzuceniu liczą oczka. Podają wynik. Uzasadniają go. Np. 5 i 4 to 9. 

•• Odejmowanie z użyciem kostek.

Dzieci kolejno rzucają kostkami. Najpierw tą z większą liczbą oczek, a potem tą drugą. Liczą oczka wyrzucone na pierwszej, a potem – na drugiej kostce. Od liczby kropek z pierwszej kostki odejmują liczbę kropek z drugiej kostki. Podają wynik. Uzasadniają go. Np. 10 odjąć 6 to 4.

Ćwiczenia należy wykonać kilkukrotnie, uwzględniając stopień zaangażowania dziecka (jeżeli zachodzi potrzeba można zadania dodatkowo ilustrować liczmanami). Dzieci 5-letnie mogą wykorzystać kartoniki z zapisem liczb (wyprawka plastyczna).

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s. 43 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 23,25 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4;

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Zabawa bieżna Doręczamy listy. Utrwalenie adresu zamieszkania dziecka. 

Dzieci stoją w pewnej odległości od R., naprzeciwko siebie. Dziecko trzyma w ręce kopertę z listem, który musi jak najszybciej doręczyć rodzicowi poruszając się w określony przez R. sposób.

•• Zabawa ruchowa z elementem równowagi Góra – dół. Rulon z gazety dla dziecka.

Dzieci stoją w wyznaczonej części ogrodu. Przed siebie wyciągają ręce trzymając za końce rulon z gazety. Na hasło: Dół – dzieci wykonują przysiad i wytrzymują tak, aż do hasła: Góra, kiedy wracają do pozycji wyjściowej. Ćwiczenie powtarzają kilka razy.

•• Zabawy swobodne na przydomowym placu zabaw.

Pozdrawiamy,

Wasze nauczycielki.

30.04.2020r.- czwartek

•• Zabawa Dokończ zdania.

R. mówi początek zdania, a dzieci je kończą.

Miejscowość, w której mieszkam, to…

Mieszkam… przy ulicy…

Lubię swoją miejscowość, bo…

Moje przedszkole znajduje się w…

••Utrwalenie wiersza „Kto ty jesteś?” W. Bełzy.

•• Zaśpiewanie fragmentu piosenki, którego nauczyliście się wczoraj  Najpiękniejsze miejsce świata.

 https://www.youtube.com/watch?v=31iMeePXKM8

1. Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby Dzień Flagi. Dzieci 5-letnie książka (s. 70–71).

W przedszkolu gruchnęła wieść, że zbliża się Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej i wszystkie przedszkolaki będą malować chorągiewki.

– A po co? – spytała Lenka.

– Na jaki kolor? – chciał wiedzieć Alan.

– Na czerwony – powiedział Szymek.

– Nie. Na biały – sprostowała Ada.

– A po co? – ponownie spytała Lenka.

– Będziemy z nimi maszerować. Flagi byłyby dla was za ciężkie – wyjaśniła pani.

– Tylko wojsko maszeruje. My nie jesteśmy wojskiem – zauważył Alan.

– Ale jesteśmy Polakami, a to dzień poświęcony naszej polskiej fladze. Z tej okazji możemy nawet maszerować – powiedziała z uśmiechem pani. – Drugiego maja przemaszerujemy przez całe osiedle.

– Dostaniemy prezenty? – zapytał Hubert.

– To Dzień Flagi, a nie Dzień Dziecka – zauważył Szymek.

Hubert się naburmuszył. Jednak musiał przyznać, że Szymek ma rację. Jeśli już wręczać prezenty, to polskiej fladze, a nie przedszkolakom, którzy z pewnością nie są ani flagami, ani chorągiewkami. Wszyscy lubią malować, więc chwilę później Ada, jej koleżanki i koledzy z zapałem przystąpili do pracy. Jednak malowanie chorągiewek nie było wcale proste. Wymagało szczególnej uwagi. Ci, którzy się zagapili i zamalowali na czerwono więcej niż połowę chorągiewki, musieli malować od nowa. Bo przecież chorągiewka w polskich barwach powinna być tylko w połowie czerwona. Ada też nie od razu była zadowolona ze swojej pracy.

– Dobrze, że na chorągiewkach nie trzeba malować komarów. Komary są strasznie trudne do wykonania – pocieszyła ją Lenka.

– Muchy też – dodała Ada. I poczuła ulgę, że nie musi malować ani mrówek, ani much, tylko czerwony pas na białej chorągiewce.

W Dniu Flagi przedszkolaki z przedszkola Ady wzięły udział w radosnym marszu po osiedlu. Każde dziecko niosło dumnie własnoręcznie wykonaną biało-czerwoną chorągiewkę. Dzieci machały nimi, aż furczało. Ada widziała las rąk przed sobą i czuła, że wszyscy, ona także, robią coś bardzo ważnego. Żałowała, że nie widzą jej rodzice i Olek, i babcia z dziadkiem. Przechodnie z podziwem patrzyli na maszerujących.

– O, widzę, że mali Polacy też świętują – pochwaliła ich jakaś pani w sukience w paski.

Ada czuła dumę, że mieszka w Polsce, że maszeruje z biało-czerwoną chorągiewką i że jest Polką – może trochę małą, ale co tam: przecież kiedyś urośnie.

– Będę wtedy maszerowała z dużą flagą, żeby było ją widać aż z kosmosu – powiedziała.

– Nasze chorągiewki też widać – zapewniła ją Lenka.

Ada i Lena podniosły swoje chorągiewki jeszcze wyżej i pomachały kosmonautom i kosmitom. Niech wiedzą, że polska flaga świętuje, a z nią świętują mali Polacy.

R. rozmawia z dziećmi na temat opowiadania. R. pyta:

−− Po co przedszkolaki malowały flagi?

−− Jak czuła się Ada, maszerując 2 maja z kolegami i koleżankami i machając chorągiewką?

−− Z czego była dumna?

••Dzieci 5-letnie: ćwiczenia z tekstem; książka (s. 70–71)

Dzieci słuchają tekstu czytanego przez R. Następnie R. przekazuje ciekawostki na temat flagi np.: Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej to polskie święto obchodzone 2 maja, wprowadzone na mocy ustawy z 20 lutego 2004 roku, by propagować wiedzę o Polskiej tożsamości oraz symbolach narodowych. Flaga składa się z dwóch poziomych pasów: białego i czerwonego. Pierwszy symbolizuje czystość i niepokalanie, drugi – odwagę i waleczność. Oficjalnie flaga została uznana za symbol narodowy w 1919 roku, w rok po uzyskaniu przez Polskę niepodległości.

2. Wykonanie chorągiewki z kolorowego papieru.

Dla każdego dziecka: paski papieru – białego i czerwonego, klej, patyczek (taki jak do balonów).

Dzieci sklejają paski papieru, doklejają patyczek. Wykonane chorągiewki wykorzystują do udekorowania domów.

3. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 26,27 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4;

Dodatkowo polecamy ćwiczenia wspierające przygotowanie dzieci do pisania, których propozycje znajdują się np. w linku:

https://mojedziecikreatywnie.pl/2013/08/mala-motoryka/

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Zabawa ruchowa W stronę domu. Bębenek.

Dzieci maszerują po wyznaczonym terenie w ogrodzie. Na dźwięk uderzenia w bębenek zatrzymują się i patrzą na R., który mówi i ruchem ręki wskazuje kierunek ich dalszego poruszania się.

••Zabawy dowolne w ogrodzie przydomowym. Dzieci bawią się w piaskownicy; obserwują drzewa, krzewy, nieliczne ptaki, owady; bawią się na urządzeniach znajdujących się w ogrodzie.

W zbliżającym się tzw. "długim wekendzie" proponujemy w ramach "codziennych poczytanek" sięgnąć po polskie legendy lub ich słuchowiska, które znajdziecie np.w linku:          https://www.youtube.com/watch?v=MrXIw4fAvTQ

Pozdrawiamy,

Ania G. i Hania H.

 Propozycje zajęć na tydzień od 20.04.2020r.do 24.04.2020r. 

20.04.2020r.- poniedziałek

•• Dzieci 5-letnie- kolorowanka wodna – Kura i kurczątka. Dla dziecka: wyprawka, kolorowanka wodna Kura i kurczątka, pędzelek, kubeczek 

••Zabawy z piosenką Na podwórku: https://www.youtube.com/watch?v=An265-G0WOs

I. Na podwórku na wsi jest mieszkańców tyle,

że aż gospodyni trudno zliczyć ile.

Ref.: Kury, gęsi i perliczki, i indyki, i indyczki.

Jest tu kwoka z kurczętami, mama kaczka z kaczętami.

Piękny kogut Kukuryk i kot Mruczek, i pies Bryś.

Więc od rana słychać wszędzie: kukuryku, kwa, kwa, gę, gę,

hau, hau, miau, miau, gul, gul, gul – podwórkowy chór.

II. Koń kasztanek w stajni, a w oborze krowa,

tam w zagrodzie owce i brodata koza.

Ref.: Kury, gęsi i perliczki…

III. A tu są króliki: i duże, i małe,

łaciate i szare, i czarne, i białe.

Ref.: Kury, gęsi i perliczki…

R. zadaje dzieciom pytania dotyczące tekstu piosenki.

−− Gdzie mieszkają zwierzęta, o których jest mowa w piosence?

−− Jakie zwierzęta mieszkają w wiejskiej zagrodzie?

R. rozmawia z dziećmi na temat wyglądu, zwyczajów i charakterystycznych głosów, które wydają wymienione w piosence zwierzęta.

••Ćwiczenia poranne (do wykorzystania w ciągu całego tygodnia):

 •Przestraszone kurczątka-  Dzieci są kurczątkami. Swobodnie poruszają się w różnych kierunkach sali. Na hasło: Uwaga, kot! uciekają do kurnika (wyznaczonego miejsca w sali), wydając odgłosy: pi, pi, pi. Hasło: Nie ma kota, jest sygnałem do ponownego wykonywania ruchów.

• Kaczuszki szukają ziarenek- Dzieci są kaczuszkami. Chodzą po sali małymi krokami, kołysząc się na boki; co pewien czas wykonują skłony tułowia w przód – zbierają ziarenka – i prostują się.

• Pieski gonią gęsi-  pieski na czworakach przeganiają gąski pod ściany.

• Kogut zasypia- Dzieci w siadzie klęcznym, wykonują skłon tułowia w dół, z dotknięciem głową kolan – kogut chowa głowę w piórka. Potem powoli prostują się i ustawiają głowy prosto.

• Na grzędzie- Dzieci są kurkami. Przechodzą, stawiając nogę za nogą, po sznurku, tak aby z niego nie spaść.

• Na podwórku-  Dzieci maszerują po obwodzie koła z rytmicznym klaskaniem i powtarzaniem rymowanki: Na podwórku jest wesoło, wiele zwierząt chodzi w koło. Ko, ko, ko i kwa, kwa, kwa, niech zabawa dalej trwa.

1. Dzieci 4-letnie: spotkanie na wiejskim podwórku – słuchanie opowiadania Ewy Stadtmüller Wiejskie ustronie.

Książka (s. 62–63) dla dziecka. R. czytając opowiadanie, prezentuje ilustracje do niego zawarte w książce.

– Nie uwierzycie, co się nam przytrafiło! – opowiadał przy kolacji dziadzio. – Postanowiliśmy z babcią zabrać was na parę dni na wieś, więc zacząłem szukać gospodarstwa agroturystycznego położonego w jakiejś ładnej i spokojnej okolicy. Znalazłem. Miejsce dobrze mi znane. Patrzę na nazwisko gospodarza – coś takiego! Mój kolega z dzieciństwa też nazywał się Maciszek, ale na imię miał Staś, a nie Janusz. Dzwonię. I cóż się okazuje…? – ten Janusz to rodzony syn Stasia. Ale było radości! Staś zaprosił nas do siebie razem z wnukami.

– Pojedziemy na wieś? – ucieszyła się Ada.

– Oczywiście – jeśli rodzice się zgodzą – zaznaczyła babcia. Na szczęście mama z tatą nie mieli nic przeciwko temu. Olkowi zdawało się nawet, że tata puścił oko do mamy, zupełnie jakby chciał powiedzieć: „Nareszcie będziemy mieli trochę czasu tylko dla siebie”. Gospodarstwo agroturystyczne, pod wdzięczną nazwą „Ustronie”, okazało się miejscem wymarzonym na odpoczynek. Pan Staś nie ukrywał wzruszenia.

– Wasz dziadek przyjeżdżał tu z rodzicami na wakacje – opowiadał Olkowi i Adzie. – Chodziliśmy razem na grzyby i jagody, paśliśmy krowy…

– Ma pan krowy? – zainteresował się natychmiast Olek.

– A mam – uśmiechnął się kolega dziadka. – Ta starsza to Jagoda, a ta młodsza – Malina.

– A kaczuszki? – chciała wiedzieć Ada.

– Kaczuszki też są.

Całe popołudnie dzieci spędziły na zwiedzaniu stajni, obory i kurnika. Adzie najbardziej podobało się karmienie kur i kaczek, a Olkowi – królików. Oboje z zachwytem przyglądali się, jak pan Staś czyści konia.

– Co prawda do pracy w polu używam traktora – opowiadał pan Staś – ale kiedy do Janusza przyjadą goście, to każdy dzieciak marzy, żeby wsiąść na prawdziwego rumaka. Olkowi natychmiast zaświeciły się oczy.

– A czy ja… też mógłbym się przejechać? – zapytał z nadzieją w głosie.

– Na koniu czy na traktorze? – chciał wiedzieć pan Staś.

– Jak znam mego wnuka, to na jednym i drugim – zaśmiał się dziadzio.

Trzy dni przeleciały jak z bicza strzelił. W tym czasie dzieci zdążyły zaprzyjaźnić się z Burym, który okazał się nadzwyczaj spokojnym koniem. Z Olkiem i Adą na grzbiecie spacerował po całym gospodarstwie, a w tym czasie prowadzący go za uzdę pan Stanisław opowiadał, jak mu się gospodarzy. Okazało się, że ma duże pole, na którym uprawia rzepak.

– Musicie przyjechać w maju – zapraszał. – Zobaczycie, jak pięknie kwitnie.

– Jak ty sobie, Stasiu, z tym wszystkim radzisz? – nie krył uznania dziadzio.

– Wstaję o piątej, oporządzam zwierzęta, a potem po kolei robi się, co trzeba – odparł zadowolony gospodarz.

– Wiesz, dziadziu, chyba będę rolnikiem – zwierzył się Olek, gdy trzeba było pożegnać wiejskie „Ustronie” i ruszać do miasta.

– Byłbyś gotów na tak ciężką pracę? – zdziwił się dziadzio.

– Jasne – kiwnął głową Olek.

– A na wstawanie o piątej rano?

– Nad tym musiałbym jeszcze popracować… – przyznał się największy śpioch w rodzinie.

•• Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce. R. zadaje pytania:

−− Co zobaczyły dzieci w gospodarstwie syna pana Stasia?

−− Co robili Olek i Ada podczas wizyty w gospodarstwie?

−− Jakie obowiązki ma do wykonania rolnik?

•• Zagadki ruchowe – Jakim jestem zwierzęciem? Obrazki lub zdjęcia dowolnych zwierząt z wiejskiego podwórka, pojemnik lub taca.

Dziecko podchodzi do R. i losuje z pojemnika jeden obrazek lub jedno zdjęcie przedstawiające zwierzę z wiejskiego podwórka. Pokazuje za pomocą ruchu, jakim jest zwierzątkiem. R. próbuje odgadnąć zagadkę. Jeśli zadanie jest zbyt trudne, dziecko naśladuje głos tego zwierzęcia (wskazana zamiana ról w trakcie zabawy).

•• Zwierzęta z wiejskiego podwórka- malowanie farbami plakatowymi.

1. Dzieci 5-letnie: słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej - Zaremby Uparty kogut.

Wyjaśnienie znaczenia słowa uparty. R. pyta:

−− Kogo nazywamy upartym?

−− Czy zwierzęta też mogą być uparte?

−− Czy znacie takie zwierzęta?

•• Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby Uparty kogut. Książka (s. 62–65). Dzieci słuchają opowiadania, oglądają ilustracje.

Rodzina Ady i Olka wybrała się do cioci na wieś. Wszyscy byli zachwyceni celem podroży. Tylko mama wydawała się trochę zakłopotana i lekko zaniepokojona.

– Nie pamiętam, kiedy ostatnio byłam na wsi. Chyba bardzo dawno temu. Czy będą tam wszystkie wiejskie zwierzęta? – wypytywała tatę.

– Oczywiście, jak to w gospodarstwie. Będą krowy i cielęta. Świnie i prosięta. A zamiast koni i źrebiąt – dwa traktory. Traktorów chyba się nie obawiasz? – spytał żartem tata. Mama tylko się uśmiechnęła. – Oczywiście. Nawet rogaty baran mnie nie wystraszy. Jestem supermamą.

– Będą też kury, gęsi, kaczki, indyczki. Zgroza – ciągnął tata żartobliwym tonem.

Samochód wjechał na podwórko. Ada i Olek pierwsi przywitali się z ciocią i wujkiem i natychmiast zaczęli się rozglądać za zwierzętami.

– Lola ma szczeniaki! Mogę się z nimi pobawić? – spytał Olek i już był przy kudłatej kundelce i czwórce jej szczeniąt. Ada nie mogła do niego dołączyć, ponieważ ma uczulenie na sierść. Wybrała się więc na spacer po podwórku.

– Ko, ko, gę, gę, kwa, kwa – witały ją kury i kurczęta, gęsi i gąsięta, kaczki i kaczęta. Ada z powagą odpowiadała im: „dzień dobry”, „witam państwa”, „przybijemy piątkę?”.

– Ojej, jaka piękna kózka! – Ada usłyszała zachwycony głos mamy.

– To koźlątko. Ma zaledwie kilka dni – powiedział wujek.

– Prześliczny maluszek – stwierdziła z podziwem mama.

Koźlątko nie poświęciło mamie uwagi, za to kury podniosły wielki krzyk na jej widok. Obgdakały ją z każdej strony... i sobie poszły. Został jedynie kogut. Wbił wzrok w barwną sukienkę mamy w duże czerwone koła i patrzył jak zauroczony.

– Lubi czerwony kolor – stwierdziła z zadowoleniem mama.

– Hm, obawiam się, że wręcz przeciwnie – powiedział tata.

Kogut nastroszył pióra i nieprzyjaźnie zatrzepotał skrzydłami.

– Nie przepada za czerwonym. Kiedyś wskoczył mi na głowę, bo byłam w czerwonym kapeluszu – powiedziała ciocia. – Ale to zdarzyło się tylko raz – dodała uspokajająco.

Po chwili wszyscy z wyjątkiem mamy zapomnieli o kogucie. Uparte ptaszysko nie odstępowało jej na krok.

– Idź sobie – odpędzała go, jednak kolor czerwony na sukience przyciągał uparciucha jak magnes.

– Nie bój się, mamo – Ada dodała mamie otuchy.

– Dam sobie radę. – Mama bohatersko przeszła między kaczkami, kurami, minęła nawet gąsiora, ale gdy spojrzała za siebie, ponownie ogarnął ją niepokój. Kogut wciąż był tuż-tuż i wojowniczo stroszył pióra.

– Bywa uparty jak oślątko – westchnęła ciocia. – Wracaj do kurnika, uparciuchu.

– No właśnie! – powiedziała stanowczo mama.

Obie, mama i ciocia, weszły do domu. Niezadowolony kogut grzebnął pazurem i wrócił do kurnika. Tymczasem tata z wujkiem założyli na głowy kapelusze z siatką na twarz i poszli zajrzeć do uli w sadzie. Ada unikała pszczół od czasu, gdy minionego lata została użądlona w stopę. Wolała przechadzać się pośród żółtych kaczuszek, które nie żądlą i są mięciutkie. Nawet nie zauważyła upływu czasu. Zbliżała się właśnie pora dojenia krów, więc ciocia poszła przygotować dojarki. Olek wciąż bawił się ze szczeniętami, a tata i wujek zapomnieli o wszystkim, tak bardzo zajęli się sprawdzaniem pszczelich uli. Znudzona mama postanowiła do nich dołączyć. Jednak żeby dotrzeć do furtki prowadzącej do sadu, musiałaby przejść obok kurnika. Co będzie, jeśli kogut ją zobaczy? Wolała tego uniknąć. Postanowiła przechytrzyć nieprzyjaznego ptaka i przedostać się do sadu przez płot. Jakież było zdziwienie Ady, gdy zobaczyła mamę wspinającą się na ogrodzenie. Pokonanie płotu, kiedy ma się na sobie odświętną sukienkę, nie jest łatwe, jednak mamie się to udało. Co prawda w rajstopach poleciało oczko, a sukienkę lekko rozdarła, ale kto by się tym przejmował.

– Oczko ci ucieka, łap je! – zażartował tata na widok żony.

– To nic takiego. Wykiwałam koguta – powiedziała szeptem, zadowolona z siebie mama. Chwilę później Ada zobaczyła koguta, który bez trudu przefrunął nad płotem i wylądował w sadzie.

•• Rozmowa na temat opowiadania.

−− Czy mama Olka i Ady była wcześniej na wsi?

−− Z kim bawił się Olek?

−− Co robiła Ada?

−− Jaki ptak zainteresował się mamą? Dlaczego?

−− Czym zajęli się tata z wujkiem?

−− Jak mama przechytrzyła koguta? Czy jej się to naprawdę udało?

•• Dzieci 5-letnie- ćwiczenia z tekstem- książka (s. 62–65)

Dzieci słuchają tekstu czytanego przez R. Dzieci np. wskazują podaną literę, odczytują wskazaną przez rodzica literę, próbują odczytać proste wyrazy z pomocą rodzica itp…

Zabawa bieżna – Jastrząb, kura i pisklęta. (wg Waszego pomysłu).

2. Dzieci 5-letnie: odkrywanie litery ż, Ż drukowanej.

•• Karta pracy Nowe przygody Olka i Ady. Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia, s. 68.

• Określanie, co przedstawia obrazek. Podawanie pierwszej głoski z jego nazwy (żubry).

• Rysowanie po śladach rysunków.

• Podawanie głosek, jakimi rozpoczynają się słowo żubr i nazwy rysunków.

• Zaznaczanie liter ż, Ż w wyrazach.

•Podawanie propozycji słów, w których wymawiamy  „ż” na początku, w środku lub na końcu; dzielenie słów na sylaby.

•Wyszukanie wśród liter z „Wyprawki plastycznej” liter „ż, Ż” i dołożenie ich do kompletu pozostałych wcześniej już używanych.

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s.33 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s.3- 6 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Obserwowanie ptaków na drzewach (w miarę możliwości zwierząt na wiejskim podwórku) przez kolorową folię. Trzy rolki po papierze toaletowym, kawałki kolorowej folii, sznurek.

R. proponuje dzieciom zabawę kolorami. Wspólnie z dziećmi przygotowuje w tym celu lornetkę: przywiązuje sznurkiem kawałek kolorowej folii do jednego końca rolki po papierze toaletowym. Proponuje obserwację ptaków (zwierząt na wiejskim podwórku). Rozmawia z dziećmi o tym, co zaobserwowały.

Pozdrawiamy,

Panie- Ania G. i Hania H.

21.04.2020r.- wtorek

Na dobry początek dnia proponuję zabawę taneczną „Hej chusteczko” (chusteczki materiałowe): https://www.youtube.com/watch?v=bOY4nPXdZQw

•• Zapoznanie z wybranymi popularnymi przysłowiami, których bohaterami są zwierzęta; wyjaśnienie ich znaczenia:

Gdyby kózka nie skakała, toby nóżki nie złamała.

Zapomniał wół, jak cielęciem był.

Koń ma cztery nogi i tak się potyka.

Pasuje jak wół do karety.

Nie kupuj kota w worku.

Rytmizowanie wybranego przysłowia; ilustrowanie go ruchem według pomysłów dzieci.

1. Długi, krótki – ćwiczenia w mierzeniu długości.

•• Ćwiczenia dotyczące zrozumienia stałości miary. (np. dwie skakanki)

R. układa np. ze skakanek dwie drogi

• Dwie drogi równoległe. R. pyta:

−− Czy obie drogi mają taką samą długość?

• Jedna z dróg zakręca.

−− Czy teraz drogi mają taką samą długość?

−− Dlaczego uważacie, że prosta droga jest dłuższa?

R. wraca jeszcze raz do pierwszego przypadku.

−− Czy drogi mają taką samą długość?

−− Dlaczego tak uważacie?

•Jedna z dróg zakręca.

−− Czy drogi nadal mają taką samą długość?

−− Jak można udowodnić, że są tej samej długości?

(Drogi mają taką samą długość, bo nadal są te same skakanki, tylko przesunięte).

•• Mierzenie szerokości dywanu stopa za stopą.

Dziecko mierzy szerokość dywanu, stawiając stopę przed stopą (palce jednej stopy dotykają pięty drugiej stopy) i głośno licząc. Następnie czynność powtarza rodzic.

−− Dlaczego wyszły nam rożne wyniki?

−− Czy nasze stopy są jednakowej długości?

•• Mierzenie długości dywanu krokami. Dziecko mierzy długość dywanu krokami, które głośno liczy. Następnie rodzic.

−− Dlaczego wyszły nam rożne wyniki?

−− Z czym jest związana długość waszych kroków? (ze wzrostem).

•• Pokaz linijki, miarki krawieckiej.

R. mierzy linijką długość małego dywanu.

2.  Dzieci 4-letnie-  Wiejski zwierzyniec Wyprawka plastyczna, karta nr 23, klej, nożyczki, naklejki, pudełko- wykonanie wg instrukcji.

Dzieci 5-letnie- lepienie z plasteliny na temat Zwierzęta z wiejskiego podwórka.

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s.34-35 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s.7-9 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4; karta pracy Nowe przygody Olka i Ady. Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia, s. 69.

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Zabawa ruchowa z elementem ortofonicznym – Głosy zwierząt  połączona z utrwalaniem nazw zwierząt i ich małych (np. R. w zabawie wciela się w dorosłe osobniki, a dziecko może być małym).

•• Odwzorowywanie śladów zwierząt wiejskich. Układanie śladów z ziaren fasoli według wzoru prezentowanego przez R..

Pozdrawiam,

trzymajcie się zdrowo- Hania H.

22.04.2020r.- środa

•• Dzisiaj proponuję zacząć dzień od zabawy paluszkowej „Kot”: https://www.youtube.com/watch?v=xaf9qPkQwA8

Dzieci 5-letnie nauka głoskowania słowa: kot (k-o-t), przypomnienie, jak głoskowaliśmy w przedszkolu słowa typu: u-l, u-l-e, O-l-a, A-d-a, O-l-e-k, A-l-a...

•• Ćwiczenia pamięci -zapamiętywanie i powtarzanie nazw obrazków.  Zdjęcia lub obrazki przedstawiające zwierzęta z wiejskiego podwórka.

R. układa na stole dwa lub trzy zdjęcia (obrazki) zwierząt z wiejskiego podwórka. Dzieci wymieniają ich nazwy. Następnie R. chowa obrazki. Pyta: Jakie zwierzęta były przedstawione na obrazkach? Po wysłuchaniu odpowiedzi dzieci ponownie umieszcza obrazki na stole. Dzieci sprawdzają, czy udzieliły poprawnej odpowiedzi. (Jeśli dzieci dobrze radzą sobie z wykonywaniem zadania, można zwiększyć liczbę obrazków.) Podczas powtórzenia zabawy R. zmienia co najmniej jeden obrazek. Rytmiczne dzielenie nazw zwierząt (na sylaby). Rozpoznawanie nazw zwierząt wypowiadanych sylabami. 

Dzieci 5-letnie dodatkowo podają na jaką głoskę zaczyna się, kończy nazwa zwierzęcia; wskazują litery do wybrzmiewanych głosek. (sięgamy np. po zestaw liter  z wyprawki plastycznej)

1. Po co hodujemy zwierzęta – ćwiczenia i zabawy.

•• Zabawa Co nam dają zwierzęta? Pięć obręczy, obrazki: kury, owcy, krowy, pszczół, gęsi, jajek, miodu, jogurtu, sera, wełny, pióra, poduszki.

R. układa na dywanie pięć obręczy, w każdej z nich umieszcza zasłonięty obrazek zwierzęcia z wiejskiego podwórka (kury, owcy, krowy, gęsi, pszczół). Podchodzi z dziećmi do poszczególnych obręczy i odsłania obrazki. Dzieci nazywają przedstawione na nich zwierzęta i zastanawiają się, co one dają człowiekowi. R. pokazuje drugą grupę obrazków (jajka, miód, mleko, jogurt, ser, wełna, pióra, poduszka). Dzieci nazywają produkty pochodzące od zwierząt i umieszczają obrazki w obręczach, przy zdjęciach odpowiednich zwierząt.

•• Zabawa Smakujemy i dotykamy. Produkty pochodzące od zwierząt, apaszka.

R. pokazuje dzieciom produkty, które pochodzą od zwierząt, itp.: jajka, ser, jogurt, miód, mleko, wełna, pióra. Następnie zasłania dziecku oczy i podaje do spróbowania lub dotknięcia wybrany produkt. Dzieci podają nazwy produktów, a po odsłonięciu oczu nazywają zwierzęta, od których te produkty pochodzą, i wskazują je na obrazkach (ćwiczenie poprzednie).

•• Burza mózgów – Co można zrobić z tych produktów?

R. podaje nazwę produktu otrzymanego od zwierząt, a dzieci mówią, do zrobienia czego można go wykorzystać. Itp. jajka – ciasto, kanapki, sałatka… mleko – ser, budyń, jogurt… pióra – poduszka, pierzyna… wełna – szalik, sweter, czapka…

•• Zabawa ruchowa – Gdzie kto mieszka. Obrazki domów zwierząt: budy, ula, stajni, obory, obrazki zwierząt: koni, krów, pszczół, psów, tamburyn.

R. odsłania, umieszczone w różnych miejscach Sali, obrazki domów zwierząt. Dzieci otrzymują wybrane obrazki zwierząt. Dzieci poruszają się po Sali przy dźwiękach tamburynu, naśladując sposób poruszania się zwierząt przedstawionych na obrazkach. Na przerwę w grze odszukują dom zwierzęcia, którym są, i siadają w jego pobliżu; kolejno przypominają, jak ten dom się nazywa. Potem zamieniają się obrazkami i zabawa trwa dalej.

2. Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 16- gazety, tamburyn, gwizdek- lub zabawy ruchowe na przydomowym placu zabaw.

Część wstępna.

•• Czynności organizacyjno-porządkowe.

Dzieci wchodzą do Sali i poruszają się w dowolny sposób, ostrożnie, między rozłożonymi gazetami. Na polecenie R. zatrzymują się i każde dziecko podnosi gazetę.

•• Zabawa ożywiająca.

Dzieci biegają z wymijaniem się i potrząsaniem gazetami trzymanymi oburącz w górze. Na mocne uderzenie w tamburyn i zapowiedź: Burza, zatrzymują się i – przyjmując dowolną pozycję – chronią się przed zmoknięciem, wykorzystując gazetę.

Część główna.

•• Stają w rozkroku, trzymając oburącz złożoną gazetę – w skłonie w przód wymachują gazetą w tył i w przód. Po kilku ruchach prostują się i potrząsają gazetą w górze.

•• Wykonują klęk podparty, dłonie mają na gazecie, skierowane palcami do wewnątrz – przy zgiętych w łokciach rękach opadają tułowiem w przód, dotkają gazety brodą i powracają do pozycji wyjściowej.

•• W leżeniu przodem – unoszą gazety trzymane za końce oburącz (ręce zgięte w łokciach, skierowane w bok), dmuchają na gazety i wprowadzają je w ruch.

•• Kładą gazety na podłodze, zwijają je po przekątnej w rulonik i przeskakują przez nie bokiem z jednej strony na drugą, od jednego końca do drugiego

•• W staniu, ruloniki trzymają za końce, z przodu – przekładają nogę przez rulonik, wytrzymują w staniu jednonóż, wykonując dowolne ruchy uniesioną nogą, a następnie tą samą drogą przejście do pozycji wyjściowej (ćwiczenie należy wykonać prawą nogą i lewą nogą, na zmianę).

•• Ugniatają gazety tak, aby powstały kulki (piłki) – rzucają kulkami i chwytają je w miejscu, w chodzie, w biegu; rzucają i chwytają, wykonując dodatkowe zadania, itp.: przed chwytem wykonują klaśnięcie, dotykają ręką podłogi, robią rękami młynek, wykonują obrót itp.

•• W leżeniu przodem – przetaczają kulki z ręki do ręki, podrzucają kulki oburącz, jednorącz.

•• Maszerują z kulką na głowie, wkładają między kolana-  skaczą obunóż skokiem kangura.

Część końcowa.

•• Ćwiczenia korektywne i uspokajające. Dzieci maszerują we wspięciu na palcach, z kulką na głowie, i przechodzą do siadu skrzyżnego.

• W siadzie skrzyżnym – wykonują skręty głową w prawo, w tył i w lewo, w tył.

• W siadzie podpartym, kolana mają rozchylone, kulki położone między stopami – podrzucają kulki stopami, chwytają rękami.

• W marszu, kulki trzymane w dłoni (prawej, lewej) – ćwiczenie oddechowe – wykonują wdech nosem i próbują zdmuchiwać kulki z dłoni.

•• Czynności porządkowe: odkładają kulki na wyznaczone miejsce, omawiają zajęcia. R. ocenia aktywność i inicjatywę twórczą dzieci.

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s.36 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 10- 11 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4; karta pracy Nowe przygody Olka i Ady. Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia, s. 70 (proponuję wykonać tylko rysowanie pośladzie).

Zabawy dzieci na świeżym powietrzu; spacer wokół domu – przyglądanie się pracom w przydomowym ogródku, za zgodą rodziców pomoc w prostych czynnościach, nazywanie używanych narzędzi ogrodniczych.

Dodatkowo polecamy dla dzieci 5-letnich- kolorowanie rysunku Praca w ogrodzie.  Wyprawka plastyczna BB+, karta M, kredki.

Miłego dnia,

Hania H. i Ania G.

23.04.2020r.- czwartek

•• Osłuchanie z piosenką Świat w naszych rękach: https://www.youtube.com/watch?v=pRNtFXew_VE

Ci co lubią segregację

Otóż oni mają rację
Gdy w osobne pojemniki
Lecą papier, szkło, plastiki

Cały świat jest w naszych rękach
Właśnie o tym ta piosenka
Możesz dbać o cały świat
Chociaż masz niewiele lat

A recykling trudne słowo
Chodzi o to by na nowo
Z naszych śmieci zrobić coś
Papier, plastik albo szkło

Więc dorośli oraz dzieci
Posłuchajcie
Sprawą śmieci trzeba zająć się dziś 
Żeby jutro dobrze żyć

•• Zabawa dramowa – My, drzewa. Dzieci są drzewami. R. opowiada, co działo się z lasem, drzewami, a dzieci wcielają się w role drzew i uzewnętrzniają stany emocjonalne w zależności od kolejnych zdarzeń opisywanych przez R.

R. opowiada: Dawno temu lasy były czyste, pełne ptaków i innych zwierząt. Drzewa były szczęśliwe, wesoło się uśmiechały, słuchając śpiewu ptaków siedzących na ich gałęziach. Mijały lata, powoli zachodziły zmiany – wycinki, bezmyślne niszczenie drzew. Zaczęło to złościć drzewa. A gdy na dodatek pojawiły się śmieci, które ludzie wywozili do lasu – drzewa wystraszyły się, co się z nimi stanie. Czy zginą w tych górach śmieci? Czy uschną? Dzisiaj smutno patrzą na to, co się dzieje. Może dzieci im pomogą?

1. Dzieci 4-letnie:  Jak dbać o przyrodę? – słuchanie opowiadania Barbary Szelągowskiej Oszczędzajmy wodę, dbajmy o przyrodę!

•• Wprowadzenie w tematykę zajęć. Rozwiązywanie zagadek słuchowych: odgłosów nalewania wody (dziecko zamyka oczy R. za jego plecami przelewa wodę z dzbanka do szklanki), nagrania odgłosów deszczu np. można wykorzystać fragment nagrania z linku:  https://www.youtube.com/watch?v=Co3OgkRYmt4

•• Słuchanie opowiadania Barbary Szelągowskiej Oszczędzajmy wodę, dbajmy o przyrodę! Książka (s. 64–65) R. czytając opowiadanie, prezentuje ilustracje do niego.

Ada, podobnie jak pozostałe dzieci, codziennie po śniadaniu myła zęby. Starała się robić to bardzo dokładnie. Tego dnia jak zwykle wyjęła z kubeczka pastę i szczoteczkę, odkręciła kran i zaczęła szorować ząbki. Ciepła woda płynęła wartkim strumieniem do odpływu, a kubeczek z dinozaurem stał bezczynnie obok.

– Ado, prosiłam cię już kilka razy, żebyś nalewała wody do kubeczka, a kran zakręcała podczas mycia zębów – powiedziała pani. – Każdy z nas powinien oszczędzać wodę. Po to właśnie mamy kubeczki.

– Znowu zapomniałam – westchnęła dziewczynka. – Ale ja przecież nie leję dużo wody. Tylko troszeczkę. Naprawdę.

– Tak tylko ci się wydaje. Najlepiej będzie, jeśli zrobimy pewien eksperyment. Może to cię przekona do oszczędzania wody. Maciusiu, nalej wody do kubeczka i zacznij myć zęby. W tym czasie pani wstawiła miskę do sąsiedniej umywalki. – A teraz twoja kolej, Ado. Zacznij myć zęby – powiedziała pani i w tym samym momencie odkręciła kran.

– Skończyłam! – zawołała po pewnym czasie Ada. Pani natychmiast zakręciła kran i zaniosła miskę z wodą do sali. Wszystkim dzieciom rozdała jednorazowe kubeczki. – A teraz kolejno nabierajcie wodę z miski do swoich kubeczków.

– Jeden kubeczek, drugi, trzeci… Ada patrzyła z niedowierzaniem. – Jak to możliwe? To ja zużywam aż tyle wody? – zastanawiała się dziewczynka.

– Niestety tak. Codziennie myjesz ząbki i codziennie marnujesz tyle wody, ile zużywa cała nasza grupa.

– To ja już na pewno się poprawię. Obiecuję.

– Bardzo się cieszę, że tak mówisz. Musicie wiedzieć, że na świecie są kraje, w których brakuje wody. Są takie miejsca, gdzie trzeba kopać specjalne bardzo głębokie studnie, żeby się do niej  dostać. Woda, którą pijemy, to woda słodka. Wcale nie jest jej tak dużo.

– Proszę pani, ale przecież w morzu jest mnóstwo wody – zawołała Kasia.

– Owszem, Kasiu, ale ta woda nie nadaje się do picia, bo jest słona. Zarówno ludzie, zwierzęta, jak i rośliny potrzebują słodkiej wody do życia. Dlatego jest taka cenna. Nie powinniśmy marnować jej bez potrzeby.

– W takim razie w domu też zacznę oszczędzać wodę, i to nie tylko podczas mycia zębów – obiecała Ada, a inne dzieci przytaknęły.

– W takim razie – powiedziała pani – proponuję, żebyśmy nauczyli się na pamięć krótkiej rymowanki. Posłuchajcie:

Oszczędzajmy wodę, dbajmy o przyrodę!

Wszystkie dzieci już po chwili zapamiętały słowa rymowanki. Obiecały również, że nie będą marnować wody.

•• Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce.

−− W jaki sposób Ada myła zęby?

−− Dlaczego należy oszczędzać wodę?

•• Rozmowa na temat sposobów oszczędzania wody.

R. kontynuuje rozmowę na temat wody i sposobów jej oszczędzania. Dzieci, z pomocą R., podają sposoby oszczędzania wody. Przykłady:

−− branie prysznica zamiast kąpieli w wannie,

−− dokładne zakręcanie kranu przed wyjściem z łazienki,

−− gromadzenie wody deszczowej i podlewanie nią roślin w ogrodzie.

1. Dzieci 5-letnie:słuchanie wiersza Agaty Widzowskiej Strażnicy przyrody.

•• Oglądanie zdjęć wybranych drzew – liściastych i iglastych. Zdjęcia wybranych drzew.

Dzieci oglądają zdjęcia drzew, nazywają je, porównują wygląd.

•• Wypowiedzi dzieci na temat: Co to jest las? Karton w kształcie drzewa, mazak.

Dzieci podają swoje skojarzenia ze słowem las. R. zapisuje je na kartonie w kształcie drzewa, wokół hasła: Las to… ułożonego z liter i odczytanego wspólnie z dziećmi.

•• Poznawanie (przypomnienie) ogólnej budowy drzewa.

R. układa przed dziećmi poszczególne kartonowe elementy drzewa: korzenie, pień, gałęzie, koronę z liśćmi. Dzieci nazywają części drzewa. Układają je we właściwej kolejności. Określają, które części rośliny rosną pod ziemią, a które nad nią.

•• Karty pracy BB+, cz. 4, s. 12–13.

Słuchanie wiersza Agaty Widzowskiej Strażnicy przyrody. Kolorowanie rysunków zwierząt.

−− Co robiły dzieci w lesie?

−− Co mówiły zwierzęta o dzieciach?

−− Jak wy zachowujecie się w lesie?

•• Wyjaśnianie słów lasy to płuca Ziemi. R. nawiązuje do wcześniejszej rozmowy, wyjaśnia, że lasy to płuca Ziemi, bo produkują tlen, którym oddychamy, zatrzymują także pył i kurz, oczyszczają powietrze, a drzewa iglaste wydzielają olejki eteryczne.

•• Zabawa dydaktyczna – Co zanieczyszcza powietrze? Obrazki przedstawiające różne środki lokomocji, napisy: tak, nie.

R. rozkłada w różnych miejscach sali obrazki przedstawiające: różne środki lokomocji, zakłady z dymiącymi kominami, zanieczyszczającymi powietrze, oraz przedmioty służące dzieciom do zabawy. Dzieci oglądają odszukane obrazki i umieszczają je na dywanie. Pod napisem tak kładą te, które nie mają wpływu na zanieczyszczenie powietrza (np. rower, deskorolka, rolki, hulajnoga, kajak, żaglówka), a pod napisem nie – pozostałe (fabryka z dymiącym kominem, samochód, samolot, lokomotywa spalinowa). R. uświadamia dzieciom, że można przeciwdziałać zanieczyszczeniu powietrza poprzez stosowanie specjalnych filtrów, katalizatorów, benzyny bezołowiowej.

2. Zabawy przy piosence Świat w naszych rękach

•• Ćwiczenia prawidłowej wymowy.

R. podaje przykłady krótkich wypowiedzeń w nadanym przez siebie rytmie, a dzieci starają się je powtórzyć na zasadzie echa muzycznego, w różnym tempie oraz z różnym natężeniem dźwięku. Zmienia dynamikę w wypowiedzeniu, wymawiając słowa naprzemiennie: raz głośno, raz cicho. Recytuje coraz głośniej, następnie – coraz ciszej.

Ziemia, ziemia to nasza planeta.

Dbamy o czyste powietrze.

Nie chcemy śmieci na leśnej łące.

Precz z dymem, który zasłania słońce.

Dzieci powtarzają zaprezentowany tekst.

•• Zabawa - improwizacje taneczne z nagraniem piosenki  Świat w naszych rękach: https://www.youtube.com/watch?v=pRNtFXew_VE

••Nauka pierwszej zwrotki i refrenu piosenki  Świat w naszych rękach fragmentami na zasadzie echa muzycznego.

•• Zabawa Kolorowe kartoniki –Kolorowe kartoniki w trzech kolorach- żółtym, zielonym i niebieskim.

.R. układa w określonym miejscu na dywanie kolorowe kartoniki w rytmie – trzy sekwencje (np. 2 zielone, 1 żółty, 2 niebieskie- powtarzamy…). Dzieci kontynuują zgodnie z zapisem ułożonym na dywanie dalszy rytm. Zabawę powtarzamy. R. zmienia kolejność kartoników, dodaje kolejne, w zależności od możliwości dzieci.

•• Zabawa muzyczno-ruchowa – Segregujemy śmieci. Skrzynki- worki w kolorach: żółtym, zielonym, niebieskim, bębenek.

W trzech miejscach w sali są ustawione kartonowe skrzynki w trzech kolorach: zielonym, niebieskim, żółtym. W rytmie bębenka dzieci wykonują swobodny bieg między skrzynkami. Na hasło: Segregacja, R. recytuje tekst Bożeny Formy dzieci podchodzą  do wybranych skrzynek zgodnie z treścią recytowanego testu.:

Kolory kontenerów wszyscy dobrze znamy,

segregujemy śmieci, do nich je wrzucamy:

do żółtego butelki, szkło do zielonego,

gazety i kartony zawsze do niebieskiego.

•• Zabawa ruchowo- naśladowcza w zilustrowanie treści piosenki  Świat w naszych rękach połączona ze śpiewem.

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s. 38, 39 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 14,15 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4; karta pracy Nowe przygody Olka i Ady. Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia, s. 71 (proponuję wykonać tylko rysowanie pośladzie).

•• Utrwalenie refrenu i I zwrotki piosenki Świat w naszych rękach na zasadzie echa muzycznego. Śpiewanie refrenu z zastosowaniem zmian dynamicznych: cicho, głośno, umiarkowanie.

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Spacer wokół obejścia domowego – przyglądanie się otoczeniu domu: czy jest czyste, czy zaśmiecone. Szukanie przyczyny tego stanu, jeśli sytuacja wymaga ustalenie z dzieckiem jak należy prawidłowo oczyścić teren.

Dodatkowo proponujemy dla:

dzieci 4-letnich -  Stemplowanie palcem na temat: Kwitnący ogród- kartka z narysowaną trawą i łodygami kwiatów, pojemniki z kolorową farbą

dzieci 5-letnich – zabawy w klasyfikowanie z użyciem kart logicznych- wyprawka plastyczna– karta H, karta I, nożyczki. •• Dostrzeganie cech wspólnych danych roślin i cech je różniących. Segregowanie obrazków ze względu: - na jedną cechę (np.: rozłożenie kart wg kolorów, określonej wielkości…); –na dwie cechy równocześnie (np.: małe żółte kwiaty, czerwone kwiaty róży…).

Pozdrawiamy,

Wasze nauczycielki.

.24.04.2020r.- piątek

 Słuchanie wiersza Bożeny Formy Dbaj o przyrodę. Rozmowa na jego podstawie.

Kochamy naszą planetę,

przecież na niej mieszkamy,

chcemy, by była piękna,

dlatego o nią dbamy.

Nie zaśmiecamy lasów,

w nich żyją zwierzęta,

to nasi przyjaciele,

każdy z nas o tym pamięta.

Chcemy mieć czystą wodę

w jeziorach i oceanach,

chcemy, by słońce świeciło

na czystym niebie dla nas.

•• Nauka II zwrotki piosenki Świat w naszych rękach, powtórzenie I zwrotki i refrenu: https://www.youtube.com/watch?v=pRNtFXew_VE

•• Założenie hodowli hiacynta- utrwalenie budowy roślin cebulowych oraz przypomnienie, jak należy dbać o rośliny. Dzieci 4-letnie : karta pracy s.37 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2; dzieci 5-letnie: karty pracy s. 19 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4

1.Ćwiczenia-  Segregujemy śmieci.

Do wykorzystania kreskówki np.:- Eko- Patrol: https://www.youtube.com/watch?v=I-b0z5LqhKc

lub -Akcja segregacja: https://www.youtube.com/watch?v=czN_dlTdPZ0

•• Segregowanie opakowań. Opakowania po różnych materiałach, pudełko.

R. przynosi pudełko wypełnione różnymi opakowaniami: papierowymi, szklanymi, aluminiowymi i plastikowymi. Dzieci zastanawiają się, po czym są poszczególne opakowania, segregują je według materiału, z jakiego zostały wykonane.

•• Zabawa Do jakiego pojemnika? Obrazki pojemników do segregowania odpadów.

R. pokazuje dzieciom obrazki specjalnych pojemników (lub worki), których używa się do segregowania odpadów, i wyjaśnia, jakie odpady można do nich wkładać. Podkreśla znaczenie segregowania odpadów i ich ponownego przetwarzania w celu odzyskania materiału, który może zostać ponownie wykorzystany. Śmieci nie zanieczyszczają wtedy środowiska, tylko ponownie mogą zostać użyte. Wyjaśnia pojęcie recyklingu.

Pojemnik (lub worek) niebieski – papier,

pojemnik (lub worek) zielony – szkło,

pojemnik (lub worek) żółty – metale i tworzywa sztuczne.

••Dzieci 4-letnie- Wyprawka plastyczna A+, karta nr 24, kredki, naklejki. Wykonanie zgodnie z instrukcją.

••Dzieci 5-letnie- Wyprawka plastyczna BB+, karta 21, klej, nożyczki, kredki. Wykonanie zgodnie z instrukcją.

2. Ćwiczenia gimnastyczne - zestaw ze środy 22.04.2020r.

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s. 41 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s. 16 - 18 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz.4.

Pobyt na świeżym powietrzu

••Spacer w pobliżu domu. Obserwowanie przez  dzieci roślin występujących w najbliższej okolicy. Nazywanie ich, opisywanie wyglądu. Podkreślanie znaczenia roślin w życiu człowieka.

•• Podawanie nazw zwierząt i roślin rozpoczynających się podaną sylabą. R. podaje sylaby, a dzieci wymyślają nazwy zwierząt lub roślin. Np. so – sowa; je – jeleń; ja – jarzębina, jagody; sar – sarna; je – jeże, jeżyny…

Uważajcie na siebie- Hania H.

 

     Witamy serdecznie wszystkie Dzieci i Rodziców. Mamy nadzieję, że Święta upłynęły Wam bardzo przyjemnie. W tym tygodniu chciałybyśmy dalej utrwalać wiadomości o wiośnie, dlatego prosimy o wykonywanie zadań i ćwiczeń przypisanych do danego dnia (oczywiście w miarę możliwości). Tym razem proponujemy Państwu wgląd do materiałów na cały tydzień, aby ułatwić zaplanowanie domowego nauczania.

14.04.2020r.- wtorek

Poznawanie nazw wybranych ptaków, które powróciły do nas wczesną wiosną – skowronka, bociana, czajki, szpaka, słowika, kukułki, pliszki…

Dzieci oglądają zdjęcia ptaków (atlasy ptaków, lub internet). Omawiają ich wygląd – różnice i podobieństwa.

Dzielą nazwy tych ptaków na sylaby; dzieci 5-letnie- podają głoskę na którą zaczyna się nazwa danego ptaka.

!!! Ćwiczenia poranne- należy je wykonywać codziennie- (ewentualnie gimnastyka poranna zaproponowana przez rodziców).

Krążek dla dziecka.

• Obserwujemy powracające ptaki. Dzieci spacerują po sali. Na hasło: Skowronek, zatrzymują się, kładą na brzuchu, podnoszą łokcie nad podłogę, naśladują obserwowanie ptaka przez lornetkę.

• Oglądamy przebiśniegi. Dzieci spacerują po sali. Na hasło: Przebiśnieg, wykonują przysiad i patrzą na podłogę – przyglądają się kępce przebiśniegów wyglądających spod śniegu.

• Uwaga! Kałuża.  Dzieci spacerują po sali między rozłożonymi np. krążkami – kałużami. Na hasło: Kałuża, przeskakują przez krążki – kałuże.

• Krople deszczu. Dzieci kreślą kształt kropli deszczu w powietrzu raz prawą, raz lewą dłonią, a potem robią to samo na dywanie.

• Uciekaj! Pada deszcz. Dzieci spacerują po sali. Na hasło: Deszcz, uciekają w wyznaczone miejsce w sali. 

• Zabawa zastosowaniem przysłowia. Dzieci rytmizują tekst przysłowia: Kwiecień plecień, bo przeplata, trochę zimy trochę lata- tupiąc.

• Marsz po kole przy wybranej piosence.

1. Słuchanie opowiadania Barbary Szelągowskiej Ptasia narada.

Książka (s. 58–59) dla dzieci 4-letnich. Czytając utwór R. prezentuje ilustracje w książce.

W dalekiej Afryce spotkała się na naradzie trójka przyjaciół. Pierwszy odezwał się skowronek.

– Kochani! Pewnie już niedługo zacznie się w Polsce wiosna. A kto ma ją witać swoim śpiewem, jeśli nie ja? Mówię wam, czas wracać. Nie ma na co czekać. Szkoda każdego dnia!

– A ty jak zwykle – odezwał się bocian. – Tylko praca ci w głowie… Może masz rację, przyjacielu, ale gdy sobie pomyślę, ile tam będę miał roboty… Najpierw gniazdo muszę wyremontować, potem wysiadywać jajka, a jeszcze później wykarmić pisklęta, nauczyć je latać… Poczekajmy parę dni. Odpocznijmy. Nabierzmy sił… Rozejrzyj się i zobacz, jak tu przyjemnie. Co prawda trochę gorąco, ale pośpiech naprawdę nie jest wskazany.

– Masz rację, bocianie! – przytaknęła jaskółka. – Ciężka praca nas czeka. Nie jest łatwo wychować dzieci. Co innego taka kukułka – podrzuca innym jajka. Po prostu wstyd, jak można tak postępować… Leń z niej, tyle powiem! Ja na przykład zamierzam wychować swoje dzieci najlepiej jak potrafię, żeby stanowiły wzór do naśladowania!

Nagle przyfrunęła pani czajka, niosąc coś w dziobie.

– Witajcie, przyjaciele. Ale się zmęczyłam. Zobaczcie, co znalazłam w swoim ogródku! List od wróbelka z Polski! Bocianie, może ty przeczytaj go na głos, bo ja już nie mam siły. Tak się śpieszyłam do was!

Bocian wyprostował się na swoich długich czerwonych nogach i z wielką uwagą przeczytał list od początku do końca.

– Ojej! – zawołał zdenerwowany. – Czekają na nas! Nie ma czasu do stracenia! Musimy lecieć! Natychmiast! Gdzie moje walizki?

– Co tam walizki! Trzeba czym prędzej witać wiosnę! – zawołał skowronek. – Co to będzie? Co to będzie?

– Wiosna tuż-tuż, a my jeszcze w Afryce! – lamentowała przerażona jaskółka.

Ptaki bez zastanowienia spakowały cały dobytek i wyruszyły w daleką drogę do Polski. Nawet nie miały czasu się zastanowić, co je tam czeka.

•• Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce.

−− Od kogo ptaki dostały list?

−− Czego się z niego dowiedziały?

−− Jakie ptaki przylatują wiosną do Polski?

R. pokazuje dzieciom mapę świata. Wskazuje, gdzie leży Afryka, a gdzie jest Polska i jaką drogę musiały pokonać ptaki.

••Wykonanie wydzieranki z kolorowego papieru – Bocian.

Dla każdego dziecka: kolorowy papier, kartka, klej.

• Zapoznanie ze sposobem wykonania prac.

• Omówienie budowy bociana (nogi, głowa, szyja, skrzydła, tułów, ogon).

• Określanie kolorów poszczególnych części ciała bociana.

• Wyrywanie z papieru poszczególnych części bociana i przyklejanie ich na kartce.

• Dorysowanie trawy, ewentualnie słońca i chmur.

2.  Dzieci 5-letnie- odkrywanie litery „f” drukowanej: małej i wielkiej.

•• Karta pracy Nowe przygody Olka i Ady. Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia, s. 67.

• Opisywanie, co przedstawia obrazek.

• Określanie pierwszych głosek w słowie farby i nazwach rysunków.

• Rysowanie po śladach rysunków.

• Kolorowanie wybranych rysunków.

• Zaznaczanie liter f, F w wyrazach.

•Podawanie propozycji słów, w których wymawiamy  „f” na początku, w środku lub na końcu; dzielenie słów na sylaby.

•Wyszukanie wśród liter z „Wyprawki plastycznej” liter „f, F” i dołożenie ich do kompletu pozostałych, wcześniej już używanych.

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s.25 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s.65 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz. 3; karta pracy Nowe przygody Olka i Ady. Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia, s. 66.

Zapraszam do obejrzenia filmiku „Wywiad z bocianem” https://www.youtube.com/watch?v=PMUUm7Xx-Fw

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Spacer wokół domu. Dzieci obserwują otoczenie, wypatrując ptaków. Obserwują ich zachowanie. Wsłuchują się w ich odgłosy. Nazywają je (samodzielnie lub z pomocą R.).

Ćwiczenia ortofoniczne.  R. pokazuje wybranego ptaka (np. na obrazku) i ustala z dziećmi jego odgłos, np.: bocian – kle, kle; skowronek – fiju, fiju, jaskółka – ci-wit, ci-wit; czajka – ki-wit, ki-wit; wrobel – ćwir, ćwir. Następnie zadaje pytania. Dzieci odpowiadają, naśladując odgłosy wydawane przez ptaki. Przykłady:

−− Witam, panie bocianie. (Dzieci odpowiadają: kle, kle, kle).

−− Czy zbudował pan już gniazdo? (Kle, kle, kle).

−− Czy zjadł już pan śniadanie? (Kle, kle, kle).

Pozdrawiam,

Wasza wychowawczyni.

 

15.04.2020r.- środa

Zabawa twórcza – Ptaki z figur. Klocki w kształcie figur geometrycznych dla dziecka.

Dzieci układają z klocków w kształcie figur geometrycznych wymyślone przez siebie ptaki. Przeliczają, ile klocków z kształcie danych figur zostało użytych. Dzieci 5-letnie wskazują kartoniki do liczby przeliczonych figur (kartoniki np. z „Wyprawki plastycznej”).

Osłuchanie z piosenką „Kle, kle boćku kle, kle”, nagranie której znajdziecie w linku:

https://www.youtube.com/watch?v=MXOs1LGO1JM

1. Słuchanie opowiadania Hanny Zdzitowieckiej Gdzie budować gniazdo?

– Nie ma to jak głęboka dziupla! Trudno o lepsze i bezpieczniejsze mieszkanie dla dzieci – powiedział dzięcioł.

– Kto to widział, żeby chować dzieci w mroku, bez odrobiny słońca – oburzył się skowronek. – O, nie! Gniazdko powinno być usłane na ziemi, w bruździe, pomiędzy zielonym, młodym zbożem. Tu dzieci znajdą od razu pożywienie, tu skryją się w gąszczu…

– Gniazdo nie może być zrobione z kilku trawek. Powinno być ulepione porządnie z gliny, pod okapem, żeby deszcz dzieci nie zmoczył. O, na przykład nad wrotami stajni czy obory – świergotała jaskółka.

– Sit, sit – powiedział cichutko remiz. – Nie zgadzam się z wami. Gniazdko w dziupli? Na ziemi? Z twardej gliny i przylepione na ścianie? O, nie! Spójrzcie na moje gniazdko utkane z najdelikatniejszych puchów i zawieszone na wiotkich gałązkach nad wodą! Najlżejszy wiaterek buja nim jak kołyską...

– Ćwirk! Nie rozumiem waszych kłótni – zaćwierkał stary wróbel. – Ten uważa, że najbezpieczniej w dziupli, tamtemu w bruździe łatwo szukać ukrytych w ziemi owadów. Ba, są nawet ptaki budujące gniazda tylko w norkach, w ziemi albo wprost na wodzie… Ja tam nie jestem wybredny w wyborze miejsca na gniazdo. Miałem już ich wiele w swoim życiu. Jedno zbudowałem ze słomy na starej lipie, drugie – pod rynną, trzecie... hm... trzecie po prostu zająłem jaskółkom, a czwarte – szpakom. Owszem, dobrze się czułem w ich budce, tylko mnie stamtąd wyproszono dość niegrzecznie. Obraziłem się więc i teraz mieszkam kątem u bociana. W gałęziach, które poznosił na gniazdo, miejsca mam dosyć, a oboje bocianostwo nie żałują mi tego kącika.

•• Rozmowa na temat opowiadania.

−− Które ptaki rozmawiały o gniazdach?

−− Jakie gniazdo zachwalał dzięcioł, a jakie skowronek?

−− Jakie gniazdo zachwalała jaskółka, a jakie remiz?

−− Co powiedział wróbel na temat gniazd?

−− Z czego ptaki robią gniazda?

2. Ćwiczenia gimnastyczne zestaw z dn. 07.04.2020r.- ewentualnie zabawy na przydomowym placu zabaw.

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s.27 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s.62- 64 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz. 3.

Zabawy na świeżym powietrzu

Obserwowanie zachowania owadów w ogrodzie.

R. spaceruje z dziećmi po ogrodzie. Wspólnie wypatrują owadów, np.: muszek i motyli. Co pewien czas przystają i wsłuchują się w dobiegające dźwięki, np. bzyczenie much. Dzieci, z pomocą R., rozpoznają dźwięki i próbują je nazywać. Podczas spaceru R. może dodatkowo polecić dzieciom układanie dla ptaków, blisko drzew i krzewów, cienkich gałązek i skrawków szmatek jako budulca na ich gniazda.

Zabawa ruchowa – Ptaki – do gniazd! (do przygotowania gniazda można wykorzystać np. koła ułożone ze sznurka). Dzieci naśladują fruwanie ptaków na wyznaczonym terenie, na umówiony sygnał- hasło: ptaki do gniazd- jak najszybciej przykucają w najbliższym gnieździe. Hasło: ptaki  z gniazd- jest zaproszeniem do dalszego fruwania.

Pozdrawiamy,

Wasze nauczycielki.

16.04.2020r.- czwartek

Rozwiązywanie zagadek o ptakach: zdjęcia wybranych ptaków.

R. umieszcza na przed dziećmi zdjęcia ptaków – rozwiązań zagadek. Po rozwiązaniu zagadki dzieci wskazują zdjęcie odpowiedniego ptaka, wyklaskują jego nazwę rytmicznie; dodatkowo dzieci 5-letnie-  wyszukują literki na, które rozpoczynają się nazwy ptaków (korzystamy z literek np., z zestawu przygotowanego z „Wyprawki plastycznej”).

Pióra biało-czarne,

buciki czerwone;

uciekają przed nim żabki,

bardzo przestraszone.

(bocian)

Wiosną do nas przyleciała

ta ptaszyna czarna, mała.

Murować się nie uczyła,

ale gniazdko ulepiła.

(jaskółka)

Już po lesie kuka,

gniazdka sobie szuka.

Jak znajdzie, podrzuca jaja,

niech inni je wygrzewają.

(kukułka)

Śpiewa wysoko

piosenki do słonka,

głos ma podobny

do drżenia dzwonka.

(skowronek)

•• Dzieci 5-letnie: historyjka obrazkowa Mały wróbel-dla dziecka: wyprawka plastyczna, karta D, nożyczki, klej.

Dzieci wycinają obrazki, układają je według kolejności zdarzeń. Potem przyklejają na kartkach. Opowiadają, co dzieje się na kolejnych obrazkach. Opowiadają całą historyjkę.

Nadają jej tytuł. (kartkę z historyjką obrazkową należy zachowac w teczce z pracami plastycznymi dzieci)

 

1. Zabawy przy piosence „Kle, kle boćku kle, kle”.

•• Ćwiczenia rozwijające aparat ruchu: marsz po okręgu, zwrot do środka koła i bieg drobnymi krokami do jego środka, powrót do pozycji wyjściowej.

•• Rozwijanie głosu na sylabach: tiu, tiu, tiu, bzz, bzz, bzz, cyku-cyk.

•• Zabawa z wykorzystaniem piosenki; „Kle, kle boćku kle, kle” improwizacje rytmiczno- ruchowe: wyklaskiwanie, podskoki, taniec.

•• Nauka melodii i tekstu piosenki „Kle, kle boćku kle, kle” na zasadzie echa muzycznego. Śpiew mormorando. Zaznaczanie klaśnięciem pierwszej miary taktu. Dzieci powtarzają za R. wersy piosenki na zasadzie echa muzycznego.

Kle -kle boćku
Kle -kle boćku, kle-kle,
witaj nam bocianie,
Łąka ci szykuje, łąka ci szykuje
Żabki na śniadanie.

Kle-kle boćku, kle-kle,
witamy cię radzi,
Gdy zza morza wracasz,
Gdy zza morza wracasz
Wiosnę nam prowadzisz.

Kle-kle boćku, kle-kle,
Witaj na stodole,
Chłopcy ci szykują, Chłopcy ci szykują
Gniazdo w starym kole.
•• Zabawa Kolorowe kwiaty – wyrabiająca reakcję na ustalone sygnały: sylwety kolorowych kwiatów- po 2 w tym samym kolorze.

Dzieci zajmują dowolne miejsce na środku sali. Obok dzieci leżą kolorowe kwiaty po 1 z przygotowanych kolorów; drugi zestaw do dyspozycji R.. W rytmie nagrania piosenki dzieci maszerują między kwiatami. Kiedy usłyszą refren, zajmują miejsca obok kwiatów pokazanych w danym momencie przez R.. Następuje przerwa w muzyce. Dzieci zajmują miejsca zgodnie z poleceniem R.: z przodu np. czerwonego kwiatka, z tyłu np. żółtego kwiatka, z lewej strony, z prawej strony.

•• Próba śpiewania piosenki z nagraniem.

2. ••Dzieci 5-letnie- „Wesoła wilga”: wyprawka plastyczna, karta 18, klej, nożyczki, kredki; wykonanie według instrukcji.

••Dzieci 4-letnie- „Pierwszy motyl”: wyprawka plastyczna, karta nr 22, klej, nożyczki, taśma klejąca, sztywny sznurek, rolka tekturowa oraz dwie serwetki; wykonanie według instrukcji.

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s.26 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s.66- 68 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz. 3

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Zabawa ruchowa z piłką – Kto wyżej rzuci?

•• Zabawa bieżna – Pszczółki szukają nektaru.  Bębenek. Dzieci są pszczółkami. Biegają w różnych kierunkach ogrodu przedszkolnego, machając rękami na wysokości ramion. Na mocne uderzenie w bębenek przykucają i zbierają nektar z kwiatów. Dwa uderzenia w bębenek są sygnałem do ponownego biegu.

•• Zabawy dowolne z wykorzystaniem wyposażenia przydomowego placu zabaw.

Pozdrawiamy,

panie Ania G. i Hania H.

17.04.2020r.- piątek

Kolorowe piórka – zabawy badawcze.

••Zagadka: R. prosi dziecko o zamknięcie oczu- muska jego policzki lub dłoń piórkiem- dziecko odgaduje że chodzi o piórko, otwiera oczy.  R. pyta je o to, jaki ptak mógł zgubić to piórko.

•• Jakie jest piórko?  Miska z wodą, folia, sztuczne piórka, spryskiwacz z wodą.

Dzieci dotykają piórek przyniesionych przez R. Pocierają nimi dłoń, policzki, szyję. R. zwraca uwagę dzieci na budowę piórka. Dzieci opisują wygląd piórka, dzielą się swoimi wrażeniami dotykowymi. Opisują piórko za pomocą określeń przymiotnikowych, np.: Piórko jest: lekkie, ciepłe, delikatne, miłe. Następnie R. kładzie piórko na wodzie. Dzieci obserwują doświadczenie i formułują wnioski.

Wniosek: Piórko unosi się na powierzchni wody. Dzięki piórom ptaki unoszą się na wodzie. 

R. kontynuuje zabawę. Układa piórko na folii i spryskuje je wodą. Dzieci obserwują, jak krople wody spływają z piórka. Dotykają piórka.

Wniosek: Piórko jest suche. Wystarczy, że ptaki po deszczu otrząsną krople wody z piór i są gotowe do lotu.

 Podsumowanie  R. pyta dzieci: Po co ptakom są potrzebne pióra? Dzieci próbują znaleźć odpowiedź na to pytanie. R. uzupełnia ich wypowiedzi. Pióra są potrzebne ptakom do lotu, pomagają utrzymać się ptakom na wodzie. Ponadto pióra zabezpieczają ptaki przed drapieżnikami, utrzymują stałą temperaturę ciała.

•• Zabawa ruchowa połączona z ćwiczeniami oddechowymi – Jestem lekki jak piórko.

Sztuczne piórko dla każdego dziecka, odtwarzacz CD, nagranie z głosami ptaków np.:

https://www.youtube.com/watch?v=W5ACbMU15R4

 N. rozdaje dzieciom po jednym piórku. Podczas nagrania dzieci spacerują po sali i podrzucają piórko do góry. Za pomocą wydychanego powietrza próbują utrzymać piórko jak najdłużej w powietrzu. Podczas przerwy w nagraniu zatrzymują się i patrzą, jak piórko opada na podłogę, po czym kładą się na dywanie i obserwują piórko.

1. Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby Sąsiad szpak.

•• Zapoznanie z wyglądem szpaka. Duże zdjęcie/obrazek szpaka.

Dzieci wskazują na zdjęciu części ciała świadczące o tym, że szpak to ptak. Omawiają wygląd szpaka (pióra mieniące się kolorami tęczy, z brązowymi kreskami). R. przekazuje informacje: szpaki są przedsiębiorcze, ciekawskie, towarzyskie. Wszystko robią szybko i zdecydowanie. W gniazdach mają zioła, które chronią je przed pasożytami. Śpiewając, wydobywają różne dźwięki, najczęściej te zasłyszane, np. dźwięki klaksonów samochodów. Każdy z nich ma swoją charakterystyczną pieśń. Zjadają dżdżownice, mrówki i różne robaki z ziemi, spod kamieni. Lubią też dojrzałe owoce, np. czereśnie.

•• Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby Sąsiad szpak, dzieci 5-letnie-  książka (s. 56– 57). Dzieci słuchają opowiadania, oglądają ilustracje.

Olek, Ada i rodzice przyjechali do dziadków w odwiedziny i zostali na cały weekend. Ada była zachwycona. Dostała nowy dzwonek do roweru w kształcie rumianego jabłuszka i musiała go wypróbować. Natychmiast! Jeździła dookoła ogrodu dziadków i dzwoniła zawzięcie. Sprawiało jej to ogromną radość. Wprawdzie rodzina zatykała uszy, ale co tam. Wreszcie Olek nie wytrzymał.

– Na kogo dzwonisz? – spytał.

– Na przechodniów. Ostrzegam ich, że jadę – odpowiedziała rozpromieniona Ada.

– Ja nie mogę! Tu nie ma żadnych przechodniów – wykrzyknął ogłuszony Olek.

Ada wzruszyła ramionami, jednak wreszcie przestała dzwonić.

– Jak dobrze – westchnęli dziadkowie, rodzice i cztery ogrodowe myszy.

– Cisza, aż dzwoni w uszach – roześmiał się dziadek. – Teraz mogę przedstawić wam nowego sąsiada. – Zaprowadził Adę i Olka w odległą część ogrodu. Tu, na pniu wysokiej brzozy, powiesił kilka dni wcześniej budkę lęgową dla ptaków. – Zachowajcie ciszę. Wkrótce go zobaczycie – szepnął.

Już po chwili dzieci zauważyły nadlatującego od strony sadu ptaszka. Krótki prostokątny ogon sprawiał, że w locie wyglądał jak czteroramienna gwiazda. Usiadł na gałęzi brzozy, ale z daleka od budki. Dzieci mogły mu się przyjrzeć uważnie. Czarne skrzydła mieniły się w wiosennym słońcu zielenią i fioletem. W ostro zakończonym dziobie trzymał źdźbło zeschłej trawy. Rozglądał się na wszystkie strony. Olek i Ada aż wstrzymali oddechy, aby go nie spłoszyć. Ptak upewnił się, że nic mu nie grozi, i przefrunął do budki.

– Rozpoznaliście tego pana? – spytał dziadek.

– Pewnie. To pan szpak – odpowiedział bez wahania Olek.

– Pani szpak też osiedli się w budce? – spytała Ada.

– Oczywiście. Pan szpak wije gniazdo dla pani szpakowej i dla małych szpaczków.

– Będziesz miał bardzo dużo sąsiadów, dziadku – zauważył z uśmiechem Olek.

– Zdaje się, że będą podobnie hałaśliwi jak Ada i jej dzwonek – szepnęła mama, która dołączyła do obserwatorów pracowitego szpaczka.

– Szpet-szpet – zaśpiewał szpak i pomknął szukać materiałów na gniazdo. Wracał do budki wielokrotnie, przynosił pióra, korę, suche liście, mech, trawę.

– Stara się – zauważyła Ada.

Na to szpak zaskrzypiał jak stare deski w podłodze i jeszcze dodał: – Kuku, kuku!

Olek i Ada zrobili wielkie oczy. Ze zdziwienia, naturalnie. Czyżby pan szpak stracił rozum?

– Zapomnieliście, że szpaki potrafią naśladować rożne głosy – przypomniał im dziadek, ubawiony zaskoczonymi minami wnucząt.

Następnego dnia o świcie Ada zerwała się z łóżka z głośnym krzykiem:

– Kradną mój rower!

Wypadła na podwórko w rozpiętej kurtce zarzuconej na piżamę. Za nią wyskoczyli dziadkowie, rodzice i Olek. Wszystkich obudził wyjątkowo głośny dźwięk dzwonka, który zdobił rower Ady. Jakież było ich zaskoczenie, kiedy odkryli, że rower stoi bezpieczny w komórce, a jego dzwonek... milczy. Gdy przetarli zaspane oczy, zobaczyli na gałęzi topoli przy oknie pokoju, w którym spała Ada, pana szpaka. Nowy sąsiad dziadka naśladował dźwięk dzwonka niczym najzdolniejszy artysta. Zdziwił się na widok rodziny w komplecie.

– Miau – miauknął jak kot i odleciał.

– „Miau”, czy to po ptasiemu dzień dobry? – zastanawiała się babcia. Ada pomyślała, że to coś mniej przyjemnego.

– Przepraszam, panie szpaku – szepnęła w stronę budki.

Jak myślicie, dlaczego Ada przeprosiła szpaczka?

•• Rozmowa na temat opowiadania.

−− Dlaczego Ada jeździła na rowerze i dzwoniła?

−− Kogo przedstawiał dziadek Olkowi i Adzie?

−− Gdzie założył gniazdo szpak?

−− Jakie odgłosy naśladował szpak?

−− Dlaczego Ada myślała, że kradną jej rower?

−− Kto głośno naśladował dźwięk dzwonka?

−− Jakim dźwiękiem pożegnał szpak rodzinę?

••Dzieci 5-letnie-  ćwiczenia z tekstem. Książka (s. 56–57) dla dziecka.

Dzieci słuchają tekstu czytanego przez R. Chętne dzieci próbują wskazywać w tekście litery na polecenie R.;  w miarę mozliwości dziecka próbują czytać proste wyrazy.

•• Podawanie zdrobnień i zgrubień do słowa szpak.

szpak – szpaczek, szpakunio…

szpak – szpaczysko…

•• Podawanie przykładów czynności, jakie może wykonywać szpak.

Dzieci podają przykłady czynności. R. pilnuje, żeby się nie powtarzały. Np. śpiewa, je, kąpie się (w sadzawce), karmi młode, fruwa, dziobie, buduje gniazdo…

•• Ćwiczenia oddechowe – Wyścigi piórek- Sztuczne piórka dla dziecka i R. (najlepiej gdyby były podobne do piór szpaka). Dzieci i R. siadają z jednej strony sali. Ich zadaniem jest przedmuchanie piórek z jednej strony sali na drugą. Wygrywa osoba, której piórko będzie pierwsze po drugiej stronie sali.

•• Układanie zdań o szpaku (można odnosić się do opowiadania).

2. Ćwiczenia gimnastyczne zestaw z dn. 07.04.2020r.- ewentualnie zabawy na przydomowym placu zabaw.

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s.28 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s.69- 71 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz. 3

Ptasie gniazdka- podkładka dla każdego dziecka, plastelina w rożnych kolorach. Dzieci lepią z plasteliny na tekturowych podkładkach ptasie gniazdka z jajeczkami.

Zabawy na świeżym powietrzu

•• Zabawa ruchowa – Bociany na łące. Dzieci są bocianami. Poruszają się w różnych kierunkach ogrodu z wysokim unoszeniem kolan, co pewien czas zatrzymują się, stają na jednej nodze i rozglądają się, szukając żabek.

•• Zabawa rozwijająca spostrzegawczość – Ukryte gniazdko- Gniazdko wycięte z papieru. R. chowa w ogrodzie (np. pod krzaczkiem) gniazdko wycięte z papieru. Dzieci odszukują gniazdko i informują R., gdzie je znalazły. Następnie wspólnie sprawdzają to miejsce.  R. przestrzega dzieci przed dotykaniem ptasich gniazd.

•• Obserwujemy szpaki- w miarę możliwości próba obserwacji szpaków przy ich budce lęgowej (można użyć lornetki), ewentualnie umieszczenie takiej budki w okolicy domu.

Pozdrawiam, Hania H.

 

10.04.2020r.- piątek

Zabawa słowna – Składamy życzenia. (Kartki świąteczne z życzeniami.)

R. czyta życzenia zapisane na kartkach świątecznych. Dzieci je omawiają (czego sobie życzą ludzie). Potem próbują układać życzenia.

•• Ćwiczenia analizy i syntezy wzrokowej. Dzieci dostają pocięte na części kartki świąteczne (w kopertach). Układają je w całość.

1. Słuchanie wiersza Władysława Broniewskiego „Śmigus”.

Śmigus! Dyngus! Na uciechę

z kubła wodę lej ze śmiechem!

Jak nie kubła, to ze dzbana,

śmigus-dyngus dziś od rana!

Staropolski to obyczaj,

żebyś wiedział i nie krzyczał,

gdy w Wielkanoc, w drugie święto,

będziesz kurtkę miała zmokniętą.

•• Rozmowa na temat wiersza.

−− Co to jest śmigus-dyngus?

−− Co to znaczy staropolski obyczaj?

−− Kiedy obchodzi się śmigus-dyngus?

•• Wyjaśnienie, jak rozumiany był ten zwyczaj dawniej.

Kiedyś były to dwa różne obyczaje wielkanocne. Jednym z nich był dyngus, który polegał na tym, że młodzież chodziła po domach i zbierała datki w postaci jajek, wędlin, ciast itp. Śmigus natomiast miał odmienny charakter i polegał na uderzeniu na szczęście rózgą wierzbową z baziami. Rózga ta była wcześniej święcona w Niedzielę Palmową.

Zabawa ruchowa – Śmigus-dyngus.

Dzieci maszerują po obwodzie koła podczas recytacji przez R. wiersza Władysława Broniewskiego Śmigus. Na słowo: Śmigus – klaszczą w ręce, a na słowo: Dyngus – tupią.

2. Ćwiczenia gimnastyczne (zestaw z wtorku- 07.04.2020r.) lub zabawy na przydomowym placu zabaw.

  Wykonanie karty świątecznej. (Dla dziecka: połowa kartki z bloku technicznego, kredki świecowe.)

R.wręcza dziecku połowę kartki z bloku technicznego. Przypomina o tradycji składania sobie życzeń świątecznych i wysyłania kart. Dzieci tworzą karty według własnych pomysłów. Starają się jednak, aby znalazły się na niej symbole wielkanocne. Po zakończeniu pracy R. zapisuje na odwrocie karty życzenia, które dzieci samodzielnie układają. Gotowa karta będzie miłym upominkiem wielkanocnym dla domowników.

Śpiewanie piosenki " Wielkanoc":  https://www.youtube.com/watch?v=geKeKKmHA3U

Przedświąteczne czynności porządkowe w domowym kąciku zabaw.

            Zachęcamy do zaangażowania dzieci we wspólne przygotowania do świąt w domu. Zapewne wpłynie to na wzmocnienie więzi rodzinnych, jak również poszerzy zakres wiedzy przedszkolaków, której zdobywanie „przy okazji” jest bardzo owocne dla wszechstronnego rozwoju dziecka.     

KOCHANE PRZEDSZKOLAKI I RODZICE :-) 

z okazji zbliżających się Świąt Wielkanocnych

życzymy Wam

dużo zdrowia

uśmiechu na twarzy

pysznego  wielkanocnego śniadanka

oraz

mokrego poniedziałku.

MAMY NADZIEJĘ, ŻE JUŻ NIEDŁUGO ZOBACZYMY SIĘ W PRZEDSZKOLU.

Nauczycielki z przedszkola.

 

09.04.2020r.- czwartek

Rebus fonetyczny – Co znalazło się na świątecznym stole (obrazki, schematyczne rysunki)

Dzieci różnicują pierwsze głoski w nazwach przedmiotów przedstawionych na obrazkach. Dokonują ich syntezy po przypomnieniu przez R. i podają rozwiązanie. Np. parasol, igła, sanki, arbuz, narty, kot, indyk – pisanki.

 Dzieci 5-letnie- kolorowanka „Koszyczek wielkanocny” „Wyprawka plastyczna BB+” karta K.

1. Zabawy przy piosence „Wielkanoc”.

•• Ćwiczenia ruchowe przy akompaniamencie dowolnego instrumentu. Marsz, skoki obunóż, podskoki z nogi na nogę.

•• Ćwiczenie oddechowe – Baranek.

Dla dziecka: szablon baranka, słomka, skrawki białego papieru.

Dzieci zajmują miejsca przy stolikach. Przed każdym dzieckiem znajduje się szablon baranka. Obok baranka zostają umieszczone małe kawałki białego papieru. Dziecko za pomocą słomki przenosi kawałki papieru na szablon baranka. Nie pomaga sobie rękami.

•• Zabawa rozwijająca reakcję na zmiany tempa – Kolorowe pisanki. (Tamburyn, obrazek pisanki)

R. stuka w tamburyn w umiarkowanym tempie. Dzieci trzymają pisanki przed sobą, blisko ciała i maszerują. R. stuka w tamburyn w szybkim tempie. Dzieci wyciągają przed siebie ręce, w których trzymają pisanki, i biegną drobnymi krokami po okręgu. R. stuka w tamburyn w wolnym tempie. Dzieci unoszą ręce w górę, trzymają pisanki nad głowami i stawiają duże kroki w dowolnych kierunkach. R. potrząsa tamburynem. Dzieci umieszczają szablony pisanek na podłodze – przed sobą (można dodać wariant np. po swojej prawej stronie, po swojej lewej stronie itp.).

•• Utrwalenie tekstu piosenki „Wielkanoc”. https://www.youtube.com/watch?v=geKeKKmHA3U

•• Zabawa przy piosence „Wielkanoc” połączona z grą na instrumentach; próba samodzielnego śpiewania.

2. Dzieci 5-letnie: wykonanie koszyczka wielkanocnego-„Wyprawka plastyczna”- karta nr 3. Tak przygotowany koszyczek możecie wykorzystać do udekorowania świątecznego stołu wkładając do niego np. wyhodowaną w domowym „zielonym ogródku” rzeżuchą w skorupce.     

3. Dzieci 4-letnie: wykonanie jajka wielkanocnego-„Wyprawka plastyczna”- karta nr 11.

4. Dzieci 4-letnie: karta pracy s.32 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

5. Dzieci 5-letnie: karty pracy s.78- 80 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz. 3.

Malowanie farbami plakatowymi „wielkanocnych przysmaków" (wczorajszych ulepianek).

Pobyt na podwórku- rysowanie pisanek patykiem na piasku, ozdabianie ich różnymi wzorami.

Pozdrawiamy,

Panie Hania H. i Ania G. 

08.04.2020r.-środa

Śniadanie wielkanocne – ćwiczenie narządów artykulacyjnych. (Zdjęcia przedstawiające: żurek na talerzu, białą kiełbasę, jajka, babkę wielkanocną.)

R. pokazuje zdjęcia potraw charakterystycznych dla Świąt Wielkanocnych i wypowiada rymowankę. Dzieci naśladują zaproponowane przez R. dźwięki oraz ruchy. Zabawę powtarzamy kilka razy, wypowiadając rymowankę Iwony Fabiszewskiej: cicho, głośno, wolno, szybko.

Najpierw żurek z kiełbasą            mówią: mniam, mniam, mniam, i głaszczą się

                                                           po brzuchach,

i ziemniaki z okrasą,                    dmuchają na gorące ziemniaki,

potem pyszne jajeczka,               wypowiadają głoskę mmmmm na zmianę: cicho

                                                            i głośno,

a na końcu – babeczka.              nabierają dużo powietrza, zamykają usta

                                                          i wypychają policzki.

Nauka tekstu I zwrotki piosenki „Wielkanoc”, metodą ze słuchu nagranie której znajdziecie np. na stronie: https://www.youtube.com/watch?v=geKeKKmHA3U

1. Potrawy wielkanocne – słuchanie opowiadania Barbary Szelągowskiej „Wielkanocne pyszności”. Książka dla dzieci 4-letnich (s. 60–61).  

W przedszkolu na każdym kroku widać było zbliżającą się Wielkanoc. W wazonach stały bazie, a obok – koszyczki z jajkami. Wszystkie zawieszone dekoracje też przypominały o świętach. Słońce każdego kolejnego dnia coraz mocniej świeciło. Ada, podobnie jak inne dzieci z jej grupy, nie mogła doczekać się świąt. Pani opowiadała o tradycjach wielkanocnych.

– A może zrobimy sobie mazurka? I jeszcze babkę i szynkę. Nie może też zabraknąć chleba i jajek!

– Ale jak my to wszystko sami zrobimy? – dopytywał Kamil. – To naprawdę dużo pracy. Widziałem, jak babcia piekła ciasto.

Pani tajemniczo uśmiechnęła się do dzieci.

– Tak naprawdę zrobimy dziś te wszystkie smakołyki, ale one nie będą nadawały się do jedzenia. Wykonamy je z masy solnej, potem wypieczemy i pomalujemy. A na koniec urządzimy kącik wielkanocny.

– Ale fajny pomysł – zawołał Kamil.

Ada zrobiła wielką babę wielkanocną, a Kamil – szyneczkę. Inne dzieci też starały się jak mogły. Po pomalowaniu i ułożeniu na stoliczku wszystkie „smakołyki” wyglądały jak prawdziwe, zwłaszcza baba z lukrem. Po podwieczorku do sali średniaków przyszły w odwiedziny starszaki.

– Ale macie tu pyszniutkie pyszności! – oblizując się, zawołał Maciek i wyciągnął rękę po babę. W ostatniej chwili przed zjedzeniem powstrzymał go Olek.

– Dlaczego nie mogę się poczęstować? Trzeba jeść szybko, póki świeże. Potem już nie będą takie dobre.

– Maciek, przyjrzyj się uważniej tym smakołykom. Przecież one są z masy solnej. Jeszcze mógłbyś sobie przez nie połamać zęby. Najlepiej poczekaj na prawdziwy wielkanocny stół i prawdziwe pyszności. Maciek przytaknął głową, ale i tak ukradkiem – kiedy nikt nie patrzył – powąchał babkę. Skrzywił się, zawiedziony, i rad nierad postanowił jednak poczekać na święta.

•• Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce. R. zadaje pytania:

−− Z czego dzieci wykonały pyszności do koszyka wielkanocnego?

−− Dlaczego Olek powstrzymał Maćka przed skosztowaniem babki z kącika wielkanocnego?

−− O jakich tradycjach wielkanocnych była mowa w opowiadaniu?

−− Jakie smakołyki z wielkanocnego stołu lubicie najbardziej?

•• Przysmaki wielkanocne – podawanie nazw potraw wielkanocnych połączone z dzieleniem na sylaby (rytmiczne wyklaskiwanie lub podskoki do każdej sylaby);

- dzieci 5-letnie: próby wskazywania litery (należy skorzystać z kartoników z literami np. z „Wyprawki plastycznej”), na którą rozpoczynają się słowa związane ze świętami np.: „b”- babka, baranek, „k”- koszyczek, kurczaczek, „j”- jajko, „m”- mazurek…

 2. Przysmaki wielkanocne (można ulepić np. baranka) – lepienie z masy solnej

Przysmaki wielkanocne – ( Zdjęcia lub obrazki przedstawiające przysmaki wielkanocne.)

R. pokazuje dzieciom jednocześnie dwa lub trzy obrazki przedstawiające przysmaki wielkanocne. Następnie odwraca je tak, aby dzieci nie widziały, co się na nich znajduje. Dzieci wymieniają zapamiętane nazwy smakołyków w takiej kolejności, w jakiej były ułożone ich obrazki. Następnie R. ponownie pokazuje obrazki. Dzieci upewniają się, czy wszystkie nazwy  wymieniły prawidłowo.

Dzieci lepią samodzielnie z masy solnej wielkanocne przysmaki (do wykonania masy solnej używamy: sól, mąkę i wodę, zagniatając dosyć tępe „ciasto”). Podają ich nazwy. Umieszczają swoje prace na tacy, aby wyschły. Po wyschnięciu pomalują je na odpowiednie kolory.

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s.31 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s.76, 77 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz. 3.

Dzieci 5-letnie: czytanie całościowe nazw zdjęć.

(Dla  dziecka: wyprawka, karta G: zdjęcia: pisanki, palmy, baby, mazurka, baranka; karta O: napisy: pisanka, palma, babka, mazurek, nożyczki.)

• Dzieci wycinają potrzebne zdjęcia i napisy. Czytają z R. nazwy. Wskazują je na zdjęciach.

• Dzieci mówią, jakie zdjęcie pozostało. Opisują, co ono przedstawia.

•Przyklejenie na kartce obrazków i dopasowanych do nich podpisów z pomocą R.- dołączenie kartki z wykonanym ćwiczeniem do teczki z pracami dziecka.

Zabawy na przydomowym placu zabaw.

Dodatkowo zachęcamy do samodzielnego wykonania pisanek z wydmuszek lub jajeczek styropianowych czy też jajek ugotowanych na twardo (mogą być barwione np. sposobami jakie były opisane w poniedziałkowym opowiadaniu). Do zdobienia możecie użyć różnych materiałów np.: mazaków, farb plakatowych, plasteliny, wycinanek, kolorowej bibuły, naklejek... Myślimy, że ciekawych pomysłów Wam nie zabraknie, a efekty będą zapewne wspaniałe (może zróbcie pamiątkowe zdjęcia :) , chętnie je obejrzymy, gdy się spotkamy).

 Pozdrawiamy,

Wasze nauczycielki.

07.04.2020r.- wtorek

Nauka refrenu piosenki „Wielkanoc”, metodą ze słuchu nagranie której znajdziecie np. na stronie: https://www.youtube.com/watch?v=geKeKKmHA3U

1. Są takie święta raz do roku,
   co budzą życie, budzą czas.
   Wszystko rozkwita w słońca blasku
   i wielka miłość rośnie w nas.
   Miłość do ludzi, do przyrody
   w zielone każdy z wiosną gra.
   Już zima poszła spać za morza
   a w naszych sercach radość trwa.
   
   Ref. Kolorowe pisanki przez dzieci malowane,
   pierwsze bazie, pierwiosnki, bratki wiosna nam śle.
   Białe z cukru baranki jak zaczarowane,
   małe, żółte kurczątka, zniknął cały już śnieg.
   W piecu rosną sękacze, baby wielkanocne
   I mazurek lśni lukrem, spójrzcie tam pierwszy liść.
   Według starej recepty babcia barszcz ugotuje,
   przyjdzie cała rodzina na te święta już dziś.
    

Dzieci 5-letnie- kolorowanka wodna: „Pisanka”- „Wyprawka plastyczna”.

1. Ćwiczenia z pisankami. (Pisanki o różnych wzorach, w tym kilka par takich samych.)

•• Dzieci oglądają pisanki. Omawiają znajdujące się na nich wzory. Wskazują pary takich samych pisanek.

•• Ćwiczenia z pisankami. (Sylwety dwóch koszyków, obrazki pisanek: 6 zielonych, 4 czerwonych, 5 żółtych, 4 niebieskich.)

Sylwety dwóch koszyczków, a w nich obrazki pisanek.

• Wyjmowanie pisanek z koszyczków, przeliczanie ich.

−− Ile pisanek jest w pierwszym koszyczku? (6 zielonych, 4 czerwone).

−− Ile pisanek jest w drugim koszyczku? (5 żółtych, 4 niebieskie).

• Liczenie wszystkich pisanek w koszyczkach.

•• Liczenie za pomocą liczmanów.

Pierwszy koszyczek

Do 6 liczmanów dosuwamy 4 liczmany – razem 10 pisanek.

Drugi koszyczek

Do 5 liczmanów dosuwamy 4 liczmany – razem 9 pisanek.

•• Porównywanie liczebności pisanek.

Dzieci łączą w pary pisanki z pierwszego koszyczka z pisankami z drugiego koszyczka.

Wniosek: w pierwszym koszyczku jest o jedną pisankę więcej niż w drugim (została bez pary)

Dzieci 5-letnie wykorzystują kartoniki z liczbami i wskazują właściwe do liczby przeliczanych pisanek.

2. Ćwiczenia gimnastyczne lub zabawy na przydomowym placu zabaw.

••Chowamy się – w siadzie, przyciągają kolana do głowy, chowają głowy; rozprostowują się do pozycji leżącej.

•• Gorąca podłoga – biegają z wysokim unoszeniem kolan.

•• Na szczudłach – chodzą na sztywnych nogach.

•• Ugniatamy podłogę – w leżeniu na plecach, wciskają wszystkie części ciała w podłogę.

•• Przez tunel – dzieci ustawiają krzesła, tworzą tunel między nogami krzeseł; dziecko przemieszcza się ślizgiem na plecach przez tunel do przodu.

•• Prowadzimy niewidomego – dziecko zamyka oczy, R. staje zwrócony twarzą do niego i podaje mu ręce; prowadzi dziecko z zamkniętymi oczami w różnych kierunkach, a ono się temu poddaje. Potem zamieniają się rolami.

•• Przekładamy naleśnik – dziecko w leżeniu na brzuchu, przylega do podłoża; partner próbuje przewrócić je na drugą stronę; potem zamieniają się miejscami.

•• Wstajemy razem – dzieci siedzą tyłem do R. , złączone plecami; próbują razem wstać, nie odrywając się od siebie.

•• Ćwiczymy razem – dzieci z R., trzymają się za ręce; przykucają, a potem podnoszą się do wspięcia na palce i wracają do pozycji wyjściowej. Dzieci i R. siedzą w siadzie prostym rozkrocznym; dzieci stopami dotykają stóp R.; trzymają się za ręce – jednocześnie podnoszą ręce do góry, a następnie wykonują skłon i wracają do pozycji wyjściowej.

•• Ilustrujemy muzykę ruchem – dzieci improwizują ruchowo przy muzyce o zmiennym tempie

3. Dzieci 5-letnie: karta pracy „Nowe przygody Olka i Ady B”. Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia, s. 65.

 Zabawa Której pisanki brakuje? –(można wykorzystać sylwety pisanek przygotowanych do zajęcia nr1. w dniu dzisiejszym)) R. układa na stole (jedną obok drugiej) sylwety pięciu jajek. Dzieci przeliczają sylwety jajek. Podają ich kolory, określają rodzaj wzorów. Następnie R. prosi, aby dzieci odwróciły się tyłem. Chowa sylwetę jednego jajka. Dzieci odgadują, której sylwety brakuje.  Zadanie można nieco utrudnić. R. może zmieniać ustawienie sylwet w szeregu, dołożyć większą liczbę jajek itp. (dzieci 5-letnie mogą wykorzystać kartoniki z liczbami)

Zabawy na świeżym powietrzu - układanie na piasku z kamyków np.: pisanki, baranka, babki, mazurka…

Dodatkowo polecam do wydruku ćwiczenie do rysowania po śladach i kolorowania:

• https://42782a41-75bc-420f-9f96-0f02c2277a29.filesusr.com/ugd/9440ef_482a833d6c7b4325adc71942cbbeabe8.pdf

Pozdrawiam,

Wasza wychowawczyni.

06.04.2020r.- poniedziałek

Witamy Was serdecznie. Już tylko kilka dni dzieli nas od Wielkanocy. W tym tygodniu będziemy poruszać tematy związane z tymi świętami. 

Oto nasze propozycje.

Zapoznanie dzieci z ciekawostkami na temat zwyczajów i tradycji wielkanocnych.

Jajko to znak wszelkiego początku narodzin i zmartwychwstania. Dzielimy się nim przed rozpoczęciem śniadania, życząc sobie pomyślności, zdrowia i błogosławieństwa Bożego. W ludowych wierzeniach jajko było lekarstwem na choroby, chroniło przed pożarem, zapewniało urodzaj w polu i w ogrodzie, a nawet powodzenie w miłości. Z jajka wykluwa się kurczątko, które jest symbolem nowego życia.

Pisanki dawano w podarunku, jako dowód życzliwości i sympatii.

Chleb jest podstawowym pokarmem człowieka. Dzielenie się z nim i wspólne spożywanie jest od najdawniejszych czasów znakiem przyjaźni, życzliwości i poczucia wspólnoty.

Palemka miała chronić ludzi, zwierzęta, domy przed ogniem, czarami i złem tego świata. Niezwykłą moc daje jej gałązka wierzby – drzewa najwcześniej okrywającego się zielenią.

Mazurki przywędrowały do nas z kuchni tureckiej. Kunsztownie lukrowane i dekorowane bakaliami, przypominają wyglądem maleńkie tureckie dywaniki.

Chrzan, a także przyprawy – pieprz i sól, święci się, aby pamiętać o gorzkiej Męce Chrystusa. Dawniej śniadanie wielkanocne rozpoczynało się od zjedzenia całego korzenia chrzanu, żeby ustrzec się od bólu zębów i brzucha.

Baranek z czerwoną chorągiewką ze złotym krzyżykiem symbolizuje Chrystusa Odkupiciela. Stawiano go pośrodku stołu, żeby podczas wielkanocnych biesiad i uciech wierni nie zapominali o religijnym charakterze świąt.

Kiedy gospodynie wypiekały baby drożdżowe, kuchnia musiała być zamknięta na klucz. Ktoś obcy bowiem mógłby zaszkodzić rosnącemu ciastu głośną rozmową albo złym wzrokiem. Wyjętą z pieca babę kładziono na poduszki i do chwili ostygnięcia przemawiano do niej szeptem.

Zajączek obwieszcza wiosenną odnowę. Kiedyś jego wizerunek kojarzono z grzesznikami, którzy odbyli oczyszczającą pokutę. Potem zaczął obdarowywać dzieci łakociami i prezentami.

Dzieci 5- letnie: Karta pracy, cz. 3, s. 72.

Słuchanie piosenki „Wielkanoc”, nagranie której znajdziecie na stronie: https://www.youtube.com/watch?v=geKeKKmHA3U

•• Ćwiczenia poranne.

Pomoce: tamburyn, bębenek, koszyk, piłeczka dla każdego dziecka.

• Zabawa  Pokaż pisankę- Dzieci biegają po sali. Na hasło: Pokaż pisankę, zatrzymują się i pokazują piłeczki trzymane w dłoniach wyciągniętych w stronę R.

• Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Wysoko – nisko - Dzieci stoją w rozsypce. Na hasło: Wysoko – stają na palcach, wyciągają ku górze ręce z piłeczkami.

Na hasło: Nisko – wykonują przysiad podparty, stukając piłeczkami w podłogę.

• Ćwiczenia tułowia- Dzieci w siadzie skrzyżnym, toczą wokół siebie piłeczki. Na sygnał (tamburyn) zmieniają kierunek toczenia.

• Zabawa  Przeskocz piłeczkę -Dzieci wykonują przeskoki obunóż przez położoną na podłodze piłeczkę.

• Zabawa bieżna – Wesołe kurczątka.

• Marsz po obwodzie koła – Spacer baranków -Dzieci maszerują po kole i rytmizują tekst: Bielutkie baranki sobie spacerują, na Wielkanoc wyczekują, trzymając rękę przy oczach; rozglądają się na boki, cicho pobekując: – Bee, bee, bee.

• Swobodny marsz po kole. Odłożenie piłeczek do koszyka.

1. Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej „Gipsowe pisanki”.

Rozmowa na temat pisanek. R. pyta:

−− Co to są pisanki?

−− Kiedy przygotowujemy pisanki?

−− Jak wykonujecie pisanki?

•• Słuchanie ciekawostek na temat pisanek.

Legenda głosi, że Maria Magdalena, kiedy szła w niedzielę wielkanocną do grobu Chrystusa, zabrała ze sobą jajka, które miały być posiłkiem dla apostołów. Po spotkaniu Chrystusa, który zmartwychwstał, zauważyła, że jajka zmieniły kolor na czerwony. Od tej pory przyjął się zwyczaj malowania jaj na Wielkanoc. Malowane we wzory jajko nazywa się pisanką, bo zgodnie z tradycją te wzory pisze się rozgrzanym woskiem na jajku, używając lejka ze skuwki od sznurowadeł oraz szpilki do robienia kropek. Gdy jajko z napisanym wzorem zanurzymy w farbie, a potem usuniemy wosk w gorącej wodzie, pozostanie jasny wzór na barwnym tle. Kiedyś pisanki zakopywano pod progami domów, aby zapewniły mieszkańcom szczęście i dostatek. Skorupki jaj wielkanocnych rzucano też pod drzewa owocowe, aby zapobiec szkodnikom i sprowadzić urodzaj. Dziewczęta myły włosy w wodzie, w której gotowano jajka na pisanki, aby bujnie rosły i podobały się chłopcom. W zabawie zwanej walatką lub wybitką toczono po stole pisanki lub uderzano nimi o siebie. Posiadacz stłuczonego jajka tracił je na rzecz właściciela nienaruszonej pisanki. Inną grą było rzucanie pisankami do siebie lub przerzucanie ich przez dachy kościoła.

•• Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Gipsowe pisanki

Książka (s. 60–61) dla  dzieci 5-letnich - dzieci słuchają opowiadania i oglądają ilustracje.

Zbliżały się święta wielkanocne. Rodzina Ady i Olka zwykle spędzała je razem z babcią i dziadkiem. Niestety, tydzień wcześniej dziadek zagapił się na przelatującego bociana i złamał prawą rękę.

– Ojej! Biedny dziadek. Nie będzie mógł malować z nami pisanek – stwierdziła smutno Ada.

– Nie martwcie się, wymyślimy dziadkowi jakieś zajęcie – odpowiedziała babcia, biegnąc po ścierkę, bo dziadek rozlał herbatę. Posługiwanie się lewą ręką nie wychodziło mu najlepiej. Wszyscy zgodzili się, by spędzić Wielkanoc w domu babci i dziadka, a potem wspólnie ustalili plan przygotowań do świąt. Ada i Olek mieli zrobić pisanki. Mama miała czuwać nad całością i robić kilka rzeczy naraz, bo była wspaniałym organizatorem. Tata miał wspomóc mamę w zakupach, sprzątaniu i przygotowaniu potraw. Jego specjalnością były pieczeń, sałatka jarzynowa i sernik. Tata był też specjalistą od mycia okien i robił to szybko i sprawnie, pogwizdując przy tym jak skowronek. Zadaniem babci były dekoracje i przygotowanie świeżych kwiatów. Dziadek… Dziadek miał za zadanie leżeć i odpoczywać, bo „musi się oszczędzać”. Tak stwierdziła babcia. Wszyscy zabrali się do pracy. Dzieci z pomocą mamy ugotowały jajka na dwa sposoby: część w łupinach cebuli, część w wywarze z buraków. Cebulowe jaja miały kolor brązowy, a buraczane – różowy.

– Takie pisanki nazywają się kraszanki – wyjaśniła mama. – Możemy pokolorować je we wzorki cienkim białym pisakiem lub wydrapać na nich wzorki.

– Wtedy będą drapanki – dodała babcia.

– A czy wiecie, jak zabarwić jajka na kolory żółty, zielony lub czarny? – zapytał dziadek.

– Pomalować farbami plakatowymi – odpowiedział Olek.

– A gdybyście nie mieli farb?

– Hm, to nie wiemy…

– Kolor zielony uzyskamy z liści pokrzywy, a czarny z owoców czarnego bzu lub łupin orzecha włoskiego. Aha! Żółty – z suszonych kwiatów jaskrów polnych. Wystarczy dorzucić je do wody i ugotować w niej jajka.

Babcia mrugnęła do wnuków i po chwili przyniosła im kwiaty narcyzów. Miała też przygotowaną, samodzielnie wyhodowaną rzeżuchę. Zrobiła z niej piękne dekoracje. Wyglądały jak małe łączki, a na nich siedziały żółte kurczaczki zrobione z papieru. Z ogrodowej szklarni babcia przyniosła pachnące hiacynty w doniczkach i pęki białych tulipanów. Przygotowała też biały obrus. W wazonach stały kosmate bazie, nazywane przez Adę „szarymi kotkami”.

Kiedy okna lśniły już czystością, tata zabrał się do pieczenia sernika.

– A czy wiecie, że można upiec sernik z dodatkiem ziemniaków? – zapytał dziadek.

– Coś ty, dziadku! Przecież sernik robi się z sera, masła i jajek – zauważyła Ada.

– A nieprawda! Moja mama piekła pyszny sernik z dodatkiem kilku ugotowanych ziemniaków. Oczywiście twarogu było dwa razy więcej, ale te ziemniaki nadawały sernikowi puszystości. Wszystkie sąsiadki przychodziły do mamy po przepis.

– Oj, to muszę ci taki upiec, kochanie – powiedziała babcia.

– Sam ci upiekę taki sernik, ale bez gipsu – odparł dziadek.

– Sernik z gipsem byłby za twardy – roześmiał się tata. – Ale skoro zachwalasz ten przepis, to zaraz dodam do sernika jednego ziemniaka, bo akurat mam za dużo do sałatki.

Tymczasem mama ugotowała smakowity żurek i zrobiła ciasto na piaskową babę wielkanocną.

Ada i Olek nie mogli się doczekać, kiedy pójdą poświęcić pokarmy. Z pomocą mamy pięknie przystroili koszyczek, w którym na białej serwetce leżały chleb, jaja, biała kiełbasa, ciasto oraz sól i pieprz. Całość ozdobili zielonymi gałązkami bukszpanu. W pierwszy dzień świąt cała rodzina usiądzie przy świątecznym stole i podzieli się jajkiem, symbolem życia.

– Jutro poszukamy jajek schowanych w ogrodzie – przypomniała sobie Ada. – Zajączek zawsze przynosi dla nas czekoladowe jajka.

– To nie zajączek, tylko mama – odparł Olek, który nie wierzył w opowieści o zajączku przynoszącym prezenty. – To tylko zabawa.

– A czy wiecie, jak bawiono się dawniej na Wielkanoc? – ożywił się dziadek. – Ulubioną zabawą było uderzanie o siebie dwoma jajkami, a zwyciężał ten, którego jajko nie zostało rozbite.

– Ojej! To dopiero była jajecznica! – zachichotała Ada.

– Dawniej chodzono po wsi z kogutem, który był symbolem urodzaju. Później prawdziwe ptaki zastąpiły kogutki gliniane lub drewniane.

– A śmigus-dyngus też był? – zapytał Olek.

– Był, ale nie mówiono dyngus, tylko wykup. Chłopcy chodzili po wsi i w zamian za śpiew domagali się zapłaty, czyli wykupu w postaci pisanek, słodyczy albo pieniędzy.

– Dziadku, jak ty dużo wiesz – zachwycił się Olek.

– Dziadek nam pomaga we wszystkim! – dodała Ada. – A przecież ma złamaną rękę.

– Może w nagrodę namalujemy dziadkowi pisanki na gipsie? – zaproponował Olek.

I tak też zrobili. Gips dziadka wyglądał naprawdę świątecznie.

– Kochani – powiedział zadowolony dziadek. – Mam do was wielką prośbę. Sernik się piecze, babka piaskowa rośnie, a jajka są pokolorowane. Usiądźmy w ogrodzie, popatrzmy w niebo i pomyślmy o tym, co jest najważniejsze.

– O czym, dziadku?

– Jak to o czym? O życiu i o miłości – odpowiedział dziadek i podrapał się lewą ręką.

•• Rozmowa na temat opowiadania.

−− Gdzie rodzina Olka i Ady spędziła Wielkanoc?

−− Co się stało dziadkowi? Dlaczego?

−− Jakie zadania mieli do wykonania podczas przygotowań do świąt Olek i Ada, rodzice i dziadkowie?

−− Czym babcia ozdobiła stół?

−− Jakie rady dawał dziadek?

−− Czy tata i mama wywiązali się z zadań?

−− Co według dziadka jest najważniejsze?

•• Ćwiczenia z tekstem: książka dla dzieci 5-letnich s. 58–59.

Dzieci słuchają tekstu czytanego przez R.

•• Zabawa ruchowa – Pokaż pisankę.

Dzieci poruszają się po sali. Na hasło: Pokaż pisankę, zatrzymują się i pokazują na niby trzymaną

w dłoniach pisankę. Chętne dziecko opowiada o swojej pisance.

2. Odkrywanie litery j: małej i wielkiej, drukowanej.

•• Karta pracy Nowe przygody Olka i Ady. Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia, s. 64.

• Opisywanie, co przedstawia obrazek.

• Określanie pierwszych głosek w słowie jajka i nazwach rysunków.

• Rysowanie po śladach rysunków.

• Kolorowanie wybranych rysunków.

• Zaznaczanie liter j, J w wyrazach.

•Podawanie słów, w których wymawiamy głoskę „j” na początku, w środku, na końcu; dzielenie słów na sylaby.

•Wyszukanie wśród liter z „Wyprawki plastycznej” liter „j, J” i dołożenie ich do kompletu pozostałych wcześniej już używanych.

 3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s.29, 30 „Nowe przygody Olka i Ady A+” – cz. 2.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s.73- 75 „Nowe przygody Olka i Ady BB+” – cz. 3 .

                Dodatkowo polecamy wspólnie z rodzicami zasiać w domowym „zielonym ogródku” na okiennym parapecie nasiona rzeżuchy i owsa (można to zrobić na wacie nasączonej wodą, którą należy systematycznie nawilżać). Dzieciom 5-letnim  proponuję wsiać rzeżuchę do skorupki od jajka wydrążonej np. po zjedzeniu jajka ugotowanego na miękko (będziecie mogli wykorzystać ją w dekoracji wielkanocnego stołu).     

Ciekawe propozycje do wykonania Wielkanocnego zajączka znajdziecie w poniższych linkach:

https://www.youtube.com/watch?v=wAVTm1nNFx8

https://www.youtube.com/watch?v=vkmbDV4a1Ds

Pozdrawiamy,

Panie Hania H. i Ania G.

 

03.04.2020r.- piątek

•• Oglądanie reprodukcji malarskich przedstawiających wiosnę – rozmowa na temat wiosny. Do wykorzystania: „Wyprawka plastyczna”, reprodukcje obrazów: Claude`a Moneta Wiosna, Williama McTaggarta Wiosna. Dzieci wypowiadają się na temat wiosny przedstawionej na reprodukcjach.

•• Słuchanie nagrania A. Vivaldiego "Cztrey pory roku- Wiosna"  znajdującego się np. na stronie: https://www.youtube.com/watch?v=jdLlJHuQeNI

Codzienna gimnastyka poranna.

1. Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Ozimina.

•• Podawanie atrybutów wiosny.

Pomoce: mazak, karton z napisem: Wiosna jest…

Dzieci podają atrybuty wiosny, a R. zapisuje je na kartonie z napisem: Wiosna jest…

•• Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Ozimina.

Książka (s. 54–55) dla dzieci 5-letnich

R. czyta opowiadanie, a dzieci oglądają ilustracje w książce.

Zbliżała się wiosna. Słońce świeciło coraz mocniej, a dni stawały się coraz dłuższe. Olek z Adą przeglądali księgozbiór babci i dziadka. Były tam książki o przyrodzie.

– Dziadku, co to jest ozimina? – zapytał Olek.

– To są rośliny, najczęściej zboża, które wysiewa się jesienią, bo lubią spędzać zimę pod śniegiem. Wtedy najlepiej rosną.

– A ja myślałem, że to są zimne lody! Na przykład ozimina waniliowa, ozimina czekoladowa…

– Cha, cha, cha! Poproszę dwie kulki oziminy rzepakowej – roześmiał się dziadek. – Świetnie to wymyśliłeś. Jednak oziminy nie sprzedaje się w cukierniach ani w lodziarniach. Jeśli chcecie, możemy się zaraz wybrać na spacer i sprawdzić, jakie są oznaki wiosny i co wykiełkowało na polach.

– Ja wolę zostać z babcią – powiedziała Ada. – Poczekam, aż wiosna sama do mnie przyjdzie.

– Mam pomysł – stwierdziła babcia. – Wy idźcie szukać wiosny na polach, a my z Adą sprawdzimy, czy przypadkiem nie ukryła się w naszym ogródku.

Olek z dziadkiem wyruszyli na poszukiwanie wiosny. Szli skrajem lasu, a Olek co chwilę przystawał i pytał dziadka o nazwy roślin. Podziwiali białe zawilce i fioletowe przylaszczki. Olek miał trudności z wymówieniem słowa „przylaszczka” i było dużo śmiechu. Dziadek, wielbiciel i znawca ptaków, opowiadał Olkowi o przylatujących na wiosnę ptakach.

– Na pewno przylecą do nas bociany i jaskółki – powiedział Olek. – A jakich ptaków nie wymieniłem?

– Są takie niewielkie szare ptaki z białymi brzegami na ogonku. Na pewno usłyszymy ich przepiękny śpiew nad polami.

– Już mi się przypomniało! To skowronki! – zawołał Olek.

– Brawo! A znasz taki wierszyk?

Dziadek przystanął, wcielił się w aktora na scenie i zaczął recytować:

Szpak się spotkał ze skowronkiem.

– Przyszła wiosna! Leć na łąkę!

Czas na twoje ptasie trele,

z tobą będzie nam weselej.

– Drogi szpaku – rzekł skowronek –

gardło całe mam czerwone,

łykam syrop i pigułki,

niech kukają więc kukułki.

Kuku, kuku – wiosna śpiewa!

Pąki rosną już na drzewach.

Kuku, wiosna!

Wiosna, kuku!

Będzie radość do rozpuku!

Olek pochwalił dziadka za świetną pamięć i ocenił jego wystąpienie na szóstkę. Słońce grzało coraz mocniej. Za zakrętem polnej drogi Olek zobaczył zielone pole. Ciągnęło

się aż po horyzont.

– Dziadku, to wygląda jak zielone morze!

– To jest właśnie ozimina rzepakowa. Rzepak kwitnie na żółto. A tam rosną jęczmień i żyto, widzisz?

– Tak! I te wszystkie rośliny spały pod śniegiem przez całą zimę?

– Tak. A kiedy słońce roztopiło śnieg, od razu napiły się wody.

– Mądre te zboża – podsumował Olek. – Wiedzą, kiedy leżeć, kiedy kwitnąć i kiedy dojrzewać.

– Czasami pogoda płata figle i niszczy całą uprawę, niestety. Nie może być ani zbyt zimno, ani zbyt gorąco, bo rośliny obudzą się za wcześnie.

– Tak jak niedźwiedź – zauważył Olek. – Jeśli obudzi się za wcześnie, to będzie ziewał przez cały czas.

Wracając, nazrywali naręcze wierzbowych bazi, bo Ada uwielbiała je głaskać. Bazie są milutkie jak kotki. W oddali usłyszeli cudny śpiew skowronka.

„To już naprawdę wiosna!” – pomyślał Olek.

W ogródku spotkali Adę, która zrobiła swój własny malutki klombik.

– Zobacz, to są fioletowe krokusy, a te białe dzwoneczki to przebiśniegi, bo przebiły śnieg, żeby wyrosnąć – wyjaśniła bratu.

– A my widzieliśmy rzepak i słyszeliśmy skowronka. A tu mam dla ciebie bukiet kotków – Olek wręczył siostrze bazie.

– Kizie-mizie! – ucieszyła się dziewczynka, a potem szepnęła bratu na ucho:

– Chodź, pokażę ci robale…

– Robale? Jakie robale?

– Kwitnące. Wyrosły na drzewie.

Podeszli do drzewa, z którego zwisały żółto-zielone rośliny, wyglądające jak włochate gąsienice. Było ich tak dużo, że przypominały setki małych żółtych warkoczyków.

– Robaczywe drzewo. Nie boisz się?

– Nie. Na początku myślałam, że to robaki, ale babcia mi powiedziała, że to jest leszczyna. A wiesz, co z niej wyrośnie?

– Leszcze, czyli ryby – zażartował Olek.

– Nie wygłupiaj się. Wyrosną z niej orzechy laskowe – pochwaliła się swoją wiedzą Ada.

Tego dnia wszyscy poczuli wiosnę. Powietrze pachniało parującą ziemią, kwiatami i świeżością. Nikt nie miał ochoty oglądać telewizji ani nawet słuchać radia, bo wokoło odbywał się ptasi koncert. Dziadek pogwizdywał wesoło i planował, co nowego posadzi w ogrodzie.

– A co zrobisz, jak wiosna się jutro schowa i znowu będzie zimno? – zapytała Ada.

– Wiosna? Przecież u nas w domu zawsze jest wiosna.

– Jak to?

– Wiosna to wasza babcia! – powiedział dziadek i dał babci całusa.

•• Rozmowa na temat opowiadania.

−− Co to jest ozimina?

−− Gdzie poszli Olek z dziadkiem?

−− Jakie oznaki wiosny widzieli?

−− Co to są bazie-kotki?

−− Co robiła Ada?

−− Co to są robale?

•• Zabawa ruchowa Podglądamy przyrodę.

Dzieci, w leżeniu przodem (na brzuchu), naśladują obserwowanie przyrody przez lornetki. Trzymają przed oczami dłonie zwinięte w pięści i co chwilę starają się podnieść łokcie tak, aby nie dotykały podłogi.

2. Gąsienica w wiosennych kolorach – zajęcia plastyczne.

•• Wprowadzenie do tematu zajęć – Od gąsienic do motyli.

R. krótko informuje dzieci o tym, jakie znaczenie mają motyle w zapylaniu kwiatów. R. kontynuuje rozmowę. Pyta dzieci: −− Czy wiecie, skąd biorą się motyle i jak motyl wyglądał wcześniej?

Korzystając np. z albumu, R. prezentuje etapy rozwojowe motyla, przekazuje dzieciom ciekawostki na temat gąsienic rożnych motyli.

•• Zabawa z elementem pełzania i biegu – Gąsienice i motyle.

Odtwarzacz CD, nagranie spokojnej melodii (lub dowolny instrument perkusyjny).

Dzieci rozchodzą się po sali i kładą się na dywanie. Zamykają oczy. R. wyjaśnia, że są gąsienicami. Włącza nagranie i je przycisza. Gąsienice pełzają – czołgają się po dywanie. Następnie R. mówi: Gąsienice za chwilę przemienią się w motyle i stopniowo zwiększa głośność muzyki. Dzieci podnoszą się, zamieniają w motyle i biegają na palcach po całej sali w jednym kierunku. Machają delikatnie rękami jak motyl skrzydłami.

•• Część plastyczna – Gąsienica w wiosennych kolorach. – dzieci 4-letnie: „Wyprawka plastyczna”, karta nr 21- wykonanie gąsienicy zgodnie z zamieszczoną instrukcją.

3. Dzieci 5-letnie : karta pracy- „Nowe przygody Olka i Ady” cz. 3,  s. 60, 61.

Ćwiczenie pamięci ruchowej – Wiosenne obrazki.

Kreślenie przez R. palcem w powietrzu rysunków związanych tematycznie z wiosną. Odgadywanie przez dzieci, co R. narysował. Samodzielne odtwarzanie rysunku. R. rysuje np. chmury, krokusa, bociana, bazie, słońce, deszcz. Okazjonalne dzielenie nazw na sylaby (rytmiczne wyklaskiwanie).

Zabawy konstrukcyjne. Projektowanie ogrodu pełnego kwiatów z dostępnych dziecku materiałów.

Dla dzieci 5-letnich do wykorzystania puzzle „Przylaszczki”, które znajdziecie w „Wyprawce plastycznej”. 

Moja dzisiejsza propozycja dodatkowa na nudę to wykonanie gniotka, którą znajdziecie tutaj: https://mojedziecikreatywnie.pl/2016/10/jak-zrobic-gniotka/ (podpowiem, że zamiast mąki ziemniaczanej można użyć ryżu lub drobnej kaszy, ponieważ łatwiej ją wsypiecie zarówno do butelki jak i do balonu).

 Pozdrawiam,

Wasza wychowawczyni.

02.04.2020r.- czwartek

Mamy nadzieję, że znaleźliście wczorajszą „prima- aprilisową” pomyłkę ?!

Oczywiście słuchaliście odgłosu skowronka, a nie bociana J

Na dzień dzisiejszy proponujemy następujące zabawy:

Recytacja wiersza „Już” Laury Łącz.

Składanie w całość pociętych obrazków wczesnowiosennych kwiatów, naklejanie na kartonie.

Codzienna gimnastyka poranna.

 

1. Rozmowa na temat wczesnowiosennych kwiatów.

•• Karta pracy: „Nowe przygody Olka i Ady”-  cz. 3, s. 58.

Czytanie całościowe z pomocą R. (5-latki) nazw kwiatów. Próby wyjaśniania, dlaczego niektóre z nich są pod ochroną. Rysowanie po śladzie, bez odrywania kredki od kartki. Ochrona gatunkowa roślin to prawny sposób zabezpieczenia rzadko występujących gatunków dziko rosnących roślin zagrożonych wyginięciem. Gatunków chronionych nie wolno niszczyć, zrywać, zbierać, sprzedawać, nabywać, przewozić przez granicę państwa, nie można niszczyć ich siedlisk itp. W niemal wszystkich państwach są gatunki roślin podlegających ochronie. W Polsce za początki ochrony gatunkowej uważa się przepisy chroniące cisa, jakie obowiązywały już w średniowieczu.

•• Zabawa ruchowa kształtująca postawę ciała – Kwiatek rośnie

•• Zabawy z zastosowaniem rymowanki o przebiśniegu.

Gdy poczuł, że zbliża się wiosna,

przebił śnieg i na świat się wydostał.

Wypowiadanie rymowanki przez dzieci ze zwiększającym się natężeniem głosu, a następnie z malejącym natężeniem głosu.

•• Układanie przez R., a potem przez dzieci, zdań o przebiśniegu. Liczenie słów w poszczególnych zdaniach przez dzieci.

Np:

Przebiśnieg przebija śnieg.

Przebiśniegi są kwiatami objętymi ochroną.

Przebiśnieg ma białe, delikatne płatki.

•• Zabawa Co to za kwiatek?

Zdjęcia/obrazki wiosennych kwiatów.

R. opisuje wygląd wiosennego kwiatka, bez podawania jego nazwy. Dzieci odgadują, o jakim kwiatku jest mowa, wskazują go na zdjęciu/obrazku.

•• Założenie w „zielonym ogródku” na parapecie hodowli tulipana.

•• Zabawa ruchowa z elementem wyprostnym – Wiosenne kwiaty.

Grzechotka.

Dzieci są kwiatami. Przykucają w rozsypce; budzi je wiosenne słońce – delikatny akompaniament na grzechotce. Powoli wstają, prostują łodyżki, liście, wyciągają główki kwiatowe w kierunku słońca. Brak akompaniamentu jest sygnałem do powolnego przyjęcia pozycji wyjściowej.

2. Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw z 27.03.2020r.

3. Dzieci 5-letnie: karty pracy- „Nowe przygody Olka i Ady” cz. 3, s. 58, 59.

•• Spacer po przydomowym ogrodzie. Odszukiwanie w nim kwiatów i owadów.

Układanie zdań przeczących do podanych zdań twierdzących.

R. mówi zdania, a dzieci podają przykłady zdań przeczących. Kilka przykładów zdań przeczących (do podanych) podaje R.

−− W sklepie warzywniczym kupimy buty.

−− W sklepie warzywniczym nie kupimy butów.

−− W piekarni kupimy mleko.

−− W piekarni nie kupimy mleka.

−− Mama zamówiła w cukierni tort.

−− Mama nie zamówiła w cukierni tortu.

−− Ala ma w koszyku bułki i chleb.

−− Ala nie ma w koszyku bułek i chleba.

Dodatkowo polecamy do wydruku kartę z kwiatami do rysowania po śladzie i pokolorowania: http://bystredziecko.pl/karty-pracy/grafomotoryka/grafomotoryka-kwiaty.pdf

 

Pozdrawiamy,

panie: Hania H. i Ania G.

 

01.04.2020r.- środa

Zaproście dziś wiosnę do waszego domu – w miarę możliwości zachęcam do założenia hodowli fasoli w domowym „zielonym ogródku” na parapecie okiennym (utrwalamy przy tym części roślin i to co jest potrzebne do prawidłowego wzrostu rośliny). Instrukcją pomocniczą do tego ćwiczenia może być prezentacja, którą znajdziecie pod adresem:

http://przyrodana6.blogspot.com/p/jak-zaozyc-hodowle-fasoli-instrukcja.html?m=1

 

Codzienna gimnastyka poranna.

 

1. Łączka krokusów – zabawa dydaktyczna.

Przygotowujemy wazon z kwiatami, np. tulipanami.

R. ustawia przed dziećmi wazon z kwiatami. Informuje dzieci, że kwiaty te wyhodował ogrodnik. Dzieci przyglądają się kwiatom, wąchają je. Z pomocą R. nazywają kwiaty umieszczone w wazonie, opisują ich wygląd oraz zapach. R. pyta dzieci, czy te kwiaty zawsze tak wyglądały, czy wiedzą, jak rosną kwiaty i od czego zależy ich wzrost. Dzieci wypowiadają się. R. uzupełnia wypowiedzi dzieci.

•• Karta pracy: cz. 2, nr 24- dzieci 4-letnie ; cz.3, nr 57- dzieci 5-letnie.

Dzieci oglądają obrazki przedstawiające, jak rośnie krokus- dzieci 4-letnie, sasanka- dzieci 5-letnie. R. pyta dzieci, czy wiedzą, jak nazywa się kwiat przedstawiony na karcie pracy. Następnie zachęca je do opisania jego wyglądu, pyta dzieci, co wiedzą na temat krokusów.  Dzieci wypowiadają się. R. przekazuje ciekawostki na temat krokusów. Odmiana krokusa (szafran spiski) rosnącego w górach jest pod ochroną i nie wolno go zrywać. Inne gatunki krokusów można uprawiać w ogródkach. Najczęściej spotyka się krokusy o płatkach fioletowych, pomarańczowych i białych.

•• Improwizacja ruchowa – Rosnące kwiaty.

Dla każdego dziecka chusteczka szyfonowa (najlepiej w jednym z trzech kolorów: fioletowym, żółtym, białym), odtwarzacz CD, nagranie spokojnej melodii.

Dzieci otrzymują od R. po jednej szyfonowej chusteczce. Następnie rozchodzą się po sali i wykonują siad klęczny. Chowają chusteczki w dłoniach. R. informuje dzieci, że chusteczka to pączek kwiatowy, który za chwilę rozkwitnie. Włącza nagranie spokojnej melodii. Dzieci wolno podnoszą się, wstają, unoszą dłonie nad głowę i powoli je rozchylają, uwalniając w ten sposób chusteczki – kwiaty rozkwitają. Następnie dzieci, stojąc w miejscu, poruszają się w takt muzyki, swobodnie falując chusteczkami.

2. Pierwszy motyl – praca plastyczna dzieci 5-letnie.

•• Zapoznanie z budową motyla.

(Duże zdjęcie/obrazek motyla.)

R. pokazuje zdjęcie/obrazek motyla i omawia jego budowę. Ciało motyla jest zbudowane z trzech części: głowy, tułowia, odwłoka. Na głowie motyl ma parę oczu (złożonych), parę czułków oraz ssący aparat gębowy. Tułów składa się z trzech segmentów, na których znajdują się trzy pary odnóży. Od tułowiaodchodzą dwie pary skrzydeł pokrytych łuskami.

•• Oglądanie zdjęć/obrazków różnych motyli, słuchanie ich nazw.

Wykonanie „Motyla” -  zgodnie z instrukcją: „Wyprawka plastyczna”, karta 19,

Pierwsze bazie - zabawa plastyczna  dzieci 4-letnie:

Dla dziecka: wazon narysowany przez R., kolorowy papier, szare gazety, nożyczki, klej.

Dziecko przykleja na kartce wazon wycięty po liniach narysowanych przez R., w wazonie przykleja paski papieru wydarte z szarych gazet (gałązki); dokleja po obu stronach gałązek wydarte z gazet niewielkie owale – bazie. Dzieci oglądają powstałe prace; przeliczają gałązki w wazonach.

3. Dzieci 5-letnie: karty pracy- „Nowe przygody Olka i Ady” cz. 3, s. 56, 57.

4. Dzieci 4-letnie: karty pracy- „Nowe przygody Olka i Ady” cz.2, s.24.

Zabawa ruchowa – „Drzewa się budzą”.

Zagadki dźwiękowe - „Odgłosy Wiosny” – kumkanie żab, klekot bocianów, śpiew skowronka: do wykorzystania nagranie głosu bociana: https://www.glosy-ptakow.pl/skowronek/

Zabawy literkami (dzieci 5-letnie) typu- wskazywanie literki np. :”b” jak bocian, „s” jak skowronek, „k” jak krokus…

Dodatkowo polecamy ćwiczenie rysowania po wykropkowanym śladzie i kolorowanie obrazka - wydruk do pobrania na stronie:

http://bystredziecko.pl/karty-pracy/grafomotoryka/grafomotoryka-motyl.pdf

Pozdrawiamy,

Wasze nauczycielki.

 

31.03.2020r. –wtorek

Nauka na pamięć wiersza Laury Łącz „Już” ( fragmentami, metodą ze słuchu).

Spadła deszczu kropla, plum…

Zawiał ciepły wietrzyk, szum…

Coś pachnie w powietrzu- kwiat.

Zmienia się wokoło świat.

A co tak śpiewa? Ptak.

Czyżby przyszła wiosna? Tak!

Codzienna gimnastyka poranna.

1. Zabawa matematyczna – Wiosna na łące.

•• Rozmowa na temat zwierząt, które mogą powitać wiosnę na łące.

−− Które zwierzęta mieszkające na łące mogą powitać wiosnę? Dlaczego?

•• Słuchanie nazw zwierząt ułożonych z liter i odczytanych przez R..

Zabawa Na łące. (pomoce dla dziecka: kartoniki z sylwetą mieszkańca łąki i  liczbą kół 4-latki od 1 do 5; 5-latki od1 do10; sylwety zwierząt żyjących na łące, pas zielonego kartonu)

Komponowanie z przygotowanych przez R. sylwet wiosennego obrazka; układanie sylwet zgodnie z kodem kółkowym.

Każde z dzieci wybiera kartonik z obrazkiem mieszkańca łąki i pewną liczbą kół. Liczy koła i układa na łące (pasie zielonego kartonu) taką samą liczbę sylwet zwierząt. Np. żabka i cztery koła – dziecko układa na łące cztery żabki; biedronka i trzy koła – układa na łące trzy biedronki; konik polny i osiem kół – układa na łące osiem koników. Podobnie postępuje ze ślimakami i bocianami. Liczy, ile rodzajów zwierząt jest na łące.

•• Zadania matematyczne – Motyle i kwiaty.

(pomoce: liczmany, np. klocki; dla dzieci 5-letnich  można również wykorzystać kartoniki z cyferkami- przygotowanymi  z „Wyprawki plastycznej” w ubiegłym tygodniu)

R. przedstawia dzieciom sytuacje, np.

Pewnego dnia zakwitły na łące 2 stokrotki; następnego dnia zakwitły jeszcze 3. Ile stokrotek zakwitło na łące?

Dzieci układają liczmany, liczą je (dzieci 5-letnie wyszukują również kartoniki z odpowiednimi liczbami) i odpowiadają na pytanie.

Tak samo postępują przy kolejnych zadaniach.

−− Na łące rosło 8 stokrotek. Dzieci zerwały 4 stokrotki. Ile stokrotek zostało?

−− W słoneczny dzień nad łąką fruwały 4 motylki cytrynki. Za chwilę przyleciało jeszcze 6 motylków. Ile motylków fruwa teraz nad łąką?

−− Na kwiatach siedziało 10 motylków cytrynków. 3 motylki odfrunęły. Ile motylków zostało na kwiatach?

2. Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw z dn.27.03.2020r..

3.  Dzieci 5-letnie: karty pracy- „Nowe przygody Olka i Ady” cz. 3, s. 54, 55.

4. Dzieci 4-letnie: karty pracy- „Nowe przygody Olka i Ady” cz.2, s.22-23.

Zabawa „Szukamy rymów do wiosennych słów” (np.: wiosna- sosna, radosna; skowronek- dzwonek; krokus- hokus- pokus;…)

Przypomnienie piosenki „Marzec Czarodziej”-  śpiewanie z nagraniem lub samodzielnie.

Dodatkowo polecam Karty do wyklejania plasteliną, które są świetną propozycją dla przedszkolaków, możecie w taki sposób uzyskać ciekawe efekty i kolaże. Wybranymi kolorami wyklejamy tęczę i na koniec możemy przyklejoną plastelinę rozetrzeć. Link do pobrania obrazka:  

https://mojedziecikreatywnie.pl/sdm_downloads/tecza-wyklejania-plastelina/

Drogie dzieci, pamiętając jak bardzo lubiliście nasze codzienne  „Przedszkolne poczytanki”  proponuję obecnie korzystać z waszych domowych biblioteczek i słuchać bajeczek czytanych przez domowników.  Podpowiem, że możecie słuchać bajeczki również z nagrań, które znajdziecie np. na stronie:

 https://www.youtube.com/channel/UCZJTBbW7U2b8DY0PMg_Cxng

Pozdrawiam,                                                                                                                                                                              

Wasza wychowawczyni

30.03.2020r.- poniedziałek

Witamy kochane Motylki, drogich Rodziców, oto nasze propozycje zajęć na kolejny tydzień.

Pamiętajcie przedszkolaki, aby każdy dzień zaczynać od gimnastyki, tak jak to robiliśmy w przedszkolu. Proponuję na bieżący tydzień nowy zestaw zabaw (oczywiście rodzice mają możliwość własnej interpretacji i  sposobu organizacji codziennej gimnastyki):  

• Zabawa orientacyjno-porządkowa Dzieci – na spacer.

R. wyznacza w jednym miejscu Sali przedszkole. Dzieci gromadzą się w nim. Na hasło: Dzieci – na spacer, wszystkie opuszczają przedszkole i rozbiegają się w różnych kierunkach, spacerują, podskakują. Na hasło: Dzieci – do przedszkola, szybko wracają na wyznaczone miejsce.

• Zabawa ruchowa kształtująca postawę ciała – Słonko wschodzi i zachodzi.

Dzieci stopniowo podnoszą się z przysiadu do stania, wyciągają ręce w górę i obracają się wokół własnej osi – słonko wstało i świeci, następnie powoli wracają do przysiadu i kulą się – słonko zaszło.

• Zabawa ruchowa z elementem równowagi – Bociany na łące.

Dzieci są bocianami. Chodzą po łące, wysoko unosząc kolana. Co pewien czas zatrzymują się, stają na jednej nodze, wystawiają złączone dłonie przed siebie, rytmicznie poruszają nimi jak dziobem i powtarzają: Kle, kle, kle, żabki mi się chce.

• Zabawa ruchowa z elementem podskoku – Przestraszone żabki.

Dzieci są żabkami. Naśladują skoki żabek. Uderzenie w bębenek jest sygnałem, że zbliża się bocian. Przestraszone żabki nieruchomieją. Dwa uderzenia w bębenek są sygnałem, że bocian odszedł, i żabki mogą skakać dalej.

• Zabawa ruchowa – Przebudzone pszczółki.

Dzieci są pszczółkami. Poruszają się po Sali w rytmie wystukiwanym na tamburynie, cichutko bzycząc i machając skrzydełkami (palcami dłoni) na wysokości ramion. Podczas przerwy w grze przykucają na spotkanym kwiatku.

• Marsz po obwodzie koła z rytmicznym wymawianiem tekstu: Wiosenko, wiosenko, zielona panienko, przybywaj z daleka, już dłużej nie zwlekaj.

 Dzieci 5-letie: Karty pracy: „ Nowe przygody Olka i Ady” cz. 3, s. 52–53. Słuchanie wiersza L. Łącz Już. Nauka wiersza fragmentami, metodą ze słuchu.

             1. Cebule i cebulki – zajęcia przyrodnicze inspirowane opowiadaniem Barbary Szelągowskiej „Leniwa cebulka”.

•• Powitanie rymowanką.

Dzieci powtarzają za R. krotką rymowankę, a następnie wypowiadają ją w rożnych pozycjach: stojąc, leżąc, kucając.

Już skończyła nam się zima, teraz wiosna się zaczyna.

R. pyta dzieci, czy wiedzą, po czym można poznać, że skończyła się zima, a zaczęła się wiosna. Dzieci dzielą się posiadanymi wiadomościami. Przypomnienie kolejnych nazw pór roku, dzielenie nazw pór roku na sylaby. Następnie R. zaprasza dzieci do wysłuchania opowiadania.

•• Słuchanie opowiadania Barbary Szelągowskiej Leniwa cebulka.

( do wykorzystania książka: „Nowe przygody Olka i Ady” (s. 56–57) dla dzieci 4-letnich prezentująca ilustracje do opowiadania)

Powoli zbliżała się wiosna. Tak naprawdę chyba wcale jej się nie śpieszyło. Za oknem raz prószył śnieg, a raz kropił deszcz. Nic nie zapowiadało zmiany pogody, mimo że marzec powoli dobiegał końca. Pani poprosiła dzieci o przyniesienie do przedszkola plastikowych doniczek. Zaraz po śniadaniu grupa Olka wyruszyła do sklepu ogrodniczego i zakupiła cebulki.

– Proszę pani, co będziemy robić z tymi cebulkami? – zapytała zaciekawiona Kasia po powrocie ze sklepu.

– Kasiu, to właśnie na wiosnę co roku przyroda budzi się do życia. Jeżeli swoją cebulkę wsadzisz do doniczki z ziemią, po kilku dniach wykiełkuje z niej szczypiorek.

– Ale chyba trzeba będzie ją podlewać – dodał Olek.

– Zgadza się, Olku. Musimy także postawić nasze doniczki z cebulkami na parapecie najbardziej nasłonecznionego okna. Wszystkie rośliny potrzebują światła, inaczej nie urosną. Czyli roślinom potrzebne są ziemia, woda i światło. Kto już posadził swoją cebulkę – tak jak pokazywałam – może ją podlać i postawić na parapecie. Myślę, że gdy wiosna zobaczy nasze roślinki, od razu zagości u nas na dobre.

– Moja na pewno wyrośnie pierwsza – przechwalał się Bartek.

– Nie. Ja swoją lepiej podlałem – zawołał Maciek.

– Ale moja była największa – dodał Olek.

Minęło kilka dni. Wszystkie dzieci sumiennie podlewały kiełkujące roślinki i je porównywały. Olek bardzo się martwił, bo tylko jemu nie chciało nic wyrosnąć.

– Jakaś leniwa ta twoja cebulka – żartował z Olka Bartek. – Spójrz, jaka moja jest duża.

Olkowi zrobiło się bardzo przykro. Wszystkie doniczki zazieleniły się – z wyjątkiem jego. Chłopiec patrzył z zazdrością na rosnące roślinki. Zasmucony, poszedł bawić się samochodami.

– Olek, chodź tu szybko – zawołała Kasia tuż przed obiadem. – Coś się zazieleniło w twojej doniczce. To na pewno szczypiorek!

Wszystkie dzieci zaczęły z uwagą oglądać doniczkę chłopca.

– To naprawdę szczypiorek. Hura! Nareszcie! – zawołał uszczęśliwiony. – A już myślałem, że tylko ja nie będę miał czym przywitać wiosny.

– Widzicie, dzieci, warto było czekać – powiedziała pani. – W końcu nikt się tak nie cieszył jak Olek.

•• Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce.

R. zadaje pytania i polecenia.

−− Co robiły dzieci z grupy Olka?

−− Powiedzcie, co jest potrzebne do wzrostu roślin.

R. kontynuuje rozmowę. Pyta dzieci, co według nich oznacza powiedzenie Rosnąć jak szczypiorek na wiosnę. Dzieci wypowiadają się. R. zastanawia się, czy dzieci dobrze zapamiętały kolejność czynności wykonywanych podczas sadzenia cebuli.

R. zwraca również uwagę dzieci na znaczenie spożywania warzyw dla zdrowia człowieka, które wiosną należy spożywać w postaci nowalijek.

-- Wspólne założenie „zielonego ogródka” na okiennym parapecie, na początek zasadzenie cebuli na szczypiorek w ziemi i na wodzie. R. może wykorzystać z dzieckiem nasiona i cebulki innych kwiatów oraz warzyw w celu ich systematycznego sadzenia w „zielonym ogródku” na parapecie okiennym, a następnie przesadzenia do ogrodu.  Podsyłam do wykorzystania prezentację o nowalijkach: https://slideplayer.pl/slide/9086372/

            2. Dzieci 5-letnie: Odkrywanie litery ł, Ł.

•• Karta pracy Nowe przygody Olka i Ady. Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia, s. 62.

• Opisywanie, co przedstawia obrazek.

• Określanie pierwszych głosek w słowie łodyga i nazwach rysunków.

• Rysowanie po śladach rysunków.

• Zaznaczenie liter ł, Ł w wyrazach. Podawanie propozycji innych słów, w których występuje litera „ł” na początku, w środku, na końcu.

Spacer w poszukiwaniu oznak wiosny. (przygotowujemy –lupy)

Obserwację możemy przeprowadzić w pobliżu domu. Dzieci wyposażamy w lupy i zachęcamy do poszukiwania oznak wiosny.

• Przyglądanie się krzewom i drzewom.

• Słuchanie śpiewu ptaków, obserwowanie ich zachowania.

• Przyglądanie się pączkom na krzewach i kiełkującej trawie przez lupę.

• Oglądanie (jeżeli są) wiosennych kwiatów przez lupę.

• Rozmowa na temat prowadzonych obserwacji.

−− Czy zauważyliście oznaki wiosny?

−− Czy świat oglądany przez lupę wygląda tak samo jak w rzeczywistości?

−− Czy to prawda, że przez lupę widać dokładniej?

−− Czy teraz ptaki zachowują się inaczej niż zimą?

• Dodatkowo polecamy do wykorzystania na dziś kartę do wydruku:   http://bystredziecko.pl/karty-pracy/grafomotoryka/grafomotoryka-wiosna.pdf

 

Pozdrawiamy,

 Życzymy dobrej zabawy,

panie: Hania H., Ania G.

 

27.03.2020r.- piątek

Temat dnia: Znaczenie wody w życiu człowieka.

••Śpiewanie piosenki „Marzec Czarodziej”.

•• Zabawa Marcowa pogoda z wykorzystaniem gazety-  dziecko bierze fragment (jedną kartkę) gazety. Następnie wykonuje kolejne zadania:

• spaceruje z gazetą, wachlując się nią – wieje lekki wiatr,

• zwija gazetę i uderzają się nią w różne części ciała – wieje mocny wiatr,

• rozkłada gazetę na podłodze, uderza w nią palcami – pada deszcz,

• rozrywa gazetę na kawałki; robi to szybko i nerwowo – jest burza,

• zbiera kawałki gazety, robi z nich kule – przyroda uspokaja się po burzy,

• rzuca papierowe kule do kosza – powoli nadchodzi wiosna.

•• Zabawa słowna – Liczymy krople deszczu.

••. Zestaw zabaw ruchowych z poprzedniego dnia.

1. Rozmowa na temat: Znaczenie wody w życiu człowieka (pomoce: globus, mapa fizyczna Polski).

•• Podanie kilku ciekawostek na temat wody.

Na Ziemi znajduje się bardzo dużo wody, a np. na Księżycu nie ma jej wcale. Jest ona bardzo potrzebna: do picia, mycia, podlewania. Po zużyciu woda jest oczyszczana w oczyszczalniach ścieków. Aby zapewnić stały dopływ wody do naszych domów, buduje się na rzekach tamy, tworząc tzw. zbiorniki wodne. Woda jest też źródłem energii, którą wykorzystano w młynach wodnych. W przeszłości takie młyny służyły do mielenia ziarna na mąkę. Energię spadającej wody wykorzystuje się też do wytwarzania elektryczności w elektrowniach wodnych.

•• Rozmowa na temat wartości wody.

−− Do czego jest potrzebna woda?

−− Kto potrzebuje wody?

•• Poznanie obszarów wodnych występujących na świecie.

R. pokazuje globus i pyta:

−− Jak nazywa się ten przedmiot?

−− Co przedstawia?

−− Jakie kolory na nim widzicie?

−− Jakiego koloru jest najwięcej?

−− Co on oznacza?

−− Jak nazywa się takie obszary wody?

Dzieci wskazują oceany, morza. R. odczytuje ich nazwy. R. wyjaśnia, że Ziemia widziana z kosmosu jest cała błękitna przez wodę, która na naszej planecie występuje w dużej ilości.

•• Wskazywanie morza, jezior, rzek na mapie fizycznej Polski. Dzieci z pomocą R. wskazują i nazywają najdłuższe rzeki Polski – Wisłę i Odrę; wodzą palcem po mapie wzdłuż rzek (od źródeł do morza).

•• Zwracanie uwagi na czystość wód, ich znaczenie dla życia ludzi, zwierząt i roślin.

−− Czy można wrzucać śmieci do rzek i jezior?

−− Co się stanie, jeśli do rzek, jezior lub innych zbiorników wodnych będziemy wrzucać śmieci lub wylewać rożne niebezpieczne substancje?

•• Rozmowa na temat znaczenia wody.

−− Co by było, gdyby nie było wody?

−− Czy można bez niej żyć?

−− Czy woda może ludziom zagrażać?

•• Zabawa ruchowa Powódź.

 R. na wyznaczonym miejscu rozkłada np. kocyk- „tratwę”.  Dzieci dowolnie poruszają się po sali. Na hasło: Powódź, starają się jak najszybciej wskoczyć na kocyk (tratwę). Na hasło: Powódź się skończyła, znów wybiegają na środek sali.

2. Ćwiczenia gimnastyczne – (pomoce- np. tamburyn, woreczki foliowe); zastępczo – zabawy na przydomowym placu zabaw.

I. Część wstępna

•• Zabawa orientacyjno-porządkowa Pomachaj woreczkiem.

Dzieci poruszają się w rytm tamburynu pomiędzy rozłożonymi na podłodze woreczkami foliowymi. Podczas przerwy w grze zatrzymują się przy najbliższym woreczku, podnoszą go i machają nim nad głową, witając inne dzieci. Pojawienie się akompaniamentu jest sygnałem do położenia woreczka na podłodze i ponownego ruchu.

•• Zabawa ożywiająca – Chronimy się przed deszczem.

Dzieci biegają po sali, swobodnie wymachując woreczkami. Na mocne uderzenie w tamburyn przykucają, rozciągając woreczki nad głowami – chronią się przed deszczem.

II.  Część główna

•• Ćwiczenia tułowia – Suszymy woreczki.

Dzieci trzymają woreczki w obu rękach. W skłonie w przód wymachują nimi w przód i w tył. Po kilku ruchach prostują się, potrząsają woreczkami w górze – strząsają krople wody.

•• Ćwiczenie dużych grup mięśniowych – Powitania.

Dzieci witają woreczkami różne części ciała wymieniane przez R. Np. Woreczek wita: wasze kostki… wasze ramiona… wasze brzuszki…

•• Ćwiczenie mięśni grzbietu – Na wietrze.

Dzieci, w leżeniu przodem, unoszą woreczki trzymane za końce oburącz (ręce zgięte w łokciach, skierowane na boki). Dmuchają na woreczki delikatnie – wieje mały wietrzyk, i mocno – wieje duży wiatr. Obserwują ruch woreczków w zależności od siły podmuchu.

•• Ćwiczenie mięśni brzucha – W górę i w dół.

Dzieci w leżeniu tyłem, woreczki mają włożone między stopy. Unoszą je stopami do góry, z przełożeniem za głowę, a potem powracają do pozycji wyjściowej.

•• Ćwiczenie równowagi – Przechodzimy przez woreczki.

Dzieci zwijają woreczki w rulonik. Stojąc, trzymają je przed sobą w obu rękach. Przekładają nogi przez rulonik, wytrzymując w staniu jednonóż. Potem powracają do pozycji wyjściowej. Ćwiczenie wykonują na zmianę: prawą nogą i lewą nogą.

•• Zabawa bieżna – Na swoje miejsce.

Dzieci rozkładają woreczki na podłodze; biegają między nimi przy dźwiękach tamburynu. Podczas przerwy w grze każde musi jak najszybciej usiąść na swoim woreczku.

•• Skoki – Skaczemy.

Dzieci przeskakują obunóż przez woreczki rozłożone na podłodze: do przodu, do tyłu, na prawo, na lewo.

•• Ćwiczenie zręczności – Zręczne dłonie.

Zwijają woreczki jedną, a potem drugą ręką w taki sposób, aby jak najbardziej schowały się w dłoni.

•• Rzuty i chwyty – Podrzuć i złap.

Dzieci robią z woreczków kulki, podrzucają je oburącz, potem jednorącz i łapią.

III. Część końcowa

•• Ćwiczenie wyprostne – Z woreczkiem na głowie.

Dzieci maszerują w różnych kierunkach, z woreczkami na głowie, w taki sposób, aby woreczki im nie spadły; co pewien czas przykucają i powracają do pozycji stojącej.

•• Ćwiczenia przeciw płaskostopiu – Sprytne stopy.

Dzieci chwytają palcami stopy woreczek leżący na podłodze i podają go sobie do rąk.

•• Zabawa rytmiczna – Zagraj rytm.

Dzieci poruszają się w rytmie wystukiwanym na tamburynie, trzymając woreczek w jednej ręce. Podczas przerwy w grze wystukują, uderzając w woreczek drugą ręką, wcześniej ustalony rytm, np.: ćwierćnuta, ćwierćnuta, trzy ósemki.

•• Zabawa uspokajająca – Marsz z woreczkiem.

Dzieci maszerują po obwodzie koła, wachlując woreczkami przed sobą; odkładają je na wyznaczone miejsce.

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s.21 „Nowe przygody Olka i Ady – cz. 2”.

4. Dzieci 5-letnie: Zabawa badawcza „Co pływa, co tonie”, karty pracy s.51, s. 49- kontynuacja „Nowe przygody Olka i Ady – cz. 3”.

 Zabawy na świeżym powietrzu

•• Spacer – obserwowanie pogody, nazywanie elementów pogody występujących w danym dniu.

•• Zabawa ruchowa Powódź (na hasło powódź dziecko biegnie na wyznaczone miejsce w ogrodzie).

•• Zabawa orientacyjno-porządkowa Pada deszcz – świeci słońce

•• Kreatywne rysowanie. R. przygotowuje rysunek chmury dla dziecka, kredki.

Dzieci rysunek chmury przekształca tak, aby otrzymać obrazek znanego przedmiotu, zwierzęcia, znanej rośliny.

W ramach usystematyzowania  dzieciom wiedzy o znaczeniu wody dla mieszkańców Ziemi, zachęcam do wykorzystania filmiku znajdującego się na stronie: https://www.youtube.com/watch?v=9672XTIwVgo

Przed Wami dwa dni bez moich propozycji, dlatego możecie korzystać z puzzli znajdujących się w „Wyprawce plastycznej" w pakiecie dla 5-latków. 

Pozdrawiam,

pani Hania

26.03.2020r.- czwartek

Temat dnia: Marcowe ubrania.

• Wycinanie z gazetek reklamowych zdjęć przedstawiających części garderoby, utrwalenie ich nazw (dzieci 5-letnie wymieniają głoskę na jaką zaczyna się, na jaką kończy  nazwa danej części garderoby).

• Dobieranie odpowiedniej garderoby do warunków atmosferycznych, uzasadnianie wyborów, okazjonalne ćwiczenia w przeliczaniu, dzieleniu nazw na sylaby; dzieci 5-letnie np.: próby głoskowania, wskazywanie literek na którą zaczynają się nazwy poszczególnych ubrań.  (Pomoce: zdjęcia rożnych części garderoby -z poprzedniego ćwiczenia, kartoniki z symbolami pogody).  

Zestaw zabaw ruchowych z dn.25.03.2020r.

            1. Słuchanie opowiadania Ewy Stadtmüller „Marcowa pogoda" (książka „Nowe przygody Olka i Ady” dla 4-latków, s. 54–55)

Czytając utwór, prezentujemy ilustracje do niego zawarte w książce.

– Niestety, znów mamy marcową pogodę – westchnęła pani, zapraszając swoją grupę do zajęcia miejsca na „zaczarowanym dywanie”. – Może wiecie, dlaczego akurat ten miesiąc płata nam takie figle?

– Bo jest złośliwy? – zaczął się zastanawiać Bartek.

– A może ma za mało siły, żeby pokonać zimę? – stanęła w obronie marca Joasia.

– Albo po prostu… lubi, kiedy ciągle coś się zmienia – wzruszył ramionami Adaś.

– Wyobraźcie sobie, że całkiem przypadkowo znalazłam odpowiedź na to pytanie – szepnęła tajemniczo pani, otwierając grubą książkę z bajkami. – Posłuchajcie. Zima już dawno powinna powędrować za siódmą rzekę i siódmą górę, a tu tymczasem sypnęło śniegiem, a mróz ścisnął tak, jakby to był grudzień, a nie marzec.

– To niesprawiedliwe! – zdenerwował się deszcz. – Teraz miała być moja kolej! Wiosno!!! Gdzie ty się podziewasz?

– Nie uważasz, kochana, że najwyższa pora oczyścić nieco atmosferę? – zamruczał basem grzmot.

– Chętnie się przyłączę! – zawtórował mu wiatr.

– My też! – rozjaśniły się błyskawice. – Rozpętajmy wreszcie prawdziwą wiosenną burzę!

– Jestem gotów! – zawołał ochoczo grad.

– Poczekam, aż się wyszalejecie, i wtedy wyjdę na spacer – postanowiło słoneczko. – Uwielbiam przeglądać się w kałużach i kropelkach deszczu, które jeszcze huśtają się na listkach. Lubię, kiedy ptaszki, ćwierkając wesoło, suszą piórka, a dzieci biegają co sił, łapiąc na noski pierwsze wiosenne piegi. Tylko… gdzie ta Wiosna?

– Witajcie, kochani! – rozległ się nagle wesoły, dźwięczny głosik. – Przepraszam za spóźnienie, ale utknęłam w zaspie. Zaraz wszystko naprawimy. Kto pierwszy chce mieć dyżur?

– Ja!!! – zawołali wszyscy naraz.

– To niemożliwe – zmarszczyła brwi Wiosna. – Zrobi się straszny bałagan. Pogoda zwariuje, a ludzie nie będą wiedzieli, jak się ubrać. Deszcz, wiatr, grad i słońce poszeptały chwilę między sobą i zgodziły się, że każdy powinien poczekać cierpliwie na swoją kolej. Niestety, jeszcze tego samego dnia deszcz nie wytrzymał i wpadł w sam środek słonecznej pogody, po czym – zawstydzony – znikł równie szybko, jak się pojawił. Inni natychmiast zaczęli go naśladować i zanim Wiosna zrobiła z tym porządek, minął cały marzec.

– To dlatego marcowa pogoda ciągle się zmienia – zrozumiała wreszcie Ada.

– Ludzie wiedzą o tym i dlatego na wszelki wypadek ubierają się na cebulkę – uśmiechnęła się pani – a wasze mamy dają wam do przedszkola pelerynki i parasole, nawet gdy rano jest ładnie.

– O, chyba wygrywa słoneczko! – zauważyła Ola, zerkając przez okno.

•• Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania (i ilustracji w książce 4-latki).

R. zadaje pytania:

−− O czym była bajka, którą przeczytała dzieciom nauczycielka?

−− Co to znaczy: ubierać się na cebulkę? Dlaczego powinniśmy się tak ubierać w marcu?

•• Zabawa ruchowa – Wyścigi w ubieraniu się.

•• Ćwiczenia intonacyjne.

R. przypomina przysłowie „W marcu jak w garncu". Rozmawia z dziećmi na temat jego znaczenia. Prosi, aby dzieci wypowiedziały je z rożną intonacją, np.: z radością, ze smutkiem.

2. ,, Marzec Czarodziej”– ilustrowanie treści piosenki przy użyciu farb plakatowych lub kredek.

3. Dzieci 4-letnie: karta pracy s.20 „Nowe przygody Olka i Ady – cz. 2”.

4. Dzieci 5-letnie: karty pracy s.46, s. 49- kontynuacja „Nowe przygody Olka i Ady – cz. 3” .

Spacer w pobliżu domu- szukanie oznak wiosny.

Zabawa Skok do kałuży (kałuże to np.: narysowane patykiem koła na ziemi, rozłożone sznurki, skakanki, szarfy...) utrwalająca pojęcia: szybko, wolno.

Zabawy: badawcze – związane z czynnikami pogody (tj. temperatura, zachmurzenie, opady, siła wiatru) badanie zjawisk: parowania i skraplania wody; wyparowywania wody pod wpływem ciepła; sprawdzanie, z którego kierunku wieje wiatr za pomocą wskaźnika z bibułką; odczytywanie temperatury na termometrze;

rytmiczno- ruchowa - Jakie odgłosy wydaje deszcz?

bieżna - Spotkanie pod parasolem.

pobudzająco- hamująca-  Złap mnie.

Dodatkowo, na nudę polecamy możliwość robienia wspólnie z rodzicami wodnych eksperymentów, do których pomysły znajdziecie m.in. w filmiku: 

https://www.youtube.com/watch?v=2UPT75dIYts

 Pozdrawiamy:

 pani Hania H., pani Ania G.

 

25.03.2020r. –środa

Temat dnia: Marcowe niespodzianki

 Na początek proponuję- Zestaw zabaw ruchowych do wykorzystania również na resztę dni tygodnia (pomoce: zielone szarfy około pięciu, bębenek, dzwonek; żółty i niebieski krążek, piłka).

•• Zabawa orientacyjno-porządkowa – Dzieci i deszcz.

R. wręcza dziecku np. szarfę. Dziecko układa z niej na podłodze koło. Wchodzi do środka – to jego dom. R. gra na bębenku. Dziecko poruszają się zgodnie z rytmem w pobliżu domu – wychodzi na spacer. Podczas przerwy w grze i dźwięk dzwonka wraca do domu – chroni się przed deszczem.

•• Zabawa bieżna – Spotkanie pod parasolem.- opis z dn. 22. 03. 2020r.

•• Zabawa ruchowa z elementem czworakowania – Lisy na polowaniu.

R. podnosi do góry żółty krążek – słońce. Dzieci są lisami. Chodzą na czworakach po całej sali – polują. R. podnosi do góry niebieski krążek – zaczyna padać deszcz ze śniegiem. Lisy zatrzymują się i zwijają w kłębek (dzieci układają się na podłodze, blisko siebie mogą znaleźć się np. dwa lisy – wtedy jest im cieplej). Ponowne podniesienie przez R. żółtego krążka jest sygnałem pozwalającym na kontynuację polowania.

•• Zabawa ruchowa z elementem równowagi – Ptaki na listkach.

R. rozkłada w sali, w niewielkiej odległości od siebie, zielone szarfy, z których tworzy kołka – listki. Kółka tworzą drogę z jednej strony sali na drugą. Dzieci są ptakami. Siedzą po jednej stronie sali. Na sygnał R., np. klaśnięcie w dłonie, kolejno przefruwają na drugą stronę sali (dzieci stawiają nogi w kolejnych kółkach utworzonych przez szarfy). Kiedy dotrą na miejsce, siadają skrzyżnie i obserwują loty innych ptaków.

•• Zabawa ruchowa z elementem toczenia – Wiosenne zabawy.

R. wyznacza uliczkę za pomocą szarf. Dzieci ustawiają się przed uliczką. Toczą jedną ręką piłkę przez uliczkę, starając się, aby nie wypadła ona poza wyznaczony obszar.

Wycinanie sylwet kropelek deszczu po linii i ich liczenie (4-latki przygotowują 5 szt., 5-latki – 10szt., dla 5-latków kartoniki z liczbami 1-10 z „Wyprawki plastycznej”) -przygotowanie pomocy do zajęć.

Nauka drugiej zwrotki piosenki „ Marzec Czarodziej”.

 

1.  Marcowe zabawy - ćwiczenia matematyczne.

•• Dzieci na dywanie układają żółte koło. R. pyta dziecko, z czym mu się kojarzy żółty kolor i żółte koło. Wyjaśnia, że teraz będzie wspólnie z nim tworzyć sylwetę słońca. To, czy ono będzie smutne czy wesołe, zależy od humoru dziecka. Krótki pasek oznacza zły humor, a długi pasek – dobry humor. Dzieci kolejno dokładają do żółtego koła paski – promyki. Wypowiadają się na temat tego, czy słońce jest wesołe – czyli grzeje mocno, czy smutne – grzeje słabo. Po zakończeniu zadania dzieci zabierają swoje promyki przeliczają (w zakresie:4-latki od 1do5, 5-latki od1 do 10) –i układają je przed sobą na podłodze.

•• Układanie słonecznych rytmów.

R. pokazuje dziecku kartkę z narysowanym rytmem, np.: długi, długi, krótki, długi, długi, krótki, długi, długi, krótki. Dzieci, po dostrzeżeniu rytmu, kontynuują go do momentu, aż zabraknie pasków. Następnie dziecko odczytuje głośno rytm.

•• Klasyfikowanie sylwet chmur ze względu na jakość (wielkość, kolor).

Dzieci układają przed sobą samodzielnie wycięte z papieru i pokolorowane sylwety chmur: dwie niebieskie (duża i mała) i dwie ciemnoszare (duża i mała, pokolorowane np. ołówkiem). Następnie R. układa dwie obręcze. Prosi, aby dzieci ułożyły w nich sylwety chmur, ale tak, aby były one uporządkowane. Jeśli dzieci ułożą w obręczy sylwety chmur, biorąc pod uwagę ich wielkość, R. chwali umiejętności dzieci, ale pyta, jak inaczej jeszcze można je ułożyć. Następnie dokłada jeszcze dwie obręcze i prosi o takie ułożenie sylwet chmur, aby w każdej obręczy leżały chmury takiego samego rodzaju, np. małe niebieskie chmury lub szare duże chmury.

•• Liczenie dźwięków. Układanie takiej samej liczby sylwet kropelek deszczu.

Dzieci siedząc układają przed sobą białe kartki i sylwety kropelek deszczu, które wykonały rano. R. uderza pałeczką np. w trójkąt dowolną liczbę razy (od 1 do 5 dla 4-latków; od1-10 dla 5-latków) – o parapet uderzają krople deszczu. Dzieci układają na kartkach taką samą liczbę sylwet kropelek deszczu (dodatkowo dzieci 5-letnie kartonik z liczbą).

Zabawy na świeżym powietrzu

 Ćwiczenia rytmu z wykorzystaniem np. bębenka– Spadające krople deszczu.

R. wystukuje na bębenku krótkie rytmy, a dzieci je wyklaskują.

Zabawa ruchowa Chodzimy między kałużami.

Nauka drugiej zwrotki piosenki „Marzec Czarodziej”

Ćwiczenia dźwiękonaśladowcze.

R.. wskazuje poszczególne obrazki elementów pogody w dowolnej kolejności, a dzieci wypowiadają słowa, dźwięki pasujące do obrazków. Dźwięki te zostały wcześniej ustalone. Np.:

Krople deszczu – kap, kap…

Kałuże – plum, plum…

Strumyk – szur, szur…

Chmury – och, och, och.

Burza – trach, trach.

Zabawa ruchowa z elementem dramy- Chmurka zbiera kropelki deszczu.

Ćwiczenia oddechowe. Delikatny wiatr i mocny wiatr. Dmuchanie na kuleczki uformowane z papieru.

 

Dzieci 5-letnie:

2.  Wykonanie pracy plastycznej Deszczowa chmurka.

•• Słuchanie wiersza Ludwika Wiszniewskiego Marzec.

Przyszedł dzisiaj marzec,

w białych chmurek tłumie,

chce pogodą rządzić,

lecz rządzić nie umie!

Pomaga mu zima

i wiosenka młoda.

Rano deszcz ze śniegiem,

w południe pogoda.

Nocą szczypie mrozik,

że trudno wytrzymać.

Sama teraz nie wiem,

wiosna to czy zima?

•• Rozmowa na temat wiersza.

−− Czym charakteryzuje się marcowa pogoda?

•• Rozmowa na temat chmur.

−− Jakie kształty przyjmują chmury?

−− Jakiego koloru bywają?

−− Co to są chmury? (przypomnienie)

Chmury są skupiskiem produktów powstałych z pary wodnej, jej skroplenia. Często zawierają krople wody i kryształki lodu. Chmury przenoszone są za pomocą ruchów powietrza. Występują na różnych wysokościach i mają różne kształty. Ze względu na wysokość mamy chmury niskie, średnie i wysokie. Umiejętność rozróżniania chmur jest przydatna do określania pogody.

•• Wykonanie pracy plastycznej Deszczowa chmurka: wyprawka plastyczna, karta 2.

3. Karty pracy: „Nowe przygody Olka i Ady – cz. 3” s.40-41, s.49- kontynuacja..

 

Pozdrawiamy,

panie Hania. H. i  Ania G.

 

 

 

24.03.2020 r. (wtorek)

Samodzielne oglądanie książeczek zawierających obrazki tematycznie związane z aktualną porą roku lub innych obrazków np. z kalendarza itp..

Utrwalenie pierwszej zwrotki piosenki „Marzec Czarodziej” (metodą ze słuchu, fragmentami- po dwa wersy dziecko powtarza po R.)

Tekst piosenki:

Chodzi marzec-czarodziej
Po chmurach, po lodzie
Aż tu nagle hokus-pokus
I już pączki na patyku
I już trawka na śnieżniku
Och, ten marzec-czarodziej

Chodzi marzec-czarodziej
Po chmurach, po lodzie
Aż tu nagle hokus-pokus
Słońce rzuca swe błyskotki
Że aż mruczą bazie-kotki
Och, ten marzec-czarodziej

Chodzi marzec-czarodziej
Po chmurach, po lodzie
Aż tu nagle hokus-pokus
Przez kałuże skaczą kaczki
Żwawe kaczki-przedszkolaczki
Och, ten marzec-czarodziej

Zabawa z piosenką: Dziecko tańczy w rytmie nagrania, podczas przerwy w nagraniu R. klaszcze (od 1 do 10 razy) – zaczyna padać deszcz. Dziecko liczy klaśnięcia i tworzy koła (parasole), zgodnie z liczbą usłyszanych klaśnięć. Zabawa się powtarza kilkakrotnie. Za każdym razem liczba ta jest inna.

            Dzieci 5-letnie:

1. Kule i koła – ćwiczenia i zabawy

Słuchanie wiersza Marii Terlikowskiej „Kolorowe koła”:

Spójrzcie uważnie dookoła,

wszędzie są kule i koła.

Kół co niemiara, kul co niemiara.

Jest koło! Tarcza zegara.

Wesoło koła turkocą

pod starodawną karocą.

Na drogach świecą się jasno,

błysną i gasną, błysną i gasną.

A tutaj koło przy kole:

wagon, semafor – to kolej.

A kiedy kół jest tak dużo,

po prostu pachnie podrożą.

Kulę każdy nadmucha –

od babci do malucha.

Zrobimy z mydła pianę

i będą bańki mydlane.

Ojej, przepraszam, omyłka.

To już nie bańka – to piłka.

Tu mamy kulę armatnią,

niemodną wprawdzie ostatnio.

Sypią się kule, kuleczki,

wiśnie, a może porzeczki.

Nitka, na nitce kulki.

Czyje korale? – Urszulki.

Balon

to kula z gondolą.

Lećmy!

Państwo pozwolą.

W balonie było przyjemnie,

lecz pora wracać na Ziemię.

Noc właśnie Ziemię otula.

A Ziemia – to co?

Też kula. (…)

• Wyjaśnianie znaczenia słów: gondola, semafor, staroświecka.

• Rozmowa na temat wiersza.

Obrazki przedmiotów w kształcie kuli i w kształcie koła, wymienionych w wierszu omawianym wcześniej.

− Jakie przedmioty w kształcie koła zostały wymienione w wierszu? (Dzieci nazywają je i wskazują na obrazkach).

− Jakie przedmioty w kształcie kuli zostały wymienione w wierszu? (Dzieci, tak samo jak przy kole, nazywają je i wskazują na obrazkach).

• Segregowanie przedmiotów przygotowanych przez R.:

Plastikowy talerz, koło samochodzika, kolorowy krążek, taca, różnej wielkości piłki, pomarańcza, koraliki.

Segregowanie przedmiotów na te w kształcie koła (plastikowy talerz, koło samochodzika, kolorowy krążek, taca…) i te w kształcie kuli (różnej wielkości piłki, pomarańcza, koraliki…).

• Określenie różnic między kołem a kulą.

Napisy: kula, koło, dla dziecka: kartonowe koło, piłeczka.

Dzieci biorą między dłonie kartonowe koło. Powinny dojść do wniosku, że koło jest płaskie, prawie go nie czują między dłońmi. Potem biorą piłeczkę. Tu odczucia są inne: piłeczka zajmuje już trochę miejsca (przestrzeni), nie jest płaska jak koło.

Potem dzieci rzucają kartonowe koła na podłogę. One upadają i leżą. Następnie rzucają piłkę w kształcie kuli. Ona – jak większość kul – odbija się i turla.

• Czytanie całościowe lub samodzielne wyrazów kula, koło.

Następnie R. rozcina koło. Ma dwie płaskie połówki koła. Kroi pomarańczę na plasterki, otrzymuje kawałki w kształcie koła. (R. wyjaśnia, że środek każdej kuli ma kształt koła).

 

2. Karty pracy do zrealizowania:

 - „Nowe przygody Olka i Ady – cz. 3”: s. 46 – 50.

 - „Nowe przygody Olka i Ady – Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia”: s. 61.

 

3.W dowolnych momentach należy systematycznie utrwalać poznawane litery (dzieci znają wiele sposobów z toku zajęć w przedszkolu) wykorzystując kartoniki z literkami znajdujące się w „Wyprawce plastycznej”. Dzisiaj proponuję ćwiczenia typu: odszukaj literkę „c”- małą i wielką; pomyśl i powiedz w jakich słowach wymawiamy „c”; podziel te słowa na sylaby; spróbuj podzielić na głoski; posłuchaj i powiedz jakie słowo ja (R.) dzielę na głoski; ułóżmy przykładowe wyrazy z literek np.: cebula, cena; itp.  

 

         Dzieci 4-letnie:

Zabawy badawcze inspirowane wierszem Bożeny Formy „Marcowe kaprysy”.

Słuchanie wiersza Bożeny Formy „Marcowe kaprysy”.

Garnek lub inny pojemnik, kartoniki z narysowanymi na nich symbolami pogody, np.: sylwetami kropel deszczu, sylwetą słońca, sylwetą chmury, sylwetą chmury z wysuwającą się spod niej sylwetą słońca, sylwetami kropelek deszczu z sylwetami płatków śniegu, sylwetą chmury ze znakiem pioruna, sylwetą drzewa z pochylonymi gałęziami; drewniana łyżka.

R., trzymając w rękach dowolny garnek lub inny pojemnik, czyta wiersz. W trakcie czytania wrzuca do garnka kartoniki z narysowanymi na nich symbolami pogody i miesza je drewnianą łyżką.

Wymieszał marzec pogodę w garze.

– Ja wam tu wszystkim zaraz pokażę.

Śnieg i przymrozki, deszczową słotę,

słońca promieni dorzucę trochę.

Domieszam powiew wiatru ciepłego,

smutno by w marcu było bez niego.

Deszczu ze śniegiem troszeczkę dodam,

będzie prawdziwa marcowa pogoda.

 

• Rozmowa na temat wiersza. Zapoznanie z symbolami pogody.

R. pyta: Co robi marzec? Jaką pogodę wrzucił marzec do garnka? Po każdej odpowiedzi dziecko wyjmuje z garnka kartonik z odpowiednim symbolem pogody. Pokazuje i układają obok garnka.

− Jaka jest prawdziwa marcowa pogoda?

Na koniec wkłada do garnka kartoniki ze wszystkimi symbolami pogody i miesza je łyżką.

 

• Zabawy badawcze – mieszanie kolorów.

Dla dziecka przygotować: pędzel, plastikowy talerz, sześć wacików kosmetycznych; trzy miseczki z wodą zabarwioną na kolor np.: czerwony, żółty, niebieski

R. proponuje dziecku czynności podobne do tych, które wykonywał marzec. Dziecko jednak mieszać będzie farby zamiast różnych symboli pogody.

R. przygotowuje trzy miseczki z wodą zabarwioną na kolor np.: czerwony, żółty, niebieski. Przed dzieckiem ustawia duży plastikowy talerz. Układa na nim sześć wacików kosmetycznych. Dziecko zanurza pędzel w wybranej miseczce z wodą i nanosi ją na wacik. Obserwuje, jak łączą się kolory. Nazywa barwy, jakie powstają po zmieszaniu kolorów podstawowych.

 

Dla wszystkich dzieci:

Spacer – obserwowanie pogody, nazywanie elementów pogody występujących w danym dniu.

Polecane zabawy z piłką na powietrzu:
- Zabawa ruchowa z elementem rzutu – Zawody w rzucaniu piłką.

Mała piłka

R. wyznacza linię rzutu. Dziecko rzuca jak najdalej piłką.

R. wspólnie z dzieckiem liczy odległość krokami i zapisuje osiągnięte wyniki na kartce. Po zakończeniu zabawy ustala wspólnie z dzieckiem, który wynik był najlepszy.

• Obserwowanie siły wiatru. Określanie i naśladowanie ruchu gałęzi.

Dziecko obserwuje, jak wiatr porusza gałęziami drzew. Z ruchu gałęzi wnioskuje, czy wiatr jest słaby czy silny. Naśladuje ruchy gałęzi.

 

• Wycinanie z papieru i kolorowanie sylwet chmur. Przygotowanie pomocy do zajęć na kolejny dzień:

Białe kartki, szablony chmur: małej i dużej, ołówki, niebieska kredka.

Dziecko odrysowuje, samodzielnie lub z pomocą R., na białych kartkach sylwety chmur (dziecko musi odrysować dwie małe chmury i dwie duże chmury), a następnie je wycina. R. proponuje, aby dziecko popatrzyło przez okno i określiło, jaki kolor mają chmury na niebie. Pyta, czy będzie z nich padał deszcz. Ustala z dzieckiem, w jaki sposób pokoloruje wycięte z papieru chmury. Dziecko koloruje małą sylwetę i dużą sylwetę chmury na niebiesko, a kolejną małą sylwetę i dużą sylwetę chmury na szaro (np. za pomocą ołówka).

Pozdrawiam,

 pani Hania H.

 

Kochane przedszkolaki, Drodzy Rodzice!

W związku z zaistniałą sytuacją, nie możemy się spotkać jak co dzień w przedszkolu. Podpowiem jak realizować podstawę programową z wykorzystaniem pobranych z przedszkola „pakietów edukacyjnych".

Dlatego, będę przesyłać dla Was materiały, które możecie wykorzystać podczas pracy w domu. Bardzo proszę o zaangażowanie się Rodziców lub starszego rodzeństwa w udostępnianiu materiałów, a także do wspólnej zabawy.

 

23.03.2020 r. (poniedziałek)

Temat: W marcu jak w garncu.

Na dobry początek zapraszam do zabawy ruchowej Głowa, ramiona, kolana…

 https://www.youtube.com/watch?v=30BVfTvlsrE

Dzieci 5-letnie:

1. Słuchanie opowiadania M. Strękowskiej- Zaremby „W marcu jak w garncu”

(książka s. 52-53).

„W marcu jak w garncu” mawiamy, kiedy chcemy powiedzieć, że trudno przewidzieć marcową pogodę. Jest bardzo zmienna. To pada śnieg, to deszcz, to słońce grzeje radośnie, to znowu kulki gradu lecą z nieba na zadarte głowy przechodniów. Kto tę pogodę tak wymieszał? – zapytacie.

W bajce znajdziecie odpowiedź.

Dawno, dawno temu żył sobie król, który miał cztery córki: Wiosnę, Lato, Jesień, Zimę. Każda posiadała dar sprowadzania innej pogody. Wiosna rozgrzewała ziemię ciepłym wiatrem, Lato promieniało słońcem, Jesień moczyła deszczem, a Zima sypała śniegiem garściami. Siostry mieszkały wraz z ojcem, królem, w Pałacu Czterech Pór Roku. Zajmowały odległe skrzydła budynku i unikały się wzajemnie, ponieważ nie przepadały za sobą. Ogromnie się różniły. Na domiar złego wszystkie miały to samo marzenie: każda pragnęła objąć tron po ojcu, królu, i władać pogodą na Ziemi. Niestety, tron był tylko jeden.

Gdy król się zestarzał i śmierć zabrała go do krainy umarłych, między siostrami rozgorzał spór. To jedna, to druga zasiadała na tronie, ale żadna długo na nim nie pozostała. Wraz ze zmianą władczyni zmieniała się również pogoda. Wiało, grzmiało, zamarzało i rozmarzało – wszystko prawie równocześnie.

To było nie do zniesienia. Cierpiały rośliny i cierpiały zwierzęta. Najstarszy z niedźwiedzi udał się do leśnego zamczyska braci miesięcy i poprosił ich o pomoc.

– Między królewnami trwa walka o tron. Zniszczą całą planetę, jeśli ich nie powstrzymacie – rzekł z troską.

Miesiące obiecały porozmawiać z kłótliwymi pannami i przerwać niszczący spór. Po wielu dniach trudnych rozmów udało się doprowadzić do podpisania rozejmu. Siostry zgodziły się na równy podział władzy. Będą zasiadać na tronie w kolejności: Wiosna, Lato, Jesień, Zima, a gdy minie rok, znowu Wiosna obejmie władzę nad pogodą, by po trzech miesiącach oddać ją Latu. Wydawało się, że siostry są zadowolone z rozejmu. Każda dostała swój czas królowania. Wiosna objęła panowanie jako pierwsza i w czerwcu ustąpiła miejsca Latu, to zaś we wrześniu oddało władzę Jesieni. W grudniu zapanowała Zima, która w marcu powinna oddać tron Wiośnie. Niestety, nie oddała. Wiosna zapukała do sali tronowej troszkę za wcześnie, co bardzo Zimę rozgniewało. Wypuściła z uwięzi najmroźniejsze wiatry, aby przepędziły siostrę spod drzwi. Przemarznięta Wiosna zadrżała z oburzenia i oblała Zimę deszczem. Kłótnia sióstr nie miała końca.

– Trzeba je pogodzić – zdecydowały miesiące i wyznaczyły brata Marca na negocjatora. Nie był to najlepszy wybór, ponieważ Marzec należał do wyjątkowo niezdecydowanych miesięcy. Kiedy stanął między siostrami i zaproponował rozejm, Zima popatrzyła na niego z ukosa.

– Dobrze. Pod warunkiem że w marcu królować będzie ta z nas, którą bardziej lubisz – powiedziała przebiegle, gdyż uważała, że jest najpiękniejsza, więc nie można jej nie lubić.

Marzec się speszył. – Ja? Chyba... nie wiem... obie lubię? – bąknął zbity z tropu.

– Namyśl się, byle szybko! – rzekła zniecierpliwiona Zima, której zrobiło się trochę za gorąco w towarzystwie Wiosny.

Strapiony Marzec westchnął. – Tak, tak, już myślę. Hm... ha... hm...

– No?... – Zima przeszyła go chłodnym wzrokiem.

– I co? – ponaglała go także Wiosna.

– Ha... hm...

– Dopóki nie zdecydujesz, w marcu będzie jak w tym garncu! – Zima wskazała gar wiszący nad ogniskiem na pałacowym dziedzińcu. Coś w nim bulgotało, mruczało, syczało i kipiało.

Marzec rozłożył ręce. – Nie umiem tak szybko zdecydować. Dajcie mi więcej czasu – poprosił i pogrążył się w zadumie.

Czas mija, Marzec posiwiał, wyłysiał i zapuścił dłuuugie wąsy, jednak wciąż nie dokonał wyboru.

• Rozmowa na temat opowiadania.

− Jakie imiona miały córki króla?

− Jaki dar miała Wiosna, jaki Lato, Jesień, Zima?

− Co robiły siostry po śmierci ojca?

− Czy Zima i Wiosna przestrzegały rozejmu?

− Kto miał je pogodzić? Czy Marcowi się to udało?

 

2. Karty pracy do zrealizowania: „Nowe przygody Olka i Ady – cz. 3”: s. 44, 45.

 

3. Odkrywanie litery „c, C” – „Nowe przygody Olka i Ady – Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia”: s. 60.

 

Dzieci 4-letnie:

1. W poszukiwaniu oznak wiosny – spacer w pobliżu domu.

 

2. Karty pracy do zrealizowania: „Nowe przygody Olka i Ady – cz. 2”: s. 19.

 

3. Słuchanie piosenki: „Marzec Czarodziej” - improwizacje ruchowo-rytmiczne:

https://www.youtube.com/watch?v=YooD0x8941E

 

Dodatkowo wszystkie dzieci zachęcam do zabaw (wskazane jest traktować je jako przerywniki w wykonywaniu zadań):

• Zabawa relaksacyjna – Chmurki.

Dzieci kładą się na plecach, na dywanie. Nogi układają w lekkim rozkroku, stopy odchylają swobodnie na zewnątrz, ręce układają wzdłuż tułowia, z dłońmi (powierzchnie) zwróconymi ku górze. Rodzic (R.) spokojnym, cichym głosem proponuje im zabawę w chmurki. Mówi, że to będzie bardzo przyjemna, odprężająca zabawa.

Wyobraźcie sobie, że każde z was jest białą pierzastą chmurką i płynie po błękitnym niebie.

Przemyka między ciepłymi promieniami słońca…

Delikatny wiatr przesuwa chmurki w różne strony. Na niebie jest mnóstwo pierzastych chmurek.

Między wami przelatują ptaki, a w dole wciąż zmienia się krajobraz. Płynąc po niebie, widzicie w dole piękny las i rozległe pola, które przecina rzeka. Wzdłuż rzeki wije się droga… ale to wszystko jest na dole. Wy jednak beztrosko płyniecie po niebie, czujecie się radośni i bezpieczni,

czujecie się potrzebni i ważni…

A teraz otwieracie szeroko oczy i przestajecie być chmurkami.

 

• Ćwiczenie ruchowo-graficzne Marzec.

                        Dzieci:

Tutaj kropla                - rysują obiema rękami w powietrzu kontur kropli,

i tam kropla                - tak samo jak wyżej,

parasolka                    - rysują obiema rękami w powietrzu kształt parasola,

już mi zmokła.

Tu wiatr wieje            - stoją i poruszają podniesionymi rękami (jak konary drzew

i tam wieje,                 poruszane wiatrem),

sypnie śniegiem,         - stoją z podniesionymi do góry rękami, zaciskają dłonie, a potem

                        prostując palce,

deszczem leje.             - poruszając palcami, naśladują padający deszcz.

 

• Kończenie zdań – tworzenie porównań.

           Śnieg jest biały jak… (mąka, papier, kreda…)

           Deszcz jest mokry jak… (woda, mgła…)

           Burza jest groźna jak… (lew, tornado…)

 

Pozdrawiamy i życzymy dobrej zabawy,

Panie Hania H. i Ania G.